Contact us at: sooddram@gmail.com

 

The Egyptian revolt is coming home

(by John Pilger)

The uprising in Egypt is our theatre of the possible.

It is what people across the world have struggled for and their thought controllers have feared.

Western commentators invariably misuse "we" and "us" to speak on behalf of those with power who see the rest of humanity as useful or expendable.

The "we" and "us" are universal now.

Tunisia came first, but the spectacle always promised to be Egyptian.

As a reporter, I have felt this over the years.

At Tahrir ("liberation") Square in Cairo in 1970, the coffin of the great nationalist Gamal Abdel Nasser bobbed on an ocean of people who, under him, had glimpsed freedom.

One of them, a teacher, described the disgraced past as "grown men chasing cricket balls for the British at the Cairo Club."

The parable was for all Arabs and much of the world.

Three years later, the Egyptian Third Army crossed the Suez Canal and overran Israel's fortresses in Sinai.

Returning from this battlefield to Cairo, I joined a million others in Liberation Square.

Their restored respect was like a presence - until the United States rearmed the Israelis and beckoned defeat.

Thereafter, president Anwar Sadat became the US's man through the usual billion-dollar bribery and, for this, he was assassinated in 1981.

Under his successor Hosni Mubarak, dissenters came to Liberation Square at their peril.

The latest US-Israeli project of Mubarak, routinely enriched by Washington's bagmen, is the building of an underground wall behind which the Palestinians of Gaza are to be imprisoned forever.

Today, the problem for the people in Liberation Square lies not in Egypt.

On February 5 the New York Times reported: "The Obama administration formally threw its weight behind a gradual transition in Egypt, backing attempts by the country's vice-president General Omar Suleiman to broker a compromise with opposition groups... Secretary of State Hillary Clinton said it was important to support Mr Suleiman as he seeks to defuse street protests..."

Having rescued him from would-be assassins, Suleiman is, in effect, Mubarak's bodyguard.

His other distinction, documented in Jane Mayer's investigative book The Dark Side, is as supervisor of US "rendition flights" to Egypt, where people are tortured by order of the CIA.

When President Obama was asked in 2009 if he regarded Mubarak as authoritarian, his swift reply was "no."

He called him a peacemaker, echoing that other great liberal tribune Tony Blair, to whom Mubarak is "a force for good."

The grisly Suleiman is now the peacemaker and force for good, the man of "compromise" who will oversee the "gradual transition" and "defuse the protests."

This attempt to suffocate the Egyptian revolt will depend on a substantial number of people, from businessmen to journalists to petty officials, who have provided the dictatorship's apparatus.

In one sense, they mirror those in the Western liberal class who backed Obama's "change you can believe in" and Blair's equally bogus "political Cinemascope" (Henry Porter in the Guardian, 1995).

No matter how different they appear, both groups are the domesticated backers and beneficiaries of the status quo.

In Britain the BBC Today programme is their voice.

Here, serious diversions from the status quo are known as "Lord knows what."

On January 28 the Washington correspondent Paul Adams declared: "The Americans are in a very difficult situation.

They do want to see some kind of democratic reform but they are also conscious that they need strong leaders capable of making decisions.

They regard President Mubarak as an absolute bulwark, a key strategic ally in the region.

"Egypt is the country, along with Israel, on which American Middle East diplomacy absolutely hinges. They don't want to see anything that smacks of a chaotic handover to frankly Lord knows what."

Fear of Lord-knows-what requires that the historical truth of US and British "diplomacy" as largely responsible for the suffering in the Middle East be suppressed or reversed.

Forget the Balfour declaration, which led to the imposition of expansionist Israel. Forget the secret Anglo-US sponsorship of jihadists as a "bulwark" against democratic control of oil.

Forget the overthrow of democracy in Iran and the installation of the tyrant shah, and the slaughter and destruction in Iraq.

Forget the US fighter jets, cluster bombs, white phosphorus and depleted uranium that are performance-tested on children in Gaza.

And now, in the cause of preventing "chaos," forget the denial of almost every basic civil liberty in Omar Suleiman's contrite "new" regime in Cairo.

The uprising in Egypt has discredited every Western media stereotype about the Arabs.

The courage, determination, eloquence and grace of those in Liberation Square contrast with "our" specious fear-mongering, with its al-Qaida and Iran bogeys and iron-clad assumptions of the "moral leadership of the West."

It is not surprising that the recent source of truth about the imperial abuse of the Middle East, WikiLeaks, is itself subjected to craven and petty abuse in those self-congratulating newspapers that set the limits of elite liberal debate on both sides of the Atlantic.

Perhaps they are worried. Public awareness is rising and bypassing them.

In Washington and London, the regimes are fragile and barely democratic.

Having long burned down societies abroad, they are now doing something similar at home, with lies and without a mandate.

To their victims, the resistance in Liberation Square must seem an inspiration.

"We won't stop," said a young Egyptian woman on TV.

"We won't go home."

Try kettling a million people in the centre of London, bent on civil disobedience and try imagining it could not happen.

This article appeared in the New Statesman

 

உனக்கு நாடு இல்லை என்றவனைவிட நமக்கு நாடே இல்லை என்றவனால்தான் நான் எனது நாட்டை விட்டு விரட்டப்பட்டேன்....... 

 


rajaniThiranagama_1.jpg

ராஜினி திரணகம

MBBS(Srilanka)

Phd(Liverpool, UK)

'அதிர்ச்சி ஏற்படுத்தும் சாமர்த்தியம் விடுதலைப்புலிகளின் வலிமை மிகுந்த ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன் நட்பு பூணுவது என்பது வினோதமான சுய தம்பட்டம் அடிக்கும் விவகாரமே. விடுதலைப்புலிகளின் அழைப்பிற்கு உடனே செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில் அவர்களின் குழுக்களில் இருந்து ஆலோசனை வழங்கி, கடிதங்கள் வரைந்து, கூட்டங்களில் பேசித்திரிந்து, அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக இருந்தவர்கள்மீது கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள், காலப்போக்கில் அவர்கள்மீது சந்தேகம் கொண்டு விடப்பட்டன.........'

(முறிந்த பனை நூலில் இருந்து)

(இந் நூலை எழுதிய ராஜினி திரணகம விடுதலைப் புலிகளின் புலனாய்வுப் பிரிவின் முக்கிய உறுப்பினரான பொஸ்கோ என்பவரால் 21-9-1989 அன்று யாழ் பல்கலைக்கழக வாசலில் வைத்து சுட்டு கொல்லப்பட்டார்)

Its capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with the L.T.T.E.  was a strange and self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped for the benefit of several old friends who had for months sat on committees, given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at the L.T.T.E.’s  beck  and call.

From:  Broken Palmyra

வடபுலத் தலமையின் வடஅமெரிக்க விஜயம்

(சாகரன்)

புலிகளின் முக்கிய புள்ளி ஒருவரின் வாக்கு மூலம்

பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம்

 

தமிழகத் தேர்தல் 2011

திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்?

(சாகரன்)

என் இனிய தாய் நிலமே!

தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!!

(சாகரன்)

இலங்கையின் 7 வது பாராளுமன்றத் தேர்தல்! நடக்கும் என்றார் நடந்து விட்டது! நடக்காது என்றார் இனி நடந்துவிடுமா?

(சாகரன்)

வெல்லப்போவது யார்.....? பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

(சாகரன்)

பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

தேர்தல் விஞ்ஞாபனம்  - பத்மநாபா ஈழமக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணி

1990 முதல் 2009 வரை அட்டைகளின் (புலிகளின்) ஆட்சியில்......

நடந்த வன்கொடுமைகள்!

 (fpNwrpad;> ehthe;Jiw)

சமரனின் ஒரு கைதியின் வரலாறு

'ஆயுதங்கள் மேல் காதல் கொண்ட மனநோயாளிகள்.' வெகு விரைவில்...

மீசை வைச்ச சிங்களவனும் ஆசை வைச்ச தமிழனும்

(சாகரன்)

இலங்கையில்

'இராணுவ' ஆட்சி வேண்டி நிற்கும் மேற்குலகம்,  துணை செய்யக் காத்திருக்கும்; சரத் பொன்சேகா கூட்டம்

(சாகரன்)

ஜனாதிபதி தேர்தல்

எமது தெரிவு எவ்வாறு அமைய வேண்டும்?

பத்மநாபா ஈபிஆர்எல்எவ்

ஜனாதிபதித் தேர்தல்

ஆணை இட்ட அதிபர் 'கை', வேட்டு வைத்த ஜெனரல் 'துப்பாக்கி'  ..... யார் வெல்வார்கள்?

(சாகரன்)

சம்பந்தரே! உங்களிடம் சில சந்தேகங்கள்

(சேகர்)

அனைத்து இலங்கைத் தமிழர்களும் ஒற்றுமையான இலங்கை தமது தாயகம் என மனப்பூர்வமாக உரிமையோடு உணரும் நிலை ஏற்பட வேண்டும்.

(m. tujuh[g;ngUkhs;)

தொடரும் 60 வருடகால காட்டிக் கொடுப்பு

ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா?

 (சாகரன்)

 ஜனவரி இருபத்தாறு!

விரும்பியோ விரும்பாமலோ இரு கட்சிகளுக்குள் ஒன்றை தமிழ் பேசும் மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.....?

(மோகன்)

2009 விடைபெறுகின்றது! 2010 வரவேற்கின்றது!!

'ஈழத் தமிழ் பேசும் மக்கள் மத்தியில் பாசிசத்தின் உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின் எழுச்சியும்'

 (சாகரன்)

சபாஷ் சரியான போட்டி.

மகிந்த  ராஜபக்ஷ & சரத் பொன்சேகா.

(யஹியா வாஸித்)

கூத்தமைப்பு கூத்தாடிகளும் மாற்று தமிழ் அரசியல் தலைமைகளும்!

(சதா. ஜீ.)

தமிழ் பேசும் மக்களின் புதிய அரசியல் தலைமை

மீண்டும் திரும்பும் 35 வருடகால அரசியல் சுழற்சி! தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு விடிவு கிட்டுமா?

(சாகரன்)

கப்பலோட்டிய தமிழனும், அகதி (கப்பல்) தமிழனும்

(சாகரன்)

சூரிச் மகாநாடு

(பூட்டிய) இருட்டு அறையில் கறுப்பு பூனையை தேடும் முயற்சி

 (சாகரன்)

பிரிவோம்! சந்திப்போம்!! மீண்டும் சந்திப்போம்! பிரிவோம்!!

(மோகன்)

தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்புடன் உறவு

பாம்புக்கு பால் வார்க்கும் பழிச் செயல்

(சாகரன்)

இலங்கை அரசின் முதல் கோணல் முற்றும் கோணலாக மாறும் அபாயம்

(சாகரன்)

ஈழ விடுலைப் போராட்டமும், ஊடகத்துறை தர்மமும்

(சாகரன்)

அடுத்த கட்டமான அதிகாரப்பகிர்வு முன்னேற்றமானது 13வது திருத்தத்திலிருந்து முன்னோக்கி உந்திப் பாயும் ஒரு விடயமே

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

மலையகம் தந்த பாடம்

வடக்கு கிழக்கு மக்கள் கற்றுக்கொள்வார்களா?  

 (சாகரன்)

ஒரு பிரளயம் கடந்து ஒரு யுகம் முடிந்தது போல் சம்பவங்கள் நடந்து முடிந்துள்ளன.!

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

 

 

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com