தமிழ்ச் சமூகத்தின் நிலை இது பொய்களை ருசித்தவர்கள் அதை ஒருபோதுமே விடமாட்டார்கள்.

பொய்யுக்கு உண்மையை விட கவர்ச்சிகள் அதிகம். பொய் ஒரு மாயை என்பதால் அதற்கு கவர்ச்சியும் அதிகம். ஆனால் உண்மை அப்படியானதல்ல. உண்மை சுடும். உண்மை சகித்துக்கொள்ளக் கடினமானது. அதனால் தான் உண்மையை விட பலரும் பொய்யை விரும்புகிறார்கள். தமிழர்கள் பொய் விரும்பிகள். பொய்யின் ருசியே அவர்களுடைய மூளையில் இனிப்பாகிறது. எவ்வளவுதான் இடித்து இடித்து உண்மையைச் சொன்னாலும் அவர்களால் ஒருபோதுமே அதனை ஏற்றுக்கொள்ளவும், சகித்துக்கொள்ளவும் முடியாது. பொய்யை ருசித்து ருசித்தே பழகியவர்களுக்கு உண்மை என்றால் கசக்கிறது. அச்சத்தை ஏற்படுத்துகிறது. பொய்யினால் எவ்வளவுதான் அழிவுகளும், ஆய்க்கினைகளும், பின்னடைவுகளும் பெரும் பாதிப்புகளும் ஏற்பட்டாலும் பொய்யிலிருந்து விடுபடுவதற்கு பலருமே விரும்புவதில்லை.

எனவே தான் இவர்கள் பொய்யையும், பொய்சொல்லிகளையும் விரும்புகிறார்கள். பொய்யையும், பொய்சொல்லிகளையும் அதிகம் அதிகம் நம்புகிறார்கள். இதனால்தான் பொய்யும், பொய்சொல்லிகளும் கோலோச்சுகிற நிலைமை தமிழ் சூழலில் நிலவுகிறது. இது வெட்கக்கேடானது. அறிவுக்கு எதிரானது. உலக வழமைக்கு மாறானது. ஆனால் தமிழர்கள் இப்படித்தான் வெட்கக்கேடாகவும், அறிவுக்கு எதிராகவும், உலக வழமைக்கு மாறாகவும் உள்ளார்கள். அதனால் தான் அவர்களால் வெற்றிக்கனியைப் பறிக்க முடியவில்லை. சிகரங்களைத் தொட முடியவில்லை. தோல்விகளிலிருந்தும், பாதிப்புகளிலிருந்தும் மீள முடியவில்லை.

உண்மையில் தமிழர்களுடைய தோல்விக்கும், பின்னடைவுகளுக்கும் தமிழர்களே காரணம். ஆனால் இதைத்தமிழர்கள் ஒருபோதும் ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார்கள். அவர்கள் பொய் மயக்கத்தில் இருப்பதால் அறிவுக்கண் நிரந்தரமாக மங்கி விட்டது. உண்மையை உணராதவரை தமிழர்கள் இந்தப் பொய் மயக்கத்தில் இருந்து விடுபடப்போவதில்லை. ஏனென்றால் பொய் என்பது ஒரு போதையாகும். அந்தப் போதைக்கு அடிமைப்பட்டவர்கள், பழகிப்போனவர்கள் அதிலிருந்து ஒருபோதுமே விடுபட மாட்டார்கள். இதை விளங்கிக்கொண்ட படியால்தான் தமிழ் அரசியல்வாதிகளில் பலரும் வெற்றிகரமாக பொய்யைச்சொல்லி தங்கள் கொடிகளைப் பறக்கவிடுகிறார்கள். தமிழ் ஊடகங்களும் எந்தத் தயக்கமும் இல்லாமல் மிகப் பெருமிதமாகப் பொய்யைச் சொல்லி பிரபலமாகின்றனர்.

ஆகவே தமிழ்ச் சமூகத்திற்கு பொய் அதிகம் அதிகம் விற்பனையாகும் சரக்காகும். பொய்யை விற்போர் மிகப்பெரிய இலாபத்தைச் சம்பாதிக்கிறார்கள். பொய்யை உட்கொள்ளும் எந்தச் சமூகமும் உருப்பட்டதாக சரித்திரமே இல்லை. தமிழர்கள் பொய்யைத் தின்றுகொண்டு எப்படி முன்னேற்றத்தைக் காண்பது? இதைப்பற்றி தமிழ்ச் சமூத்தின் அறிவு ஜீவிகளும், சமூக அக்கறை உடையோரும் எந்த அளவிற்குச் சிந்திக்கிறார்கள்? அப்படி எவரேனும் சிந்தித்திருந்தால் பொய்யின் பிடியிலிருந்து தமிழ்ச் சமூகம் எப்போதோ விடுபட்டிருக்கும் அல்லது பொய்யுக்கு எதிராக அது உண்மையின் குரலை உயர்த்தியிருக்கும்.

ஒரு சமூகத்தை வாழவைக்க வேண்டும் என்றால் அதைப் பொய்யில் இருந்தும் பொருத்தமில்லாத கற்பனையிலிருந்தும் விடுவிக்க வேண்டும். அத்தகைய பணியை மனமுவந்து செய்வதற்கு யார் துணிவார்? அப்படித் துணிந்தவர்கள் துரோகிகள் ஆக்கப்படும் மிகப்பெரிய வரலாறும் தமிழ்ச் சமூகத்தில் தான் உண்டு என்பதையும் நாம் மறக்கக்கூடாது. தமிழ்ச் சமூகத்தைப் பொறுத்தவரை உண்மை சொல்லிகளும், உண்மை விரும்பிகளும் துரோகிகளே.

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com