Contact us at: sooddram@gmail.com

 

Best to abstain

Varatharaja Perumal

But if India decides to support the resolution, it must first talk to Sri Lanka

With the annihilation of the LTTE leadership, the Sri Lankan government and the Sinhala nationalists may have thought that the 80-year-old ethnic conflict in the country has been settled, fully and finally. But now the basic issues of the conflict have been resurrected in international fora, with allegations of war crimes and violations of human rights.

The Sinhala-Tamil ethnic conflict ceased to be an internal affair of Sri Lanka in the 1980s — it first became a bilateral issue between India and Sri Lanka, and after 2000 it caught the attention of international communities. Although the internationalisation of the ethnic problem of Sri Lanka began with the engagement of Norway in the talks between the Sri Lankan government and the LTTE, it escalated with the release of a UN expert panel report, called the Darusman Report, which blamed both the Sri Lankan government and the LTTE for war crimes during the final stages of war. Now with the Channel 4 videos and the US-proposed resolution, the Sri Lankan conflict has been entrenched as an important international issue.

Let’s take a look at the resolution and what it means for India and Sri Lanka.

The US has tabled a draft resolution on Sri Lanka at the Human Rights Council’s 19th session in Geneva. The resolution only asks the Sri Lankan government to commit to the international community that it would implement the recommendations of the Lessons Learned Reconciliation Commission (LLRC) that was established by President Mahinda Rajapaksa himself. Hence, the resolution cannot be hurriedly described as an attempt to impose a foreign-made solution on the internal problem of Sri Lanka. The resolution does not demand the appointment of an independent international inquiry commission on the alleged “war crimes” nor does it seek the establishment of a 2002-type “international co-chairs” to ensure a political solution to the ethnic problem of Sri Lanka.

When the LLRC report was released in December 2011, leaders of many countries, including India, US, Australia and Britain, and the civil society in Sri Lanka had welcomed it. However, Sri Lanka’s Tamil parties — such as the Tamil National Alliance, which holds majority parliamentary representations of Tamils in the North-East of the country — and the civil society believe there is little chance of the LLRC’s final recommendations being implemented unless there is sustained international attention and pressure to act from the UN secretary-general, the Human Rights Council and influential governments, most importantly India, Japan, US, Canada, Britain, France and the European Union.

While Opposition leaders such as UNP’s Ranil Wickramasinghe, former president Chandrika Kumaratunga, former army commander Sarath Fonseka, and parties such as the JVP do not openly support the “Geneva climax”, they see in this an opportunity for themselves and are thus actively seeking the involvement of foreign powers and international organisations in unseating the powerful Rajapaksas.

Why are the Rajapaksa brothers so intransigent in opposing a resolution that only seeks a commitment of the recommendations of a commission (LLRC) that the president himself appointed? President Rajapaksa could have easily avoided this international embarrassment by proclaiming his commitment to the LLRC. If he commits in principle to greater devolution of powers to provinces, constitutionally and institutionally guarantee the rule of law and fundamental rights, and work to apoliticise and acommunalise the armed forces, then there won’t be any mental, political or diplomatic hurdle in overcoming the present crisis in an international arena.

What probably worked against the Rajapaksas was that they did not expect their own weapon, the LLRC, to be used against them. They were initially satisfied that they could counter rising international displeasure, roused by the Darusman Report and the first Channel 4 videos, by releasing the LLRC report. But it clearly hasn’t worked their way. It’s not the LLRC report or its recommendations that the Rajapaksas are worried about; but accepting it in an international forum will make it easier for their opponents to hold them under continuous pressure.

India’s stand on the issue is being keenly watched, not only by Tamils in India but also by Sri Lankans, international human rights activists and those in diplomatic circles. Since the end of the war, India thwarted attempts in the Security Council and the UN Human Rights Council by Western countries to investigate war crimes in Sri Lanka. Besides, against all odds and pressures, India had supported the Sri Lankan state in its bid to eliminate the LTTE. But it is obvious that India is silently dissatisfied as the Sri Lankan government dilly-dallies on the accelerated militarisation of North-East, delayed devolution of powers and the snail’s pace of rehabilitation and reconstruction of war-affected Tamils and Tamil areas.

India has a difficult balancing act to do. This time, it will be tough to take a position on Sri Lanka that will be amicable to all kinds of opinion prevailing in India. Of course, India would be unhappy with Sri Lanka for its diplomatic overtures to China and Pakistan. At the same time, India would be naturally worried about Sri Lanka becoming the cockpit of regional or international conflicts. This time, however, the government of India has to listen and carefully consider the request of its Tamil leaders.

India’s Tamil leaders are united in their determination to get the government of India to back the resolution against Sri Lanka. Keeping its domestic pressures in mind, it will be tough for the Indian government to go all out in support of the Sri Lankan state, which derives its political power from the euphoria of a “Sinhala victory” over the LTTE.

However, it will also be difficult for India to take a position against Sri Lanka since it has worked on establishing good relations in many areas over the last 20 years. India, therefore, wouldn’t want any of its actions in international fora to push Sri Lanka away from it. India also wouldn’t want to put the Sinhala and Tamil population in a complete dichotomous position and thereby risk its ongoing rehabilitation and reconstruction programmes in the North-East of Sri Lanka. So when the government of India makes a choice, it has to think of the implications — internally, regionally and internationally.

Hence, India’s best and simple option at present would have been to abstain from voting on the resolution. Such a step would have gone down well with Sri Lankan leaders and also with the countries supporting the US resolution. But that doesn’t look like an option anymore after Prime Minister Manmohan Singh’s announcement in Parliament. Though the announcement is conditional, the government would not risk withdrawing its promise. Hence, India may opt for voting in support of the resolution after holding bilateral talks with US and Sri Lanka representatives, so that the existing good relations with both parties are maintained, despite the inevitable strains.

The writer is former chief minister of Sri Lanka’s North-Eastern province

 

உனக்கு நாடு இல்லை என்றவனைவிட நமக்கு நாடே இல்லை என்றவனால்தான் நான் எனது நாட்டை விட்டு விரட்டப்பட்டேன்....... 

 


rajaniThiranagama_1.jpg

ராஜினி திரணகம

MBBS(Srilanka)

Phd(Liverpool, UK)

'அதிர்ச்சி ஏற்படுத்தும் சாமர்த்தியம் விடுதலைப்புலிகளின் வலிமை மிகுந்த ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன் நட்பு பூணுவது என்பது வினோதமான சுய தம்பட்டம் அடிக்கும் விவகாரமே. விடுதலைப்புலிகளின் அழைப்பிற்கு உடனே செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில் அவர்களின் குழுக்களில் இருந்து ஆலோசனை வழங்கி, கடிதங்கள் வரைந்து, கூட்டங்களில் பேசித்திரிந்து, அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக இருந்தவர்கள்மீது கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள், காலப்போக்கில் அவர்கள்மீது சந்தேகம் கொண்டு விடப்பட்டன.........'

(முறிந்த பனை நூலில் இருந்து)

(இந் நூலை எழுதிய ராஜினி திரணகம விடுதலைப் புலிகளின் புலனாய்வுப் பிரிவின் முக்கிய உறுப்பினரான பொஸ்கோ என்பவரால் 21-9-1989 அன்று யாழ் பல்கலைக்கழக வாசலில் வைத்து சுட்டு கொல்லப்பட்டார்)

Its capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with the L.T.T.E.  was a strange and self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped for the benefit of several old friends who had for months sat on committees, given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at the L.T.T.E.’s  beck  and call.

From:  Broken Palmyra

வடபுலத் தலமையின் வடஅமெரிக்க விஜயம்

(சாகரன்)

புலிகளின் முக்கிய புள்ளி ஒருவரின் வாக்கு மூலம்

பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம்

 

தமிழகத் தேர்தல் 2011

திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்?

(சாகரன்)

என் இனிய தாய் நிலமே!

தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!!

(சாகரன்)

இலங்கையின் 7 வது பாராளுமன்றத் தேர்தல்! நடக்கும் என்றார் நடந்து விட்டது! நடக்காது என்றார் இனி நடந்துவிடுமா?

(சாகரன்)

வெல்லப்போவது யார்.....? பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

(சாகரன்)

பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

தேர்தல் விஞ்ஞாபனம்  - பத்மநாபா ஈழமக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணி

1990 முதல் 2009 வரை அட்டைகளின் (புலிகளின்) ஆட்சியில்......

நடந்த வன்கொடுமைகள்!

 (fpNwrpad;> ehthe;Jiw)

சமரனின் ஒரு கைதியின் வரலாறு

'ஆயுதங்கள் மேல் காதல் கொண்ட மனநோயாளிகள்.' வெகு விரைவில்...

மீசை வைச்ச சிங்களவனும் ஆசை வைச்ச தமிழனும்

(சாகரன்)

இலங்கையில்

'இராணுவ' ஆட்சி வேண்டி நிற்கும் மேற்குலகம்,  துணை செய்யக் காத்திருக்கும்; சரத் பொன்சேகா கூட்டம்

(சாகரன்)

ஜனாதிபதி தேர்தல்

எமது தெரிவு எவ்வாறு அமைய வேண்டும்?

பத்மநாபா ஈபிஆர்எல்எவ்

ஜனாதிபதித் தேர்தல்

ஆணை இட்ட அதிபர் 'கை', வேட்டு வைத்த ஜெனரல் 'துப்பாக்கி'  ..... யார் வெல்வார்கள்?

(சாகரன்)

சம்பந்தரே! உங்களிடம் சில சந்தேகங்கள்

(சேகர்)

அனைத்து இலங்கைத் தமிழர்களும் ஒற்றுமையான இலங்கை தமது தாயகம் என மனப்பூர்வமாக உரிமையோடு உணரும் நிலை ஏற்பட வேண்டும்.

(m. tujuh[g;ngUkhs;)

தொடரும் 60 வருடகால காட்டிக் கொடுப்பு

ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா?

 (சாகரன்)

 ஜனவரி இருபத்தாறு!

விரும்பியோ விரும்பாமலோ இரு கட்சிகளுக்குள் ஒன்றை தமிழ் பேசும் மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.....?

(மோகன்)

2009 விடைபெறுகின்றது! 2010 வரவேற்கின்றது!!

'ஈழத் தமிழ் பேசும் மக்கள் மத்தியில் பாசிசத்தின் உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின் எழுச்சியும்'

 (சாகரன்)

சபாஷ் சரியான போட்டி.

மகிந்த  ராஜபக்ஷ & சரத் பொன்சேகா.

(யஹியா வாஸித்)

கூத்தமைப்பு கூத்தாடிகளும் மாற்று தமிழ் அரசியல் தலைமைகளும்!

(சதா. ஜீ.)

தமிழ் பேசும் மக்களின் புதிய அரசியல் தலைமை

மீண்டும் திரும்பும் 35 வருடகால அரசியல் சுழற்சி! தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு விடிவு கிட்டுமா?

(சாகரன்)

கப்பலோட்டிய தமிழனும், அகதி (கப்பல்) தமிழனும்

(சாகரன்)

சூரிச் மகாநாடு

(பூட்டிய) இருட்டு அறையில் கறுப்பு பூனையை தேடும் முயற்சி

 (சாகரன்)

பிரிவோம்! சந்திப்போம்!! மீண்டும் சந்திப்போம்! பிரிவோம்!!

(மோகன்)

தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்புடன் உறவு

பாம்புக்கு பால் வார்க்கும் பழிச் செயல்

(சாகரன்)

இலங்கை அரசின் முதல் கோணல் முற்றும் கோணலாக மாறும் அபாயம்

(சாகரன்)

ஈழ விடுலைப் போராட்டமும், ஊடகத்துறை தர்மமும்

(சாகரன்)

அடுத்த கட்டமான அதிகாரப்பகிர்வு முன்னேற்றமானது 13வது திருத்தத்திலிருந்து முன்னோக்கி உந்திப் பாயும் ஒரு விடயமே

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

மலையகம் தந்த பாடம்

வடக்கு கிழக்கு மக்கள் கற்றுக்கொள்வார்களா?  

 (சாகரன்)

ஒரு பிரளயம் கடந்து ஒரு யுகம் முடிந்தது போல் சம்பவங்கள் நடந்து முடிந்துள்ளன.!

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

 

 

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com