ஒரு உறவு அழைக்குது மறு உறவு தடுக்குது!

புதிய ஊரில் புதிதாக ஒரு வீடு கட்டுகிறோம். புது மனை புகு விழாவிற்கு நமது உற்றார். உறவினர் நண்பர்களை மட்டுமல்ல, அண்டை அயல் வீட்டுக்காரர்களையும் அழைக்கிறோம். காரணம் அதன் மூலம் அவர்கள் நமக்கு அறிமுக மாகிறார்கள். நண்பர்களாகிறார்கள். நமக்கு அவசியம் அவசரம் என்றால் முதலில் வருவது அயலவர்கள்தான். உறவினர்கள் அல்ல. சில வேளை நாம் வீடு கட்டும் காலத்தில் அடுத்த வீட்டுக் காரர்களோடு சில மோதல் உரசல் இருந்திருக்கலாம். அதை எல்லாம் நாம் பொருட்படுத்துவதில்லை. நல்ல நிகழ்ச்சிக்கு அனைவரும் வரவேண்டும் பங்கு பெறவேண்டும் என்பதே நோக்கம். ஆகவே அழைக்கிறோம்.

நரேந்திர மோடி அவர்கள் மாநில அரசியலிலேயே உழன்றவர். தேசிய அரசியலில் அனுபவம் இல்லை. சர்வதேச அரசியலில் ஈடுபடும் வாய்ப்போ அவசியமோ வரவில்லை. இப்போது தேசிய அரசியலுக்கு வந்துள்ள அவர் சர்வதேச அரசியலிலும் தனது பங்கை செய்ய வேண்டிய நிலையில் உள்ளார். ஆகவே அண்டை அயல் நாடுகளின் தலைவர்களின் அறிமுகம் - சிநேகிதம் அவருக்கு அவசியம். அப்போதுதான் பிரச்சினைகள் வரும்போது உடனடியாக அவர்களை அணுகி தீர்வு காண முடியும்.

தனது தேர்தல் பரப்புரையின்போது மோடி பங்களாதேஷ், பாகிஸ்தான், இலங்கை மீது கடுமையாகச் சாடினார். அது ஒருவித பதட்ட உணர்வை வட நாட்டில் தந்ததும் உண்மை. அது தந்த “கடுமையானவர்” என்ற கருத்தை அவர் மாற்ற முயல்வதும் தவறல்ல.

இதைப்பாருங்கள் “முந்தைய ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணி அரசு ஒன்றுமே செய்யவில்லை என்று கூறுவதை நான் நம்ப வில்லை. அவர்கள் அரசு தங்களால் முடிந்ததை செய்திருக்கிறார்கள்” நரேந்திர மோடி.

என்ன இது? நம்ப முடியவில்லையா? இவர் தானே அப்படி பட்டி தொட்டி எல்லாம் பறந்து பறந்து, ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணி அரசு ஒன்றுமே செய்யவில்லை என்று கூறினார். இத்தனை காலமும் நாடு - நாசம் காங்கிரஸ் என்று பேசி வந்தவர் தூங்கி எழுந்தவன் போல் இப்போது பேசுகிறார்.

ஆமாம், நேற்று அவர்கள் உள்ளே இருந்தார்கள். இவர் வெளியில் இருந்து கல் வீசினார். இப்போது இவர் உள்ளே இருக்கிறார். நேற்று அவர் அரசியல் வாதியாகப் பேசினார். இன்று நிர்வாகியாகப் பேசுகிறார்.

அரசியல் வேறு, அரச நிர்வாகம் வேறு. இந்த இரண்டையும் குழப்புவோர் அல்லது அரசு நிர்வாகத்தையும் அரசியலாக்குவோரால் மக்களே பெரிதும் பாதிப்படையவர். இன்றைய தமிழ்நாட்டில் இதனைக் காணலாம்.

எதிர்க் கட்சியில் இருந்து நார் நாராகக் கிழிப்பவர் கையில் பொறுப்பு போனதும் அவர்கள் நிலை மாறிவிடும். காரணம் அரசாணையைக் கையில் வைத்திருப்பவருக்கு சில கடப்பாடுகள் உண்டு.

சிலவேளைகளில் தங்களது விருப்பு வெறுப்புகளை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு அல்லது அதற்கு எதிராக செயல் படவேண்டிய நடை முறைகளும் இருக்கும். இங்கு உணர்ச்சிகளுக்கு இடம் இருக்காது. பொதுமக்களுக்கு அது தெரியாது.

இது நிற்க, இந்த “முடிசூட்டு விழாவில்” கலந்து கொள்ள 4000 பேர்களுக்கு அழைப்பு விடுக்கப்பட்டிருந்ததாம். ஆனால் அவரது குடும்பத்தைச் சேர்ந்த யாருக்கும் அழைப்பில்லை.

வைகோ அவர்கள் மோடி அவர்களையும் ராஜ் நாத் சிங் அவர்களையும் நேரில் சந்தித்து இலங்கை அதிபர் வேண்டாம் என்று கேட்டுக் கொண்டார். அவர்கள் ஒப்பவில்லை. அதையும் மீறி வைகோ எதிர்ப்பு ஆர்ப்பாட்டம் டெல்லியில் செய்தது பா.ஜ.க வினரை அவமதித்தது போல் ஆகும். மாறாக சென்னையோடு அதனை முடித்திருக்கலாம்.

இது பா.ஜ.க முகாமில் வைகோ மீது அதிருப்தியைக் கொண்டு வரும். அவரோடு நெடுந்தூரம் பயணிக்கத் தயங்குவர். ராஜ்யசபா மந்திரி பதவி என்பதெல்லாம் சந்தேகமே. ஈழ கோரிக்கைக்கு வட நாட்டில் ஆதரவில்லை என்பதை நாம் உணரவேண்டும். நாளை காம்மன்வெல்த் மாநாட்டில் இருவரும் கைகுலுக்கி போட்டோ எடுப்பர். அப்போது வைகோ என்ன செய்வார்?

அனைத்து தமிழ் பத்திரிகைகளும் மோடியின் அழைப்பை ஆதரித்தே எழுதின. ஆர்ப்பாட்டங்க ளையும் கண்டித்தன. பெரும்பாலான வாசகர் கருத்தும் வைகோவிற்கு எதிராகவே இருந்தது. இதோ படித்துப் பாருங்கள்.

“அடிபட்ட புலி யாரையாவது அடித்து தின்றால்தான் அதற்கு நிம்மதி இருக்குமாம். பாவம், அவர் எந்த கட்சியில் சேர்ந்தாலும், எவ்வளவு உணர்ச்சிகளை தூண்டி விட்டு பேசினாலும் தமிழக மக்கள் அவர் பேச்சை நிராகரித்து விடுகிறார்கள். கருணாநிதி, ஜெயலலிதா, சோனியா, ராமதாஸ், விஜயகாந்த், ரஜினிகாந்த் இப்போது தான் மலை போல் நம்பி இருந்த நரேந்திர மோடி. இனி வேறு கட்சிகளே இல்லையே, யாருடன் சேருவது, எப்போது சட்டமன்றமோ நாடாளுமன்றமோ செல்வது...?

மோடி பதவி ஏற்பு விழாவில் பங்கேற்று பெருமிதத்துடன் இருப்பார் என்று பார்த்தால், அதுவும் இப்படி ஆகிவிட்டதே? கலிங்கத்து குயில் இப்படி புழுதியாகிப் போய்விட்டதே என்று நான் வருந்துகிறேன்.

மோடி சூத்திரம் ணிலிளியி பிலிஞிணிஸிழிமி இப்போதே வேலை செய்ய ஆரம்பித்திருக்கிறது. வைகோ இனி தனிமைப்படுத்தப்படுவார். இவர் இப்போது சேர வேண்டிய இடம் மீண்டும் தாய் கழகம் திராவிட முன்னேற்ற கழகம். 18-19 ஆண்டுகள் தனியாக போராடியாயிற்று. தெளிவான திட்டம் கொள்கை ஏதும் இல்லை. வெறும் காகித புலி - இலங்கையில் தமிழ் ஈழம் என்ற சொல்லை மட்டும் ஜெபித்துக் கொண்டிருக்கிறார்.”

ஆர். எஸ். எஸ். அமைப்பின் அதிகார பூர்வ ஆங்கில இதழான ஆர்கனைசர்ன் முன்னாள் ஆசிரியர் சேஷாத்ரி சாரி. பா.ஜ.கவின் தேசிய செயற்குழு உறுப்பினராக இருக்கும் மும்பை வாழ் தமிழரான இவர் தி இந்துவுக்கு அளித்த சிறப்புப் பேட்டியில்

ராஜபக்ஷவைத் தவிர்த்திருக்க முடியாதா?

“எப்படி முடியும்? சார்க் நாடுகளை அழைக்கும்போது இலங்கை அல்லது பாகிஸ்தானை மட்டும் வர வேண்டாம் என்று கூற முடியுமா? இந்தியாவுக்கு எதிரி நாடு கிடையாது என்பது எங்கள் கருத்து. அனைவரிடமும் நேசக்கரம் நீட்டவே இந்தியா விரும்புகிறது.”

இலங்கைப் பிரிவினையை எதிர்க்கிறோம் என்றும் அவர் சொன்னார். அப்படியானால் தமிbழ தனிஈழ ஆதரவாளர்களின் நிலை என்ன? இவர் பேட்டியின் மூலம் பா.ஜ.க வின் இலங்கை கொள்கை என்னவென்பது தெளிவாகி விட்டது.

தமிழ் ஆர்வலர்கள் என்று சொல்பவர்கள் காங்கிரஸ் ஆட்சியில் ஜல்லி கட்டு காளைகளாக துள்ளித் திரிந்ததுபோல் இனியும் துள்ள முடியாது. தமிழக முதல்வரும் அடக்கி வாசித்தால் தான் கேட்டது கிடைக்கும். நிச்சயமாக தமிழகம் புதிய அரசியல் சூழலை சந்திக்கப்போகிறது.

இலங்கையும் பாகிஸ்தானும் தங்கள் சிறையில் இருந்து இந்திய மீனவர்களை விடுதலை செய்வதாக அறிவித்ததை பிரதமர் மோடி தனது ட்விட்டரில் வரவேற்றார். மக்களும் வரவேற்றனர்.

இதைப் படியுங்கள்

வுர்ஐசுருஆயுடுயுஐ கசழஅ முரஅயச

இது மோடி அரசின் முதல் வெற்றி

புயரவாயஅ கசழஅ ஊhநnயெi

யு சiபாவ கழழவ கழசறயசன...வுiஅந ளாழரடன டிந அயனந வழ pசழஎந றiவா ளinஉநசந நககழசவள டில ழநெ யனெ யடட pயசவiஉரடயசடல வாந pழறநசள வாயவ டிந in ளுசi டுயமெய வாயவ வை ளை ய பசநயவ டநயி கழசறயசன iனெநநன .

சு.ஆ.ஆயழொயசயn ஆயழொயசயn கசழஅ ளுயn சுயஅழn

பேச்சு வார்த்தை நடத்தாமலேயே மோடிக்கு கிடைத்த வெற்றி இது. பதவியேற்பு விழாவுக்கு அழைத்ததன் நிமித்தம் ஒரு நாடுகளுக்கு இடையே நல்லுறவு வளர் வித்திடப்பட்டிருக்கிறது. இதன் முதல் பலன் இந்திய மீனவர்களின் விடுதலை. இப்பொழுதும் தமிழ் கட்சிகள் திருப்தி அடைய மாட்டார்கள். இந்திய மீனவர்கள் தானே விடுதலை, தமிழகமீனவர்கள் என்று கூறவில்லையே என்றே குறை கூறுவார்கள். அவர்கள் ஜனாதிபதி ராஜபக்ஷவை வேற்றுக்கண்ணுடன் பார்ப்பதால், இந்தியாவும் அவரை அப்படியே பாவிக்கவேண்டும் என்ற குறிக்கோளும் குறுகிய எண்ணமும் கொண்டவர்கள். அவர்கள் திருந்தவே மாட்டார்கள். ஆரியக் கூத்தாடினாலும் காரியத்தில் கண்ணா இருப்பவர் மோடி என்ற பெயரை அவர் எடுத்துள்ளார். முதன் முதலாக அவருடன் கை குலுக்கிய பிரதமர் நவாஸ் ஷெரிப்.. இலங்கை அதிபரோடும் அவர் கலந்துரையாடினார். இது நல்ல சகுனம் அல்லவா?

கீழே படியுங்கள் தினமணி 24.05.2014 ஆசிரியர் தலையங்கத்தின் ஒரு பகுதியை.

“நரேந்திர மோடியின் நல்லெண்ணத்தை, அவரால் தொடர்ந்து விமர்சிக்கப்பட்ட பாகிஸ்தான் புரிந்துகொண்டு, பாகிஸ்தான் பிரதமர் நவாஸ் ஷெரீப் பதவி ஏற்பு விழாவுக்கு வர இருக்கும் நிலையில், இலங்கை அதிபர் ராஜபக்ஷ, பதவி ஏற்பு விழாவுக்கு வருவதற்கு தமிழகத்திலிருந்து எதிர்ப்புக் குரல்கள் வருவது மிகவும் வருத்தத்திற்குரியது. நரேந்திர மோடிக்கு விசா வழங்க மறுத்த அமெரிக்க அரசு, அவர் பிரதமரானவுடன் ராஜாங்க ரீதியிலான அழைப்பு விடுத்திருப்பதை நமது தமிழகத் தலைவர்கள் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.

ராஜபக்ஷவுடன் பேசமாட்டோம். அவரை அழைக்க மாட்டோம். என்று நாம் முடிவெடுத்தால், போருக்குப் பின் வாழத் துடிக்கும் லட்சக்கணக்கான தமிழர்கள் ஈழத்தில் உயிருடன் இருக்கிறார்களே, அவர்கள் கதி என்ன?

அதிபர் ராஜபக்ஷவுடன் பேசாமல் இருப்பதாலோ இலங்கையை முற்றிலுமாகப் புறக்கணிப்பதாலோ நாம் சாதிக்கப் போவது என்ன என்பதை தமிழக அரசியல் கட்சிகள் சிந்திக்க கடமைப்பட்டுள்ளன. கடைசியாக ஒரு வார்த்தை. நமக்குப் பிடிக்கிறதோ இல்லையோ, பாகிஸ்தானும் இலங்கையும் நமது அண்டைய நாடுகள். அந்த நாடுகளுடன் நட்புறவு பாராட்டி நாம் இயங்கியாக வேண்டும். ஆபிரிக்காவுக்கு அப்பால், அல்லது அண்டார்டிக்காவுக்குப் பக்கத்தில் விலகிப் போ என்று சொல்ல முடியாது”.

தினமணி.

எம்.எஸ். ஷாஜஹான்