கடற்றொழிலாளர்களை அரசியல் பகடைக்காய்களாக பயன்படுத்துவது தவறு

கடற்றொழிலாளர்கள் இந்தியர்களாகவோ இலங்கையர்களா கவோ இருந்தாலும், அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் உயிரை பணயம் வைத்து மக்களுக்கு தேவையான போஷாக்கு உணவான மீனை பிடித்து வருகிறார்கள் என்பதை நாம் மறந்துவிடலாகாது. இவர்கள், கடல் கொந்தளிக்கும் போதும், மழை, காற்று போன்ற சீரற்ற காலநிலையிலும் கடலுக்கு சென்று தொழில் புரிகிறார்கள். இந்தக் கடல் தொழிலாளர்கள் தாங்கள் படும் கஷ்டத்திற்குரிய வருமானத்தைப் பெறுகிறார்கள் என்று நாம் கூறமுடியாது. பெரும்பாலும், கடலுக்குச் செல்லும் இழுவைக் கப்பல்களின் உரிமையாளர்களும், மீன் தரகர்களுமே கடல் தொழிலாளர்களின் உழைப்பின் மூலம், கொள்ளை லாபம் சம்பாதித்து வருகிறார்கள்.

கடற்றொழிலாளர்கள் என்றுமே குடிசை வீடுகளிலும், கடற்கரையை அண்டியுள்ள சிறிய வீடுகளிலும் வாழ்கிறார்கள். அவர்களுடைய பிள்ளைகளுக்கு கல்வி கற்பதற்கு சரியான பாடசாலைகள் கூட இல்லை. கடலுக்கு சென்று திரும்பும் போது சிறிதளவு மீனையும், சொற்ப காசையுமே ஒரு கடல் தொழிலாளி தனது மனைவிற்குக் கொண்டு வந்து கொடுப்பார். அதிலும் ஒரு தொகை பணத்தை எடுத்து, அந்த தொழிலாளி மது அருந்தி, தனது உடல் நிலையையும் கெடுத்துக் கொள்வார்கள்.

இதனால், ஒரு கடல் தொழிலாளி வாழ்நாள் பூராவும் வறுமையிலேயே இருப்பார். வயோதிப கட்டத்தை அடையும் அந்த தொழிலாளிக்கு ஓய்வூதியமோ, சேமலாப நிதி கொடுப்பனவோ கிடைப்பதில்லை. இதனால், அந்த தொழிலாளி வறுமையிலேயே துன்பப்பட்டு இறுதியில் மடிந்து போவார். அதையடுத்து தந்தையின் தொழிலை தனயன் ஏற்று கடலுக்கு செல்வான். சமீபத்தில் எடுத்த கணக்கெடுப்பின் படி பத்தாண்டுகளுக்கு ஒரு தடவையாவது ஒரு குடும்பத்தைச் சேர்ந்த கடற்றொழிலாளியின் உயிரை கடல் பலிவாங்குகிறது என்பது தெரியவந்துள்ளது.

கடலுக்கு செல்லும் இவர்கள், அண்ணளவாகவே திசையை அறிந்து, தாங்கள் எங்கு இருக்கிறோம் என்பதை ஊர்ஜிதம் செய்துவிட்டு மீன்பிடிக்க ஆரம்பிப்பார்கள். சில சந்தர்ப்பங்களில் அவர்கள் அயல்நாட்டின் கடல் எல்லைக்குள் தெரிந்தோ, தெரியாமலோ சென்று விடுவார்கள். அப்போது, சம்பந்தப்பட்ட நாடுகளின் கடற்படையினர் அல்லது கரையோர பாதுகாப்பு படையினர் அவர்களைக் கைது செய்து நீதிமன்றத்தில் நிறுத்துவது உண்டு.

இப்படியான ஒரு சம்பவம் சமீபத்தில் இலங்கையின் வடபகுதியில் இடம்பெற்ற போது, 136 இந்திய மீனவர்கள் இலங்கை அதிகாரிகளினால் கைது செய்யப்பட்டு, பின்னர் நீதிமன்றத்தில் அவர்கள் செய்த தவறுக்கு மன்னிப்பு கோரியதையடுத்து விடுவிக்கப்பட்டு, இந்தியாவுக்கு பாதுகாப்பாக அனுப்பி வைக்கப்பட்டனர்.

இதுபோன்று, பல இலங்கை கடற்றொழிலாளர்களும், இந்திய சிறைகளில் அடைக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு இன்னமும் சுதந்திரம் கொடுத்து, இந்திய அதிகாரிகள் விடுவிக்கவில்லை என்ற வேதனைக்குரிய விடயத்தையும் நாம் இந்த சந்தர்ப்பத்தில் ஞாபகப்படுத்துவது பொருத்தமாக இருக்கும்.

இன்று தேர்தல் நெருங்கிக் கொண்டிருப்பதால் அயல் நாடான இந்தியாவிலுள்ள அரசியல்வாதிகளுக்கு திடீரென்று தங்கள் கடற்றொழிலாளர்களின் மீது அன்பும் அனுதாபமும் ஏற்பட்டிருக்கிறது. அவர்கள் தங்கள் நாட்டு கடற்றொழிலாளர்களை அரசியல் லாபத்திற்காக பகடைக்காய்களாகப் பயன்படுத்தி வருகிறார்கள்.

இதேவேளையில், வடமாகாண கடற்றொழிலாளர் சங்கத்தின் தலைவர், இந்திய மீனவர்கள் இலங்கை கடல் எல்லைக்குள் நுழைந்து 11.5 மில்லியன் ரூபாவுக்கு கூடுதலான கடல்வளத்தை சின்னாபின்னப்படுத்தி அழித்துவிட்டார்கள் என்றும் அவர்களை தண்டிக்காமல் விடுவித்தது தவறு என்றும் கண்டனம் தெரிவித்துள்ளார். இலங்கை அரசாங்கம் கடைப்பிடித்த இந்த நட்புறவு கொள்கையின் அடிப்படையில் இந்தியாவும் தங்கள் சிறைகளில் துன்பம் அனுபவித்து வரும் இலங்கை கடற்றொழிலாளர்களையும் விடுவிப்பது அவசியமாகும்.

இந்திய மீனவர்கள் இலங்கை கடல் எல்லைக்குள் தெரியாமல், அத்துமீறி பிரவேசிப்பதை தடுப்பதற்கு தாங்கள் இருநாடுகளுக்கிடையிலான ஆழ்கடலில் கிuoy என்ற மிதவைகளை வைப்பதற்கு இப்போது இந்திய அதிகாரிகள் தீர்மானித்திருப்பது இலங்கை, இந்திய கடற்றொழிலாளர்கள் தங்கள் அயல்நாட்டின் கடல் எல்லைக்குள் அத்துமீறி பிரவேசிப்பதைத் தடுப்பதற்கு ஒரு நல்ல அடையாளச் சின்னமாக இருக்கும் என்று நம்புகிறோம்.

சமீபத்தில் இந்திய கடற்றொழிலாளர்கள் இலங்கை கடல் எல்லைக்குள் அத்துமீறி பிரவேசித்த போது, அவர்கள் கைது செய்யப்பட்ட சம்பவம் தொடர்பாக, எமது பாரம்பரிய கைத்தொழில் அபிவிருத்தித்துறை அமைச்சர் டக்ளஸ் தேவானந்தா, மனிதாபிமான முறையில் முன்மாதிரியாக நடந்து இரு தேசங்களின் கடற்றொழிலாளர்களுக்கு இடையில் நட்பு பாலத்தை அமைப்பதற்கு எடுத்து முயற்சிகளை நாம் பாராட்டுகிறோம்.

(தினகரன்)