|
||||
|
On
getting lost among winners and losers (by Malinda Seneviratne) When the LTTE was militarily crushed, there was
visible anguish among certain sections of the Colombo elite. There was horror expressed by some over
something they chose to call ‘triumphalism’.
What most of the nation and especially the Sinhala Buddhist majority
took as a decisive victory over terrorism and therefore an overwhelming cause
for celebration on account of the freedom of movement and freedom from fear,
some took as untrammeled joy over what they thought was a defeat of the Tamil
community. Well, Tamil chauvinism did take a huge hit
admittedly and as a citizen, a Sinhalese and a Buddhist who had had to take
many hits from that particularly virulent political project, I was not ready to
lament this. On the other hand, although
not given to flag-waving and anthem-singing, I must say that I was pleased that
the shadow of the LTTE was gone. I did enjoy the sunshine and I still do in
fact. Some Sinhalese and Buddhists I am sure read
‘victory’ in Sinhala-Tamil terms, but only rabidly anti-Buddhist and
anti-Sinhala elements would extrapolate such sentiment to encompass the entire
Sinhala Buddhist community. This is why
I was not surprised when Sunila Abeysekera
spoke in somber terms about what she thinks is persistent sentiments along
these Sinhala-Tamil lines in relation to winners and losers. There is a way in which people end up
fervently believing their own propaganda.
The characterization of winner and loser that Sunila and her ilk are supposedly perturbed about is hardly
the preserve of one social category, although they would like to think it is so
and indeed that it has some statistically or otherwise significant truth value. The notion that the Sinhalese won and the
Tamils lost, however, is a lie that is part generated by a particular
understanding of the conflict. True, the security forces were overwhelmingly made
up of Sinhalese while the LTTE was almost 100% Tamil. On the other hand, the security forces
represented the state and such the entire citizenry. The notion that there is some kind of Sinhala
Buddhist State in place in Sri Lanka is a lie that certain anti-Sinhalese and
anti-Buddhist elements have propagated.
It has no basis in reality. Indeed it can be argued that the state has
been more anti-Sinhala and anti-Buddhist than anything else over the last 60 years. The truth is that things are not black and
white. The notion that the Sinhalese won can be traced to a
pernicious defining-game that Sunila and others built
their careers on. They spent decades and lives defending Eelamism,
marketing shamelessly the attendant lies about history, traditional homelands
and grievances to the point that anomalies that legitimated protest were lost
in the whines and/or hurrahs. They won
political currency, international stature and quite a few bucks by defending
and legitimizing the LTTE. They
conferred parity of status to the LTTE vis-à-vis the Government of Sri Lanka. They drew from a well-crafted lexicon for this and
one which was as greedily picked up by mischievous and disingenuous sections of
the thug elements of the international community and their media lackeys such
as the BBC. That’s how we got ‘de-facto state’, ‘de-facto capital’, ‘Kilinochchi says’ (as opposed to ‘Colombo says’), ‘border
villagers’ (presuming division) etc.
They never used the word ‘terrorist’.
And they never once objected to the LTTE’s claim that it was the
sole-representative of the Tamil community. Indeed, they fed and fed off this
claim. Since conflating ‘Tamil’ and ‘LTTE’ constituted
their bread and butter for a long, long time, it is natural then for Sunila and her pals to think that the Tamils had
‘lost’. Small wonder that ill-informed,
self-appointed gods and goddesses of all things big and small like Arundathi Roy, who deliberately feign inability to
distinguish rebel from terrorist, and who get their kicks from putting
signature to some ‘cause’ or other, should call for a boycott of a literary
festival. In April 2009, Roy said the war was not on terror,
but was a racist war on Tamils. Today,
almost two years later, she won’t find many people lamenting Prabhakaran’s demise.
Not even Sunila would dare open her mouth in
any forum, local or foreign, to say she is upset that the LTTE is not
around. Indeed, if pressed, she would
say it is a good thing, although she would not openly acknowledge that this
‘good thing’ was delivered to nation and citizenry by those she loved to hate
for years and years and still hates even today.
It is time these people got real and acknowledged
that they are the most vociferous definers of winners and losers in
Sinhala-Tamil terms because they just cannot distinguish Tamil from Tiger. The
vast majority of Sri Lankans of all communities, all religious faiths, all parts of the country and all political parties figured
this out a long, long time ago. The Tamil community did not perish in the Nandikadal Lagoon.
The LTTE did. Tamil Nationalism
did not die with Prabhakaran, it was merely unburdened of its terrorist headache. Sunila’s
mischievous word play is not and should not be read as a product of
nostalgia. She is doing what she has
been doing for years. Singing for her supper. Keeping Eelamism
alive. One should not grudge her
this, for this is all she’s done and all she knows to do. Arundathi Roy can
be dismissed as a naïve for-hire pen for terrorists disguised as rebels. Not Sunila Abeysekera. One feels sorry for Roy. Sorry, Roy. |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |