|
||||
|
LOVE
NOTES OF AN ISLANDER A
post mortem of a snub (by Malinda Seneviratne) The President
of Sri Lanka, Mahinda Rajapaksa,
was snubbed. Well and truly
snubbed. Perhaps it was Sri Lankan
generosity, perhaps it was ego or perhaps it was just seizing of an opportunity
to present his case, his vision or his credentials, perhaps a reaching out, a
going of an extra mile with respect to the pro-Eelam/LTTE
sections of the Sri Lankan Tamil Diaspora, we don’t really know why he accepted
this invitation. He opened himself to a
snub and snubbed he was.
There’s no political fallout here, though. The rabidly anti-Mahinda
sections of our polity, including those who were rooting for the LTTE at the
height of the military offensive, would have lost a lot of saliva over the past
three days. One remembers though that among them were editors of newspapers who rushed to
pronounce Sarath Fonseka
dead seconds after that unsuccessful suicide-bomber attack a few years ago and
who were visibly full of glee when receiving unconfirmed reports of an LTTE
attack on Vavuniya way back in mid-2006. One
remembers too that these same individuals and their yes-boys and yes-girls were
falling over themselves to support Sarath Fonseka when he ran for president and one tends to imagine
that they would support Mervin Silva (Dr.) or even Malu
Nihal if either were to weigh their chances against
one Mahinda Percy Rajapaksa.
Apart from the sour-graped
bunch, though, the snub only helped a lot of sympathy to accrue to the
President’s political account, even from those who had voted against him. He was the leader during whose tenure the
LTTE was crushed and this insult is directly related to what is unarguably The
High Point of Sri Lanka’s post independence political life. It was not about, for example, dictatorial
tendency, dynastic ambition or the cost of living, i.e. the main sources of
discontent for some.
Internationally, the snub is hardly a blip on the
political radar, courtesy a man called Julian Assange
and his growing team of voluntary informants, collators and information
disseminators gathered at Wikileaks. While one may view Wikileaks
with suspicion for very valid reasons, especially given the fact that the
‘leaks’ are being processed for public consumption through comment and emphasis
by a mainstream media extremely partial to the Western political thuggery and appear to have generated just one important
‘fact’ of political significance (alleged fear of certain Arab Governments of
Iran), they nevertheless provide enough grist for talk-shoppers to take the
newsworthy gloss out of this snub.
What is important, then, is learning lessons we’ve
stubbornly refused to learn. First of
all, let us stop fooling ourselves that the British Government had nothing to
do with this. I just got this email from one of the most astute students of
international politics I know, someone who is also a student of history,
political economy and world literature. The following comment would ‘locate’
him in the intellectual firmament of our time (if ‘credential’ were required):
‘This year’s Nobel Prize for Literature was given to “Peruvian” novelist Jorge
Vargas Llosa, a Blanco (i.e
‘white’), who as presidential candidate promised to build a wall around Lima to
keep the majority Indians out! Such is the noble Nobel (aka Bofors)
commitment to the truth’.
Well, here’s what he has to say about the British
Government not being associated with the snub: ‘You think the English would
allow the Taliban to prevent Zardari speaking at
Oxford? Allow Al Qaeda supporters to prevent Obama speaking? Hamas
in London to prevent Nut’n’yahoo? Puhlease!!! It’s nothing to do with rent-a-Tamil demos per
se. It is the English state doing their usual fokkery.’
A few months ago I wrote how a senior British
diplomat took issue with a Sri Lankan employee at the British High Commission
for deciding to vote for Mahinda Rajapaksa.
He had asked how a person of this voter’s community and religious faith could
vote for Mahinda Rajapaksa. The man had told the diplomat where to get
off and the latter had returned the favour,
dismissing him on trumped up charges.
That’s NOTHING, though.
We are talking about a nation built on loot
plundered from countries they invaded, a nation whose Deputy Prime Minister has
confessed that the invasion of Iraq was illegal, a nation that is complicit
and/or guilty of monumental crimes against humanity including systemic torture,
genocide and ethnic cleaning, not just during the grand days of empire but
right now, as I write and as you read.
We are talking about Channel 4, an outfit that’s more than partially
blind about these things. We are talking about a nation that stubbornly refuses
to acknowledge that the LTTE was funded by the very same people agitating
against President Rajapaksa and that these funds killed
thousands of people in Sri Lanka. We are
talking about a nation that has not returned a fraction of the loot it took
from our lands and our peoples. We are talking about a nation we owe nothing
to, but who owe us much by way of compensation.
This is a beautiful moment in our history, if we
seize it, look at it in the eye and read that gaze correctly. We are not an island, in a political economic
sense, this is true. On the other hand, we are not a failed or failing state
and are moreover endowed with enough resources to feed ourselves and keep our
children happy provided we recover our sense of who we are. I am not saying we should turn into frogs and
jump in the well. This is a moment to devote ourselves to figuring out what’s
important, what to take, what to give and what to say ‘no’ to. A time to buckle down to the nitty gritty, the hard work and discipline, the striving
for excellence in all things, the determination to be competitive globally, to
play to our strengths, to emphasize the need to secure food sovereignty, to
protect our resources, our environment, and each other. A time to be united.
A time to be kind, too.
A time to invite the entire British High Commission to lunch, to give them the
choicest dishes, shower them with Sri Lankan made gifts, treat them to smiles
they’ve never seen before without mentioning a word about what kind of murderers
their ancestors have been or how the lifestyles they enjoy today were built
through blood-letter and laceration, the desecration of places of worship and
the orchestration of famine, the theft of resources and extraction of sweat. No, none of that should be put before them on
the table at Temple Trees or wherever the President chooses to host a
meal.
The British will be British. That’s sad.
We should be Sri Lankans. Take
the hit, smile and resolve never to repeat mistake. Simple. |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |