|
||||
|
Arantalawa is a temple called ‘Never Again’ by Malinda Seneviratne There are villages whose names are not known only by
residents and a few others living in the neighbourhood. Twenty four years ago, few or none in Colombo
would have known of a village called Nuwaratenne. Twenty four years ago, to the day, i.e. the
2nd of June, 1987, something happened which helped
carry that name to most households across the country, via television, radio
and newspapers. The name was mentioned
because an abduction took place close to this
village. The name was forgotten because
those who were abducted were killed in cold blood in a different place. That place had a name. Arantalawa. A bus
carrying 34 bikkhus accompanied by 4 others was
ambushed on that day near Nuwaratenne. It was the LTTE, liberators to some,
revolutionaries to others, called sole-representatives of the Tamil people by
themselves and their lackeys, here and abroad, thought to be invincible then
and right up to the end of 2008. There
were about 20 of them, armed with guns and swords. The liberators ordered the driver to take the
vehicle into the jungles of Arantalawa. The liberators did their work. At the end of
it all, the 4 lay person. 30 young novice bikkhus and
their mentor, the Chief Incumbent of the Vidyananda Maha Pirivena, the Ven. Hegoda Sri Indrasara Thero, were liberated from their respective corporeal cages
and sent swiftly along to their next sansaric
destination. Four of the novice bikkhus or samaneras, wounded but trapped under the bodies of those
who had been machine gunned or cut and slashed by the liberators,
survived. Only one
thing remained. A name. Arantalawa. ‘Arantalawa’ was not an isolated act of liberation. The LTTE carried out hundreds of such
liberation-attacks on unarmed civilians, mostly Sinhala and Muslim people
living in areas the LTTE considered were the ‘historical and traditional
homelands’ of the Tamil community. This,
ladies and gentlemen, was long before the term ‘ethnic cleansing’ entered the
discourse of conflict resolution. ‘Arantalawa’ is mentioned and remembered not only because the name has a
lyrical ring to it. It is remembered
also because it was a gruesome act. It
is remembered because it was, may I say, colourful. Millions are familiar, after all, with the
images from that massacre. A row of brutally murdered young bikkhus,
their yellow robes drenched in blood makes an eye-catching portrait. No Tamil with
even a drop of humanity in him or her could identify with the LTTE and its
project from this moment onwards, one would have thought. Few among those who did, however, would claim
they were lesser human beings, or lacked in humanity. There is, after all, a human tendency to
forgive such excesses if the general thrust of the objective is identified
with. Humanity is framed, then, by convenience.
‘Arantalawa’ was not a solitary act, not an outlier in the
‘overall’ that was the LTTE. It was a
leadership-call and a follower-execution.
It was not a ‘first’ for the LTTE and it was not the last. It was,
indeed, a kind of beginning to a politics that embraced terrorism as the favoured methodology.
Such butchery became the political signature of the LTTE. Such acts have
considerably lengthened the LTTE’s curriculum vitae, so to speak. It was not
only Sinhala Buddhists who earned the wrath of the LTTE and were executed
thus. Muslims were slaughtered in their
hundred while at prayer inside mosques.
That’s how ‘Kattankudy’ became a familiar
name. And it was not only the LTTE that
perpetrated such acts. There have been
many instances where soldiers, either under orders from superior officer or on
account of indiscipline, have attacked villages where Tamil people
resided. Villages have fought one
another, extracting eye for eye that was extracted, often by total outsiders in
both cases. Wars are terrible things.
Guns don’t think. Testosterone
compromises reason. Twenty four
years ago, saffron coloured robes turned chillie red. Today,
we can ask, ‘for what purpose?’ The LTTE
did not win anything for the Tamil people. They only conferred disgrace on that
community and were considerably supported in this by cowardly Tamil politicians
and quack academics who went along with Eelam myth mongering because they were virulently
anti-Sinhala or anti-Buddhist. Tamil people
are not to be blamed for crimes against humanity perpetrated by a group or
person who claims to represent then.
Neither are the Sinhalese to blame for the excesses of undisciplined
troops, their sycophantic commanders. Today, ‘Arantalawa’ tells us only one
thing: we cannot go back to that time.
All communities have been made to un-belong on
this land, or else forced to inhabit characterizations that are either
secondary or irrelevant to their lives.
They’ve not been allowed to speak. They’ve been spoken for and spoken
for by demogogues and rogues. ‘Arantalawa’ today is not just a gross reminder of the cloud
that was hanging over this land for thirty years, raining bullets and dread, it is a symbol of what could happen again if certain
paths known to lead to blood-letting are walked again. ‘Arantalawa’ is a
temple to the idea ‘Never Again’. And
this ‘never again’ must include claims that cannot be substantiated,
insensitivity to one another’s doubts and suspicions, tendency to frill
grievance and to ignore grievance in its true dimensions, the deference of
resolving both specific and general citizenship anomalies in favour of eyewash and endless hair-splitting over things
packed with rhetoric and poor in reason.
On June 2,
1987, the earth in a then unknown piece of earth in a land whose blessings are
ignored or vilified, saffron coloured robes turned chillie red. Twenty
four years later, we are as a people, have moved on. Moving on, though, does not preclude going
back. If anything ‘Arantalawa’
should serve as a vivid and indelible image that makes us reject the pathways
to madness and bloodletting. |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |