பாவப்பட்ட எழுத்தாளர்கள் பற்றி புஷ்பராணி.......!

சூடான் நாட்டைச் சேர்ந்த கவிஞரும், எழுத்தாளரும், இசைக்கலைஞருமான "முகமத் ஹூசைன் பஹ்னாஸ் " கெய்ரோ வீதியொன்றில் குளிரில் உறைந்து மரணமடைந்துள்ளார் இறக்கும்போது அவர் வயது 43. சூடானில் இருந்து அகதியாகப் புலம் பெயர்ந்த இவர் இடமேதும் கிடைக்காது இறக்குமட்டும் தெருவோர வாசியாகவே இருந்திருக்கின்றார். இந்தத் தகவலை நண்பர் பௌசர் மஹ்ரூப் தனது பக்கத்தில் எழுதியிருந்தார். இதைப் படித்து எனக்கு ஏற்பட்ட மனவருத்தம். என்னுள்ளே பல நாட்களாக ஓடிக் கொண்டிருக்கும் சில எண்ணங்களை இங்கு பதியவேண்டும் என்ற உணர்வைக் கிளறி எழுதத் தூண்டியது.

எழுத்தாளர் ஆக இருக்கட்டும், கவிஞர்கள் ,மேதைகள் ஆக இருக்கட்டும் பணமில்லாவிடில் அவர்கள் தூசாகவும் ...பிணமாகவும் மட்டுமே இந்தக் கேடுகெட்ட சமுகத்தால் தூக்கி வீசப்படுவர். இன்று ஜெயகாந்தன் போன்ற எழுத்தாளர்கள் உயிரோடு இருக்கும்போதே கொண்டாடப் படுவதற்குக் காரணம் அவர்களுடைய சிறந்த படைப்புக்கள் மட்டுமல்ல.....அவர்கள் புத்திசாலித்தனமாகச் சேர்த்து வைத்திருக்கும் பணம் தான் முக்கிய தகுதியாகும்.

ஸ்டெல்லா புரூஸ் என்ற எழுத்தாளரை நினைவிருக்கின்றதா? அவர் ஒன்றும் மோசமான எழுத்தாளர் அல்ல. அவர் இறந்தபோது எட்டுப் பேர் மட்டுமே அவருடைய இறுதி ஊர்வலத்தில் கலந்து கொண்டனர். காரணம் கடைசிக் காலத்தில் அவர் வாழ்ந்த அளவுகடந்த வறுமையே ..... ஓவியர் வான்கோவின் ஓவியங்கள் அவருடைய இறப்புக்குப் பின்னரே வெளியுலகை எட்டிப் பார்த்து உலகப் புகழ் பெற்றன. உயிரோடு இருக்கும் வரை அவரும் , அவர்தம் படைப்புக்களும் தேடுவாரற்று வறுமையில் வாடி இறந்து போனார்.

. காவலூர் இராசதுரை என்ற புகழ் பெற்ற ஈழத்து எழுத்தாளரை எல்லோருக்கும் தெரியும்தானே..... அவர் முதியோர் இல்லத்தில் இருப்பதாக முகநூல் நண்பர் ஒருவர் எழுதியிருந்ததைப் படித்தேன்.. அவர் பணம் சேர்த்து வைத்திருந்தால் எத்தனை பேர் அவரை வைத்துப் பார்க்க நான் முந்தி....நீ முந்தி என்று குத்துப்பட்டு அலை பாய்ந்திருப்பார்கள்...

நடிகை ஸ்ரீவித்யா நோயுற்று மரணப் படுக்கையில் இருந்தபோது ,நடிகர் ஒருவரின் குடும்பத்தால் கவனிக்கப் பட்டார் இதில் அவர் மீது அந்தக்குடும்பம் கொண்ட அக்கறையைக் கொச்சைப்படுத்த நான் முயலவில்லை. ஸ்ரீவித்யா வெறுங்கை யுடன் வறுமையில் உழன்றிருந்தால் இப்படிக் கவனிக்கப் பட்டிருப்பாரா என்பதே என் கேள்வி. உலக நியதியைத்தான் இங்கு குறிப்பிட வந்தேன்

ஒருகாலத்தில் கொடி கட்டிப் பறந்த நடிகை சாவித்திரி ஒரு சின்னத் திண்ணை வீட்டில் பரம ஏழையாக இறந்ததும் பலருக்கும் தெரியும். தியாகராஜாப் பாகவதர். கலைவாணர் என்று இன்னும் நிறையப் பேரை வரிசை கட்டிச் சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்.

அண்மையில் புகழ் கொண்ட ஒரு எழுத்தாளர் ஒருவர் தமிழகத்தில் உள்ள மனநோயாளர் விடுதியில் இருப்பதாகவும். அவரைப் பார்ப்பதற்குப் பத்திரிகையாளார்கள் தடுக்கப்படுகின்றார்கள் என்றும் ,அவர் சாதாரணமான மனநிலையோடு இருப்பதையும் பத்திரிகையாளர்களே பல தடைகளை மீறிக் கண்டறிந்ததாகவும்.. இன்னொரு முகநூல் நண்பர் வருந்தி எழுதியிருந்ததைப் படித்தேன். இப்போது புகழோடு இருக்கும் எழுத்தாளர்களும் கலைஞர்களும் வாழும் காலத்தில் பொருள் சேர்க்காவிடில் இறுதிக் காலம் புறக்கணிப்பு மிகுந்த துன்பமாகவே தீயை அள்ளிக்கொட்டும். காரியவாதிகள் தப்பிக் கொள்வர் .....ஏனையோர்.............????