என்று முடியும் இந்த ஏமாற்று வேலை? (பகுதி 4)

கிளிநொச்சி பிடிபட்ட போது மக்களை வெளியேற அனுமதிக்கும்படி யாழ் ஆயர் அவர்கள் பிரபாகரனிடம் வேண்டுகொள் விடுத்தார். இதே வேண்டுகோளை புலம்பெயர்ந்த நாடுகளில் தெருக்களில் இறங்கியவர்களும் விடுத்திருந்தால், இன்று, இறந்த அந்த மக்களுக்காக கவலைப்படுவதற்கு உரிமை இருக்கும்.

2009 சித்திரை மாதத்தில் ஒருநாள் நான் ஒரு வியாபார ஸ்தாபனத்துக்குச் சென்றிருந்தேன். அதன் உரிமையாளர் ஒரு புலி ஆதரவாளர். என்னிடம் இராணுவம் சனங்களை அநியாயமாக கொல்லுகிறார்கள் என அங்கலாய்த்துக்கொண்டார். அதற்கு நான் புலிகள் சனத்தை வெளியேற அனுமதித்தால் ஒரு பிரச்சனையும் இல்லையே என அவரிடம் கூறினேன். சனத்தைப் போகவிட்டுட்டு பொடியள் என்ன செய்வது என்ற சர்வசாதாரணமாகக் கேட்டார். புலன்பெயர்ந்த புலித்தமிழன் புலத்திலுள்ள மக்கள் மட்டில் கொண்டுள்ள அக்கறை இம்மட்டுந்தான்.
நாமோ அவரவர் பாட்டில் களியாட்டங்களும் கூத்தும் கும்மாளமும் என்று  இருப்பது தான் வேதனையாக உள்ளது. இன்றைய சூழலில் செய்யவேண்டிய வேலைகள் எமக்கு முன் மலையென நிற்கிறது. அதை முடிந்தளவு வேகமாக முன்னெடுத்துச் செல்ல ஒவ்வொரு வரும் சுயநலம் இல்லாது முன்வர வேண்டும்.

ஒரு பாதை மூடும் போது தான் இன்னுமொரு பாதை திறக்கின்றது. திறக்கும் புதிய பாதையில் பயணிக்கப் போகின்றோமா அல்லது இன்னும் குருட்டு நம்பிக்கையுடன் இருக்கப்போகின்றோமா? இதுவரை புலிகளுடனும், கூட்டமைப்புக்காரர்களுடனும் பயணித்த நாம் இனி எமக்கான ஒரு புதிய பாதையை உருவாக்கிக் கொள்ளவேண்டும். ஏனெனில் முள்ளிவாய்க்காலின் பின் புலிகளின் செயற்பாட்டாளர்கள் தமிழர்களின் எதிர்காலத்தை தீர்மானிக்கும் தகமையை இழந்து விட்டார்கள். ஒரு சிக்கலான பயங்கரவாத அரசியற் பின்னணியுடன் உள்ள புலிகள் அமைப்பால் சர்வதேச அளவிலான அங்கீகாரம் கிடைக்கப் போவதில்லை. எப்படியோ இனி புதிதாகத் தான் எமக்கான அரசியல் ரீதியான பலத்தை உருவாக்கப்போகின்றோம்.

அங்கே பயங்கரவாத சகவாசம் உள்ள யாருமே இருக்கக் கூடாது. எனவே பலப்படுத்தவேண்டியிருக்கும் தமிழர்களின் அரசியல் பலம் புதிய ஒரு அமைப்பூடாக கொண்டு சென்றால் தான் நாம் வெற்றிபெற முடியும் . இந்த யதார்த்த நிலைமையை உணர்ந்து கொள்ளாமல் நாம் முட்டாள்த்தனமாக ஏதாவது செய்தால் மாபெரும் அரசியல் சிக்கலுக்குள் தள்ளப்படுவோம். நாம் இரண்டுபட்டு எல்லாவற்றையும் சிதைத்து மீண்டும் மீண்டும் நாம் முரண்பாடுகளுடன் பயணித்துக் கொண்டிருப்போமேயானால் எதிர்காலத்திலும் தமிழர்களின் அரசியற்போராட்டம் இப்போதும் வெறும் பயங்கரவாதந்தான் என்ற முடிவிற்கு சர்வதேச சமூகம் வந்துவிடும்.

இதை ஒவ்வொருவரும் நன்கு புரிந்துகொள்ளவேண்டும். ஆனால் இன்றைய காகிதப் புலிகளின் செயற்பாடுகளாலும், தற்போதுள்ள அரசியற் சிக்கல்களாலும் நாம் எமக்கான புதிய சக்தியை உருவாக்கித்தான் ஆகவேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கிறோம். உண்மையான அரசியல் சிக்கலை உணர்ந்துகொண்டு புலி என்ற மாயையிலிருந்து முதலில் வெளியே வாருங்கள். பிரபாகரனும் பிரேமதாஸாவுமாகச் சேர்ந்து தமிழர்களுக்குக் கிடைத்த நல்தொரு தீர்வான வடக்குக் கிழக்கு இணைந்த மாகாணசபையை செயற்படவிடாமல் செய்தார்கள். மகிந்தாவோ அப்படி ஒரு மாகாணசபை இருந்தது என்ற அடிச்சுவடே இல்லாது செய்துவிட்டார். தமிழர்களிற்கு நிரந்தரமானது அரசியல் தீர்வு தான் என்பதை உலக நாடுகள் உண்மையாக உணரத் தொடங்கியுள்ளன.

ஏற்கனவே பிரபாகரனால் பயங்கரவாத சாயம் பூசப்பட்ட தமிழர்களின் நியாயமான போராட்டம் மேலும் சிக்கலாகிவிடும். எனவே தற்போது செய்யக் கூடிய பணிகள் நிறையவே உள்ளன. நியாயமான வழிகளில் சாத்தியப்படக்கூடிய வழிகளில் ஓரு குறிப்பிட்ட காலகட்டத்திற்குள் இலக்கை அடையக்கூடியவாறு சரியாக காய்களை நகர்த்தி முயற்சி செய்தால் நிச்சயம் இலகுவாக வெற்றி பெறலாம். அதைஅடைய அதுவரைக்கும் நகர்த்தவேண்டிய காய்களும், செய்யவேண்டிய வேலைகள் நிறையவே உள்ளது. சாத்தியமான மார்க்கங்களில்  சரியாக முயற்சி செய்ய அரசியல் அனுபவமும் நேர்மையும் உள்ளவர்கள் மீண்டும் வரவேண்டும். நாங்கள் முயற்சி செய்தால் நிச்சயம் வெற்றிபெறலாம். இளைஞர்களின் எழுச்சியே புதிய தொரு புரட்சிக்கு வழிவகுக்கும். 

உலக விடுதலை வரலாற்றில் யாருமே எதிர்கொள்ளாத துயரம் எமது இனம் எதிர்நோக்கக் காரணம் என்ன.... சிங்களவனா? இல்லை சர்வதேசமா? இல்லவே இல்லை! தமிழனே தான் தமிழன் விடுதலைக்குத் தடையாக இருக்கின்றான். இந்த உலகத்திலேயே மிகவும் மோசமான துரோகக் கூட்டங்களை கொண்ட ஒரே இனம் தமிழினம் தான். அதில் தலையானவன் பிரபாகரனே. எனது நண்பர் ஒருவர் வேடிக்கையாகச் சொன்ன ஒன்றைக் கூறி அடுத்த மடலில் சந்திக்கும் வரை விடைபெறுகிறேன்.
'ஹிட்லர் தனது வாழ்நாளில் தமிழ்சாதி என்று ஒன்று இருப்பதை அறிந்திருக்கவில்லை. தெரிந்திருந்தால் ஹிட்லர் யூதரைக் கொன்றிருக்கமாட்டான்.
 
அல்பேட்.