Contact us at: sooddram@gmail.com

 

Back in One Piece - Check

I've returned to Canada. Un-arrested, un-abducted, un-ransomed, and my  supply of Immodium un-touched. Of course, I never believed the  afore-mentioned things would happen to me - i'd just like to drive the  point home to my dear family. Turns out this trip was not so serenstupid  after all.

As a Sri Lankan living outside the island, I had to go back. In Canada, I  felt I was becoming tangled in a plethora of bias and propaganda, and  that I was losing touch with why I am so impassioned by the island in  the first place. Three months of lone-traveling through Sri Lanka later,  I have some conclusions of what I've observed.

This billboard exemplifies the economic frenzy the country is  experiencing in its post-war opportunity. Visiting Sri Lanka almost  every year, I was astounded this time with the enormous influx of  tourists. All-inclusive resorts to chic boutique hotels seem to be  popping up everywhere. Riding through what was a ghost-town last year,  Killinochchi has now sprouted commercial banks and supermarkets, and  even a hotel. Of course, this economic surge is being profited by the  opportunists at home and abroad - it is no indication of nationwide  prosperity. I'm glad I do not have to listen to another TukTuk driver  complain about how prices have gone up, but it is not just him who complains. Speaking to a young, unemployed educated, middle-class man in Colombo, he states that it is a grim situation for people like him to  advance without political links or sizable funds to buy your way.

That aside, it's good to know that somethings always remain true - and  Sri Lanka is still utterly gorgeous. In a matter of hours, your train  journey can go from hugging the palm-fringed coastline to being within  the cold clouds of rolling mountains, to next being amidst ancient  ruins, and then back in the throngs of the bustling city. Travelling  North, East, South, West and Center, I was mesmerized by such varied  landscapes, but also by the commonalities Sri Lankans share. Not to  sound all hippy and "one love", but really there is not much difference  in the people. Family and religious observances play an integral part in  Sri Lankan lives from the South to the North coast. Trips to the beach,  a serious perchant for dancing, and male-dominated drinking also seem  to be customary. Also, people who you've recently met are very keen on welcoming you to their house, introducing you to their family, and  treating you with tea and food, and sending you back with something like  mangoes from their garden. There seems to be less segregation between  the public sphere and private sphere of people lives, seemingly merging  into one.

Technological advancement is not a primary focus of everyone in Sri  Lanka. I've noticed that a lot of people given a choice between a bed or  the floor, or a shower or a bucket, will readily choose the floor and  the bucket. If you remember from previously, the hose I got for the  Elder's Home to cut down their work time was still not being used when I  went back. Many people outside the city seem quite happily accustomed  to their simple lives. It made me question what "developing" post-war  areas would really mean. Would we be happy when we see nicely-built  houses, more supermarkets, and maybe a movie theatre – like they have in  Colombo? My answer is that people have their own values in how they  live their life, they don't necessarily want our lives - they just want opportunity and freedom to self-suffice their lives.

Not wanting to change ways of life however, is different from not being  able to. I saw in Sri Lanka, a culture of inaction when it came to  demanding change. I remember being at the Premadasa Stadium for the  World Cup, and drunkards on the higher tier were continually spilling  beer on those on the bottom stands. There were several policemen in  10-metre intervals looking out onto the crowd who continued to just  stand there. I was so shocked that people in the crowd would just get up  to leave their paid-seats without complaining. Those who remained would  curse profanities at the culprits as if that would stop them. I could  not believe that no one was informing the authorities even after 4 hours, and I became the first and last person to go and talk to the  police. Maybe people keep quiet because they do not believe in their  systems; made evident by the herd of policemen who eventually went to  settle the beer matter, 6 hours into the game. Incidents of a similar  nature happened a lot. People would sit on bus rides complaining loudly  to one another that the air conditioning was on too high, and then give  me the "what are you doing crazy woman?" stare when I went to the bus  driver to reduce it. I feel that people tend to just accept things the  way the are because they believe to be impotent. You can see how this  translates on a macro-scale into politics.

If there is one thing I'd like to convey with this concluding entry, I'd  like to stress how it is important not to base your perceptions on news  reports. It is easy enough to believe that people in the country are  all brainwashed and ridiculous. From my travels, I have gathered this is  untrue. Citizens of Sri Lanka are just as stratified in their views as  those in the diaspora. There are those who I've met, from Colombo  intellectuals to villagers in the South, who are against the current  administration. Then there are several of those I've met who genuinely  believe that this must be the most amazing time for Tamil people to be  free from war, and praise the president for "saving" Tamil people. There  are also several who are completely politically apathetic. However you look at it, I hope people don't brand Sri Lankans on the island as one monolithic group. Discussing with a young Sinhalese lawyer about my  cricket blogpost, I got offended when he belittled the fact that the  national anthem does not include Tamil and that cultural identity was  not important. He went on to say that it was more important to campaign  for language rights in the courts he works at, because many Tamils  cannot understand the Sinhalese legal jargon, and he could not imagine  how difficult it must be for them. Someone who I had been so quick to  judge as antagonistic to the reconciliation process, turned out to  provide me such valuable insight into matters that need attention.

This trip has been about understanding Sri Lanka on an a more intimate  level than what is presented abstractly through other sources. I urge  anyone passionate about Sri Lanka and it's future to make the  journey. To begin to understand the differences and similarities between  the worlds that youth from Jaffna, Colombo, and Toronto live in is  important for any discussion of re-imagining the future. Out of the  hundreds of youth I talked to in Jaffna - only one wanted to leave  Jaffna for medical school. This seriously astonished me since my  perception was that all Tamils in Jaffna would grab the chance to get  out of there if they could.

I think one of the most touching iniatives I saw by youth in Jaffna, was  the Hatton trip. Hatton is a town in the middle of the country, famous  for it's tea plantations. Most regular visitors to the country would  have definitely travelled to the hill country, and many within the  country will make annual long-weekend trips. In fact anywhere around the  island is accessible within 12 hours, so it is customary to go on trips  around the island with the family. It had never occurred to me that  youth in Jaffna had never had the opportunity to visit outside their  confinement in these previous decades. Any journey outside would have  been to move for good, to the South or abroad - certainly not for a jolly field trip. Just recently, a large group of young adults my age  had organized a trip to Hatton - their first time outside Jaffna  in their lives. They were going to see these wondrous mountains that  they apparently live on the same island as.

"How can there be peace without people understanding each other, and how  can this be if they don't know each other?" - Lester B. Pearson.

 

உனக்கு நாடு இல்லை என்றவனைவிட நமக்கு நாடே இல்லை என்றவனால்தான் நான் எனது நாட்டை விட்டு விரட்டப்பட்டேன்....... 

 


rajaniThiranagama_1.jpg

ராஜினி திரணகம

MBBS(Srilanka)

Phd(Liverpool, UK)

'அதிர்ச்சி ஏற்படுத்தும் சாமர்த்தியம் விடுதலைப்புலிகளின் வலிமை மிகுந்த ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன் நட்பு பூணுவது என்பது வினோதமான சுய தம்பட்டம் அடிக்கும் விவகாரமே. விடுதலைப்புலிகளின் அழைப்பிற்கு உடனே செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில் அவர்களின் குழுக்களில் இருந்து ஆலோசனை வழங்கி, கடிதங்கள் வரைந்து, கூட்டங்களில் பேசித்திரிந்து, அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக இருந்தவர்கள்மீது கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள், காலப்போக்கில் அவர்கள்மீது சந்தேகம் கொண்டு விடப்பட்டன.........'

(முறிந்த பனை நூலில் இருந்து)

(இந் நூலை எழுதிய ராஜினி திரணகம விடுதலைப் புலிகளின் புலனாய்வுப் பிரிவின் முக்கிய உறுப்பினரான பொஸ்கோ என்பவரால் 21-9-1989 அன்று யாழ் பல்கலைக்கழக வாசலில் வைத்து சுட்டு கொல்லப்பட்டார்)

Its capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with the L.T.T.E.  was a strange and self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped for the benefit of several old friends who had for months sat on committees, given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at the L.T.T.E.’s  beck  and call.

From:  Broken Palmyra

வடபுலத் தலமையின் வடஅமெரிக்க விஜயம்

(சாகரன்)

புலிகளின் முக்கிய புள்ளி ஒருவரின் வாக்கு மூலம்

பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம்

 

தமிழகத் தேர்தல் 2011

திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்?

(சாகரன்)

என் இனிய தாய் நிலமே!

தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!!

(சாகரன்)

இலங்கையின் 7 வது பாராளுமன்றத் தேர்தல்! நடக்கும் என்றார் நடந்து விட்டது! நடக்காது என்றார் இனி நடந்துவிடுமா?

(சாகரன்)

வெல்லப்போவது யார்.....? பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

(சாகரன்)

பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

தேர்தல் விஞ்ஞாபனம்  - பத்மநாபா ஈழமக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணி

1990 முதல் 2009 வரை அட்டைகளின் (புலிகளின்) ஆட்சியில்......

நடந்த வன்கொடுமைகள்!

 (fpNwrpad;> ehthe;Jiw)

சமரனின் ஒரு கைதியின் வரலாறு

'ஆயுதங்கள் மேல் காதல் கொண்ட மனநோயாளிகள்.' வெகு விரைவில்...

மீசை வைச்ச சிங்களவனும் ஆசை வைச்ச தமிழனும்

(சாகரன்)

இலங்கையில்

'இராணுவ' ஆட்சி வேண்டி நிற்கும் மேற்குலகம்,  துணை செய்யக் காத்திருக்கும்; சரத் பொன்சேகா கூட்டம்

(சாகரன்)

ஜனாதிபதி தேர்தல்

எமது தெரிவு எவ்வாறு அமைய வேண்டும்?

பத்மநாபா ஈபிஆர்எல்எவ்

ஜனாதிபதித் தேர்தல்

ஆணை இட்ட அதிபர் 'கை', வேட்டு வைத்த ஜெனரல் 'துப்பாக்கி'  ..... யார் வெல்வார்கள்?

(சாகரன்)

சம்பந்தரே! உங்களிடம் சில சந்தேகங்கள்

(சேகர்)

அனைத்து இலங்கைத் தமிழர்களும் ஒற்றுமையான இலங்கை தமது தாயகம் என மனப்பூர்வமாக உரிமையோடு உணரும் நிலை ஏற்பட வேண்டும்.

(m. tujuh[g;ngUkhs;)

தொடரும் 60 வருடகால காட்டிக் கொடுப்பு

ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா?

 (சாகரன்)

 ஜனவரி இருபத்தாறு!

விரும்பியோ விரும்பாமலோ இரு கட்சிகளுக்குள் ஒன்றை தமிழ் பேசும் மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.....?

(மோகன்)

2009 விடைபெறுகின்றது! 2010 வரவேற்கின்றது!!

'ஈழத் தமிழ் பேசும் மக்கள் மத்தியில் பாசிசத்தின் உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின் எழுச்சியும்'

 (சாகரன்)

சபாஷ் சரியான போட்டி.

மகிந்த  ராஜபக்ஷ & சரத் பொன்சேகா.

(யஹியா வாஸித்)

கூத்தமைப்பு கூத்தாடிகளும் மாற்று தமிழ் அரசியல் தலைமைகளும்!

(சதா. ஜீ.)

தமிழ் பேசும் மக்களின் புதிய அரசியல் தலைமை

மீண்டும் திரும்பும் 35 வருடகால அரசியல் சுழற்சி! தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு விடிவு கிட்டுமா?

(சாகரன்)

கப்பலோட்டிய தமிழனும், அகதி (கப்பல்) தமிழனும்

(சாகரன்)

சூரிச் மகாநாடு

(பூட்டிய) இருட்டு அறையில் கறுப்பு பூனையை தேடும் முயற்சி

 (சாகரன்)

பிரிவோம்! சந்திப்போம்!! மீண்டும் சந்திப்போம்! பிரிவோம்!!

(மோகன்)

தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்புடன் உறவு

பாம்புக்கு பால் வார்க்கும் பழிச் செயல்

(சாகரன்)

இலங்கை அரசின் முதல் கோணல் முற்றும் கோணலாக மாறும் அபாயம்

(சாகரன்)

ஈழ விடுலைப் போராட்டமும், ஊடகத்துறை தர்மமும்

(சாகரன்)

அடுத்த கட்டமான அதிகாரப்பகிர்வு முன்னேற்றமானது 13வது திருத்தத்திலிருந்து முன்னோக்கி உந்திப் பாயும் ஒரு விடயமே

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

மலையகம் தந்த பாடம்

வடக்கு கிழக்கு மக்கள் கற்றுக்கொள்வார்களா?  

 (சாகரன்)

ஒரு பிரளயம் கடந்து ஒரு யுகம் முடிந்தது போல் சம்பவங்கள் நடந்து முடிந்துள்ளன.!

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

 

 

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com