மரணத்தினுள் வாழ்ந்தோம்! (பகுதி 4)

"One day some gun will silence me and it will not be held by an outsider but by the son born in the womb of this very society, from a woman with whom my history is shared" - Rajini Thiranagama.

இது பலரின் குரலாக இருந்த ராஜினியின் குரல். இதில்தான் ராஜினி சமூகம் சார்ந்து நிற்பது வெளிப்படுகின்றது.


1970 களில் தமிழ் பேசும் மக்கள் மத்தியில் ஆரம்பித்த தீவிரவாதம் மிக்க அரசியல் செயற்பாடு 1972 களில் மாணவர் போராட்டங்களாக வெளிப்படத் தொடங்கியது. பல்கலைக் கழக அனுமதியில் தமிழ் மாணவர்களுக்கு சிங்கள மாணவர்களைவிட மொழி இன ரீதியில் காட்டப்பட்ட தரப்படுத்தல் பாகுபாடு தமிழ் மாணவர்கள் மத்தியில் எழுச்சிக்களுக்கு வழி கோலின. இன மொழி ரீதியான தரப்படுத்தலில் இருந்த பாகுபாட்டை எதிர்த்து தமிழ் மாணவர் போராட்டங்களை முன்னெடுத்தனர். பின்தங்கிய பிரதேசங்களுக்கு பல்கலைக் கழக அனுமதியில் வழங்கிய சலுகைகள்(பிரதேச அடிப்படையிலான தரப்படுத்தல்) யாழ்பாணம் தவிர்ந்த ஏனைய பின்தங்கிய தமிழ் மாவட்டங்களுக்கு நன்மையாக அமைந்திருக்கின்ற என்பதை மூடி மறைத்தனர் இந்த யாழ்ப்பாண மையவாத போராட்டக்காரர்.

யாழ்ப்பாணம் கொழும்பு கண்டி மாவட்டம் தவிர்ந்த ஏனைய மாவட்ட மாணவர்கள் பிரதேச தரப்படுத்தல் முறமையினால் நன்மை அடைந்தனர். இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால் பின்தங்கிய பிரதேச பல்கலைக்கழக அனுமதி முறமைகளில் உள்ள சலுகைகளை அப்பிரதேசங்களுக்கு தற்காலக இடம்பெயர்வுகள் மூலம் யாழ்ப்பாண மாணவர்களும் பயன்படுத்திக் கொண்டதுதான். கூடவே தமிழர்களுக்குள்ளேயே சாதி ரீதியாக தாழ்ந்தப்பட்ட சமூக மாணவர்களுக்கு ஆரம்பக் கல்வியிருந்தே கல்வி மறுப்பு என்ற மேட்டுக்குடி மக்களின் கல்விப் பாகுபாடும் நீண்டகாலமாக மூடி மறைக்கப்பட்டு வந்ததும் இங்கு கவனத்தில் கொள்ளப்பட வேண்டும்.

தமது பிள்ளைகள் சாதாரண அரச பாடசாலைகளில் கல்வி கற்க வைத்து சமூகத்தின் சகல பிரிவின் வாழ்வையும் அறிய வைத்த பேராசிரியர் கைலாசபதிக அதிபராக செயற்படும் போது அதிகார வர்க்கத்திறகுரிய செயற்பாட்டை தன்னகத்தே கொண்டிருக்காமல் மாணவர் சமூகத்திற்கு சமத்துவ கொள்கையை அறிமுகப்படுத்திய கார்திகேயன் போன்ற நல் ஆசான்கள் பலர் தோன்றியிருந்தால் தமிழருக்குள் தமிழர் போட்டுக்கொண்ட கல்வி மறுப்பு தரப்படுத்தல் இல்லாமல் உடைத்தெறியப்பட்டிருக்கும்.

பல்கலைக் கழகத்திற்கு தெரிவுக்கு அறிமுகப்படுத்திய தரப்படுத்தல் முறமை அறிமுகப்படுத்துவதற்கு முதல் வருடம் ராஜினி யாழ்பாணத்திலிருந்து கொழும்பு மருத்துவ பீடத்திற்கு அனுமதி பெற்றிருந்தார்.

மாணவர் போராட்டங்களுடன் ஆரம்பமான தமிழ் மக்களின் போராட்டம் 1974 களில் ஆயுதம் தாங்கிய செயற்பாடுகளுக்குள் புகுந்து கொண்டது. தமிழ் இளைஞர்களின் ஆயுதப் போராட்ட முன்னெடுப்பு ஜேஆர் அரசினால் திட்டமிட்டு தமிழ் மக்களுக்கு எதிராக நடத்தப்பட்ட இன சுத்திகரிப்பு நடவடிக்கைகள் மூலம் முழு வீச்சில் வீங்கிப் பெருத்தது. 1971 ஏப்ரல் மாதம் தென் இலங்கையில் இடதுசாரி ஐக்கிய முன்னணி அரசுக்கெதிராக ஜேவிபியினால் முன்னெடுக்கப்பட்ட அவசர ஆயுதக் கிளர்ச்சிகளைத் தொடர்ந்து 15 ஆயிரத்திற்கு மேற்பட்ட சிங்கள இளைஞர்களை இலங்கை இராணுவம் சுட்டு கங்கைகளில் வீசியது. இக் கொலைகளில் தயாபால திரணகம தமது கிராம மக்களினால் காப்பாற்றப்பட்டு இருந்தார்.

இக் கொலைகளுக்கு எதிராக தமிழ் மக்கள் மத்தியிலிருந்து எதிர்பலைகள் போராட்டங்கள் சிறிய அளவிலேனும் நடைபெறவில்லை. தமிழ் மக்கள் மத்தியிலிருந்த அரசியல் தலைமைகள் இதற்கான முன்னெடுப்புக்கள் எதனையும் செய்யவில்லை. இலங்கையின் அன்றைய பிரதம மந்திரி பாதுகாப்பிற்காக சில தினங்கள் தென்னிலங்கையிலிருந்து இடம் பெயர்ந்து யாழ்ப்பாணக் கோட்டையில் தங்கியிருத்தல் பாதுகாப்பானது என்ற முடிவுகளின் அடிப்படையில் செயற்படும் அளவிற்கு யாழ்ப்பாணம் பாதுகாப்பான பிரதேசமாக காணப்பட்டது என்பது இங்கு கவனிக்கதக்கது.

அரச பயங்கரவாதத்திற்கு எதிராக சிங்கள தமிழ் மக்கள் முடிந்தளவில் இணைந்து போராடுதல் என்பதற்கான வாய்ப்புக்களை தமிழ் தரப்பு எப்போதும் தவற விட்டும் நிராகரித்தும் வந்திருக்கின்றது. பேரினவாதம் இதற்கான வாய்ப்புக்களை இல்லாது செய்திருந்தது. இதனாலேயே ஜே.ஆர் ஜெயவர்த்தன போன்றவர்களினால் தென்னிலங்கை எங்கும் 1977 களில் நடைபெற்றது போன்ற இன சுத்திகரிப்புகளை சிங்கள மக்களின் பாரிய எதிர்ப்புக்கள் ஏதும் இன்றி செய்யக் கூடியதாக இருந்தது.

ஆனால் சிங்கள மக்கள் மத்தியிலிருந்த நல்ல உள்ளங்கள் இப்படியான இனக் கலவரங்களின் போதெல்லாம் இலங்கையின் வடக்கு கிழக்கிற்கு வெளியே வாழ்ந்து வந்த பல இலட்சம் தமிழ் மக்களை காப்பாற்றியிருக்கின்றார்கள் என்பது கவனிக்க தக்கது. வடக்கில் ஒரு சிங்கள மகன் ஈறாக அங்கு வாழ முடியாத செயற்பாட்டையும் இதே போல் பாரம்பரியமாக வடக்கில் வாழ்ந்து வந்த ஒரு முஸ்லீம் மகன் அங்கு தங்க முடியாத சூழலையும் புலிகள் ஏற்படுத்தியதை போன்று தென்னிலங்கையில் தமிழ் மக்கள் வாழ முடியாது என்று எந்த சாதாரண சிங்கள மகனும் அல்லது சிங்கள அமைப்பும் கட்சியும் கொள்கை ரீதியாக கொண்டிருக்கவில்லை என்பது இங்கு கவனிக்க தக்கது.

(தொடரும்......) (பகுதி 5),