சின்ன வயசில என்னை ஆகர்சித்த கவிஞர் Rudhramoorthy Cheran. இன்னுஞ் சொல்லப்போனால் புலிகள் Fascist என்பதை எனக்கு போதித்ததே அவருதான். சேரனும் பாண்டியன் பிறந்த அதே 1958 ல் தான் பிறந்தார்.ஆனா இப்ப 1960 அப்படீன்னு பொய் சொல்றாரு. அவரைப்போல ஒரு மன்மதனா வரணும் எண்டதுதான் என் டீனேச் ஆசை. என்னால முடியல. முதல்ல காதல் வசப்பட்டப்பதான் புரிஞ்சேன். 5 வயசில அம்மாவையும் 7 வயசில அப்பாவையும் இழந்தநான் ஒருபோதுமே ஒரு மன்மதன்/பொறுக்கியா வர முடியாதென்பதை. 2000 க்கு பிறகு அவரு புலிகளால் விலைக்கு வாங்கப்பட்டாரு. அன்டன் பாலசிங்கத்துக்கு முதலே அவரோட Narcissistic complex... தெரியும். சேரனைப்போல புலிகளில் அரசியல் முதலீடு செய்திருந்த பலரு 2009 ல புலிகள் அழிஞ்ச பிறகு நோய் வசப்பட்டாங்க. சேரன் ஒரு மாரடைப்பு வ ந்து தப்பினார். இப்ப விலைபோகாத அசலான ஒரு தமிழ் intellectual மாரடைப்பு வந்து போயிட்டாரு.

இன்று மாலை நம்மை விட்டுப் பிரிந்த நண்பர் எம்.எஸ்.எஸ் பாண்டியனுடனான என் சந்திப்புகள் பல நேரங்களில் கருத்து மோதல்களுடன் முடிவதுதான் வழக்கம். 95 சதம் கருத்து ஒன்றுபட்டாலும், வேறுபடும் அந்த 5 சதப் புள்ளிகளில் கடுமையாக மோதிக்கொள்வதுதானே நம் வழக்கம்.

90களின் பிற்பகுதியில்தான் அவருடன் சற்று நெருங்கிப் பழகும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிட்டியது. 'நிறப்பிரிகை' இதழ் அன்றைய தமிழ்ச்சூழலில் ஏற்படுத்திய சலசலப்புகளின் பின்னணியில் அது நிகழ்ந்தது. நாங்கள் Subaltaern Studies குறித்த இரு நாள் கருத்தரங்கைக் குடந்தையில் நடத்தியபோது அவர் வந்து விவாதங்களில் பங்கு பெற்றதோடு அது குறித்து EPW இதழில் ஒரு கட்டுரை எழுதவும் செய்தார். பின் கல்கத்தாவில் பார்த்தா சட்டர்ஜி நடத்திய கருத்தரங்கொன்றிற்கு நான் அவருடன் சென்றிருந்தேன்.

தமிழ் சினிமா, திராவிட இயக்கம் ஆகியவற்றில் ஈடுபாடு என்பதோடு அவற்றை ஆங்கிலத்தில் EPW போன்ற இதழ்களில் எழுதி வந்தது என்பது அவரது முக்கிய பங்களிப்பு. Image Trap எனும் அவரது முதல் நூல், Brahmins and Non Brahmins என்கிற சில ஆண்டுகளுக்கு முன் வெளிவந்த நூல் மற்றும் ‘பராசக்தி’ திரைப்படம் வெளிவந்தபோது தமிழ்ச் சூழலில் அதற்கு ஏற்பட்ட எதிர்ப்புகள் குறித்து அவர் EPW இதழில் எழுதிய கட்டுரை முதலியவை இந்த வகையில் அவரது பங்களிப்புகள். சாதி, தேசியம், தலித் மற்றும் திராவிட இயக்கங்கள்குறித்த சில கட்டுரைகள், Subaltern Studies வரிசையில் ஒரு தொகுப்பைத் தொகுப்பித்தது முதலியன அவரது சில முக்கிய பங்களிப்புகள்.

எஸ்.வி.ஆர், வெங்கடேஷ் சக்கரவர்த்தி, ராஜன்குறை ஆகியோருடன் நெருக்கமாக இருந்தவர். 2000க்குப் பின் நான் சென்னைக்கு வந்த தொடக்க காலங்களில் சக்ஸ் மற்றும் ராஜன் ஆகியோரின் வீடுகளில் நடந்த சந்திப்புகள், அவை பலநேரங்களில் கடும் கருத்து மோதல்களுடன் முடிந்தபோதும் மறக்க இயலாதவை.

2009ல் அவர் JNU வில் பேராசிரியராகி டெல்லி சென்ற பின் அவருடன் தொடர்புகள் குறைந்தன. எனினும் சென்னை வரும்போது தொலைபேசியில் உரையாடுவார். இங்கு நடக்கும் முக்கிய விவாதங்களின்போது inbox ல் தொடர்பு கொண்டு விளக்கங்கள் கேட்பார்.
தமிழில் நடக்கும் விவாதங்களைப் பற்றி அவர் ஆங்கிலத்தில் எழுதியபோதும் கவனமாக அந்த விவாதங்களில் கலந்து கொள்வதைத் தவிர்ப்பார். எனது ‘பெரியார்?’ நூல் குறித்து கடும் மாற்றுக் கருத்துக்கள் அவருக்கு இருந்தது.

பார்ப்பனர் அல்லாதோர் இயக்கம், திராவிட இயக்கம் ஆகியவற்றின் மீது அவருக்கு இருந்த ஈடுபாட்டின் இன்னொரு பக்கமாக ஒரு வகை இடதுசாரி எதிர்ப்பு, குறிப்பாக மார்க்சிஸ்ட் கட்சி மீது வெறுப்பு இருந்தது. எனக்கும் இவற்றின் மீது விமர்சனங்கள் இருந்தபோதும் அது வெறுப்பாக மாறியதில்லை. எங்களுக்குள்ளான மோதல்கள் இந்த அடிப்படையில்தான் அமைந்தன. சென்ற ஆண்டில் முகநூலில் அது மெல்லிய உரசலாக வெளிப்பட்டதை ஒரு சிலர் கவனித்திருக்கக் கூடும். நான் மார்க்சிஸ்ட் கட்சியை விட்டுக் கொடுப்பதில்லை என்பதை அவர் ஒரு குற்றச்சாட்டாக முன்வைத்தார். அதனாலென்ன, "ஆனால் மார்க்சிஸ்ட் கட்சியின் 'தீக்கதிரிலேயே' என்னை மறுத்து எழுதுகிறார்களே.." என்றேன் நான்.
மிக்க அன்புடன் கனிந்த குரலில்’ “மார்க்ஸ், எப்படி இருக்கீங்க?’ எனப் பேச்சைத் தொடங்கும் அவரை நான் கடைசியாகச் சந்தித்தது இரண்டாண்டுகளுக்கு முன்.

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com