Contact us at: sooddram@gmail.com

 

Ranil , GL and a boomerang called ‘No-Confidence’

 (by Malinda Seneviratne)

G.L. Peiris is a politician.  He’s also a professor of law.  He ought to know constitutions.  He ought to be able to study and assess the costs and benefits of legislation, proposed and enacted.  We can’t be faulted for thinking that he’s studied constitutions and constitutional history and as such is able to make intelligent comments by comparing and contrasting constitutions across time and space.  His track record in these matters is hardly the stuff to vow anyone. 

G.L. Peiris was a minister is the cabinet of Chandrika Kumaratunga when her government put together the notorious and short-lived ‘political package’ not too long after coming to power in 1994.  It is unlikely that he was not consulted.  It is also unlikely that his opinion was not solicited when her government came up with a draft constitution in the year 2000 whereby the President tried to sell the country the dummy of abrogating the executive presidency so that an Eelam try could be scored (under the goal posts, virtually). 

G.L. Peiris is a Thomian. Given popular perception and constitutional frills one might say that he’s a Royalist.  He’s a loyalist, this much is certain.  He backed Chandrika to the hilt, never missing an opportunity to praise his leader and qualifying every other sentence with salaams.  In 2001, he switched loyalties, joined the UNP and replaced ‘Her Excellency the President’ with ‘the Honourable Prime Minister’ in his numerous arguments in policy-defense.  He was a key figure in the post-CFA machinations of the Wickremesinghe regime, an apologist and in many ways complicit in the many crimes against the nation perpetrated by his ‘honourable’ leader.  He crossed party lines after Mahinda Rajapaksa won the Presidency in 2005, possibly because he knew that there was no future for him with Wickremesinghe and the UNP.  He backed Rajapaksa to the hilt and continues to do so.  It is unlikely that he had no knowledge of the 18th Amendment before it was tabled in Parliament.  He defends its constitutionality but avoids studiously any question regarding its impact on democracy.  There is a lot of shy-making on his part in these things.  That’s because he’s more politician than academic.

With respect to a couple of things, I believe that G.L. Peiris has gravitated to the correct political position; first in terms of how to deal with the LTTE, Eelamists and Eelamism and second when it comes to issues of sovereignty with respect to the various sand-in-the-wheels sour-grape needling and arm-twisting of certain rogue states in Europe and North America.  People might say that he was a failure because Sri Lanka lost the GSP Plus concessions, but apart from the fact that GL was being GL (toeing the leader’s line), there is some virtue in taking a principled stand in the name of national dignity.  We lost GSP Plus but the many-times-predicted ‘economic crisis’ is yet to hit Sri Lanka. 

 One can fault him for a not very complimentary political career that is marked more by a ‘vaasi peththata hoyya’ or ‘wela yana peththata messa’ (essentially ‘opportunist’ with of course a pragmatist’s justification) logic than any kind of ideological or political consistency. This doesn’t make him the villain of the piece in a parliament where this is the most frequently used tool for advancing political career. The point is, regardless of these flaws, he is certainly not a Rohitha Bogollagama. Neither is he a Mangala Samaraweera.  Time will tell if he is a Lakshman Kadirgamar of course, but for now, there’s little cause for complaint. 

Now Ranil Wickremesinghe has tabled a No-Confidence Motion against G.L. Peiris.  This is laughable in the first instance because if there’s anyone in whom vast numbers of people lack confidence it has to be Wickremesinghe, who is bringing to bear all powers he has written for himself in the party constitution to bear to hold on to his post. 

Wickremesinghe faults GL for ‘having failed to secure the support of the Non Aligned Movement (NAM) against the Ban Ki-moon panel’.  Well, it is not as thought he, Wickremesinghe, and his party, the UNP, have done anything since 1977 to make NAM love Sri Lanka.  As Dayan Jayatillake points out in an analysis of this no-confidence motion in the Daily Mirror (‘Gunning for GL’), it is strange that the UNP did not indict the failure to mobilize the NAM when Sri Lanka lost the vote held in New York for re-election to the Human Rights Council.  He points out correctly that processes were already underway to make it impossible for GL to do anything about NAM support with respect to the UN panel.

Wickremesinghe faults Peiris for overstaying (two days) in China.  The Minister has explained the reasons for the alleged ‘overstay’ and we need not go into all that again. Suffice to say that Wickremesinghe knows a lot about ‘overstaying’.

Wickremesinghe doesn’t seem to understand the role of the Minister of External Affairs.  If it is all about designing foreign policy in ways that secure advantages to the nation and cushion impact of forces a country does not have control over, then our foreign policy was never as scandalously slavish to foreign interests as it was under his tenure.  Indeed, the man spared no pains to cripple the Government’s efforts to vanquish the LTTE, joining hands with the worst anti-Sri Lankan elements in the international community to vilify the security forces and the chosen politico-military strategy (which proved effective in the end). 

The Report of the US Senate Committee on Foreign Relations (December 7, 2009) for example, clearly states that Ranil Wickremesinghe had lobbied Washington to apply pressure on the Government.  A two-day ‘overstay’, even if proven, would seem rather mild, compared with Ranil Wickremesinghe’s various moves against the country’s sovereignty.

The No-Confidence Motion has opened the door for a full scale consideration of Wickremesinghe’s villainy and perhaps this is why Peiris has called for an early debate.  A lot will come out, especially Wickremesinghe’s ‘doings’ (naturally in the invited comforts provided by states and individuals siding with the LTTE) over the past 5 years.  Peiris was a Minister, a spokesperson and a representative at talks and is certainly not blameless, but Wickremesinghe was architect.  He designed. Peiris was a brick-layer in comparison. 

All of Wickremesinghe’s crimes against the people of Sri Lanka by omission and commission will out.  A man who is not sure he has the numbers to retain his post as ‘Opposition Leader’ is hardly in a position to bring a no-confidence motion against anyone (except himself), so GL probably knows he has nothing to worry about.  Wickremesinghe on the other hand, seems to be intent on self-destructing.  I am waiting to be entertained.

 

உனக்கு நாடு இல்லை என்றவனைவிட நமக்கு நாடே இல்லை என்றவனால்தான் நான் எனது நாட்டை விட்டு விரட்டப்பட்டேன்....... 

 


rajaniThiranagama_1.jpg

ராஜினி திரணகம

MBBS(Srilanka)

Phd(Liverpool, UK)

'அதிர்ச்சி ஏற்படுத்தும் சாமர்த்தியம் விடுதலைப்புலிகளின் வலிமை மிகுந்த ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன் நட்பு பூணுவது என்பது வினோதமான சுய தம்பட்டம் அடிக்கும் விவகாரமே. விடுதலைப்புலிகளின் அழைப்பிற்கு உடனே செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில் அவர்களின் குழுக்களில் இருந்து ஆலோசனை வழங்கி, கடிதங்கள் வரைந்து, கூட்டங்களில் பேசித்திரிந்து, அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக இருந்தவர்கள்மீது கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள், காலப்போக்கில் அவர்கள்மீது சந்தேகம் கொண்டு விடப்பட்டன.........'

(முறிந்த பனை நூலில் இருந்து)

(இந் நூலை எழுதிய ராஜினி திரணகம விடுதலைப் புலிகளின் புலனாய்வுப் பிரிவின் முக்கிய உறுப்பினரான பொஸ்கோ என்பவரால் 21-9-1989 அன்று யாழ் பல்கலைக்கழக வாசலில் வைத்து சுட்டு கொல்லப்பட்டார்)

Its capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with the L.T.T.E.  was a strange and self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped for the benefit of several old friends who had for months sat on committees, given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at the L.T.T.E.’s  beck  and call.

From:  Broken Palmyra

வடபுலத் தலமையின் வடஅமெரிக்க விஜயம்

(சாகரன்)

புலிகளின் முக்கிய புள்ளி ஒருவரின் வாக்கு மூலம்

பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம்

 

தமிழகத் தேர்தல் 2011

திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்?

(சாகரன்)

என் இனிய தாய் நிலமே!

தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!!

(சாகரன்)

இலங்கையின் 7 வது பாராளுமன்றத் தேர்தல்! நடக்கும் என்றார் நடந்து விட்டது! நடக்காது என்றார் இனி நடந்துவிடுமா?

(சாகரன்)

வெல்லப்போவது யார்.....? பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

(சாகரன்)

பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

தேர்தல் விஞ்ஞாபனம்  - பத்மநாபா ஈழமக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணி

1990 முதல் 2009 வரை அட்டைகளின் (புலிகளின்) ஆட்சியில்......

நடந்த வன்கொடுமைகள்!

 (fpNwrpad;> ehthe;Jiw)

சமரனின் ஒரு கைதியின் வரலாறு

'ஆயுதங்கள் மேல் காதல் கொண்ட மனநோயாளிகள்.' வெகு விரைவில்...

மீசை வைச்ச சிங்களவனும் ஆசை வைச்ச தமிழனும்

(சாகரன்)

இலங்கையில்

'இராணுவ' ஆட்சி வேண்டி நிற்கும் மேற்குலகம்,  துணை செய்யக் காத்திருக்கும்; சரத் பொன்சேகா கூட்டம்

(சாகரன்)

ஜனாதிபதி தேர்தல்

எமது தெரிவு எவ்வாறு அமைய வேண்டும்?

பத்மநாபா ஈபிஆர்எல்எவ்

ஜனாதிபதித் தேர்தல்

ஆணை இட்ட அதிபர் 'கை', வேட்டு வைத்த ஜெனரல் 'துப்பாக்கி'  ..... யார் வெல்வார்கள்?

(சாகரன்)

சம்பந்தரே! உங்களிடம் சில சந்தேகங்கள்

(சேகர்)

அனைத்து இலங்கைத் தமிழர்களும் ஒற்றுமையான இலங்கை தமது தாயகம் என மனப்பூர்வமாக உரிமையோடு உணரும் நிலை ஏற்பட வேண்டும்.

(m. tujuh[g;ngUkhs;)

தொடரும் 60 வருடகால காட்டிக் கொடுப்பு

ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா?

 (சாகரன்)

 ஜனவரி இருபத்தாறு!

விரும்பியோ விரும்பாமலோ இரு கட்சிகளுக்குள் ஒன்றை தமிழ் பேசும் மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.....?

(மோகன்)

2009 விடைபெறுகின்றது! 2010 வரவேற்கின்றது!!

'ஈழத் தமிழ் பேசும் மக்கள் மத்தியில் பாசிசத்தின் உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின் எழுச்சியும்'

 (சாகரன்)

சபாஷ் சரியான போட்டி.

மகிந்த  ராஜபக்ஷ & சரத் பொன்சேகா.

(யஹியா வாஸித்)

கூத்தமைப்பு கூத்தாடிகளும் மாற்று தமிழ் அரசியல் தலைமைகளும்!

(சதா. ஜீ.)

தமிழ் பேசும் மக்களின் புதிய அரசியல் தலைமை

மீண்டும் திரும்பும் 35 வருடகால அரசியல் சுழற்சி! தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு விடிவு கிட்டுமா?

(சாகரன்)

கப்பலோட்டிய தமிழனும், அகதி (கப்பல்) தமிழனும்

(சாகரன்)

சூரிச் மகாநாடு

(பூட்டிய) இருட்டு அறையில் கறுப்பு பூனையை தேடும் முயற்சி

 (சாகரன்)

பிரிவோம்! சந்திப்போம்!! மீண்டும் சந்திப்போம்! பிரிவோம்!!

(மோகன்)

தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்புடன் உறவு

பாம்புக்கு பால் வார்க்கும் பழிச் செயல்

(சாகரன்)

இலங்கை அரசின் முதல் கோணல் முற்றும் கோணலாக மாறும் அபாயம்

(சாகரன்)

ஈழ விடுலைப் போராட்டமும், ஊடகத்துறை தர்மமும்

(சாகரன்)

அடுத்த கட்டமான அதிகாரப்பகிர்வு முன்னேற்றமானது 13வது திருத்தத்திலிருந்து முன்னோக்கி உந்திப் பாயும் ஒரு விடயமே

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

மலையகம் தந்த பாடம்

வடக்கு கிழக்கு மக்கள் கற்றுக்கொள்வார்களா?  

 (சாகரன்)

ஒரு பிரளயம் கடந்து ஒரு யுகம் முடிந்தது போல் சம்பவங்கள் நடந்து முடிந்துள்ளன.!

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

 

 

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com