பெண்களுக்கான உரிமை நிலைநாட்டப்பட வேண்டும்

(சக்தி)

பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகளுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைப்பதற்காக அரசாங்கம் தற்போதுள்ள சட்டங்களை மேலும் பலப்படுத் துவதற்கு தீர்மானம் எடுத்து அதற்கான நடவடிக்கைகளை தீவிரப்படுத்தி வருகிறது.  தற்போது இலங்கையிலுள்ள பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகள் 40 சதவீதம் அதிகரித்து இருப்பதாக மாத்தறை பெரிய ஆஸ்பத்திரியின் பணிப்பாளர் வைத்தியர் எம். ஏ. எஸ். சி. சமரகோன் அறிவித்துள்ளார்.

பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகள் இன்று உலகின் லத்தீன் அமெரிக்கா நாடுகள், இந்தியா, ஆபிரிக்கா நாடுகள் ஆகியவற்றில் உச்சகட்டத்தில் நிலைபெற்று விளங்குகிறது. இதனால், நாளாந்தம் பல்லாயிரக்கணக்கான அப்பாவி பெண்கள் உலகெங்கிலும், உயிரிழக்க வேண்டிய அவலநிலை தோன்றியுள்ளது.

இந்தியாவில் கணவன் இறந்தவுடன் மனைவியும் உடன்கட்டை ஏற வேண்டும் என்ற சம்பிரதாயம் நிலவி வந்ததனால், அப்பாவி இளம் பெண் களும் கணவனின் உடலுடன் தீயில் சங்கமித்து விடும் அவலம் பிரித்தானிய ஆட்சியின் போது, அங்கு இருந்தது. இது மனித உரிமைக்கு எதிரான குற்றச்செயல் என்றும், இதுவும் பெண்களுக்கு எதிரான இன்னுமொரு வகையான வன்முறை என்றும் கருதிய பிரித்தானிய ஆட்சியாளர்கள், சுமார் 200 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் உடன்கட்டை ஏறும் பாரம்பரியத்திற்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்தார்கள்.

அத்துடன் சில மத்திய கிழக்கு நாடுகளில் ஒரு மணமான பெண் அல்லது ஒரு இளம்பெண் இரகசிய பாலியல் சேர்க்கையில் இன்னுமொரு ஆணுடன் ஈடுபட்டது நிரூபிக்கப்பட்டால், அவளுக்கு நூற்றுக்கு மேற்பட்ட கசையடிகள், கட்டாய சிறைத்தண்டனை அல்லது கற்களால் எறிந்து மரணிக்கச் செய்தல் போன்ற தண்டனைகளையும் கொடுக்கப்பட்டன.

ஆயினும், இன்று மனித உரிமைகள், பெண் உரிமை போன்ற நிலைப் பாடுகளின் அடிப்படையில் இத்தகைய தண்டனைகள் குறைந்து வருகின்றன. இந்தியாவில் எதிர்பார்க்கும் சீதனத்தை கொடுக்க தவறிய மணப்பெண்களும் இவ்விதம் கணவனின் குடும்பத்தினால் அடித்து, துன்புறுத்தி கொலையும் செய்யப்படுவதுண்டு. இன்று, இந்திய அரசாங்கம் இது விடயத்தில் அதிக ஆர்வம் காட்டி, அத்தகைய குற்றச்செயல்களில் ஈடுபடுவோருக்கு மரணதண்டனை, சிறைத்தண்டனை போன்ற கடுமையான தண்டனைகளை விதித்து வருகிறது.

பொது இடங்களில் தனியாக நடமாடும் அப்பாவி பெண்களை கேலி செய்து, அவளது அங்கங்களை தொட்டு, அவமானப்படுத்தும் ஒழுக்கமற்ற இளைஞர்களை கைது செய்து, தண்டிப்பதிலும் இந்திய பொலிஸார் தீவிரகவனம் செலுத்தி வருகிறார்கள். இதற்கென ஒவ்வொரு பொலிஸ் நிலையத்திலும் குறிப்பாக, தமிழ் நாட்டில் பெண்கள் பாதுகாப்பு பொலிஸ் பிரிவுகள் அமைக்கப் பட்டுள்ளன.

பெண்களுக்கு தங்களின் பிறப் புரிமையான ஜனநாயக உரிமைகளை வழங்குவதிலும், சில நாடுகள் தயக்கம் காட்டி வருகின்றன. இதனால் தான் இலங்கை உட்பட, பல்வேறு ஆசிய ஏன் மேற்கத்தைய நாடுகளில் கூட, பெண்களுக்கு அந்நாட்டு பாராளுமன்றங்களில் பிரதிநிதித் துவப்படுத்துவதற்கு உரிய வாய்ப்புக்கள் கொடுக்கப்படுவதில்லை.

இந்தியா, இந்த விடயத்தில் நல்ல முன்னேற்றம் அடைந்துள்ளது. இந்திய அரசாங்கம் இந்திய பாராளு மன்றத்திலும் ஏனைய மாநில ஆட்சிமன்றங்களிலும உள்ளூராட்சி மன்றங்களிலும், பெண்களுக்கு 30 சதவீத இட ஒதுக்கீடுகளை வழங்கியுள்ளது. ஆயினும், இலங்கை இது விடயத்தில் இன்னமும பின்தங்கிய நிலையிலேயே இருக்கின்றது. இப்போது, பாராளு மன்றம் உட்பட ஏனைய மாகாண சபைகள் மற்றும் உள்ளூராட்சி மன்றங்களுக்கு பெண்களுக்கு 5 சதவீத பிரதிநிதித்துவமே கொடுக் கப்பட்டு வருகின்றது.

இலங்கையில் ஆண்களின் அதிகாரம் வலுப்பெற்றிருப்பதே இதற்கான பிரதான காரணமாகும். ஆனாலும், இப்போது, அரசியல் கட்சிகளின் அதி காரத்தை தங்கள் கைவசம் வைத் திருக்கும் ஆண்வர்க்கம் இந்த கட்டுப் பாட்டை தளர்த்தி இப்போது பெண்க ளுக்கு அரசியலில் ஈடுபடுவதற்கு கூடு தலான வாய்ப்பை பெற்றுக் கொடுக்கும் அளவுக்கு மனமாற்றம் அடைந்திருப்பது உண்மையிலேயே மகிழ்ச்சிக்குரிய ஒரு விடயமாகும்.

மீண்டும் நாம் பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகளைப் பற்றி பேசுவது பொருத்தமாக இருக்கும் என்று கருதுகிறோம். பெண்களுக்கு உதவி செய்து அவர்களுக்கு ஆண்களின் கொடுமைகளிலிருந்து பாதுகாப்பை அளிக்கும் நோக்கத்துடன் அரசாங்கம் கடைப்பிடித்து வரும் “மித்துறு பியச” திட்டம் இப்போது நாடெங் கிலும் உள்ள ஆஸ்பத்திரிகளில் நடைமுறைப்படுத்தப்படுகின்றன.

மாத்தறை பெரிய ஆஸ்பத்திரியில் மாத்திரம் 2007ஆம் ஆண்டில், ஏற்படுத்தப்பட்ட இந்த நிலையத்தின் ஊடாக, வன்முறைகளினால் பாதிக் கப்பட்ட 1500க்கும் மேற்பட்ட அப் பாவி பெண்களுக்கு உளவியல் ரீதியி லான ஆலோசனைகள் வழங்குதல், வைத்திய சிகிச்சைகள் அளித்தல், பொலிஸாரின் மூலம் அவர்களுக்கு கொடுமை செய்யும் ஆண்களிடமிருந்து பாதுகாப்பு அளித்தல் போன்ற நல்ல பல திட்டங்கள் அமுலாக்கப் பட்டுள்ளன.

இத்தகைய முயற்சிகளுக்கு எங்கள் நாட்டிலுள்ள அரச சார்பற்ற அமைப்புக்களும் பெரியளவில் உதவி செய்து வருகின்றன. அவை பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகளை நிறுத்துவதற்கு உதவும் சமூகத் தொண்டர்களுக்கு பயிற்சி பாசறைகளை நடத்துதல், அவை தொடர்பான நூல்களை எழுதுதல், இவ்விதம் பாதிக்கப்பட்ட பெண்களுக்கு பாதுகாப்பான வசிப்பிட வசதிகளை செய்து கொடுத்தல், அப்பெண்களுக்கு வாழ்வாதார வசதிகளை பெற்றுக் கொடுத்தல் போன்ற பல்வேறு சமூகத் தொண்டுகளை நிறைவேற்றி, அரசாங்கத்திற்கு இதுவிடயத்தில் பூரண ஆதரவை அளித்து வருவது பாராட்டுக்குரிய விடயமாகும்.

ஒவ்வொரு ஆணும், தன்னுடைய தாய், தன்னுடைய உடன்பிறப்புக்கள் பெண்கள் என்பதை மனதில் கொண்டு, பெண் வர்க்கத்திற்கு மதிப்பையும், மரியாதையையும், பாதுகாப்பையும் கொடுக்க ஆரம்பித்தால் மாத்திரமே, எங்கள் நாட்டிலிருந்து பெண்களை வன்முறையிலிருந்து நிரந்தரமாக விடுவிக்க முடியும். அந்த நல்ல தினம் வரும் வரையில் நாம் நம்பிக்கையுடனும், எதிர்பார்ப்புடனும் பொறுமையாக காத்திருப்பது அவசியமாகும்.