என்று முடியும் இந்த ஏமாற்று வேலை? (பகுதி 3)

தாமே புலிகள் என சொல்லித்திரிவோருக்கும் அவர்களின் புலி விசுவாசிகளுக்கும் எது உண்மை என்பது தெரியும். ஆனால் சொல்லமாட்டார்கள். அது அவர்களின் விடுதலை வியாபாரத்துக்கு ஆபத்து. இவர்கள் இன்னும் எவ்வளவு காலத்திற்கு தமிழரின் தலையில் மிளகாய் அரைக்கப்போகின்றார்கள்.  சிலர் தெரிந்தாலும் சொல்ல மறுக்கிறார்கள் மற்றும் சிலரோ யதார்த்த நிலையை உணர மறுக்கிறார்கள்.

ஒரு வேளை பிரபாகரன் நோயினால் யுத்தகளத்திற்குவெளியே மரணித்திருந்தால் கூட நீங்கள் சிங்கள அரசிற்கு எமது பலவீனத்தை காட்டாது மறைக்கலாம். ஆனால் முள்ளிவாய்க்கால் முடிவுரையை எழுதிய எதிரிக்கு எல்லா உண்மைகளும் தெரியுமே. பிரபாகரனும் அவர் கூட்டமும் தலைக்குமேல் கையைத் தூக்கியது முதல் பிரபாகரன்  தலை பிளந்து செத்ததுவரை எல்லாமே அவர்களுக்குத் தெரியும்.  இனியும் எதற்காக ஏமாற்றுகிறீர்கள். மக்களுக்குப் பொய் கூறிக்கொண்டிருப்பதனை நிறுத்துங்கள்.

 ‘இனியும்  பிரபாகரன் விடயத்தில் உண்மை உறங்கக்கூடாது. உரியவர்களை உண்மை பேசவைப்பது உலகிலுள்ள  தமிழ் மக்களின் கடமை'. சீமான் போன்றோரும் நெடுமாறனும் வை.கோ வும் சொல்கின்றார்கள் பிரபாகரன் உயிருடனும் நலமுடனும் இருக்கின்றார். மீண்டும் வருவார் ஐந்தாம் கட்ட ஈழப்போரை நடத்துவார் என்று. அத்துடன் நின்று விடாது குறிப்பாக சுவிஸ்ஸர்லாந்து நாட்டில் வாழுகின்ற தமிழ் மக்களே உங்களை உரிமையுடன் கேட்கிறேன் என்று கூறுகின்றார் என்றால்..... சுவிஸில் வாழ்கின்றாரா? அப்படி வாழ்வதானால் அவர் வாழும் இடத்தைச் சொல்வது துரோகம் அல்லவா? அப்படியிருந்தும் சொல்லியிருக்கின்றார் என்றால் அதில் உண்மை இருக்குமா?

 நாளை எல்லாமே பொய் என்றாகும் போது எல்லோரும் வரலாற்றுத் தவறை சுமந்தவர்களாக கூனிக் குறுகி தமிழர்கள் மத்தியில் நம்பிக்கை இழந்தவர்களாகவே இருப்பர். அந்த நேரத்தில் அவர் சொல்லித்தான் நான் சொன்னேன் என்ற குற்றச்சாட்டையே மாறி மாறி கூறப்போகின்றார்கள். இந்த உலகத்தில் பிறந்த அத்தனை பேரும் ஓர் நாள் சாவடையத்தான் வேண்டும். இதிலிருந்து யாரும் தப்பமுடியாது. எனவே நாம் அதிகம் நம்பும் மக்களே பிரபாகரனையோ அல்லது புலிகளையோ இனிமேல் எதிர்பார்க்காதீர்கள்.

 பொதுவாக விடுதலைப் போராட்டம் என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட காலகட்டத்திற்குள் முடிவடைய வேண்டும். மாறாக நீண்டு சென்றால் பல சிக்கல்களை உளவியல் ரீதியாக எதிர் கொள்ளவேண்டியநிலை ஏற்படும். எமது விடுதலைப் போராட்டமும் இதே பிரச்சனையைத் தான் சந்தித்தது.

ஈழத் தமிழரிற்காக குரல்கொடுப்பதாக சொல்லும் தமிழ் நாட்டில்கூட சிலோன்காரன் என்றால் வெறுப்பாகவும் கேவலமாகவும் இன்னும் சிலர் அருவருப்பாகவும் பார்க்கின்றனர். இதற்காக யாருமே சிலோன்காரர் என்று கூற முன்வருவதில்லை பதிலுக்கு கேரளாக்காரன் என்றே கூறுவர். சிலோன்காரரிற்கு யாரும் வேலை கொடுக்க முன்வருவதில்லை. குறைந்த பட்சம் வாடகைக்குக் கூட வீடு கொடுக்க முன் வரமாட்டார்கள். இந்த நிலையிலும் பல ஆயிரம் பேர் செந்தமாக வீடு, காணி, கார் என்று வெளிநாட்டுப் பணங்களைக் கொண்டு பந்தா காட்டுபவர்களும் கேட்டால் நாம் சிலோன் இல்லை இந்திய குடிமக்கள் என்கிறனர். இந்த நிலை தொடரவேண்டுமா?

இலங்கையில் இப்போ என்ன நடக்கின்றது. நேற்றுவரையும் புலிகள் என்று சொல்லி மக்களைச் சுரண்டித் திரிந்தவர்கள் எல்லாம் இப்போ இராணுவப் புலனாய்வாளர்களாம். நாங்கள் யாரையெல்லாம் கோழைகளாக பார்த்தோமோ அவர்கள் எல்லோரையும் பார்த்து வீரர்கள் பயப்பட வேண்டுமாம். நேற்றுவரை விடுதலைக்காகப் போராடுகின்றோம் என்றவர்களில் பலர் இன்று இராணுவத்துடனும் இராணுவபுலனாய்வுப்பிரிவுடனும் எந்த விடுதலைக்கு போராடுகின்றனர்?.
'யாரைப்பார்த்து முன்பு மக்கள் பயந்தார்களோ அவர்களைப்பார்த்து இப்போதும் அதே மக்கள் பயப்படுகின்றார்கள்.  இதுவரை எப்படி இருந்தீர்கள் என்பது முக்கியமில்லை. இனிமேல் என்ன செய்யப்போகிறீர்கள் என்பது தான் முக்கியம். உலகெல்லாம் தமிழர்கள் தெருத் தெருவாக போராடினார்களே. எதற்காகப் போராடினார்கள். பொதுமக்கள் கொல்லப்படுகிறார்கள். அவர்களைக் காப்பாற்றுங்கள் என்று எவனாவது உளசுத்தியோடு குரல்கொடுத்தானா என்றால் இல்லவே இல்லை. பிரபாகரன் பிடிபடப்போகிறார். ஐயோ அவரையும் புலிகளையும் காப்பாற்றுங்கள். அதற்காகத் தான் தெருக்களில் இறங்கி தமிழனின் மானத்தை கப்பலேற்றினார்கள்.

(தொடரும்.....)