தமிழ், சிங்கள மக்களின் பாரம்பரியங்களுடன் இரண்டறக் கலந்துள்ள சித்திரைப் புத்தாண்டு

(ரவி ரத்னவேல் )

சித்திரைப் புத்தாண்டு என கூறப்படும் திருநாளை இலங்கை வாழ் சிங்கள பெளத்தர்கள் ‘அலுத் அவுருத்த’ என்றே அழைக்கின்றனர். சிங்கள சாஸ்திர சம்பிரதாயங்களுக்கு ஏற்ப சூரியன் வருடத்திற்கு ஒருமுறை மீன ராசியில் இருநது மேஷ ராசியினை நோக்கிச் செல்லும் நிகழ்வினையே புத்தாண்டாக கொண்டாடி வருகின்றனர். சமாதானம் சந்தோஷம் ஆகியவற்றை சுமந்து வெள்ளைநிற வண்டியில் வரும் இந்திரதேவ குமரனின் வருகையினை கொண்டாடும் விதத்திலேயே சித்திரை புத்தாண்டை சிங்கள பெளத்தர்கள் கொண்டாடுவதாக வரலாறு கூறுகின்றது. இந்த புத்தாண்டு காலம் வருடாந்தம் சித்திரை மாதம் 13, 14ம் திகதிகளில் கொண்டாடப்பட்டு வருவதுடன், புத்தாண்டு பிறக்கும் செய்தியினை ‘குயில்’ தன் குரலால் உலகறியச் செய்வதாக நம்பப்படுகின்றது.

புத்தாண்டுக்கான ஏற்பாடுகள் அதற்கான சுபநேரத்தில் அரிசி இடித்து அடுப்புக்கட்டி பலகாரம் சுடுவதுடன் ஆரம்பிக்கப்படுவது வழக்கமாகும்.

அடுத்ததாக பழைய வருடத்திற்கான ஸ்நானம் இடம்பெறும். உடலையும் உள்ளத்தையும் சுத்தப்படுத்தும் நோக்கி இடம்பெறும் இந்த குளியில் பழைய வருடத்திற்கான இறுதிக் குளியலாகும். புத்தாண்டுக்கான விசேட நீராடல் சிங்களவர் மத்தியில் வழக்கத்தில் இருந்து வருகின்றது.

புத்தாண்டைக் கொண்டாடும் வகையிலும், புத்தாண்டு குமரனுக்கு படைக்கும் வகையிலும் கெவும் (பலகாரம்), கொக்கிஸ், கிரிபத் (பால்சோறு), முங்கெவும் (பயத்தம் பலகாரம்), அலுவா (அரிசி மாவால் செய்யப்படும் இனிப்புக் கட்டி), வாழைப்பழம் ஆகியவற்றை வெள்ளை துணி விரித்த மேசையில் வைத்து, குத்து விளக்கேற்றி புத்தாண்டு குமரனுக்குப் படைக்கப்படும். அதன் பின் வீட்டுத்தலைவன் அல்லது பெரியோர் குடும்பத்தில் ஏனையோருக்கு தீண்பண்டங்களை ஊட்டிவிடுவர்.

சிங்கள பெளத்தர்கள் சித்திரைப் புத்தாண்டை பகைமை ஒழிப்புக்கான சிறந்த வாய்ப்பாக உபயோகப்படுத்திக் கொள்வது வழக்கத்தில் இருந்து வருகின்றது. நீண்ட காலமாக பகைமை கொண்டிருந்த நண்பர்கள், உறவினர்கள் ஆகியோரை பார்க்கச் சென்று பகைமை தீர்த்துக் கொள்ளப்படும்.

சித்திரைப் புத்தாண்டில் இன்னும் ஓர் முக்கிய அம்சமாகவே கைவிசேடம் கருதப்படுகின்றது. ஆரம்ப காலத்தில் வீட்டின் தலைவி உரிய சுப நேரத்தில் சிறிய மூலிகைப் பொட்டனம் ஒன்றினை கிணற்றுக்குள் போட்டுவிட்டு பிறக்கும் புத்தாண்டு நிமித்தம் முதல் முறையாக தண்ணீரை கிணற்றிலிருந்து வெளியில் எடுப்பதையே கை விசேடமாக கருதப்பட்டது. ஆயினும் நாளடவில் கைவிசேடம் என்பது சுபமுகூர்த்தத்தில் பணத்தை கொடுப்பதும் எடுப்பதும் என்ற நிலை ஏற்பட்டுள்ளது.

புதுவருடம் பிறந்ததன் பின் பஞ்சாங்க கணிப்பின்படி சுப தினத்தில் சுப நேரத்தில் தொழிலிலுக்குச் செல்வது அல்லது தொழிலை ஆரம்பிப்பதன் மூலம் தொழில் விருத்தி அடையும் என்பதே எதிர்பார்ப்பாரும், ஆரம்ப காலத்தில் முற்றத்தில் விளக்கேற்றி வைத்து, அதன் அருகே வைக்கப்பட்டிருக்கும் மண்வெட்டியைக் கொண்டு வீட்டின் தந்தை மண்ணை வெட்டி கத்தியால் ஒரு பிலா மரத்தின் கிளையினை வெட்டுவதே வழக்கத்தில் இருந்து வந்தது. காலப் போக்கில் அந்தந்த ஆண்டிற்கு ஏற்ப பஞ்சாங்கத்தில் குறிப்பிடப்பட்ட வர்ண உடைகளை அணிந்து, சுப திசை சுப நேரம் ஆகியவற்றுக்கு அமைய அலுவலகத்திற்குச் செல்வதே வழக்கமாகி விட்டது.

புதுவருடத்திற்காக அடுப்பு மூட்டுவதும் ஒரு பழக்கமாகும். பழைய வருடத்தின் முடிவில் அனைத்து அடுப்பு வேலைகளும் முடிவிற்குக் கொண்டுவரும் வீட்டுத் தலைவி அடுப்புச் சாம்பலையும் அப்புறப்படுத்தி அடுப்பை தூத்துவிடுவான். அதன் பின் புத்தாண்டு பிறக்கும் வரை வீட்டில் அடுப்பு பத்த வைப்பதில்லை. உரிய நேரம் காலம் பார்த்து மீண்டும் புதுப்பானை வைத்து பொங்குவதற்காக வீட்டுத் தலைவி சுபமுகூர்த்தத்தில் அடுப்பை பத்த வைப்பதே வழக்கத்தில் இருந்து வருகின்றது.

அடுப்பு பத்த வைப்பது முதல் அனைத்து சுப வேலைகளும் நிறுத்தப்பட்டு சமூகச் செயற்பாடுகள் நிறுத்தப்பட்டிருக்க நேரத் நொநெகத்த (சுப முகூர்தம் அற்ற காலம்) சூரியன் மீன - மேஷ இடையிலிருந்து) பன்சலைக்கு சென்று வழிபாடுகளில் ஈடுபடுவதே பெளத்தர்களின் வழக்கமாகும்.

இவற்றுடன் புத்தாடை உடுத்தும் பாரம்பரிய விளையாட்டுகளில் ஈடுபடும் மக்கள் புத்தாண்டை மகிழ்ச்சியுடன் கொண்டாடுவதற்காக பிரத்தியேகமான சில விளையாட்டுக்களை விளையாடுவது வழக்கமாகும்.

சுமார் ஆறு அடி உயரத்தில் குருக்காக கட்டப்பட்ட பாக்கு மரத் தண்டின் இரு முனைகளிலும் அமர்ந்தவாரு தலையணைகளால் தலையில் அடித்துச் சண்டையிடுவது, ஒரு கோஷடியினர் வீசும் தேங்காயினை மறுகோஷ்டியினர் தேங்காயினை கொண்டு தகர்த்துவிடுவது, சுமார் 20 அடிக்கு மேல் உயரமான கிaஸ் மரத்தில் உச்சியில் பொருத்தப்பட்ட கொடியினை கைப்பற்றுவதற்காக முயற்சித்தல், ஊஞ்சல் கட்டி பெண்கள், மற்றும் சிறுவர்கள் கோஷ்டிகளாக ஆடுதல், கயிர் (வடம்) இழுத்தல், பல்லாங்குழி விளையாட்டு, கண்களைக் கட்டியவாறு முன்னால் தொங்கும் முட்டிகளை கம்பால் அடித்து நொருக்குதல், கண்களைக் கட்டியவாறு கரும்பலகையில் வரையப்பட்ட யானைக்கு கண் வைத்தல், ஓட்டப் போட்டிகள், குறிப்பாக இரு கால்களையும் கோனி சாக்கினுள் போட்டுக் கொண்டு ஓடுதல் மற்றும் கிராமங்கள் ஊடாக நடத்தப்படும் ஓட்டப் போட்டி ஆகியன சிங்களவர்களின் சித்திரைப் புத்தாண்டின் சிறப்பினை எடுத்துக் கூறும் விளையாட்டுகளாகவே கருதப்படுகின்றன.

செல்வம் சந்தோஷம், சாந்தி சமாதானம் ஆகியவற்றை இலக்காக கொண்டு, அனைவருக்கும் வழமான வாழ் கையினை பிரார்த்திக்கும் ஒருநாளாகவே சித்திரைப் புத்தாண்டு கொண்டாடப் படுகிறது.