|
||||
|
Canada Post strike
Trade
union-based NDP facilitates passage of striking-breaking law By
Keith Jones The trade union-based New Democratic
Party (NDP) has facilitated passage of a savage strikebreaking law that
criminalizes all job action by the country’s 48,000 urban postal workers and
ensures sweeping contract concessions will be imposed upon them.On
Saturday, after just 58 hours of parliamentary debate and maneuvering, the NDP
bowed to pressure from the majority Conservative government and the corporate
media and abandoned its half-hearted campaign to delay passage of Bill C-6.
Soon after, the Conservative-dominated House of Commons adopted the bill, while
the three other opposition parties joined the NDP in making a token display of
dissent by voting against it. The anti-worker legislation is now being rushed
through the Senate and will receive royal assent, thereby becoming law, no
later than this morning. Even as the NDP gave up its efforts
to block passage of Bill C-6, party spokesmen conceded that the Conservative
legislation is an unprecedented attack on the rights of all workers and has
been crafted with the express purpose of bolstering big business’ drive for
contract concessions and speed-up. Deputy NDP leader Thomas Mulcair said the strikebreaking legislation is “an
indication of what’s to come for other public service workers who are
unionized. … It’s also a signal from the Conservatives to all employers—in a
union setting or otherwise—that it’s an open bar. They can start going after
the acquired rights of their workers.” The legislation illegalizes any and
all job action by the 48,000 letter carriers, mail-sorters, mail-truck drivers,
and postal station clerks until the expiry of a four-year contract to be
imposed by a Conservative government-appointed arbitrator. Workers who defy its
provisions face fines of up to $1,000 per day, while union officials could be
hit with $50,000 per day fines. The legislation imposes a Conservative-authored
wage settlement that is significantly lower than the last wage-offer made by
the federal government-owned Canada Post and which, because of inflation, will
translate into a cut in real wages for current Canada Post employees. Arguably most significant of all,
the legislation provides for a “final offer,” “winner take-all” arbitration
system designed to ensure that Canada Post will be able to impose its sweeping
concession demands. These demands include the establishment of a two-tier wage
and benefit structure, the gutting of postal workers’ short-term disability
program, and the implementation of a new hazardous and job-cutting work-regimen
for letter carriers. In an interview Sunday, Labour Minister Lisa Raitt
herself pointed to the importance the government attaches to “final offer
selection” as a means of short-circuiting any compromise over Canada Post’s
concession drive. Raitt claimed the dispute with the
NDP over the back-to-work legislation “came down to one thing—we felt we needed
final offer selection … and the NDP would not agree to that kind of
arbitration.” Emboldened by the government’s
intervention, Canada Post adamantly persisted with all its concession demands
during a series of on-again, off-again negotiations held between Thursday and
Saturday, even as the union, by its own admission, “modified” its stance.
Speaking Sunday, a Canada Post spokeswoman claimed the two sides “couldn’t have
been further apart on several issues.” Mulcair claimed the NDP’s short-lived filibuster had constituted “a
shot across the bow to the Conservatives.” But it was the social democrats who backed down, abruptly ending their delaying tactics
although they were under no legal or parliamentary-procedural compulsion to do
so. Conservative Prime Minister Harper,
for his part, gloated over the NDP’s surrender. “We know,” said Harper, “what
side the public was on and I think today members of Parliament on the other
side finally started to get that message.” Earlier the prime minister had
spoken in the debate over Bill C-6. He vigorously defended the government’s
decision to resort to back-to-work legislation just as soon as government-owned
Canada Post had decreed a nationwide lockout and the imposition of a wage
settlement inferior to even that proposed by Canada Post. Harper termed the
wage increases being imposed on postal workers by government fiat as “fair”:
“They reflect what we have negotiated with federal public servants.” The NDP’s response to Bill C-6 was
closely coordinated with the leadership of the Canadian Union of Postal Workers
(CUPW) and the Canadian Labour Congress. Its first objective was to provide
the union with a political cover for its decision to abandon postal workers’
anti-concession struggle and bow before the government assault. In a statement Sunday announcing the
CUPW National Executive Board’s unanimous decision to submit to the
Conservatives’ strikebreaking legislation, the union leadership pointed to the
savage penalties outlined in the legislation adding that “this government would
use any excuse to destroy the union should we defy the legislation.” But CUPW’s capitulation was not
dictated by the punitive penalties threatened in Bill C-6. It was the outcome
of the union’s strategy throughout the negotiations—a strategy which was
focused not on defending postal workers, but at averting a confrontation with
the rightwing Conservative government. Toward this end, CUPW limited postal
workers to an ineffectual campaign of localized rotating strikes and boasted
about the campaign’s lack of impact on Canada Post’s operations. Throughout the
months of stalled negotiations and indeed up until the passage of Bill C-6, the
union studiously avoided any discussion of what postal workers should do when
the government intervened directly in support of the concession demands of a
company of which they are the boss and sole shareholder. Most importantly, the
union leadership, and its allies in the NDP and CLC, deliberately isolated the
postal workers struggle. Nothing was done to make their struggle part of a
broader industrial and political offensive of the working class against
concessions and the dismantling of public services. In fact, the CLC and NDP
didn’t even issue press releases expressing support for the postal workers
until the government announced it was legislating an
end to their 12-day campaign of rotating strikes. The eleventh hour parliamentary
maneuvers of the NDP were meant to convince workers that the union and its
allies had done all they could—that further resistance was futile. The second objective of the NDP’s
filibuster of Bill C-6 was to see if the government and Canada Post could be
prodded into slightly moderating their attack. The NDP had hailed the
concessions-laden contract that the Canadian Auto Workers (CAW) had reached
with Air Canada only the week before under the threat of imminent passage of
another Conservative strikebreaking law. And the NDP held up the resumption of
talks between Canada Post and the union on Friday as proof of the utility of
its attempt to delay the passage of Bill C-6. Soon however, the NDP, with CUPW’s
blessing, moved from opposing the legislation outright to proposing amendments
to it. These included allowing the government-appointed arbitrator to engage in
mediation and imposing on postal workers Canada Post’s previous wage offer
rather than the even worse one designed by the government. Predictably, the Conservatives
tartly rejected all the NDP amendments and not long after the social democrats
responded by abandoning their efforts to impede passage of Bill C-6. By isolating the postal workers’
struggle and capitulating before the Conservatives’ authoritarian Bill C-6, the
unions and NDP have given the Conservative government an important victory that
it will now seek to exploit in intensifying the assault on the working class. |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |