Contact us at: sooddram@gmail.com

 

Disbelief at defeat of LTTE needs to be unpacked

In the run up to the final military annihilation of the LTTE, there were two perceptible reactions from certain sections of the international community. There was freely expressed horror at the massacre of thousands upon thousands of innocent civilians that seemed to be inevitable. Mischief-makers started throwing out numbers and these took lives of their own and were eventually treated not as conjecture but fact, producing even greater horror. There was a scandalous readiness to treat LTTE propaganda as biblical truth. There were cries for international intervention to save the LTTE leadership. 

There was no massacre.  There was instead the greatest ever hostage rescue operation in recorded history. Some 300,000 civilians held as a human shield by the world’s most ruthless terrorist outfit were rescued at great cost to the Sri Lankan security forces.  This number alone indicates the ridiculous nature of the allegation that the Government and/or the high command of the security forces carried out a policy that contravened relevant conventions. 

The second reaction was disbelief.  The unthinkable and unpredicted was unfolding before the eyes of the unthinking and skeptical.  Sri Lanka was actually defeating the LTTE, whose propaganda regarding invincibility was purchased without a second thought by many who were never friendly towards this country. They thought Sri Lanka lacked the military capacity, political will and the courage to stand firm against all manner of pressure that was bound to be brought to bear. 

That disbelief tells us a lot.  So many factors, internal and external, had to come together to produce the eventual result.  So many that one cannot fault anyone, even the even-minded and patriotic, for being convinced that it was impossible.  Most importantly, ‘disbelief’ stemmed from what was thought to be a disruption of script.  This was an aberration.  Not meant to happen. 

What is most pertinent when script is twisted is that the high priests of script-writing will want a reversion to the natural order of things.  The natural order, ladies and gentlemen, is one where Sri Lanka takes meekly takes orders, remains politically unstable, economically poor and for all these and other reasons dependent on the largesse of the big names in the international community.  A lot of the two-tongued and utterly disingenuous uttering that we hear, especially from the West but also from India, indicates this desire for control of process in Sri Lanka.  Part of it can be put down to dismay and shame at being proven wrong, but part of it indicates active moves to turn things around, to revert to the status quo that this ‘aberration’ disrupted. 

In this regard we need to remind ourselves about the essential ingredients that made up the lost status-quo.  First and foremost, insurgency. If there is political tension in Sri Lanka, it is easier to control what happens here. The Government clearly indicates that it has friends other than those who are called ‘friends’ for purposes of diplomatic nicety. Even though the purpose is not to feed anyone’s anxieties or to give a sour neighbour the finger but one drawing directly from pragmatism, the unintended bruising of ego and flaring up of anxiety does take place. India, in short, is not happy. 

On the other hand, it has to be understood that this is not only about India’s chagrin at being sidelined. India has problems of its own.  India, which came into being essentially as a convenient construct of the British, has always struggled to come to terms with regional, ethnic, language and other tensions.  The term ‘India is a corruption of ‘Hindustan but that country prefers the colonial tag because it glosses over the fact of coming-together of disparate entities to make up nation.  The ‘Centre’, so to speak, is strained to hold the constituent parts.  This has always been the case.  India doesn’t talk about this, but the territorial integrity of that country has always been threatened from within, with disgruntled regional entities and ethnic collective demanding greater acknowledgment of presence by way of ‘statehood’.

 Some have threatened to secede from the union. 

The greatest sense of un-belonging has been experienced by the Southern states, especially Tamil Nadu. For a long time the ‘Eelam’ factor was a convenient distraction. Preoccupation with the so-called plight of their Tamil brethren in Sri Lanka helped India ward off any incipient separatist moves in that state. Funding, arming and training Tamil terrorists on Indian soil was not just about teaching J.R. Jayewardene a lesson for being over-friendly with the USA. 

Today, sans the conditions for a re-launching of that strategy, India could very well face greater pressure from Tamil nationalists within that country.  India needs a distraction on account of other separatist moves as well. 

For decades, Pakistan and alleged Islamic Fundamentalism have been readily available trump cards in this regard. They’ve been cashed so often that their currency has diminished.  If India was the USA, it would have launched a war on some silly pretext.  As India seeks to be recognized as a world power one cannot rule out that country taking a few leaves from the USA book of course.  Still, it would cost. Not enough time has passed for India to forget the IPKF fiasco.  Distraction via destabilizing a neighbour can be done in cheaper ways, though, and India certainly does not lack in expertise or wherewithal. 

I am not saying that India should be treated as an enemy. I am merely saying that it is good to be alert. For a simple reason: India needs and loves India far more than it needs or loves Sri Lanka or anyone else.   

If what happened was an aberration, then in order for Sri Lanka not to return to a script that humiliated and indeed devastated the country and her citizenry, there must be a maintenance of the factors that led to script-rupture in the first place.  Political stability is of utmost importance.  Inter-ethnic reconciliation is a must for this.  A strong government complemented by strong institutions that affirm all virtues pertaining to law and order are needed as a matter of urgency.  More than all this, we need to be vigilant for things can turn around pretty fast when one deals with powers that have no scruples and moreover are emboldened by military endowment. 

The war, then, is not over. India or anyone else will do what serves their purpose. We should take care of things at home. Keep our house in order. Never drop our guard.

Malinda Seneviratne is a freelance writer who can be reached at msenevira@gmail.com This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it  

 

உனக்கு நாடு இல்லை என்றவனைவிட நமக்கு நாடே இல்லை என்றவனால்தான் நான் எனது நாட்டை விட்டு விரட்டப்பட்டேன்....... 

 


rajaniThiranagama_1.jpg

ராஜினி திரணகம

MBBS(Srilanka)

Phd(Liverpool, UK)

'அதிர்ச்சி ஏற்படுத்தும் சாமர்த்தியம் விடுதலைப்புலிகளின் வலிமை மிகுந்த ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன் நட்பு பூணுவது என்பது வினோதமான சுய தம்பட்டம் அடிக்கும் விவகாரமே. விடுதலைப்புலிகளின் அழைப்பிற்கு உடனே செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில் அவர்களின் குழுக்களில் இருந்து ஆலோசனை வழங்கி, கடிதங்கள் வரைந்து, கூட்டங்களில் பேசித்திரிந்து, அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக இருந்தவர்கள்மீது கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள், காலப்போக்கில் அவர்கள்மீது சந்தேகம் கொண்டு விடப்பட்டன.........'

(முறிந்த பனை நூலில் இருந்து)

(இந் நூலை எழுதிய ராஜினி திரணகம விடுதலைப் புலிகளின் புலனாய்வுப் பிரிவின் முக்கிய உறுப்பினரான பொஸ்கோ என்பவரால் 21-9-1989 அன்று யாழ் பல்கலைக்கழக வாசலில் வைத்து சுட்டு கொல்லப்பட்டார்)

Its capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with the L.T.T.E.  was a strange and self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped for the benefit of several old friends who had for months sat on committees, given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at the L.T.T.E.’s  beck  and call.

From:  Broken Palmyra

வடபுலத் தலமையின் வடஅமெரிக்க விஜயம்

(சாகரன்)

புலிகளின் முக்கிய புள்ளி ஒருவரின் வாக்கு மூலம்

பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம்

 

தமிழகத் தேர்தல் 2011

திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்?

(சாகரன்)

என் இனிய தாய் நிலமே!

தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!!

(சாகரன்)

இலங்கையின் 7 வது பாராளுமன்றத் தேர்தல்! நடக்கும் என்றார் நடந்து விட்டது! நடக்காது என்றார் இனி நடந்துவிடுமா?

(சாகரன்)

வெல்லப்போவது யார்.....? பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

(சாகரன்)

பாராளுமன்றத் தேர்தல் 2010

தேர்தல் விஞ்ஞாபனம்  - பத்மநாபா ஈழமக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணி

1990 முதல் 2009 வரை அட்டைகளின் (புலிகளின்) ஆட்சியில்......

நடந்த வன்கொடுமைகள்!

 (fpNwrpad;> ehthe;Jiw)

சமரனின் ஒரு கைதியின் வரலாறு

'ஆயுதங்கள் மேல் காதல் கொண்ட மனநோயாளிகள்.' வெகு விரைவில்...

மீசை வைச்ச சிங்களவனும் ஆசை வைச்ச தமிழனும்

(சாகரன்)

இலங்கையில்

'இராணுவ' ஆட்சி வேண்டி நிற்கும் மேற்குலகம்,  துணை செய்யக் காத்திருக்கும்; சரத் பொன்சேகா கூட்டம்

(சாகரன்)

ஜனாதிபதி தேர்தல்

எமது தெரிவு எவ்வாறு அமைய வேண்டும்?

பத்மநாபா ஈபிஆர்எல்எவ்

ஜனாதிபதித் தேர்தல்

ஆணை இட்ட அதிபர் 'கை', வேட்டு வைத்த ஜெனரல் 'துப்பாக்கி'  ..... யார் வெல்வார்கள்?

(சாகரன்)

சம்பந்தரே! உங்களிடம் சில சந்தேகங்கள்

(சேகர்)

அனைத்து இலங்கைத் தமிழர்களும் ஒற்றுமையான இலங்கை தமது தாயகம் என மனப்பூர்வமாக உரிமையோடு உணரும் நிலை ஏற்பட வேண்டும்.

(m. tujuh[g;ngUkhs;)

தொடரும் 60 வருடகால காட்டிக் கொடுப்பு

ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா?

 (சாகரன்)

 ஜனவரி இருபத்தாறு!

விரும்பியோ விரும்பாமலோ இரு கட்சிகளுக்குள் ஒன்றை தமிழ் பேசும் மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.....?

(மோகன்)

2009 விடைபெறுகின்றது! 2010 வரவேற்கின்றது!!

'ஈழத் தமிழ் பேசும் மக்கள் மத்தியில் பாசிசத்தின் உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின் எழுச்சியும்'

 (சாகரன்)

சபாஷ் சரியான போட்டி.

மகிந்த  ராஜபக்ஷ & சரத் பொன்சேகா.

(யஹியா வாஸித்)

கூத்தமைப்பு கூத்தாடிகளும் மாற்று தமிழ் அரசியல் தலைமைகளும்!

(சதா. ஜீ.)

தமிழ் பேசும் மக்களின் புதிய அரசியல் தலைமை

மீண்டும் திரும்பும் 35 வருடகால அரசியல் சுழற்சி! தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு விடிவு கிட்டுமா?

(சாகரன்)

கப்பலோட்டிய தமிழனும், அகதி (கப்பல்) தமிழனும்

(சாகரன்)

சூரிச் மகாநாடு

(பூட்டிய) இருட்டு அறையில் கறுப்பு பூனையை தேடும் முயற்சி

 (சாகரன்)

பிரிவோம்! சந்திப்போம்!! மீண்டும் சந்திப்போம்! பிரிவோம்!!

(மோகன்)

தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்புடன் உறவு

பாம்புக்கு பால் வார்க்கும் பழிச் செயல்

(சாகரன்)

இலங்கை அரசின் முதல் கோணல் முற்றும் கோணலாக மாறும் அபாயம்

(சாகரன்)

ஈழ விடுலைப் போராட்டமும், ஊடகத்துறை தர்மமும்

(சாகரன்)

அடுத்த கட்டமான அதிகாரப்பகிர்வு முன்னேற்றமானது 13வது திருத்தத்திலிருந்து முன்னோக்கி உந்திப் பாயும் ஒரு விடயமே

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

மலையகம் தந்த பாடம்

வடக்கு கிழக்கு மக்கள் கற்றுக்கொள்வார்களா?  

 (சாகரன்)

ஒரு பிரளயம் கடந்து ஒரு யுகம் முடிந்தது போல் சம்பவங்கள் நடந்து முடிந்துள்ளன.!

(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)

 

 

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com