|
||||
|
Winning
Sri Lanka’s Peace To return to international respectability, Colombo
needs to deepen its democracy. (By SADANAND DHUME) On the face of it, Sri Lankahas much to celebrate
this week as it marks the third anniversary of its military victory over the
terrorist Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE). After that scarring 26-year
civil war, which was among the bloodiest in modern Asia, ended, the economy is
the hottest in its neighborhood: Last year GDP grew by 8.3%, the fastest
expansion since independence in 1948. Tourist arrivals were up about 30% from a
year earlier. In President Mahinda Rajapaksa, Sri Lanka boasts a leader whose
regional peers can only envy his popularity with the masses and robust
parliamentary majority. And yet, on his visit to Washington this week
Foreign Minister G. L. Peiris will likely encounter more brickbats than
bouquets. International censure is rising against Mr. Rajapaksa's alleged
violations of human rights. His government has also failed to bring about
national reconciliation since the war by postponing provincial elections that
could allow the Tamil-majority north to express its political choices. In March, the United Nations Human Rights Council in
Geneva voted 24-15 on a U.S.-led resolution to press Sri Lanka to investigate
the deaths of tens of thousands of Tamil civilians in the closing stages of the
war. Over the past year, two powerful documentaries by Britain's Channel 4 have
battered the country's reputation by claiming to show abuses by the Sri Lankan
military. Perhaps sensing blood in the water after the UNHRC vote, human rights
groups show no sign of losing interest in the country. Most ominously for Sri Lanka, India—arguably the
country's most important diplomatically in its long struggle against the
LTTE—can no longer be counted on for unquestionable backing. Facing pressure
from Tamil political parties at home, Delhi voted with Washing to and against Colombo in Geneva. For many Sri Lankans, particularly in the dominant
Sinhalese community, this outpouring of international opprobrium raises
hackles. As they see it, their country faces attacks by assorted do-gooders
simply for ending the menace of the Tamil Tigers. Had Sri Lanka taken the
advice of well-meaning diplomats and activists during the war, the argument
goes, it may well have been readying today for its fourth decade of conflict
rather than its fourth year of peace. Human rights violations or not, most Sri
Lankans—minority Tamils and majority Sinhalese alike—aren't exactly mourning
the thuggish LTTE, best known for pioneering the use of suicide bombers. Years after the civil war, many displaced Tamils
have still not returned home. So the Sri Lankan government and its supporters tend
to react to criticism with displays of outrage rather than introspection. After
the UNHRC vote, ministers in Colombo railed against the U.S. and India, and
angry demonstrators took to the streets. The media, the least free and
consequently most jingoistic in the region, helped bolster the national
narrative of injured pride. Sri Lanka faces a stark choice. It can continue its
shrill inward turn and increasingly place its faith in authoritarian friends
like China and Iran. Or it can mend its ties with the West, India and everyone
else by keeping its promise to devolve power to the Tamil-majority north,
punish the most egregious human rights violations of the war and end its
clampdown on freedom of the press. Those who believe Sri Lanka can just ride out this
wave of negative foreign opinion are wrong. A powerful web of human rights
groups in Washington, London and beyond have established a virtual monopoly on
conversations about the country. With a population of only 21 million, Sri
Lanka, unlike say China, has neither the economic heft nor the strategic
significance to match its adversaries. To add to these woes, a well-organized
Sri Lankan Tamil diaspora, largely made up of exiles who fled violence and
systematic discrimination, will not forget excesses committed during the war
any time soon.
Memory of the LTTE will fade. As that happens,
chances are the horror of the Sri Lankan army's actions becomes more widely
known, and word of what the International Crisis Group calls "a de facto
military occupation" of the Tamil-speaking north will trickle out faster.
Public opinion in India's Tamil Nadu state, home to 60 million Tamils, will
continue to harden against the Rajapaksa regime. Broader Indian opinion may
shift decisively as well, and perhaps create a gulf between the two neighbors
that can't be bridged. Colombo may find itself isolated.
This will also hit Sri Lanka's economy. The outsized
importance of tourism and textile exports to Sri Lanka means it can scarcely
afford to ignore public opinion in the West. Two years ago, the European Union
withdrew preferential access to its markets over this issue, a direct blow to
an apparel industry that provides tens of thousands of jobs.
To be sure, national reconciliation in Sri Lanka,
and with it an end to international censure, won't happen overnight. But by
addressing fears of permanent militarization of the north, scheduling
provincial elections, addressing at least the most egregious human rights
abuses from the war and restoring the independence of the country's once feisty
press, Sri Lanka can make a start. If it fails to do so, Mr. Rajapaksa may go
down in history as the Sri Lankan leader who won a famous war but squandered
the peace that followed. |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |