|
||||
|
What
is Sri Lanka’s crime to deserve all the threats and accusations by the rich and
the powerful? (Asada M Erpini) The latest salvo that has been directed at Sri Lanka
is from the US Assistant Secretary of State for South and Central Asian Affairs
– no stranger to seeing evidence of Human rights violations under every bush in
the island – and the State Department’s Undersecretary for Civilian Security,
Democracy, and Human Rights. The duo during their 12-14 February visit to Sri
Lanka granted an audience to the representatives of the Tamil National Alliance
almost as soon as they received their diplomatic clearance to get into the
country, met a few other Sri Lankans, as it were, in passing, and, as one would
have expected, proclaimed that the US will support a resolution against Sri
Lanka that is to be tabled at the UN Human Rights Council later this February. On 13 February, the UN High Commissioner for Human
Rights, who seems to perceive human rights violations as the hallmark of Sri
Lanka, and, for that matter, as if no other country in the world has been
guilty or even been accused of such crimes, expressed her concern as regards
the appointment of Major General Shavendra Silva to a
UN advisory panel. In plain, non-diplomatic speak, the lady originating in
South Africa was saying that Major General Silva, who played a pre-eminent role
in the liberation war of Sri Lanka 2009 through his command of the 58th
Division of the Sri Lanka Army, bringing back peace to the country, is not fit
for the UN post for which he has been selected. Of late, Canada has been in the forefront of the
affluent Western countries braying for Sri Lanka’s blood on alleged human
rights violations – during the final phases of the war against the LTTE.
Canada’s Prime Minister and its Foreign Affairs Minister obviously are spending
sleepless nights on the ‘crimes’ committed by the armed forces of Sri Lanka.
The Prime Minister of Canada has been reported previously as being steadfast in
his decision to boycott the Commonwealth Summit scheduled to be held in 2013 in
Colombo, demanding inquires into Sri Lanka’s war crimes at international
forums. The Foreign Affairs Minister of Canada had issued an additional
statement some time back saying, “We have seen a lack of both accountability
and meaningful attempts at reconciliation.” A motion by the Australian Greens – Australian who?
– to move the Australian Senate to being a motion to suspend Sri Lanka from the
Commonwealth was debated in September 2011 and a second motion was defeated on
9 February 2012. Thus, the list of the countries for which human
rights and acting against the violators is of prime concern goes on and on,
with Sri Lanka ranking at the very top of the guilty as far as they are
concerned. Then of course are the archetype human rights
defenders for whom the field of human rights is their raison d’etre. Amnesty International, Human Rights Watch, and the
International Crisis Group, buttressed by the support received from a motley
bunch of associations, societies and forums based in various geographical
settings, are forever hunting for human rights violators, in Sri Lanka. The ‘crime’ that Sri Lanka committed, at least in
the eyes of the rest of the civilised world, was
going full throttle to destroy a ruthless band of terrorists that killed nearly
one hundred thousand civilians that included a President, a Prime Minister, Cabinet ministers, and
officials at various levels and most heinously of all, poor cultivators trying
their best to eke out a living from unforgiving and barren lands and innocent
schoolchildren who were never given the opportunity to realise
any of their cherished dreams. Wars are dirty, even if one may show the reasons why
the overall goal of any war is justifiable. It is a sad fact that civilians who
are trapped or forced to stay in the battle zone as human shields will get
killed. Although the West, especially the US, wants the poor countries to
marvel at the surgical strikes that they have used to get rid of their enemies
in Iraq, Afghanistan, Pakistan and Libya, the number of innocents killed in
their bombing raids would total up to millions. Prior to that, in the last
stages of World War II, the Allied Forces headed by the US bombed Hiroshima and
Nagasaki in Japan and cities such as Dresden in Germany, destroying everything,
living as well as non-living, with no concern whatsoever for the non-combatant
civilians. Instead of focusing on the civilians killed in the
last stages of the war – the sanctimonious phase of the war as far as the West
is concerned, the human rights defenders should accept that the men and women
in uniform released the nearly 300,000 Tamil civilians who had been kept as
human shields by the LTTE, in the process over 6000 of their colleagues
sacrificing their lives. The live broadcasts that were beamed from the Mulaitivu and Nandikadal areas by
the military administration, which showed the Tamil civilians running towards
the arms of the soldiers for deliverance, while the LTTE shot at those fleeing,
are ample testimony to the stance adopted by the armed forces and to disprove
the myth that Sri Lanka was hell bent on destroying civilians or that it is
guilty of genocide. Justice and fair play should be the norm of the civilised world. The so-called developed countries should
show they are developed in morals and ethics and possess the ability and
willingness not to be swayed by lies propagated by interested parties. Instead
of endeavouring to haul the political leadership and
military administration of Sri Lanka before the International Court of Justice
or UN Human Rights Council, their energies will be better spent if they
seriously think of nominating the President of Sri Lanka and his military
leadership, headed by the Minister of Defence, for the Nobel Peace Prize. The
proposition is not such a preposterous idea as it may seem at casual glance.
After a period that spanned nearly three decades when people ventured out in
trepidation in fear of being blown into smithereens by a terrorist bomb, Sri
Lankans today enjoy peace, although many day-to-day problems may abound. After
all, the President of the US was awarded the Nobel Peace Prize in 2009, for
“his extraordinary efforts to strengthen international diplomacy and
cooperation between peoples. Interestingly, the nominations had to be
postmarked by 1 February, within twelve days of Mr. Obama taking office. The
whole world knows today that the peoples in Iraq and Afghanistan, with those in
Libya getting dragged in later on, are at the receiving end of the results of
the extraordinary efforts of the Commander-in-Chief of the mighty US and are
living in enviable ‘peace’, thanks to his directives and the military
interventions of his armed forces in foreign lands. There may be many in Sri Lanka and in the world
outside who may not be pleased with the manner in which Sri Lanka is being
administered at present by its political hierarchy. But it is an undeniable
fact that the country has had an explosion-free period of peace nearing three
years since its armed forces annihilated the LTTE leader and his deputies in
May 2009, allowing the average civilian to go about attending to his regular
business. Asada M Erpini |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |