புலிக்கூட்டினுள் விழுந்தால் தப்ப முடியாதா?

டில்லி மிருகக் காட்சிச்சாலையில் உள்ள புலிக்கூட்டில் விழுந்த மாணவன் புலியிடம் சிக்கித் தவித்த அந்த 15 நிமிடங்கள் யாரும் மறக்கக்கூடியதல்ல. மெக்சூத் என்ற அந்த வாலிபர் 10 நிமிடமாக விஜய் என்று பெயரிடப்பட்ட வெள்ளைப் புலியைக் கையெடுத்துக் கும்பிட்டுக்கொண்டிருந்த காட்சி பார்க்கிற எல்லோரையும் கண்ணீர் விட்டு அழவைத்தது. அவனை மீட்க காத்திரமான எந்த முயற்சியும் யாராலும் செய்யப்படவில்லை. ஓடித் தப்பியிருக்கலாம். அப்படி செய்திருக்கலாம். இப்படி செய்திருக்கலாம் என இப்பொழுது பலரும் ஐடியா சொல்கின்றனர். நாம் எவ்வளவு தான் படித்தாலும் ஒரு புலியை நேருக்கு நேராய் சந்திக்கும் பொழுது எப்படி தப்பிப்பது என்று ஒரு கல்வியும் நமக்குக் கற்றுக்கொடுக்கவில்லையே.

ஒரு உயிர் ஒரு புலியிடம் மாட்டிக்கொண்டு 10 நிமிடங்களாக கையெடுத்துக் கும்பிட்டுக்கொண்டேயிருக்கும் பொழுது அந்த உயிரை எப்படிக் காப்பாற்றுவது என்பதை பார்வையாளர்கள் யாருக்கும் நம் கல்வி கற்றுக்கொடுக்கவேயில்லையே.

ஆனால் ஆபத்து நேரத்தில் எப்படி செயல்படுவது என்பதை அறிந்து வைத்திருக்கிறோமா?

அந்த வாலிபன் அந்த இடத்தில் அமைதியாய் எழும்பி நின்றிருந்தால் அந்தப் புலி ஒருவேளை தன் உயரத்தை விட வளர்த்தியாய் இருக்கிறானே. இவனை எப்படி எதிர்கொள்வது என்று அமைதியாகத் திரும்பிப் போயிருந்திருக்கும்.

ஏனென்றால் அது பசியினால் அவனைத் தாக்கவில்லை. அப்படித்தாக்கியிருந்தால் அவன் சரீரத்தை அங்கு விட்டு விட்டுப் போயிருக்காது. அது மாத்திரமல்ல, 10 நிமிடங்கள் அவனை அப்படியே பார்த்துக்கொண்டேயிருக்கிறது. தாக்கமுனையவேயில்லை.

ஆனால் பார்வையாளர்கள் மேலிருந்து கல்லெறிந்த உடன் அது சினம் கொள்கிறது. மேலே பார்த்து உறுமுகிறது. பார்வையாளர்கள் விடவில்லை. தொடர்ந்து கல்லெறிகிறார்கள். கூச்சலிடுகிறார்கள்.

அதன் பிறகுதான் அந்தப் புலி அந்த வாலிபனைத் தாக்க முயற்சிக்கிறது. அதுவும் இரையைத் தன்னிடத்திற்கு தூக்கிக்கொண்டு சென்றுவிட வேண்டும் என முடிவு செய்து அவனுடைய கழுத்தைக் கவ்விப் பிடிக்கிறது. இவையெல்லாமே தவிர்க்கப்பட்டிருக்கலாம்.

காரணம்...... அறிவின்மை..... என்ன செய்வது என்கிற அறிவின்மை, மிருகங்கள் சப்தத்திற்கு மிரளும், ஆனால் நெருப்பிற்கு பயப்படும்.

கூடியிருந்த அத்தனை பார்வையாளர்களில் யாராவது ஒருவர். தன் சட்டையைக் கழற்றி, அதில் நெருப்பு வைத்து அதை அந்த வாலிபனிடத்தில் எறிந்திருந்தால் புலி மிரண்டு ஓடியிருந்திருக்கும்.

ஒரு விலங்கு தன்னைத் தாக்க வரும் பொழுது வேறு எந்த உதவியுமே தனக்கு அந்த இடத்தில் கிடைக்கவில்லை. தப்பித்து ஓடவும் முடியவில்லை. மிருகமோ தன்னிலும் பலத்த உருவம், அது முதலையாக இருக்கலாம், சிங்கமாக இருக்கலாம், அல்லது, யானையாக இருக்கலாம். அதை எப்படி எதிர்கொள்வது, அந்த விலங்குகளின் கண்களை நம் கை முஷ்டியினால் பலங்கொண்ட மட்டும் ஓங்கித் தாக்கினால் அவை நிலை குலைந்து ஓடி விடும். நாமும் தப்பிப்பதற்கு ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்கும். அல்லது சிறு மண் துகள்களை அள்ளி அதன் கண்களில் தூவினால் போதும் அவை அந்த இடத்திலிருந்து தப்பித்துச் செல்லத்தான் முயற்சிக்கும்.

இது எதையுமே தெரிந்து கொள்ளாமல் இனித் தெரிந்து கொள்வதற்கும் வாய்ப்பில்லாமல் துடி துடித்து மரித்துப் போன இந்திய இளைஞனே ஒரு வெண் புலி, உன் வாழ்க்கையை இருளாக்கிவிட்டது.

எம். எஸ். பாகிம்