செய்தியும் சிந்தனையும்(3)

(அபிமன்யு)

செய்தி

வட மாகாண சபைக்கு தெரிவுசெய்யப்பட்ட தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பு உறுப்பினர்களின் சத்தியப்பிரமாண நிகழ்வு கடந்த வெள்ளிக்கிழமை (11-10-2013) யாழ்ப்பாணத்தில் இடம்பெற்றது. இந்த நிகழ்வினை அக்கட்சியின் ஒன்பது உறுப்பினர்கள் புறக்கணித்தனர்.

சிந்தனை

வட மாகாண சபைத் தேர்தல் முடிந்து மூன்று வாரங்கள் கூட முற்றாக முடியவில்லை. 

--அதற்குள்தான் எத்தனை குடுமிச் சண்டைகள், குழிபறிப்புகள், வாதப் பிரதிவாதங்கள்!. 

இத்தனைக்கும் அத் தேர்தலில் தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பில் அங்கம்  வகிக்கும் அனைத்துக் கட்சிகளாலும் முன்வைக்கப்பட்ட முதன்மைக் கோஷம் “ஒற்றுமையே தமிழர்களின் பலம்”.

வட மாகாணசபைத் தமிழர்கள் ஒற்றுமையாகத்தான், தெளிவாகத்தான் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பினால் முன்னிறுத்தப்பட்ட வேட்பாளர்களுக்கு  பெருவாரியாக வாக்களித்து அமோக வெற்றி பெற வைத்துள்ளனர்.  

ஆனால், அந்தக் கோஷத்தை முன்வைத்து வெற்றி பெற்றவர்களோ, அவர்களுக்கு வாக்களித்தவர்களின் கையிலுள்ள மை காயும் முன்னரே, “ஒற்றுமை” என்பதெல்லாம் காலாகாலமாக தேர்தலில் சுலபமாக வெல்வதற்கு மட்டும்--தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்களின் கையாலாகாத்தனங்களை, அரசியல் வங்குரோத்தை மறைப்பதற்காக எழுப்பப்படும்--வெற்றுக் கோஷம், வெறும் பம்மாத்து --என்று சொன்னவர்களின் கூற்றின் உண்மைத்தனத்தை வெகு விரைவாகவே நிரூபித்து விட்டார்கள்.

ஒற்றுமையின் வெளிப்பாடாக, கூட்டாகச் செய்ய வேண்டிய சத்தியப் பிரமாணத்தை,

ரெலோ அமைப்பின் ஆட்சிப் பீட உறுப்பினர்களில் ஒருவரான எம்.கே. சிவாஜிலிங்கம் முள்ளிவாய்க்காலில் செய்தார்.

அதே அமைப்பின் இன்னொரு உறுப்பினர் முதலைமைச்சர் சி.வி. விக்னேஸ்வரனின்  கொழும்பு வாசஸ்தலத்திற்குச் சென்று  அவர் முன்னிலையில் செய்துகொண்டுள்ளார். 
புளொட்டின் உறுப்பினர்களான சித்தார்த்தன் மற்றும் லிங்கநாதன் ஆகியோர் அக் கட்சியின் செயலாளர் முன்னிலையில் செய்தார்கள். 
அதே அமைப்பைச் சேர்ந்த வேறு இருவர் முதலைமைச்சர் முன்னிலையில் செய்து கொண்டுள்ளார்கள்.
ஈபீஆர்எல்எவ் (சுரேஷ் அணி ) உறுப்பினர்களில் மூன்று பேர் வவுனியாவில்  ஒரு சட்டத்தரணி முன்னிலையில் மேற்கொண்டனர். 
அக் கட்சியின் வவுனியாவைச் சேர்ந்த உறுப்பினர் ஒருவர் அந்த வவுனியா நிகழ்வில் கலந்து கொள்ளாமல் தான் முதலைமைச்ர் முன்னிலையில் செய்துகொள்ள தீர்மானித்துள்ளதாகத் தெரிவித்துள்ளார்.
அக்கட்சியின் இன்னொரு உறுப்பினர் ஏற்கனவே முதலைமைச்சரின் கொழும்பு வாசஸ்தலத்திற்குச் சென்று அவரின் முன்னிலையில் செய்துகொண்டுள்ளார்.
ஒரே குழப்பமாக இருக்கிறதா?. ஒரே வேடிக்கையாக இருக்கிறதா?  தலையைச் சுற்றுகிறதா?.  தமிழ்ப் பிரதிநிதிகளின் ஒற்றுமை மெய் சிலிர்க்க வைக்கிறதா?
யாழ்ப்பைணத்தில் நடைபெற்ற நிகழ்ச்சியைப் புறக்கணித்தமைக்கு  அவர்களது  சால்ஜாப்பு-
“தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பில் தனிப்பட்ட சிலர் முடிவுகளை எடுப்பது பிழையனெவும் அதனை மக்களுக்காக தெரியப்படுத்தும் வகையிலேயே நாம் நேற்று இடம் பெற்ற வட மாகாண சபைக்கான உறுப்பினர்களின் சத்தியப் பிரமாண நிகழ்வை பகிஷ்கரித்தோம்”.

ஆகா! மக்களுக்குத் தெரியப்படுத்துவதில் எத்துணை கரிசனை!

என்னதான் சாக்குப்போக்குகளைச்  சொன்னாலும், அந்தப் புறக்கணிப்புக்கு, அந்த முரண்பாடுகளுக்கு நிஜமான காரணம், இவர்கள் எதிர்பார்த்ததுபோல் இவர்களுக்கோ, இவர்களால் சிபாரிசு செய்யப்பட்டவர்களுக்கோ வடமாகாண சபை அமைச்சரவையில் இடங்கள் கிடைக்கவில்லை என்பதுதான்.  

முதலமைச்சர் விக்னேஸ்வரன், வடமாகாணத் தமிழ் மக்களால் அதிகப் பெரும்பான்மை வாக்குகளால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர், முன்னாள் நீதியரசர், இதுவரை ஊழல் போன்ற கறைகள் எதுவும் படிந்திராதவர்.

அவர் வெளிப்படையாகவே கூறுகிறார்௰

“தனது தம்பி சர்வேஸ்வரனுக்கு அமைச்சர் பதவி அளிக்கும்படி சுரேஷ் பிரேமச்சந்திரன் கேட்டிருந்தார். ஆனால் அதனை என்னால் கொடுக்க முடியவில்லை. அதனால்தான் அவருக்குக கோபம்”.

சுரேஷ் பிரேமச்சந்திரன் சொல்கிறார்-

“இல்லையில்லை! எனது கோபத்திற்குக் காரணம் முல்லைத்தீவு மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த உறுப்பினர் ஒருவருக்குக் கொடுக்கும்படி முதலைமைசரைக் கேட்டிருந்தேன். அவர் கொடுக்கவில்லை”.  

யாரோ ஒருவர் பொய் சொல்கிறார்.௰முதலமைச்சர், முன்னாள் நீதியரசர் விக்னேஸ்வரனா? பிரேமச்சந்திரனா?

அவரின் முல்லைத்தீவு மாவட்ட விசுவாசத்தால்தான் அவரது கட்சியைச் சேர்ந்த ஜங்கரநேசனுக்கு--அத் துறையில் அவர் திறமையுள்ளவர்  என்ற காரணத்தால் அவருக்கு அமைச்சர் பதவி அளிகப்பட்டு அவர் அதனை ஏற்றுக் கொண்டமையினால்-- அவரைக் கட்சியிலிருந்து விலக்குமளவிற்கு சுரேஷ் பிரேமச்சந்திரன் போய்விட்டார் என்றால் பாருங்களேன்!

அதனை நாம் நம்ப வேண்டுமாம்! 

சித்தார்த்தனதும், சிவாஜிலிங்கத்தினதும் புறக்கணிப்பும் அவர்கள் எதிர்பார்த்த அமைச்சர் பதவி தமக்கு தரப்படவில்லை என்பது தெரிந்ததே.

--இதற்கு ஏன் முழுப் பூசணிக்காயை உள்ளங்கை அளவு சோற்றில் மறைக்கும்  நகைச்சுவை நாடகம்?

வட மாகாண சபைக்கு இருப்பதோ நான்கு அமைச்சுகள்தான்.

தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பில் அங்கம் வகிக்கும் கட்சிகளுக்கென்றும், அவர்கள் கேட்கும் ஆட்களுக்கென்றும், சாதி, சமயம், பெண் பிரதிநிதித்துவம் என்ற அடிப்படைகளிலும் இந்த நான்கு அமைச்சுப் பதவிகளை பகர்ந்தளிக்கப்பட வேண்டும் என முதலைமைச்சரைக்  கட்டாயப்படுத்தினால், பாவம் அவர் எங்கே போவார்?.

இது கணித மேதை ராமானுஜம் உயிர்பெற்று வந்தாலுமே தீர்க்க முடியாத விடயமாயிற்றே!.

முதலமைச்சர் விக்னேஸ்வரன் மிகச் சரியாகவே, அந்த நான்கு அமைச்சுப் பதவிகளையும் தகுதியடைப்படையிலேயே அளித்திருக்கிறார்.

அத்துடன், அமைச்சர்கள் தங்கள் பணிகளை காத்திரமான வகையில் மேற்கொள்வதற்கு உறுதுணையாக ஒவ்வொரு இலாகாவுக்கும், தேர்வு செய்யப்பட்ட உறுப்பினர்களில் அத்துறைகள் சம்பந்தமான திறமைசாலிகளை நியமித்துள்ளதோடு, 13வது அரசியல் திருத்தத்தின் எந்தச் ஷரத்துகளின் அடிப்படையில் அப் பணிகள் அவர்களுக்கு அளிக்கப்படுகிறது என்பதையும் பட்டியலிட்டு வெளியிட்டுள்ளார். 

இது வரையிலான அவரது செயற்பாடுகள், வட மாகாண சபைக்கு மட்டுமல்லாது, கிழக்கு மாகாண சபை உட்பட இதர மாகாண சபைகளுக்கும், ஏன் ஸ்ரீலங்கா அரசிற்குமே ஒரு நல்ல முன்னுதாரணமாகும். 

தமிழ்ப் பிரதேசம், தமிழர்களின் பூர்வீகம் என்றெல்லாம் வாய் கிழியக் கத்துகிறார்கள்.

ஆனால் அமைச்சுப் பதவிகள் என்றால் பிரதேசம், மாவட்டம்   என்று பேசி, தங்களின் அசிங்கங்களை, நிர்வாணமாகத் தெரியும் சுயநலன்களை மறைக்க, அவற்றை முன்னிறுத்தியும், நியாயப்படுத்தியும்,  ஒட்டு மொத்த தமிழினத்தையே அசிங்கப்படுத்துகிறார்கள்.

அத்துடன் சேர்த்து அவர்களது கட்சிகளின் ஆதரவாளர்களையும், அக் கட்சிகளுக்காக உடமைகளையும் உயிர்களையும் அர்ப்பணித்தவர்களையும் அசிங்கப்படுத்துகிறார்கள். கொச்சைப்படுத்துகிறார்கள். 

ஒரு தமிழ் அமைச்சர், கட்சி, சாதி. சமய, பால், பிரதேசம், மாவட்டம் ஆகியவற்றைக் கடந்தவராகச் செயற்படும் தன்மையற்றவராக, குறுகிய மனப்பான்மை கொண்டவராக ஏன் செயற்படவேண்டும்?

மொத்தத் தமிழ் இனமே இன்னலுற்றிருக்கும் இவ் வேளையில் அப்படி ஒருவர் செயற்படுவாரானால் அவர் ஒரு தமிழ் அமைச்சராக மட்டுமல்ல, ஒரு தமிழராக இருக்கும் தகுதியையே இழந்தவராக, தமிழ் மக்கள் அவரை ஒதுக்கி ஓரம் கட்டி விட வேண்டும். 
  
தமது அவலங்கள் தீர, தமது வாழ்வாதாரங்கள் மேம்பட வேண்டிய வழிவகைகளை மேற்கொள்வார் என்ற நம்பிக்கையால்தான்--ஒரு புதிய காற்றாகச் செயற்படுவார் என்ற நம்பிக்கையால்தான்--முதலைமைச்சர் விக்னேஸ்வரனைத் தமிழ் மக்கள் தெரிவு செய்திருக்கிறார்கள்.

இப்பொழுதுதான் அவர் பதவி ஏற்றிருக்கிறார். அவர் தனது பணிகளைச்  சரிவரச் செய்யாதிருப்பதற்குத் தடையாக ஸ்ரீலங்கா அரசாங்கத்திலிருக்கும் கடும்போக்காளர்களும், சிங்களப் பேரினவாதிகளும்தான் முட்டுக்கட்டை போட முனைவார்கள்.

ஆனால், தமிழ்ப் பிரதிநிதிகளே அந்தக் கைங்கரியத்தைச் செய்கிறார்கள்!

முதலைமைச்சர் விக்னேஸ்வரன் தனது பணிகளில் சறுக்கலாம். அதைக் காலம் கணிக்கும்.

ஆனால் அவர் சறுக்க வேண்டும் என்றே “கால்தடக்குக்கள்” போட்டுக் கொண்டிருப்பது என்ன நியாயம்?

இப்படிச் செய்பவர்கள்தான் இலங்கை அரசாங்கத்தின் உண்மையான கைக்கூலிகள் என்று நாம் நினைத்தால் என்ன தவறு இருக்கிறது?.

தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பின் தேர்தல் விஞ்ஞாபனத்தில் குறிப்பிடப்பட்ட விடயங்களை நடைமுறைப்படுத்த வடமாகாண சபைக்குத் தெரிவு செய்யப்பட்டவர்கள் கடுமையாக உழைக்கட்டும்.

வடமாகாணசபைத் தேர்தலில் மாகாணசபை உறுப்பினர்களாகத் தெரிவு செய்யப்பட்டவர்கள் முதலமைச்சர் விக்னேஸ்வரனின தலைமையில், அவர்களுக்கு வாக்களித்தவர்களின் எதிர்பார்ப்புகளை நிறைவேற்றட்டும். அவர்களது வாழ்வாதாரங்களை செழுமைப்படுத்தட்டும்.

அந்தப் பணிகளை அவர்களுக்கு விட்டுவிட்டு,
தமிழ் மக்களால் .இலங்கைப் பாராளுமன்றத்திற்கு தமிழ் பேசும் வாக்காளர்களால் தெரிவு செய்யப்பட்ட ரிஎன்ஏயைச் சேர்ந்த 13 பிரதிநிதிகளுக்கும் அரசாங்கம் மாதாமாதம் கைநிறையச் சம்பளம், மற்றும் கொடுப்பனவுகள், வாகன வசதிகள் ஆகியவற்றை வழங்கி வருகிறது.

இவர்கள் அனைவரும் கொழும்பிலும், சிங்களப் பிரதேசங்களிலும இருந்து கொண்டு, அதிகாரப் பரவலாக்கத்திற்கும், தமிழர்களின் உரிமைகளுக்கும் வேண்டிய செயற்பாடுகளை மேற்கொண்டு இலங்கை அரசாங்கத்திற்கு  வேண்டிய அழுத்தங்களைக கொடுப்பதில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

வேண்டுமானால் மாவீரர்களின் கல்லறைகளுக்கு மலர் தூவுவது சம்பந்தமான செயற்பாடுகளையும் அவர்கள் மேற்கொள்ளட்டும்.

“ஐனாதிபதி முன்னிலையில் சத்தியப் பிரமாணம் செய்ய வேண்டாம் என்று நாம் அனைவரும் இணைந்து நின்று கூறினோம்” என்பது இவர்களின் இன்னொரு குற்றச்சாட்டு!.

இப்படிக் கூறுபவர்கள் பாராளுமன்றப் பிரதிநிதிகளாக ஏற்பு நிகழ்ச்சியில் இவர்கள் செய்து கொண்ட சத்தியப் பிரமாணத்தின் சில வரிகளை தமிழ் மக்கள் நினைவு கொள்வது அவசியம்.

இலங்கை குடியரசிற்கு விசுவாசமுள்ளவனாக இருப்பேன். அதன் அரசியல் அமைப்பிற்கும் சட்டத்திற்கும் இணங்க பற்றுதியோடு பணியாற்றுவேன். அவற்றை உறுதியாக போற்றிக் காப்பேன். தனிநாடொன்று ஸ்தாபிக்கப்படுவதற்கு நேரடியாகவோ மறைமுகமாகவோ இலங்கையிலோ அல்லது இலங்கைக்கு வெளியிலோ ஆதரவளிக்கவோ, ஆக்கமளிக்கவோ ஊக்குவிக்கவோ பரிந்துரைக்கவோ மாட்டேன்.

இதென்ன இரட்டை வேடம்? இதை விடவா அது மோசம்?. ஏமாற்றுப் பேச்சுகளுக்கு ஒரு எல்லை இல்லையா?

“நாம் விலக மாட்டோம். தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பில் இருந்து விலகி எந்த சந்தர்ப்பத்திலும் தனித்து இயங்கப் போவது இல்லை” என்ற வக்கணை வேறு.

இதென்ன வாதம்? இதென்ன நேர்மை அரசியல்?.

விலகினால் அரசியலில் செல்லாக் காசாகி விடுவோம் என்கிறார்களா?

அல்லது, உள்ளுக்குள் இருந்து கொண்டு குழி பறித்துக கொண்டே இருப்போம் என்கிறார்களா?

        [17 ஒக்ரோபர், 2013]