|
||||
|
Offer
clemency to Gandhi’s killers! (Malinda Seneviratne)
The execution of three
persons convicted over the assassination of Rajiv Gandhi has been stayed for eight weeks by the
Madras High Court. Murugan,
Santhan and Perarivalan,
currently at the Vellore Jail, were to be hanged on September 9, 2011. The bench, offering interim relief, had
observed a 11 year delay in the delay of mercy
petitions filed by the convicts to the President. In the meantime, arch Tamil chauvinist
and long-time choir-boy of Tamil terrorism, MDMK leader Vaiko
had thundered that if the three were executed, then Tamil Nadu would secede
from the Indian union: ‘If Santhan, Murugan and Perarivalan, the
accused in the Rajiv Gandhi assassination case are executed as per the court
order, it will jeopardise Indian unity. When the
100th anniversary of the Independence Day will be celebrated on 2047, Tamil
Nadu would not be a part of India.’
I doubt that Manmohan Singh or
Sonia Gandhi would take Vaiko’s threats
seriously. Indeed, if Vaiko was a serious Tamil nationalist, then there are
probably other and more compelling reasons to threaten secession. Tamil Nadu probably has the best case for
secession and this is why successive Indian governments have consistently
shifted the address of Tamil nationalism from its traditional homeland to the
absolutely-no-case place off the Southern tip of India, namely Sri Lanka.
The sentencing of the three persons mentioned above has
upset pro-LTTE groups. All three were members of the terrorist outfit and
therefore this is to be expected. Some
object because they are against capital punishment. In
Sri Lanka there’s been a deafening silence.
The LTTE-loving TNA and other groups with eyes so ready to tear on
account of debacles suffered by the terrorists have all kept their
silence. How about the rest of us? What
are we supposed to think?
Rajiv Gandhi was no friend of Sri Lanka. He wanted to ‘Bhutanize’
us. He bulldozed into Sri Lanka to save
the terrorists who his mother funded, armed and trained. The LTTE did more than bite the hand that fed
it, sure, but that’s not something that those who suffered at the hands of the
LTTE would find cause to be sad about.
When Rajiv Gandhi arrived in Sri Lanka on July 29, 1987 to
ink the ‘agreement’ he had arm-twisted J.R. Jayewardene to sign (‘Can’t do
uncle!’ was his dismissal of the Sri Lankan President’s plea to let Sri Lanka
handle her own affairs), a Naval Rating, Vijithamuni Rohana De Silva, part of the ‘Guard of Honour’,
lifted his rifle and brought it down on the Indian Prime Minister’s head. I remember that day. I was trying to get from Gampola
to Kurunegala after receiving a call from my mother,
saying her father was seriously ill, but had got trapped in Kandy because a citizenry
livid and frustrated at how Indian hegemony walked in and robbed our
sovereignty, bailed out a terrorist and gave legitimacy to Eelam
myth-making (Dayan Jayatillake called it ‘Geo-political
realities’ then) had attacked and burnt some buses. I was forced to stay with friends and we
watched the news. We saw that
attack. We all felt sorry for Rajiv and
at the same time empathized with his attacker.
The
three sentenced to be hanged, one can argue, did what Vijithamuni
Rohana could not do that day. If we can empathize with one, we can
empathize with the other and that does not make either ‘right’. Perhaps this is why Sri Lanka has been silent
about the sentence. We never cared much
for the Nehrus (not for Rajiv, his mother or her
father, the last having the gumption to complain that Sir John had not shown
him the speech he delivered at the Bandung Conference of the Non-Aligned
Movement) and also have very little patience or pity for terrorists.
Still,
if we can forgive V. Muralitharan aka ‘Karuna’, if we can forgive Prabhakaran’s
notorious global arms procurement chief, ‘KP’, if we could have send food,
medicine and other essential items to the people held hostage by the LTTE
knowing very well that Prabhakaran’s thugs would rob
left and right, if we could pay salaries to doctors, nurses, teachers, clerks
and others in the Vanni and thereby allow Prabhakaran to claim he was running a de facto state, then
we can and should forgive these three Gandhi-killers.
These
three have erred. Yes, there are erring
degrees and their crime is pretty much up there among the most horrendous. Worse was done by their victim and his
successors. All that
is irrelevant. They have not
harmed anyone since they were arrested.
They cannot harm anyone if they spent the rest of their lives in
jail. Society needs to be protected from
such people and if the containing facilities exist, then they should be used.
It
is 20 years since Rajiv Gandhi was assassinated (did someone say ‘got his just
desserts’?). A lot has happened
since. ‘An eye for an eye makes the
whole world blind,’ Mahatma Gandhi once said.
I’ve argued against capital punishment elsewhere and will not get into
that discussion here. If, as Vaiko claims, the hanging of these three individuals
provokes a full blown secessionist struggle in Tamil Nadu, I will not stop
cheering. That’s not reason enough to
want them hanged, though.
The
world would not become any safer or more dangerous the day after if they were
executed. Rajiv Gandhi will not be
resurrected. If India doesn’t know how
to deal with them, send them over here, that’s what I say.
A
lot of blood has been shed. A lot of
anger has been expressed. A long time
has passed. There is a time to be wary,
and a time to drop guard. If India is
scared about what these three individuals would do, then India can repatriate
them back to Sri Lanka. I
am not sure what their nationality is, but if they were LTTE cadres and were
Indians, then they can be extradited to Sri Lanka. We have rehabilitated and reintegrated into
society close to 8000 ex-combatants, some trained to carry out suicide attacks,
some trained to toss grenades and spray bullets on civilian cadres. We can handle these three prisoners. Not because we condone what they did, but
because we know that more deaths will not change things and because we know
that this is healing time and execution is not unguent. |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |