|
||||
|
Israel’s
border massacre and human rights hypocrisy The Obama administration’s reaction
to Israel’s massacre Sunday of unarmed Palestinian protesters on its borders
underscores the hypocrisy of those ascribing “humanitarian” motives to
Washington’s predatory policy in the region. Israeli troops opened fire with
live ammunition and, in one case, tank fire on Palestinians who demonstrated on
Israel’s borders with Syria, Lebanon, the West Bank and Gaza. Tens of thousands
joined in the protests, which were called to commemorate the 63rd
anniversary of the Nakba (Arabic for
catastrophe), the term used by the Palestinians for Israel’s declaration of independence
and the wholesale ethnic cleansing that drove three-quarters of a million
Palestinians from their homes in 1948. In the intervening years, the
population of Palestinian refugees and internally displaced persons has grown
to 7.1 million people living without rights or citizenship in neighboring Arab
countries, under Israeli occupation in Gaza and the West Bank, or as worse than
second-class citizens in Israel itself. The demonstrators were directly
asserting the “right of return” to their homes and lands. This a right that
Israel, backed by Washington, has categorically ruled out, and that the
bourgeois nationalist leadership of the Palestine Liberation Organization (PLO)
has made clear it is more than willing to bargain away. On Sunday, Israeli troops opened
fire at the border fence near Maroun al-Ras in Lebanon, killing 10 Palestinian refugees and
wounding another 80. Five more Palestinians were killed and at least 30 injured
in the Syrian border village of Majdal Shams in the
Israeli-occupied Golan Heights. Another Palestinian was killed and
at least 86 civilians wounded when Israeli troops opened fire with small arms
and tanks on a border protest in Beit Hannon in the
northern part of the Gaza Strip. Police and troops also attacked protests in Ramallah,
Bethlehem and Hebron. In all, 16 people were killed and over 400 wounded, some of them critically. Asked for President Barack Obama’s
response to this savage repression, chief White House spokesman Jay Carney
mouthed a pro forma declaration of “regret” for the “loss of life” and then
issued a blanket defense of Israel’s killing spree. “Israel, like all countries, has the
right to prevent unauthorized crossings at its borders,” said Carney. “Its
neighbors have a responsibility to prevent such activity.” Any sentence containing the words
“Israel, like all countries” and “borders” is by definition a lie. Unlike other
countries, Israel’s borders are constantly shifting as a result of military
aggression, on the one hand, and the malignant spread of Zionist settlements on
the other. Those who died on Sunday were, in any case, inside Lebanon, Syria,
the West Bank or the Gaza Strip. Carney went on to place the
principal blame for Sunday’s bloodletting not on the Israeli government or
military, but rather on Syria. “We’re also strongly opposed to the
Syrian government’s involvement in inciting yesterday’s protests in the Golan
Heights,” he said, adding, “such behavior is unacceptable and does not serve as
a distraction from the Syrian government’s ongoing repression of demonstrators
in its own country.” This line of reasoning echoes the
filthy rationalizations made by the Israeli government itself for the killing
and wounding of unarmed protestors, the majority of whom died on the Lebanese
border, not the Syrian. Whether the government of Bashar al-Assad facilitated the passage of Palestinian
refugees through the militarized Golan Heights border area to divert attention
from its own bloody crackdown on internal opposition is hardly the decisive
issue in Sunday’s events. The heroism and determination shown
by young Palestinians braving tanks and gunfire to demand their rights is of a
piece with the recent revolutionary upheavals by workers and youth in Tunisia,
Egypt, Bahrain and elsewhere in the Arab world. In confronting
the Israeli state, they were acting equally in defiance of all the Arab
bourgeois regimes that have repeatedly repressed and betrayed the Palestinians. In Lebanon on Sunday, Lebanese
troops also opened fire on the Palestinian protesters to drive them from the
border. And in Egypt, the military-dominated regime sent troops and police
against thousands who assembled outside the Israeli embassy in Cairo in
solidarity with the Palestinians. Firing tear gas, rubber bullets and live
ammunition, the security forces left hundreds wounded. The reality is that Washington
supports this repression by reactionary Arab regimes and, above all, backs
Israel in its systematic violence and oppression against the Palestinian
people. The shameless duplicity and hypocrisy
of US policy in the Middle East will be on full display in the coming week.
Obama delivers a speech Thursday proclaiming his sympathy for the “Arab
spring”—and no doubt denouncing the regimes of Gaddafi in Libya and Assad in
Syria for their repression. This will be followed by a White
House meeting with Prime Minister Benjamin Netanyahu on Friday and then a
speech to the American Israeli Political Action Committee (AIPAC), the main
Zionist lobby in the US, in which one can be certain there will be no condemnation
of turning automatic weapons and tank fire on unarmed refugees approaching the
Israeli border. As the White House spokesman put it, the theme of the AIPAC
speech will be, “the unshakeable bond between the Israelis and the Americans
and the importance of that relationship.” It is self-evident that where and
when Washington decides to invoke concerns over “human rights” is determined
not by some universal moral principles, but rather by definite imperialist
interests. If a country whose policies are at
odds with the geostrategic aims of US imperialism carries out internal
repression—as in Libya—it becomes the pretext for imperialist intervention
aimed at imposing a regime more subservient to Washington and asserting more
direct American control over oil reserves. If another country, one that is
aligned with US interests, bloodily suppresses unarmed
civilians, as in Bahrain, or, for that matter, Israel, it receives tacit or
even explicit support from Washington. Despite the fact that “human rights”
has long served as the most hypocritical and deceitful justification for
imperialist war, it is precisely on this basis that a whole layer of
self-defined “liberals” and “lefts” in both the US and Western Europe have
swung behind the US-NATO intervention in Libya. Prominent among them is the
University of Michigan professor, Juan Cole, who has used his Informed
Comment blog to promote the so-called “rebels” based in Benghazi and
celebrate the military actions of their sponsors—the Pentagon and NATO. On Monday, Cole posted a comment
headlined “The Arab Spring Comes to Israel,” which described the border
killings, reviewed the historical crimes of 1948 and condemned the current
policies of the Israeli government. What was glaringly absent, however, was a
single word about the massive US military and financial support for Israel that
makes its crimes against the Palestinians possible. Nor did he explain how the US could
be defending “human rights” in Libya while backing mass killings and repression
in Israel. Having spent the last two months
vigorously defending the US-NATO imperialist intervention in Libya, Cole and
his ilk lack either the credibility or the inclination to oppose Washington’s
policies elsewhere in the region. Palestinian working people and youth
are now entering a decisive new stage in their long and bitter struggle. They
will find allies not among these so-called “lefts” and “liberals,” who have
cast off their “antiwar” past to align themselves with imperialism, but rather
among the workers coming into struggle throughout the Middle East—including in
Israel—and in the American and international working class. Bill Van Auken |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |