தமிழ்ச் சமூகம் நெளிந்து வளைந்து வாழும் நிலைக்குக் காரணம் யார்?

கடந்த வாரம் கொழும்பு தமிழ்ச் சங்க மண்டபத்தில் நடைபெற்ற ஞானம் சஞ்சிகையின் 150 ஆவது இதழ் வெளியீட்டு விழாவில் உரையாற்றிய கம்பவாரிதி இ. ஜெயராஜ் அவர்கள் இலங்கை வாழ் ஒட்டுமொத்த தமிழ்ச் சமூகத்தினதும் இன்றைய உண்மையான நிலையை எடுத்துக் கூறி சபையில் கூடியிருந்த நூற்றுக்கணக்கானோரை ஆழமாகச் சிந்திக்க வைத்தார். அவரது அந்த ஆழமான, அவசியமான, உண்மையான காலத்திற்கேற்ற கருத்து அங்கு கூடியிருந்த நூற்றுக்கணக்கானோரை விடவும் முழுத் தமிழ்ச் சமூகத்தையும் சென்றடைய வேண்டும் எனும் நோக்கத்தில் அவர் தெரிவித்த அக்கருத்துக்களை எமது இன்றைய ஆசிரியர் தலையங்கத்தில் ஆராயலாம் எனும் முடிவிற்கு நாம் வந்தோம்.

இலங்கையில் முப்பது வருட காலமாக இடம்பெற்று வந்த போர்ச்சூழல் காரணமாக வடக்கு, கிழக்கு வாழ் தமிழ் மக்கள் மட்டுமல்லாது தென்னிலங்கை மற்றும் மலையகம் வாழ் தமிழ்ச் சமூகமும் பாதிக்கப்பட்டது. இவர்களுடன் தமிழ்பேசும் மற்றொரு சமூகமாக வடக்கு கிழக்கில் வாழ்ந்த முஸ்லிம் மக்களும் பாதிக்கப்பட்டனர். இதில் மாற்றுக் கருத்திற்கு இடமில்லை. இந்த யுத்தம் காரணமாக நேரடியாகப் பாதிக்கப்பட்ட வடக்கு கிழக்கு வாழ் தமிழ்ச் சமூகத்தில் 99 சத வீதமானோர் யுத்தம் முடிவிற்கு வந்ததும் அந்த முப்பது வருட கால போராட்டத்தை முழுமையாக மறந்து விட்டனர் என்பதே கம்பவாரிதியின் கருத்தாக அமைந்திருந்தது.

யுத்தம் நடந்த போது வடக்கு கிழக்கில் யுத்தத்தை நடத்தியவர்களுக்கு நேரடியாகவும், மறைமுகமாகவும் பல வழிகளிலும் ஆதரவாக இருந்து அவர்களை வளர்த்துவிட்டவர்கள், இன்று தம்மால் வளர்க்கப்பட்டவர்கள் இல்லாதொழிக்கப்பட்டதும் நெளிந்து வளைந்து கொடுத்து வாழப் பழகிக் கொண்டுள்ளனர். அன்று அவர்களுடன், இன்று இவர்களுடன் நாளை வேறொருவர் வந்தாலும் வாழத் தயார் என்பதாக தமிழ்ச் சமூகம் வாழப் பழகிக் கொண்டுள்ளமை மிகவும் துர்ப்பாக்கியமானதென்பதே கம்பவாரிதியின் கவலை நிறைந்த கருத்தாக இருந்தது.

பொதுவாக கம்பவாரிதியின் மேடைப் பேச்சுகள் சபையோரை வயிறு குலுங்கிச் சிரிக்க வைத்துச் சிந்திக்க வைக்கும். ஆனால் அன்று மட்டும் சபையோரைச் சிரிக்க வைக்காது ஆழமாகச் சிந்திக்க வைத்தது. அத்தகைய இறுக்கமான கருத்துக்களை அவர் அன்றைய தினம் முன்வைத்தார். கம்பராமாயணத்தை மனனம் செய்து அதற்கு உவமைக் கதைகளையும், புராணக்கதைகளையும் சேர்த்து உரையாற்றுபவர் என்றும் மிகச் சிறந்த பட்டிமன்றப் பேச்சாளர் என்பதுவுமாகவே கம்பவாரிதி அவர்கள் கணிக்கப்பட்டு வந்துள்ளார். அவரது மனதிலும் ஆழமான அரசியல் கருத்துக்கள் பொதிந்திருப்பது உண்மையில் அன்றுதான் பலருக்கும் தெரிய வந்தது.

பெரும்பான்மையின அரசாங்கங்களினால் மறுக்கப்பட்ட தமிழ் மக்களின் உரிமைகளைப் பெறுவதற்காகவே விடுதலைப் புலிகள் தமது உரிமைப் போராட்டத்தை ஆரம்பித்தார்கள் என்பது உண்மை. புலிகள் மட்டுமல்ல அன்று சுமார் முப்பதிற்கும் மேற்பட்ட தமிழ் இயக்கங்கள் இவ்வாறுதான் தமது போராட்டத்தை தமிழ் மக்களின் ஆதரவுடன் ஆரம்பித்தன. பின்னர் போட்டி மற்றும் சகோதரச் சண்டை காரணமாக சகல இயக்கங்களும் போராடுவதிலிருந்து அழிக்கப்பட புலிகள் ஏகப்பிரதிநிதிகளாக தமது போராட்டத்தை நடத்தி வந்தனர். காலப்போக்கில் எதற்காகப் போராட்டத்தை ஆரம்பித்தோம் என்பதை மறந்த நிலையில் புலிகள் செயற்பட ஆரம்பித்தனர்.

தாம் எதைச் செய்தாலும் தமிழ் மக்கள் தம்முடன் இருப்பார்கள் என்ற தப்புக்கணக்கை புலிகள் தமக்குள் போட்டுக் கொண்டனர். உண்மையில் பிற்காலத்தில் புலிகளிலிடமிருந்த ஆயுதங்களுக்குப் பயந்த நிலையிலேயே அவர்களது ஆட்சிக்கு உட்பட்ட நிலங்களில் அகப்பட்ட மக்கள் அவர்களை ஆதரிக்கும் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டனர். புலிகள் பலரின் தனிப்பட்டவர்கள். சுதந்திரத்தில் தலையிட்டு தட்டிக்கேட்டு அதட்டிப் பயமுறுத்த முனைந்தபோதும், தமது சர்வாதிகாரப் போக்கை மிகைப்படுத்தியபோதும், மக்கள் மீதுஏற்றுக் கொள்ளப்படமுடியாத கட்டுப்பாடுகளைத் திணித்தபோதும் போராட்டம் திசைதிரும்ப ஆரம்பித்தது. வடக்கு கிழக்கு வாழ் தமிழ்ச் சமூகத்திலுள்ள படித்த செல்வாக்குள்ள நற்பண்பு கொண்ட பலரும் தென்பகுதியை நாடி வந்தனர். இல்லையென்று மறுதலித்தாலும் கம்பவாரிதியும் இத்தகையதொரு சூழ்நிலையில் இடம்பெயர்ந்த ஒருவராகவே கொழும்பில் குடியேற நேரிட்டது.

ஆனால் அவர் ஒருபோதும் புலிகளையோ அவர்களது செயற்பாடுகளையோ விமர்சித்தது கிடையாது. ஏதோவொரு வகையில் அவர் பாதிக்கப்பட்டிருந்தாலும் தானுண்டு, தனது பிரசங்கங்களுண்டு என பொதுச் சேவையுடன் தன்னை இணைத்துச் செயற்பட்டு வந்ததே வரலாறு. அன்று புலிகள் வடக்கில் குறிப்பாக யாழ்ப்பாணத்தில் ஆட்சி நடத்திய காலத்தில் அவர்களுக்குப் பின்னால் தமது சுயநலன்களுக்காகவும், உண்மையான தமிழுணர்வுடனும் வெளிப்படையாகவே ஓடித்திரிந்த பலரையும் எல்லோருக்குமே நன்கு தெரியும். அதில் தெரியாது என்று மறைப்பதற்கு ஒன்றுமில்லை. கூறினாலும் எவரும் நம்பவும் மாட்டார்கள்.

அன்றைய அதே அவர்கள்தான் இன்று தலைகீழாகத் தமது பணிகளைச் செய்கிறார்கள். அன்றிருந்த தமிழுணர்வு இவர்களிடம் இன்று துளியளவும் இல்லாமல் போனது எப்படி என்பதே கம்பவாரிதியின் ஏக்கம். இராமன் பதினான்கு வருடங்கள் வனவாசம் சென்றது போன்று இந்தக் கம்பவாரிதியும் தலைநகருக்கு வாசம் செய்து சுமார் பதினான்கு வருடங்களாக வாழ்ந்து வருகிறார். அமைதி திரும்பிய பின்னர் தனது சொந்த மண்ணிற்குச் சென்றதும் அவர் கண்ட காட்சிகள் அவரது மனதைப் புண்பட வைத்தமையை அவரது பேச்சில் காணமுடிந்தது. தமிழகத்துத் தமிழன் எடுத்த கருமத்தைச் செய்து முடிக்கும்வரை தூங்கமாட்டான்.

உயிரைக் கொடுத்தாவது தனது காரியத்தை செய்து முடிப்பதில் கண்ணாக இருப்பான். ஆனால் எமது இலங்கை தமிழினத்திற்கு அப்படிவாழ முடியவில்லையே என்பது அவரது ஆதங்கம்.

கம்பவாரிதியின் ஆதங்கம், கவலை எல்லாமே நியாயமானதுதான். ஆனால் இத்தனைக்கும் காரணம் புலிகள்தான் என்பதை இல்லாதபோதும் நாம் வெளிப்படையாகக் கூறப் பயப்படுகிறோம் அல்லது தயங்குகிறோம். தமிழ் மக்களைக் காப்பாற்றுகிறோம் என்று கூறிப் புறப்பட்டு இன்று தமிழ் மக்களை அவர்கள் நட்டாற்றில் விட்டுவிட்டார்கள். கிடைத்த பல அமைதிப் பேச்சுவார்த்தை சந்தர்ப்பங்களைப் பயன்படுத்தியிருந்தால் இன்று அவர்களும் இருந்திருக்கலாம். பல்லாயிரக்கணக்கான மக்களும் இறந்திருக்கமாட்டார்கள். உதவிசெய்த இந்தியாவிற்கே துரோகம் செய்து பாரதப் பிரதமரையே கொன்றுவிட்டு அதே இந்தியாவிடம் எவ்வாறு உதவி கேட்பது?

கம்பவாரிதி குறிப்பிட்டது போன்று இலங்கைத் தமிழனை நெளிந்துவளைந்து வாழும் நிலைக்குத் தள்ளியது யார்? ஓர் அரசாங்கத்துடனாவது இதய சுத்தியுடன் புலிகள் பேச்சு நடத்தியிருந்தால் இந்த நிலை வந்திருக்காது. முன்னாள் ஜனாதிபதிகளான ரணசிங்க பிரேமதாச, சந்திரிகா பண்டாரநாயக்க குமாரதுங்க பின்னர் ரணில் விக்கிரமசிங்க ஆகியோருடன் நடத்திய பேச்சுவார்த்தைகளைக் குழப்பியது போலவே ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்ஷவுடனும் புலிகள் தமது ஏமாற்று வேலையைக் காட்ட முனைந்தனர். அவ்வாறிருந்தும் இன்றைய ஜனாதிபதி மிகவும் பொறுமையாக பல சந்தர்ப்பங்களை அவர்களுக்கு வழங்கினார்.

இன்றைய ஜனாதிபதியின் பொறுமையைப் புலிகள் முன்னைய ஜனாதிபதிகளைப் போன்று பலவீனமாகக் கருதியதால் ஏற்பட்ட பிரதிபலனை அவர்கள் சந்திக்க நேரிட்டது. அதன் காரணமாக இன்று வடக்கு கிழக்கில் மட்டுமல்ல நாட்டின் சகல பகுதிகளிலுமே மக்கள் நிம்மதியாக வாழ்கிறார்கள். விரைவில் தமிழ் மக்களுக்கு நியாயமான தீர்வு கிடைக்கும். அதற்கு புலிகளைப் போலவே தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பும் அடம்பிடித்துத் தடையாக நிற்காது தமிழ் மக்கள் சார்பாக ஒரு நிலைப்பாட்டிற்கு வர வேண்டும். தீர்வு காணப்படுவதில் ஏற்படும் காலதாமதம் கம்பவாரிதி கூறியது போன்று தமிழ் மக்களை நெளிந்து வளைந்தே வாழ வைக்கும். நேற்றும் இன்றும் கடந்து செல்ல நாளையாவது தமிழினம் நிமிர்ந்து வாழ வேண்டுமாயின் இனியுமொரு வன்முறையான அரசியலை ஒருபோதும் நாடக் கூடாது.

(நன்றி: தினகரன்)