இலங்கைத் தமிழர் பிரச்னை - ஓர் ஆய்வு (பகுதி 15)

(அ.ஆனந்தன்)

சிங்களர்-தமிழர் இருவராலும் ஆக்கிரமிப்பு படை என்று பார்க்கப்பட்ட இந்திய அமைதிப்படை 

இதே சமயத்தில் இப்படிப்பட்ட ஒரு நிர்ப்பந்த நிலையை உருவாக்கி தனது மேலாதிக்கப் போக்கை நிலைநாட்டும் ஒரு ஒப்பந்தத்தை இலங்கையை தன்னுடன் செய்து கொள்ள செய்ததற்கு சிங்கள மக்களிடையே மட்டுமல்ல சிங்கள ஆட்சியாளரான பிரேமதாசாவிடமும் கடும் வெறுப்பும் எதிர்ப்பும் ஏற்பட்டன. அச்சமயத்தில் பிரமதாசா இந்திய அமைதிப்படையை எதிர்த்து போரிட விடுதலைப்புலிகளுக்கு உதவி செய்தார்.

இந்திய அமைதிப்படை தமிழர்-சிங்களர் என்ற பாகுபாடு இன்றி ஒட்டுமொத்த இலங்கை மக்கள் அனைவராலும் ஒரு ஆக்கிரமிப்பு படை என்றே பார்க்கப்பட்டது. வழக்கமாக அனைத்து முதலாளித்துவ அரசுகளும் பராமரிக்கும் இராணுவங்கள் எத்தகைய மனநிலையோடு செயல்படுமோ அத்தகைய மனநிலையுடனேயே இந்திய இராணுவமும் இலங்கையில் செயல்பட்டது. ஒருபுறம் அதன் செயல்பாடு குறித்து பல புகார்கள் எழுந்தன.

மறுபுறம் அதற்கு தலைமை ஏற்ற இந்திய இராணுவ தளபதிகள் ஒரு கையையும் காலையும் கட்டிக்கொண்டு சண்டையிடுவது போன்ற ஒரு சண்டையில் தாங்கள் ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ளோம் என்று கூறினர். அதாவது பொது மக்களுக்கு தீங்கெதுவும் இழைக்க கூடாது என்று பொதுவாக இந்திய அமைதிப்படையினருக்கு கொடுக்கப்பட்டிருந்த அறிவுரை குறித்தே அவர் அவ்வாறு கூறினார். இந்த நிலையில் இந்திய அமைதிப் படை அங்கு எதற்காக அனுப்பப்பட்டதோ அந்த நோக்கத்தை அதனால் நிறைவேற்ற முடியவில்லை.

இங்கு தமிழ்நாட்டில் விடுதலைப் புலிகளுக்கு ஆதரவாக உண்மையிலேயே செயல்பட்ட அமைப்புகளும் அதனை தங்களது தேர்தல் அரசியல் ஆதாயத்திற்காக ஆதரித்தவர்களும் பல்வேறு பக்குவமற்ற கோரிக்கைகளை இந்த விசயத்தில் முன் வைத்து வந்தனர். அவர்கள் பலரின் கோரிக்கை இந்தியா-இலங்கைப் பிரச்னையில் தலையிட்டு தீர்வுகாண வேண்டும் என்பதில் தொடங்கி தமிழீழத்தை அமைத்துக் கொடுப்பதற்காக இந்தியா தனது இராணுவத்தையே அனுப்ப வேண்டும் என்பது வரை சென்றது.

ஆனால் இந்தியா மட்டுமல்ல எந்தவொரு முதலாளித்துவ நாடும் அது பிறநாடுகளுடன் கொண்டுள்ள உறவுகளை ஒரு குறிப்பிட்ட எண்ணத்தை மனதிற்கொண்டே பேணவும் பராமரிக்கவும் செய்யும். அது தன்னாட்டு முதலாளிகளின் பொருட்கள் விற்பனையாவது மற்றும் அதன் மூலதனம் அங்கு முதலீடு செய்யப்படுவது என்ற நோக்கினைக் கொண்டதாகவே அடிப்படையில் இருக்கும். இந்த அடிப்படை புரியாததாலோ அல்லது புரிந்திருந்தும் அரசியல் ஆதாயம் கருதி வெளிப்படுத்தாமலோ தமிழகத்தில் செயல்பட்ட அனைத்து தமிழ் ஈழ ஆதரவு அமைப்புகளும் இந்தியாவில் முகாம்கள் அமைத்து செயல்பட தமிழ் ஈழ அமைப்புகளுக்கு இந்திய அரசு அனுமதி கொடுத்தபோது அகமகிழ்ந்தன. அடுத்து இந்திய இராணுவத்தை இலங்கைக்கு அனுப்ப வேண்டும் என்று கோரின.

இந்திய - இலங்கை ஒப்பந்தத்தின்படி இந்திய இராணுவம் இலங்கைக்கு அனுப்பப்பட்டது. ஆனால் அது சிங்கள இராணுவத்துடன் போரிட்டு தமிழ் ஈழத்தை அமைத்துக் கொடுப்பதற்காக அனுப்பப்படவில்லை. மாறாக அது அங்கு செயல்பட்ட தமிழீழ ஆயுதம் தாங்கிய குழுக்களிடம் இருந்து ஆயுதங்களை பறிக்கவே அனுப்பப்பட்டது. இந்த நிலையில் முதலில் சிலகாலம் வாயடைத்துப்போயிருந்த தமிழக மக்களிடம் சிறிது காலம் கழித்து ஐ.பி.கே.எப்‡ற்கு எதிரான ஒருவகை எதிர்ப்பும் தலைதூக்கத் தொடங்கியது. இந்நிலையில் அப்போது ஆட்சியில் இருந்த தமிழக முதல்வரின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்க இந்திய அமைதிப்படை தனது நோக்கத்தை நிறைவேற்றாமல் நாடு திரும்ப வேண்டிய நிலை அதற்கு ஏற்பட்டது. இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தமும் நிறைவேற்றப்படவில்லை.

சூழ்நிலை இத்தனை நெருக்கடி சூழ்ந்ததாக ஆன நிலையில் விடுதலைப்புலிகளைத் தவிர தமிழ் ஈழத்திற்கான போராட்டக்களத்தில் யாரும் இல்லை என்றநிலை படிப்படியாக விடுதலைப்புலிகளால் ஏற்படுத்தப்பட்டது. தமிழ் விடுதலை முன்னணியும் இலங்கை ஆட்சியாளர்களை சார்ந்து நின்று அவர்களில் ஒரு பிரிவினர் மாற்றி மற்றொரு பிரிவினரை மாறிமாறி ஆதரித்து சில சலுகைகளை கூடுதலாகப் பெறுவதில் ஆர்வமுள்ளதாக இருந்ததேயன்றி அதனால் சரியான தருணங்களைக்கூட பயன்படுத்த முடியவில்லை.

தருணங்களைத் தவறவிட்ட விடுதலை முன்னணி

இலங்கையின் ஆளும்கட்சி தவிர பிற அனைத்து எதிர்க்கட்சிகளும் ஒரு தேர்தலை பகிஷ்கரித்த சமயத்தில் தமிழர் விடுதலை முன்னணி மட்டும் அத் தேர்தலில் பங்கேற்றது. அத்தேர்தலில் கிழக்குப் பகுதியில் வாழ்ந்த சிங்கள மக்கள் அங்கு போட்டியிட்ட தமிழ் வேட்பாளர்களுக்கு ஏகோபித்து வாக்களித்தனர். அது மட்டுமின்றி மாகாண சுயாட்சி பெறும் விதத்தில் சிரிமாவோ பண்டாரநாயகா கொண்டுவந்த வடக்குப் பகுதியையும் கிழக்குப் பகுதியையும் ஒருங்கிணைக்கும் திட்டத்திற்கு ஆதரவாக அது அணிதிரண்டிருக்கலாம். அதன் மூலம் சாதாரண சிங்கள மக்கள் மற்றும் அதன் ஒரு பெரும் அரசியல் கட்சி ஆகியவற்றுடன் இணைந்து தங்களின் அடிப்படை உரிமைகளை வென்றெடுத்திருக்கலாம். அப்போது அதை செய்ய டி.யு.எல்.எப். தலைவர்கள் தவறிவிட்டார்கள். விடுதலைப் புலிகளின் தலைமை நிலைநாட்டப்பட்டதற்கு பின்பு அதன் பிரமிக்கத்தகுந்த வெற்றிகளால் பரவசம் அடைந்த தமிழ் மக்களும் இந்த தமிழர் விடுதலை முன்னணி போன்ற அமைப்புகளைக் கண்டுகொள்ளவில்லை.

(தொடரும்......)