இரண்டு பேர்... இரண்டு கொலைகள்!

பதிலுக்குப் பதில் என்று சொல்வதைப்போல நடந்துள்ளன அந்த இரண்டு மரணங்கள்! 

23 ஆண்டுகள் பாகிஸ்தான் சிறையில் இருந்த சரப்ஜித்சிங் அங்கேயே தாக்கப்பட்டு பிணமாகத்தான் இந்தியாவுக்கு அனுப்பப்பட்டார். பதிலுக்கு காஷ்மீரின் கோட் பால்வால் சிறையில் பாகிஸ்தானியர் சனாவுல்லா ரஞ்சய் என்னும் கைதி தாக்கப்பட்டு பிணமாக்கப்பட்டுள்ளார். சிறைக்குள் கொடூரம் தலைதூக்குவது இந்தியா, பாகிஸ்தான்  நாடுகளைச் சேர்ந்த மனித உரிமையாளர்களை அதிர்ச்சியடைய வைத்துள்ளது. 52 வயதாகும் சனாவுல்லா, பாகிஸ்தானின் சியால்கோட் பகுதியைச் சேர்ந்தவர். 1999-ல் காஷ்மீர் பகுதியில் தீவீரவாத நடவடிக்கைகளுக்காக கைதுசெய்யப்பட்ட சனாவுல்லா, தடா வழக்கின் கீழ் தண்டனைக்குள்ளாகி, காஷ்மீர் சிறையில் இருந்தார். காஷ்மீர் சிறையில் பைப் பேக் இசைக் கலைஞராகவும், புல்லாங்குழல் இசைப்பவராகவும், மற்ற நேரங்களில் பட்டம் செய்துவிடுபவராகவும் சிறையில் அனைவருக்கும் பிடித்தவராக வாழ்ந்தவர் சனாவுல்லா. லாகூர் சிறையில் சரப்ஜித்சிங் இரண்டு கைதிகளால் செங்கற்களால் தாக்கப்பட்டு மூளைச் சாவு ஏற்பட்ட செய்தி இந்தியச் சிறைகளில் பரவியபோது, சனாவுல்லாவும் சரப்ஜித்சிங்கைப்போலவே தலை சிதைக்கப்பட்டார். உடனடியாக சண்டிகரில் இருக்கும் ஆராய்ச்சி மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்ட சனாவுல்லாவும் மூளைச் சாவு ஏற்பட்டு இறந்துபோனார். முன்னாள் உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதி மார்க்கண்டேய கட்ஜு, சனாவுல்லாவை பாகிஸ்தான் அனுப்பிவைக்குமாறு கோரிக்கை விடுத்திருந்தார். சனாவுல்லாவை சிகிச்சைக்காக பாகிஸ்தான் அனுப்ப வேண்டும் என்று உச்ச நீதிமன்றத்தில் தொடரப்பட்ட மனுக்கள் தள்ளுபடி ஆனது. இந்த நிலையில்தான் சனாவுல்லா உயிரிழந்தார்.

இந்தத் தாக்குதலைத் தொடர்ந்து  விழித்துக்கொண்ட மத்திய உள்துறை அமைச்சகம், இந்தியாவில் உள்ள பாகிஸ்தான் கைதிகளின் உயிர் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்தியது. பொதுவாக வெளிநாடுகளைச் சேர்ந்த அதிக அளவிலான கைதிகள் எல்லையோர மாநிலங்களின் எல்லாச் சிறைகளிலும் உள்ளனர். உலகெங்கிலும் உள்ள பல நாட்டுச் சிறைகளிலும் இந்தியாவைச் சேர்ந்த 6,569 கைதிகள் உள்ளனர்.  

''சுமார் 270 இந்தியக் கைதிகள் பாகிஸ்தான் சிறைகளில் உள்ளனர். இவர்களில் 215 பேர் கடல் எல்லை அறியாமல் காற்றோட்டத்தால் அடித்துச் செல்லப்பட்டு சர்வதேச கடல் எல்லையிலோ, பாகிஸ்தான் கடல் எல்லையிலோ பிடிபட்டவர்கள். பஞ்சாப், வங்கத்தையட்டிய பாகிஸ்தான் எல்லையில் ஆடு, மாடுகளை மேய்க்கும்போது, அறியாமல் எல்லை கடந்து சிக்கிக்கொள்கிறவர்களும் உண்டு. அதுபோல இந்தியாவில் பாகிஸ்தானைச் சேர்ந்த 220 கைதிகள் அடைபட்டுள்ளனர். பரஸ்பரம் நடந்துவிட்ட சரப்ஜித்சிங், சனாவுல்லா மரணங்களைத் தொடர்ந்து... இரு நாடுகளிலும் அடைபட்டிருக்கும் சிறைக் கைதிகளுக்குள் மரண பயம் பரவியுள்ளது. இரு நாடுகளுமே வெளிநாட்டுக் கைதிகளைப் பாதுகாப்பாக சிறைகளில் அடைத்து தற்காலிகமாக பாதுகாத்தாலும் எல்லை கடந்து கைதுசெய்யப்படும் சிறைக் கைதிகளின் உரிமை நிலைநாட்டப்பட வேண்டும்'' என்று கோரிக்கை வைக்கிறார்கள் மனித உரிமையாளர்கள்

சரப்ஜித்சிங் 1990-ம் ஆண்டு காணாமல் போய், ஒன்பது ஆண்டுகள் கழித்துதான் பாகிஸ்தான் அரசால் அவர் கைதுசெய்யப்பட்டது அவரது குடும்பத்துக்குத் தெரியும். அதுபோலத்தான் சனாவுல்லாவும். ஆனால், சரப்ஜித்சிங்கை மீட்க அவரது உறவினர்கள் கோரிக்கை விடுத்தபோது, அதை மத்திய அரசோ, பஞ்சாப் அரசோ கண்டுகொள்ளவில்லை. ஆனால், அவர் மரணமடைந்த பின்னர் பஞ்சாப் அரசு ஒரு கோடி ரூபாய் நிவாரணமும் அரசு வேலையும் மூன்று நாள் அரசு முறை துக்கமும் அனுஷ்டிக்கிறது. மத்திய காங்கிரஸ் அரசோ, ராகுலை அதிரடியாக அனுப்பியதோடு 25 லட்ச ரூபாய் உதவி அறிவிக்கிறது. நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் சரப்ஜித்சிங் தியாகியாக அறிவிக்கப்படாலும் ஆச்சர்யம் இல்லை.

கிட்டத்தட்ட சரப்ஜித்சிங், சனாவுல்லா ஆகிய இருவரின் மரணங்களுமே அரசியல்ரீதியாக ஒரே மாதிரி நிகழ்த்தப்பட்ட மரணங்கள். இரு தரப்பையும் பழி சொல்ல முடியாதபடி, சரிக்கு சமமாய் வைத்து பேசக்கூடிய நியாயமான மரணங்கள் என்பதாக தோற்றம் பெறக்கூடியவை. இனி... இதுவரை பாகிஸ்தான் அரசால் கண்டுகொள்ளப்படாத சனாவுல்லாவை, அந்த நாட்டு அரசும் தியாகியாக அறிவிக்கலாம். சியால்கோட்டில் சனாவுல்லாவுக்கு சிலை வைக்கலாம். சில லட்சங்களை அவரது குடும்பத்தினருக்கும் கொடுக்கலாம்.

ஆனால், இரு நாட்டுக் கைதிகளுக்கும் நடந்ததைப்போல இனியும் நடக்காமல் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டிய பொறுப்பு இந்திய, பாகிஸ்தான் அரசுகளுக்கு உண்டு. அந்த வகையில் சிறைக் கைதிகள் பரஸ்பரம் உயிர்க் கொலையில் ஈடுபடுவதற்குப் பெயர் தேசப்பற்றல்ல... தேசிய வெறி!

- டி.அருள் எழிலன்