Contact us at: sooddram@gmail.com

 

Arantalawa is a temple called ‘Never Again’

 by Malinda Seneviratne

There are villages whose names are not known only by residents and a few others living in the neighbourhood.  Twenty four years ago, few or none in Colombo would have known of a village called Nuwaratenne.  Twenty four years ago, to the day, i.e. the 2nd of June, 1987, something happened which helped carry that name to most households across the country, via television, radio and newspapers.  The name was mentioned because an abduction took place close to this village.  The name was forgotten because those who were abducted were killed in cold blood in a different place.  That place had a name. Arantalawa.

 A bus carrying 34 bikkhus accompanied by 4 others was ambushed on that day near Nuwaratenne.  It was the LTTE, liberators to some, revolutionaries to others, called sole-representatives of the Tamil people by themselves and their lackeys, here and abroad, thought to be invincible then and right up to the end of 2008.  There were about 20 of them, armed with guns and swords.  The liberators ordered the driver to take the vehicle into the jungles of Arantalawa.  The liberators did their work. At the end of it all, the 4 lay person. 30 young novice bikkhus and their mentor, the Chief Incumbent of the Vidyananda Maha Pirivena, the Ven. Hegoda Sri Indrasara Thero, were liberated from their respective corporeal cages and sent swiftly along to their next sansaric destination. Four of the novice bikkhus or samaneras, wounded but trapped under the bodies of those who had been machine gunned or cut and slashed by the liberators, survived.  

 Only one thing remained. A name. Arantalawa.  

 Arantalawa’ was not an isolated act of liberation.  The LTTE carried out hundreds of such liberation-attacks on unarmed civilians, mostly Sinhala and Muslim people living in areas the LTTE considered were the ‘historical and traditional homelands’ of the Tamil community.  This, ladies and gentlemen, was long before the term ‘ethnic cleansing’ entered the discourse of conflict resolution. 

 Arantalawa’ is mentioned and remembered  not only because the name has a lyrical ring to it.  It is remembered also because it was a gruesome act.  It is remembered because it was, may I say, colourful.  Millions are familiar, after all, with the images from that massacre. A row of brutally murdered young bikkhus, their yellow robes drenched in blood makes an eye-catching portrait.

 No Tamil with even a drop of humanity in him or her could identify with the LTTE and its project from this moment onwards, one would have thought.  Few among those who did, however, would claim they were lesser human beings, or lacked in humanity.  There is, after all, a human tendency to forgive such excesses if the general thrust of the objective is identified with. Humanity is framed, then, by convenience. 

 Arantalawa’ was not a solitary act, not an outlier in the ‘overall’ that was the LTTE.  It was a leadership-call and a follower-execution.   It was not a ‘first’ for the LTTE and it was not the last. It was, indeed, a kind of beginning to a politics that embraced terrorism as the favoured methodology.  Such butchery became the political signature of the LTTE. Such acts have considerably lengthened the LTTE’s curriculum vitae, so to speak.

 It was not only Sinhala Buddhists who earned the wrath of the LTTE and were executed thus.  Muslims were slaughtered in their hundred while at prayer inside mosques.  That’s how ‘Kattankudy’ became a familiar name.  And it was not only the LTTE that perpetrated such acts.  There have been many instances where soldiers, either under orders from superior officer or on account of indiscipline, have attacked villages where Tamil people resided.  Villages have fought one another, extracting eye for eye that was extracted, often by total outsiders in both cases.  Wars are terrible things. Guns don’t think.  Testosterone compromises reason.  

 Twenty four years ago, saffron coloured robes turned chillie red.  Today, we can ask, ‘for what purpose?’  The LTTE did not win anything for the Tamil people. They only conferred disgrace on that community and were considerably supported in this by cowardly Tamil politicians and quack academics who went along with Eelam myth mongering because they were virulently anti-Sinhala or anti-Buddhist. 

 Tamil people are not to be blamed for crimes against humanity perpetrated by a group or person who claims to represent then.  Neither are the Sinhalese to blame for the excesses of undisciplined troops, their sycophantic commanders. 

 Today, ‘Arantalawatells us only one thing: we cannot go back to that time.  All communities have been made to un-belong on this land, or else forced to inhabit characterizations that are either secondary or irrelevant to their lives.  They’ve not been allowed to speak. They’ve been spoken for and spoken for by demogogues and rogues. 

 Arantalawa’ today is not just a gross reminder of the cloud that was hanging over this land for thirty years, raining bullets and dread, it is a symbol of what could happen again if certain paths known to lead to blood-letting are walked again.  Arantalawa’ is a temple to the idea ‘Never Again’.  And this ‘never again’ must include claims that cannot be substantiated, insensitivity to one another’s doubts and suspicions, tendency to frill grievance and to ignore grievance in its true dimensions, the deference of resolving both specific and general citizenship anomalies in favour of eyewash and endless hair-splitting over things packed with rhetoric and poor in reason. 

 On June 2, 1987, the earth in a then unknown piece of earth in a land whose blessings are ignored or vilified, saffron coloured robes turned chillie red.  Twenty four years later, we are as a people, have moved on.  Moving on, though, does not preclude going back.  If anything ‘Arantalawa’ should serve as a vivid and indelible image that makes us reject the pathways to madness and bloodletting.

 

உனக்கு நாடு இல்லை என்றவனைவிட நமக்கு நாடே இல்லை என்றவனால்தான் நான் எனது நாட்டை விட்டு விரட்டப்பட்டேன்....... 

 


rajaniThiranagama_1.jpg

ராஜினி திரணகம

MBBS(Srilanka)

Phd(Liverpool, UK)

'அதிர்ச்சி ஏற்படுத்தும் சாமர்த்தியம் விடுதலைப்புலிகளின் வலிமை மிகுந்த ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன் நட்பு பூணுவது என்பது வினோதமான சுய தம்பட்டம் அடிக்கும் விவகாரமே. விடுதலைப்புலிகளின் அழைப்பிற்கு உடனே செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில் அவர்களின் குழுக்களில் இருந்து ஆலோசனை வழங்கி, கடிதங்கள் வரைந்து, கூட்டங்களில் பேசித்திரிந்து, அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக இருந்தவர்கள்மீது கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள், காலப்போக்கில் அவர்கள்மீது சந்தேகம் கொண்டு விடப்பட்டன.........'

(முறிந்த பனை நூலில் இருந்து)

(இந் நூலை எழுதிய ராஜினி திரணகம விடுதலைப் புலிகளின் புலனாய்வுப் பிரிவின் முக்கிய உறுப்பினரான பொஸ்கோ என்பவரால் 21-9-1989 அன்று யாழ் பல்கலைக்கழக வாசலில் வைத்து சுட்டு கொல்லப்பட்டார்)

Its capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with the L.T.T.E.  was a strange and self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped for the benefit of several old friends who had for months sat on committees, given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at the L.T.T.E.’s  beck  and call.

From:  Broken Palmyra

வடபுலத் தலமையின் வடஅமெரிக்க விஜயம்

(சாகரன்)

புலிகளின் முக்கிய புள்ளி ஒருவரின் வாக்கு மூலம்

பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம்

 

தமிழகத் தேர்தல் 2011

திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்?

(சாகரன்)

என் இனிய தாய் நிலமே!

தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!!

(சாகரன்)

இலங்கையின் 7 வது பாராளுமன்றத் தேர்தல்! நடக்கும் என்றார் நடந்து விட்டது! நடக்காது என்றார் இனி நடந்துவிடுமா?

(சாகரன்)

வெல்லப்போவது யார்.....? பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

(சாகரன்)

பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

தேர்தல் விஞ்ஞாபனம்  - பத்மநாபா ஈழமக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணி

1990 முதல் 2009 வரை அட்டைகளின் (புலிகளின்) ஆட்சியில்......

நடந்த வன்கொடுமைகள்!

 (fpNwrpad;> ehthe;Jiw)

சமரனின் ஒரு கைதியின் வரலாறு

'ஆயுதங்கள் மேல் காதல் கொண்ட மனநோயாளிகள்.' வெகு விரைவில்...

மீசை வைச்ச சிங்களவனும் ஆசை வைச்ச தமிழனும்

(சாகரன்)

இலங்கையில்

'இராணுவ' ஆட்சி வேண்டி நிற்கும் மேற்குலகம்,  துணை செய்யக் காத்திருக்கும்; சரத் பொன்சேகா கூட்டம்

(சாகரன்)

ஜனாதிபதி தேர்தல்

எமது தெரிவு எவ்வாறு அமைய வேண்டும்?

பத்மநாபா ஈபிஆர்எல்எவ்

ஜனாதிபதித் தேர்தல்

ஆணை இட்ட அதிபர் 'கை', வேட்டு வைத்த ஜெனரல் 'துப்பாக்கி'  ..... யார் வெல்வார்கள்?

(சாகரன்)

சம்பந்தரே! உங்களிடம் சில சந்தேகங்கள்

(சேகர்)

அனைத்து இலங்கைத் தமிழர்களும் ஒற்றுமையான இலங்கை தமது தாயகம் என மனப்பூர்வமாக உரிமையோடு உணரும் நிலை ஏற்பட வேண்டும்.

(m. tujuh[g;ngUkhs;)

தொடரும் 60 வருடகால காட்டிக் கொடுப்பு

ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா?

 (சாகரன்)

 ஜனவரி இருபத்தாறு!

விரும்பியோ விரும்பாமலோ இரு கட்சிகளுக்குள் ஒன்றை தமிழ் பேசும் மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.....?

(மோகன்)

2009 விடைபெறுகின்றது! 2010 வரவேற்கின்றது!!

'ஈழத் தமிழ் பேசும் மக்கள் மத்தியில் பாசிசத்தின் உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின் எழுச்சியும்'

 (சாகரன்)

சபாஷ் சரியான போட்டி.

மகிந்த  ராஜபக்ஷ & சரத் பொன்சேகா.

(யஹியா வாஸித்)

கூத்தமைப்பு கூத்தாடிகளும் மாற்று தமிழ் அரசியல் தலைமைகளும்!

(சதா. ஜீ.)

தமிழ் பேசும் மக்களின் புதிய அரசியல் தலைமை

மீண்டும் திரும்பும் 35 வருடகால அரசியல் சுழற்சி! தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு விடிவு கிட்டுமா?

(சாகரன்)

கப்பலோட்டிய தமிழனும், அகதி (கப்பல்) தமிழனும்

(சாகரன்)

சூரிச் மகாநாடு

(பூட்டிய) இருட்டு அறையில் கறுப்பு பூனையை தேடும் முயற்சி

 (சாகரன்)

பிரிவோம்! சந்திப்போம்!! மீண்டும் சந்திப்போம்! பிரிவோம்!!

(மோகன்)

தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்புடன் உறவு

பாம்புக்கு பால் வார்க்கும் பழிச் செயல்

(சாகரன்)

இலங்கை அரசின் முதல் கோணல் முற்றும் கோணலாக மாறும் அபாயம்

(சாகரன்)

ஈழ விடுலைப் போராட்டமும், ஊடகத்துறை தர்மமும்

(சாகரன்)

அடுத்த கட்டமான அதிகாரப்பகிர்வு முன்னேற்றமானது 13வது திருத்தத்திலிருந்து முன்னோக்கி உந்திப் பாயும் ஒரு விடயமே

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

மலையகம் தந்த பாடம்

வடக்கு கிழக்கு மக்கள் கற்றுக்கொள்வார்களா?  

 (சாகரன்)

ஒரு பிரளயம் கடந்து ஒரு யுகம் முடிந்தது போல் சம்பவங்கள் நடந்து முடிந்துள்ளன.!

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

 

 

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com