அம்மா கைப்பற்றிய அண்ணாமலை பல்கலைக்கழகம் - பாகம் 4

(கரு.முத்து)

பல்கலைக்கழக மானியக்குழு அனுமதித்திருக்கும் ஊழியர்களின்  எண்ணிக்கையை முதலில் தெரிந்து கொள்வோம்.பலகலைக்கழக மானியக்குழு  விதிகளின் படி அண்ணாமலை பல்கலைக் கழகத்தில் இருக்க வேண்டிய ஆசிரியர்கள்  எண்ணிக்கை 657. ஆனால் தற்போது அங்கிருக்கும் ஆசிரியர்களின் எண்ணிக்கை  3000 பேர்.மானியக்குழு அனுமதிக்கப்பட்ட ஊழியர்களின் எண்ணிக்கை 1110  பேர்.ஆனால் இங்கு இருக்கும் ஊழியர்களின் மொத்த எண்ணிக்கை 9600 பேர்.    ஆக பல்கலைகழகம் நடத்த நிதி மானியம் அளிக்கும் பல்கலைகழக மானியக்குழு  அனுமதித்திருக்கும் எண்ணிக்கை 1767 பேர்தான். ஆனால் இருப்பதோ 12,600  பேர்.அதாவது கிட்டத்தட்ட 9 மடங்கு ஊழியர்கள் அதிகம் இருக்கிறார்கள்.

இவர்களுக்கு சம்பளம் எங்கிருந்து கொடுப்பது? என்பதில் இருந்துதான் சிக்கல் ஆரம்பித்தது. ஏன் அவர்களிடம் பணம் வாங்கிக் கொண்டுதானே அவர்களுக்கு வேலை கொடுத்தார்கள்? அந்த பணத்தை வைத்து அவர்களுக்கு சம்பளம் கொடுத்துவிடலாமே என்று நீங்கள் கேட்பது புரிகிறது.அந்த பணம் யாரிடம் போனது? எப்படி முடங்கியது என்பதில்தானே சிக்கலின் ஆரம்பம் இருக்கிறது.

 ஆட்களை நியமனம் செய்வதில் எம்.ஏ.எம்.மிடம் விதவிதமாக  ஏமாற்றினார்கள் பல்கலைகழகத்தை அதிகாரம் செய்தவர்கள்.இரண்டு பேராசியர்  பணியிடங்களுக்கு அவரிடம் பணத்தை கொடுத்து அனுமதி பெறுவார்களாம்.  அவர்களுக்கு இரண்டு என்று சென்னையிலிருந்து இங்கு பேக்ஸ் வரும்.அதனை  எடுத்து முன்னால் ஒரு ஒன்றை சேர்த்து பணிரெண்டாக மாற்றி பைலை  உருவாக்கிவிடுவார்களாம்.பத்து புதிய நபர்களை  இவர்களே சேர்த்து அந்த  பணத்தை வாங்கிக் கொண்டார்கள்.எந்த நேரத்தில் எம்.ஏ.எம் முக்கு பணம்  தேவைப்பட்டாலும் அவருக்கு கொடுப்பதற்கு இவர்கள் தயாராக இருந்தார்கள்.  அவரிடம் காசை கொண்டுபோய் கொடுத்துவிட்டு புதிதாக பத்துபேரை பணி  நியமனம் செய்தார்கள்.அந்தத்துறை, இந்தத்துறை என்றில்லாமல் எல்லாத்  துறைகளிலும் இப்படி ஆட்களை புதிதாக சேர்த்துக் கொன்டே இருந்தார்கள்.

இதனால் தேவையேப்படாத இடங்களில் எல்லாம் ஆட்கள் அதிக அளவில் இருந்தார்கள். ஒரு துறையின் அலுவலகத்தில் புகுந்தால் அங்கு  உட்கார நாற்காலி கூட இல்லாமல் ஆட்கள் நின்று கொண்டிருப்பார்கள்.யாராவது எழுந்தால் அங்கு போய் உட்கார்ந்து கொள்வார்கள்.

யார் யாருக்கு என்ன ரேட்? ஆரம்பத்தில் துப்புரவு தொழிலாளி பணிக்கு இரண்டு  லட்சம், செக்யூரிட்டிக்கு மூன்று லட்சம் என்று வாங்கி, தாங்கள் பாதி எடுத்துக்  கொண்டு மீதி பாதியை எம்.ஏ.எம்முக்கு கொண்டு போய் கொடுத்தார்களாம்.அது  கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிகரித்து கடந்த வருட முடிவில் ஏழு முதல் எட்டு  லட்சங்களாக ஆனது.

 அலுவலக உதவியாளர் மற்றும் இளநிலை உதவியாளர்கள் பணியிடங்கள்  முதலில் ஐந்து லட்சமாக இருந்தது.தற்போது அலுவலக உதவியாளருக்கு பத்து  லட்சமும்,இளநிலை உதவியாளருக்கு 17 லட்சமும் வாங்கப்பட்டது.  விரிவுரையாளர்களுக்கு முதலில் எட்டு லட்சம் ரூபாயாக இருந்தது.கடைசியாக  அது இருபத்தைந்திலிருந்து முப்பது லட்சமாக உயர்த்தப்பட்டது.ஒரு கட்டத்தில்  புதிதாக இனி விரிவுரையாளர்களை நியமிக்கக் கூடாது என்று ஊழியர்கள் நீதிமன்றம்  சென்று தடையானை வாங்கினார்கள்.

என்னடா இது வருமானத்துக்கு வந்த சோதனையாக இருக்கிறதே என்று யோசித்த ஊழல் பேர்வழிகள், விரிவுரையாளர்தானே போடக்கூடாது என்று முடிவெடுத்து அதே சம்பளம் கிடைக்கும்படியாக ஸ்பெசல் இண்ஸ்டெக்டர் என்ற புதிய பதவியை உருவாக்கினார்கள். அவர்களிடம் முப்பது லட்சத்தை வாங்கிக் கொண்டு பணியமர்த்தினார்கள். அப்படி ஒரு பணியிடத்தை அரசாங்கம் தடை செய்து பத்து வருடங்கள் ஆகிறதாம். அதைபற்றி கவலைப்படாமல் இவர்கள் அந்த பணியிடத்தில் கிட்டத்தட்ட 100 பேரை நியமனம் செய்திருக்கிறார்கள்.
முப்பது லட்சத்தை இன்னும் அதிகமாக உயர்த்த என்ன செய்யலாம் என்று ரூம்  போட்டு யோசித்தவர்கள் மேலும்  இரண்டு புதிய பணியிடங்களை  உருவாக்கினார்கள்.எல்.ஒ மற்றும் எஸ்.ஓ. இந்த இரண்டும் இதுவரை எந்த  பல்கலையிலும் இல்லாத பதவிகள்.எல்.ஓ என்றால் லைசன் ஆபீசர். எஸ்.ஓ  என்றால் ஸ்பெசல் ஆபீசர்.இதில் இந்த எஸ்.ஓ பணி என்பது கூட்டுறவு   சங்கங்களில் தான் இதுவரை இருக்கிறது.ஆனால் இவர்கள் பணத்துக்கு  ஆசைப்பட்டு இப்படி ஒரு பதவியை உருவாக்கினார்கள்.

900 பேர் வரை இப்படி சேர்த்திருக்கிறார்கள். அவர்களின் ஒரு மாத சம்பளம் தலா 40 ஆயிரம் ரூபாய். முப்பதாயித்துக்கும் மேல் சம்பளம் வாங்கும் பார்மசிஸ்ட்டுகள் இங்கு 180 பேர் இருக்கிறார்கள்.தமிழ்நாடு முழுவதும் இருக்கிற மருத்துவ கல்லூரிகளில் இருக்கும் எல்லா பார்மசிஸ்ட்டுகளையும் சேர்த்தால் கூட அது 160 பேரை தாண்டாது.

 25லட்சம் முதல் முப்பது லட்சம் வரை பனத்தை வாங்கிக் கொண்டு இத்தனை  பேருக்கு பணிஆனை வழங்கியிருக்கிறார்கள். இத்தனைக்கும் மருத்துவமனையில்  மருந்தகம் கிடையாது. இருந்த ஒரு மருந்தகத்தையும் தனியாருக்கு பலகோடி  ரூபாய் வாங்கிக் கொண்டு தாரை வார்த்துவிட்டார்கள்.

கோடிகோடியாக பணத்தை வாங்கித்தருவதால் பதிவாளர் ரத்தினசபாபதியை எழுபது  வயது வரை ஓய்வு கொடுக்காமல் பல்கலை கழகத்தின் பதிவாளராக கடந்த  ஆண்டுவரை பணி நீட்டிப்பு கொடுத்துக் கொண்டே இருந்தாராம் எம்.ஏ.எம்.  இப்பிரச்னையை சட்டசபை வரை சிதம்பரம் எம்.எல்.ஏ பாலகிருஷணன்  கொண்டுசெல்லவே, கடந்த ஆண்டுதான் ஒருவழியாக அவரை விடுவித்துவிட்டு  தேர்வுத்துறை கட்டுப்பாட்டாளாரான மீனாட்சிசுந்தரத்தை பதிவாளராக்கினார்.

ரத்தினசபாபதி அமெரிக்காவில் இருக்கும் மகள் வீட்டுக்கு போய் செட்டிலாகி  விட்டார்.அவருக்கு முன் வெங்கட்ரங்கன் ஓய்வு  பெற்றுவிட, அவருக்கு பதிலாக  துணைவேந்தரானார் ராமநாதன்.அதிர்ந்துகூட பேசத்தெரியாத அவர், எம்.ஏ.எம்  காலால் இட்ட வேலையை தலையால் செய்வதை மட்டுமே கடைபிடித்து அதன்  விளைவாக, இப்போது ஆளுனரால் சஸ்பெண்ட் ஆகி வீட்டில் உட்கார்ந்திருக்கிறார்.
 மீனாட்சிசுந்தரத்துக்கு ஓய்வுபெறும் வயது வந்தவுடன், அவரை கூப்பிட்ட நிர்வாக  அதிகாரி சிவதாஸ்மீனா, "நீங்கள் ராஜினாமா செய்துவிடுங்கள்!" என்று சொல்ல அவர் ராஜினாமா செய்துவிட்டு பழையபடி துறைத் தலைவராக மட்டும் தொடர்கிறார்.

பணியமர்த்தவும்,மாணவர் சேர்க்கைக்காகவும் வாங்கிய பணம் மட்டும்  ஏழாயிரம்கோடி ரூபாயை தாண்டியிருக்கிறது என்கிறார்கள் ஊழியர்கள் சங்கத்தின்  பிரதிநிதிகள். அது முழுவதும் அப்படியே எம்.ஏ.எம்மிடம் சென்று சேரவில்லை.  அதில் இடைத்தரகர்களுக்கு பாதித்தொகை போய் விட்டது.சரி கிடைத்த  மீதிப்பணத்தையாவது பல்கலைகழக நிதியில் கொண்டு சேர்த்தார்களா? இல்லை  என்ன செய்தார்கள்?இவ்வளவு பணம் புழங்கிய இடத்தில் ஏன் நிதிப்பற்றாக்குறை  வந்தது?என்பதெல்லாம் நாளை..