அமெரிக்க ஆக்கிரமிப்பால் சீர்குலைந்து கிடக்கும் ஈராக் 

மார்ச் 19, 2003 அன்று ஈராக்கில் நுழைந்து ஆக்கிரமிப்பு செய்து கொண்ட அமெரிக்க ராணுவம் இதுவரை 4 ஆயிரத்து 403 பேரை இழந்துள்ளது.. அதிகாரபூர்வமாக வெளியிடப்பட்டுள்ள புள்ளிவிபரத்தின்படியே இவ்வளவு அதிகமான அளவில் இழப்பு ஏற்பட்டது தெரிய வந்துள்ளது. இந்த விபரமும் ஜூலை 3 ஆம் தேதி வரையிலான புள்ளிவிபரமாகும். இதில் அமெரிக்க ராணுவத்தைச் சேர்ந்த 109 பெண்களும் அடங்குவார்கள். அங்கிருந்து வெளியேறி விடுவோம் என்று அமெரிக்க அரசு தொடர்ந்து சொல்லிக் கொண்டிருந்தாலும், நிரந்தரமாக முகாம் போடுவற்கான ஏற்பாடுகளில்தான் கவனம் செலுத்துகிறது. பெரும் இழப்புகளையும் மீறித்தான் இவை நடைபெறுகின்றன.

உயிரிழப்புகள் ஒருபுறம் இருக்கையில், காயடைந்தவர்களின் எண்ணிக்கையோ 30 ஆயிரத்தைத் தாண்டி நிற்கிறது. 2003ல் 2 ஆயிரத்து 416, 2004ல் 8 ஆயிரத்து ஐந்து, 2005ல் 5 ஆயிரத்து 944, 2006ல் 6 ஆயிரத்து 412, 2007ல் 6 ஆயிரத்து 112, 2008ல் 2 ஆயிரத்து 51, 2009ல் 676 மற்றும் 2010 ஆம் ஆண்டில் இதுவரை 280 பேர் காயமடைந்துள்ளனர். மனரீதியாகப் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் இந்தப்பட்டியலில் இடம் பெறவில்லை. ஈராக்கில் ராணுவப்பணிக்காக சென்றவர்களில் 30 விழுக்காட்டினர் மனநிலை பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். பாதிக்கப்பட்டவர்கள் அமெரிக்காவுக்குத் திரும்பியபிறகு தற்கொலை செய்து கொண்ட சம்பவங்களும் ஏராளமாகப் பதிவாகியுள்ளன. அமெரிக்க ராணுவம் சந்திக்கும் இத்தகையப் பிரச்சனைகள் அந்நாட்டு மக்கள் மத்தியில் கடுமையான அதிருப்தியை ஏற்படுத்தியுள்ளது.

ஆக்கிரமிப்பு குறித்து செய்தி சேகரிக்கச் சென்ற பத்திரிகையாளர்களும் தப்பிக்கவில்லை. இதுவரை 141 பத்திரிகையாளர்கள் உயிரிழந்துள்ளார்கள். இதில் உள்ளூர் பத்திரிகையாளர்களின் எண்ணிக்கையே 119 ஆகும். 94 பத்திரிகையாளர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டுள்ளார்கள். எஞ்சியுள்ள 47 பேர் இரு தரப்புக்கும் இடையிலான சண்டையில் சிக்கி உயிரிழந்துள்ளார்கள். அமெரிக்க ராணுவத்திடமிருந்து பத்திரிகையாளர்களுக்கு பாதுகாப்பு என்பதெல்லாம் கிடைப்பதில்லை. அவர்களிடமிருந்து தப்பிப்பதே பல சமயங்களில் பத்திரிகையாளர்களுக்கு பெரும்பாடாகப் போய்விடுகிறது. இத்தகைய உயிரிழப்புகளுக்கு அமெரிக்காவோ அல்லது ஈராக்கில் உள்ள அமெரிக்க ஆதரவு அரசோ பொறுப்பேற்றுக் கொள்வதில்லை.

ஈராக்கில் உள்ள எண்ணெய் வளத்திலிருந்து கிடைக்கும் வருமானத்திலிருந்து கணிசமான பகுதியை தனது செலவுக்காக அமெரிக்க அரசு வாங்கிக் கொள்கிறது. அதற்குக்கூட கணக்கே இல்லை என்று அண்மையில் செய்திகள் வெளியாகின. கிட்டத்தட்ட 95 விழுக்காடு பணத்தை அமெரிக்க ராணுவம் எவ்வாறு செலவிட்டது என்பதைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. இதோடு, அமெரிக்க மக்களின் வரிப்பணமும் ஈராக் ஆக்கிரமிப்புக்காக கொட்டப்படுகிறது. ஈராக்கில் அமெரிக்க எண்ணெய் பெருநிறுவனங்களின் நலன்களுக்காக 2008 ஆம் ஆண்டில் மட்டும் 60 ஆயிரம் கோடி ரூபாயை அந்நாட்டு அரசு ராணுவச் செலவாக செய்துள்ளது. 2009 ஆம் ஆண்டில் இந்தச் செலவு குறைந்தாலும் 36 ஆயிரம் கோடி ரூபாயைத் தொட்டது.

அமெரிக்காவோடு கைகோர்த்து ஈராக் மண்ணில் கால் வைத்த மற்ற நாடுகள் தங்கள் ராணுவங்களை விலக்கிக் கொண்டுவிட்டன. அமெரிக்க ராணுவம் மட்டும் வெளியேறாமல் சுமார் 85 ஆயிரம் ராணுவத்தினரை அங்கு நிறுத்தி வைத்துள்ளது. ஈராக்கைச் சேர்ந்த சுமார் பத்தாயிரம் ராணுவத்தினர் மற்றும் காவல்துறையினர் போரில் கொல்லப்பட்டுள்ளனர். கொல்லப்பட்ட அப்பாவி ஈராக்கியர்களின் எண்ணிக்கையோ ஆறு லட்சத்தைத் தொடும் என்பதுதான் அதிர்ச்சிதரக்கூடிய செய்தியாகும். இருதரப்பு மோதல்களைப் பொறுத்தவரை, ஒவ்வொரு நாளும் நூற்றுக்கணக்கில் இந்த மோதல்கள் நடந்து கொண்டிருக்கின்றன.

சாமானிய ஈராக்கியர்களின் வாழ்க் கையோ சீர்குலைந்து போய்க்கிடக்கிறது. ஒவ்வொரு பகுதியிலும் வேலையின்மை பிரச்சனை வேறுபட்டாலும் கடுமையாகவே இருக்கிறது. சுமார் 27 விழுக்காடு முதல் 60 விழுக்காடு வரை வேலையின்மை விகிதம் இருக்கிறது. இந்தப் புள்ளிவிபரமே மோதல்கள் இல்லாத இடங்களில் உள்ளவையாகும். பணவீக்கம் 50 விழுக்காட்டைத் தாண்டிவிட்டது. நோய்வாய்ப்படும் ஈராக்கியர்களைக் கவனிக்க மருத்துவமனைகளில் வசதியில்லை. அமெரிக்க ஆக்கிரமிப்புக்கு முன்பு ஈராக்கில் 34 ஆயிரம் மருத்துவர்கள் இருந்தனர். ஆக்கிரமிப்புக்குப்பிறகு அங்கிருந்து வெளியேறியவர்கள் 12 ஆயிரம் பேர். கொல்லப்பட்ட மருத்துவர்களின் எண்ணிக்கையோ இரண்டாயிரம்.

ஈராக்கில் ஆக்கிரமிப்பு செய்துள்ள அமெரிக்கப் படைகள் அங்கிருக்கலாமா என்று நடத்திய பல்வேறு கருத்துக் கணிப்புகளில் வெளியேற வேண்டும் என்பதுதான் பெரும்பாலான கருத்தாகும். பிரிட்டன் பாதுகாப்புத்துறையே ஒருமுறை இந்தக்கருத்துக் கணிப்பை நடத்தியது. அப்போது அமெரிக்க ராணுவம் வெளியேற வேண்டும் என்று 82 விழுக்காடு ஈராக்கியர்கள் விரும்புவதாகத் தெரிய வந்தது குறிப்பிடத்தக்கது.

(தீக்கதிர்)

இப்படிப்பட்ட செயற்பாடுகளையுடைய அமெரிக்காவைத்தான் ஈழ மக்களின் மீட்போனாக 'மேற்குலகம் எமக்கு நீதி பெற்றுத் தரும்' என்று புலிகளும், புலம் பெயர்ந்த புலிப் பினாமிகளும், அவர்களின் ஊது குழல்களான ஊடகங்களும், மனித உரிமை, போர்க்குற்றம் என்று கொக்கரிக்கும் கூட்டங்களும் பிரசாரப்படுத்தி வருவது வெட்கக் கேடான ஏமாற்று வேலையாகும். - சாகரன்