நண்பர்களை இனங்காண்போம்

தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்புத் தலைவர்கள் தங்கள் இந்தியப் பய ணத்தை முடித்துக் கொண்டு திரும்பியிருக்கின்றார்கள். இந்தியா வில் பிரதமர் கலாநிதி மன்மோகன் சிங் உட்படக் காங்கிரஸ் கட் சியின் முக்கியஸ்தர்களுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்தியிருக்கின்றார்கள். இவர்களுடைய இந்தியப் பயணத்தின் பிரதான நோக்கம் இனப் பிர ச்சினைக்கும் தமிழ் மக்களின் உடனடிப் பிரச்சினைகளுக்கும் தீர்வு காண்பதாகும்.

இனப் பிரச்சினை இலங்கையின் பிரதானமான தேசியப் பிரச்சினை. இப் பிரச்சினையின் தீர்வுக்காகத் தேசிய மட்டத்திலான முயற்சி கைகூடாத நிலையிலேயே இந்தியா உட்பட சர்வதேசத்தின் பக்கம் திரும்புவதில் நியாயம் உண்டு. தமிழ் மக்களின் அரசியல் தலைமைகள் இனப் பிரச் சினையின் தீர்வுக்காகத் தேசிய மட்டத்தில் சரியான முறையிலே முய ற்சிக்கவில்லை.

காலத்துக்குக் காலம் அரசாங்கங்களுடன் செய்த ஒப்பந்தங்களைத் தேசிய மட்டத்திலான முயற்சிகள் எனக் கூற முடியாது. அவை அரசாங்கத் துக்கும் தமிழ்க் கட்சிக்கும் இடையிலான ஒப்பந்தங்கள். தீர்வுக்கான போராட்டத்தில் தென்னிலங்கை மக்களையும் ஈடுபடுத்தும் வகையி லான முயற்சியே தேசிய ரீதியான முயற்சியாகும். இது தென்னிலங் கையிலுள்ள நட்பு சக்திகளைச் சரியான முறையில் இனங்காண்பதி லும் அவற்றுடனான உறவை வலுப்படுத்துவதிலும் தங்கியுள்ளது.

அரச கரும மொழி மசோதா (சிங்களம் மட்டும்) பாராளுமன்றத்தில் விவா தத்துக்கு வந்த போது அதற்கு எதிராகப் பேசி வாக்களித்த இடது சாரிக் கட்சிகளுடன் உறவை வலுப்படுத்துவதற்குத் தமிழ்த் தலைவர் கள் முன்வந்திருந்தால் சிங்கள மக்களில் கணிசமானோரை நியாய மான அரசியல் தீர்வின் பக்கம் வென்றெடுக்க முடிந்திருக்கும். ஆனால் தமிழ்த் தலைமை மார்க்சிய எதிர்ப்புக்கு முன்னுரிமை அளித்ததால் இடதுசாரிக் கட்சிகளுடன் உறவை வளர்க்க முன்வரவில்லை.

தமிழ்த் தலைமையின் மார்க்சிய எதிர்ப்பினால் தீர்வொன்று கை நழு விப்போன இன்னொரு சந்தர்ப்பத்தையும் குறிப்பிடலாம். முதலாவது குடியரசு அரசியலமைப்பைத் தயாரிக்கும் முயற்சியில் ஐக்கிய முன் னணி அரசாங்கம் ஈடுபட்டிருந்த வேளையில், அரசியலமைப்புக்குத் தமிழரசுக் கட்சி ஆதரவளிக்கும் பட்சத்தில் பண்டா - செல்வா ஒப் பந்தத்தின் முக்கியமான சரத்துகளை அந்த அரசியலமைப்பில் உள்ள டக்குவதாக அன்றைய அரசாங்கம் மு. திருச்செல்வத்துக்கூடாகத் தமி ழரசுக் கட்சித் தலைமைக்குத் தகவல் அனுப்பியது. தமிழரசுக் கட்சித் தலைமை அதை நிராகரித்துவிட்டது. அன்றைய அரசாங்கத்தில் மார்க் சிஸ்டுகள் அங்கம் வகித்ததே இதற்குக் காரணம் என்பதை ஊகிப்பது சிரமமானதல்ல.

சிங்கள மக்கள் மத்தியில் நட்பு சக்திகளை இனங்கண்டு அவர்களுடன் இணைந்து செயற்படக்கூடிய பின்புலத்தைத் தமிழ்த் தலைவர்கள் உரு வாக்கவில்லை. தமிழரசுக் கட்சியின் ஆரம்பகாலப் பிரசாரம் முழுவ தும் சிங்கள மக்களுக்கு எதிரான உணர்வலையை வளர்ப்பதாகவே இரு ந்தது. சிங்கள எதிர்ப்புணர்வை வளர்க்கும் வகையிலான உரைகளும் பாடல்களும் தமிழரசுக் கட்சியின் அன்றைய மேடைகளில் பெரு மளவில் இடம்பெற்றன. இவ்வாறான உணர்வலைகளை மக்கள் மத்தி யில் வளர்த்தவர்களால் தீர்வு முயற்சியைத் தேசிய மட்டத்திலான முய ற்சியாக முன்னெடுப்பது இலகுவான காரியமல்ல. எனினும், இனப் பிரச்சினைக்கான அரசியல் தீர்வுக்குச் சிங்கள மக்களின் ஆதரவும் அவசியமென்பதால் தமிழ்த் தலைவர்கள் அம் மக்களை அணுக வேண்டியது அவசியத் தேவையாகின்றது.

“இதுவரை காலமும் தமிழ் மக்களின் அரசியல் வடக்கு, கிழக்கு மாகா ணங்களுக்குள் சுருங்கியிருந்தது. இவ்விரு மாகாணங்களுக்கும் அப் பால் விரிவடைய வேண்டிய காலம் வந்துவிட்டது.”

இது இன்றைய ‘வாரமஞ்சரி’யில் பிரசுரமாகியுள்ள ஒரு கட்டுரையில் காணப்படும் கூற்று. இதுவே இன்றைய யதார்த்தம். சிங்கள மக்கள் மத்தியில் நண்பர்களை இனங்கண்டு அவர்களுடன் இணைந்து செய ற்படுவது தான் தீர்வுக்கான வழி.

(தினகரன்)