முஸ்லிம்கள் மீதான திடீர் விசுவாசம்?

அளுத்கம மற்றும் பேருவளை போன்ற இடங்களில் சில அசம்பாவிதங்கள் இடம்பெற் றுள்ளன. ஜனாதிபதி நாட்டில் இல்லாத நேரத்தில் இடம்பெற்ற மேற்படி சம்பவங்களில் முஸ்லிம்களுக்கு சொந்தமான சில வர்த்தக நிலையங்கள் சேதமடைந்துள்ளன. இது குறித்து சட்டம் ஒழுங்கிற்கு பொறுப்பான வர்கள் விரைந்து நடவடிக்கைகளை எடுத்து நிலைமைகளை கட்டுக்குள் கொண்டு வந் துள்ளனர். ஜனாதிபதி விசாரணைகளுக்கு உத்தரவிட்டிருக்கின்றார். ஆனால் நான் இங்கு பேச வந்த விடயம் வேறு. இதுவரைக் கும் முஸ்லிம்களை தமிழர்களின் விரோதிகளாகவும் அரசாங்கத்தின் எடுபிடிகளாகவும் குறிப்பிட்டு வந்த புலிப்பினாமிகளும் அவர்தம் ஆதரவாளர்களும் திடீரென்று முஸ்லிம்க ளுக்காக வரிந்து கட்டிக்கொண்டு கிளம்பியிரு க்கின்றனர்.

நாடு கடந்த அரசு என்று சொல்லப்படும் அமைப்பின் நிர்வாகி உருத்திர குமாரன் தொ டக்கம் யாழ்ப்பாண பல்கலைக்கழக சமூகம் வரைக்கும் அனைவருக்கும் திடீரென்று முஸ்லிம்கள் மீது பாசம் பீறிட்டுப் பாய்கிறது. புலிகளின் தமிழ் நாட்டு முகவரான வை. கோபாலசாமி, இலங்கை முஸ்லிம்கள் தொடர்பில், இந்திய மத்திய அரசு தலையீடு செய்ய வேண்டுமென்று அறிக்கை விட்டிரு க்கின்றார். இதிலுள்ள பெரிய ஆச்சரியம் என்னவென்றால், இன்று முஸ்லிம்களுக்காக வரிந்து கட்டிக்கொண்டு வந்திருக்கும் இந்த புலி ஆசாமிகள் அனைவருமே, அன்று புலிகள் முஸ்லிம் மக்களை உடுத்த உடுப் போடு யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து விரட்டியடித்த போது வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டி ருந்தவர்கள். இன்று வரை உருத்திர குமாரனோ அல்லது தமிழ் நாட்டில் தானே அடுத்த பிராபாகரன் என்னும் நினைப்பில் அலைந்து திரியும் வைகோவோ, புலிகள் யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து முஸ்லிம் மக்களை இரவோடு இரவாக வெளியேற்றியமை தொடர்பில் இதுவரைக்கும் வாய்திறந்த தில்லை. ஆனால் என்ன ஆச்சரியம் இப் போது முஸ்லிம் மக்களின் பாதுகாப்பு தொடர் பாக உருத்திர குமாரன் அறிக்கை வெளியிட் டிருக்கின்றார். வைகோ இந்தியா தலையிட வேண்டுமென்று கூறியிருக்கின்றார். இவற்றை பார்க்கும் போது இவர்கள் எந்தளவிற்கு நேர் மையில்லாத அரசியல் வாதிகள் என்பதை விளங்கிக்கொள்ளலாம்.

கூட்டமைப்பும் தன் பங்கிற்கு முஸ்லிம் மக்களுக்காக வீதியில் இறங்கி போராடத் தயாராக இருப்பதாக அறிக்கை விட்டிருக் கின்றது. தனது சொந்த மக்களுக்கே இது வரை உருப்படியாக எதனையும் செய்யாத கூட்டமைப்பினர், முஸ்லிம் மக்களுக்காக போராடப் போவதாக கூறுவது வேடிக்கை யிலும் வேடிக்கை ஆகும். எதைக் கொண்டு அரசியல் பேசுவது என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்த அனைவரும் வரிந்துகட்டிக் கொண்டு முஸ்லிம் மக்களுக்காக பேசுகின்ற னர். இன்று முஸ்லிம் மக்கள் குறித்து பேசும் உருத்திர குமாரன், அன்று புலிகள் இரவோடு இரவாக முஸ்லிம்களை வெளியேற்றியது தொடர்பில் பேசத் தயாரா? வைகோ பேசத் தயரா? அரசாங்கத்தை எப்படியாவது வீழ்த் திவிட வேண்டுமென்று கங்கணங்கட்டிக கொண்டு அலைந்து திரியும் அனைவரும் இப்போது முஸ்லிம் மக்களின் பாதுகாவலர்களாக மாறியிருப்பதுதான் விந்தை ஆகும்.

ஆனால் முஸ்லிம் மக்களும் அவர்களை பிரிதிநிதித்துவப்படுத்தும் அரசியல் தலைவர்களும் தெளிவாகவே இருக்கின்றனர். அமைச் சர் ரவு+ப் ஹக்கீம் இது பற்றி தெளிவாகவே அறிக்கை வெளியிட்டிருக்கின்றார். முஸ்லிம் மக்களுக்கான பாதுகாப்பை எவரேனும் உறுதிப்படுத்தினால் அமைச்சுப் பதவியை துறக்கத் தயார் என்று தெரிவித்திருக்கின்றார். இதன் மூலம் அவர் மறைமுகமாக எதனை கூறியிருக்கின்றார்? அரசாங்கம் ஒன்றே தங்களுக்கான பாதுகாப்பு என்பதைத்தானே ஹக்கீம் சுட்டிக்காட்டியிருக்கின்றார். முன்னர் தமிழ் தலைவர்கள் உணர்ச்சிவசப்பட்டு செயற்பட்டு தமிழ் சமூகத்தை அதல பாதாளத்தில் தள்ளியது போன்று தாங்கள் நடந்துகொள்ளக் கூடாது என்பதில் முஸ்லிம் தலைவர்கள் தெளிவாக இருக்கின்றனர். இது போன்ற பதட்டங்கள் இடம்பெறும் போது பொறுமையாக அவற்றை கையாள வேண்டும் என்பதில் முஸ்லிம் மக்களின் தலைமை தெளிவாகவே இருக்கிறது. அந்த வகையில் முஸ்லிம் மக்கள் நல்ல தலைவர்களைக் கொண்டிருக்கின்றனர் என்றே கருதுகின்றேன். ஆனால் கூட்டமைப்பினரின் எதிர்பார்ப்போ, தங்களைப் போன்று முஸ்லிம் தலைவர்களும் உணர்ச்சிவசப்பட வேண்டுமென்று, எதிர்பார்க்கின்றனர். ஆனால் அவர்களின் எதிர்பார்ப்பை ஹக்கீம் தவிடு பொடியாக்கிவிட்டார்.

முஸ்லிம் மக்கள் தொடர்பில் யாழ் பல்க லைக்கழக சமூகத்தினரும் அக்கறைப்படு வதாக செய்திகள் வெளியாகியிருந்தன. எந்தளவிற்கு இவர்கள் பச்சை சுயநலவாதிகளாகவும் நேர்மையில்லாதவர்களாகவும் இருக் கின்றனர் என்பதற்கு இதுவே நல்ல சான்றா கும். யாழ்பாணத்திலிருந்து முஸ்லிம்களை புலிகள் வெளியேற்றியதை இந்த பல்கலைக் கழக சமூகத்தினர் இன்றுவரை நியாயப்ப டுத்தி வருகின்றனர். ஒரு புறம் முஸ்லிம் மக் கள் வெளியேற்றியதை நியாயப்படுத்திக் கொ ண்டு, எவ்வாறு முஸ்லிம் மக்களுக்காக இவர் கள் நீலிக்கண்ணீர் வடிக்கின்றனர்? அடிப்படை யில் முஸ்லிம் மக்கள் குறித்து பேசுவதற்கு யாழ் பல்கலைக்கழக சமூகத்தினருக்கு எந்த வொரு தகுதியும் இல்லை.

(கே.வாசுதேவன்)