|
||||
|
Misapplying R2P in Jorge Heine The concept of Responsibility to
Protect has triggered resistance in many countries of the Global South
precisely because of its potential misapplication to situations such as the Sri
Lankan one. Lakshman Kadirgamar, the former Sri Lankan Foreign Minister, was one of the most incisive legal minds of his generation. A former president of the Oxford Union, he made significant contributions to the ILO and the World Intellectual Property Organisation, among other entities. Whoever met him, as I did, could not help but be impressed with his knowledge of international affairs, his passion for peace in his homeland, and his razor-sharp intellect. An ethnic Tamil, he was proud to serve as Foreign Minister in the Cabinet of
President Chandrika Bandaranaike Kumaratunga, a Sinhala, though he knew in so
doing he put his life on the line. And, like so many others of the best and
brightest Sri Lankan Tamils of our time, he paid for it dearly. He was gunned
down one evening in August 2005 in his own home in As terrorist attacks spread from Baghdad to Bombay to Baluchistan, and the
Afghan war spills into Pakistan, one would think that the end of the
25-year-old war in Sri Lanka in May 2009 would be widely greeted. In the South
Asian cauldron, where for too long Moreover, the LTTE, banned in 32 countries, was among the worst terrorist outfits. Combining moral turpitude with high-tech savvy, it invented the suicide bomber-vest, pioneered the deployment of female suicide bombers, excelled in the recruitment of child-soldiers, killed one President at home and a former Prime Minister abroad, and developed the extortion of the Tamil communities abroad to a high art, accumulating, according to some estimates, a $ 300 million to $ 400 million war chest. Uniquely, it set up both a Navy and an Air Force, and a specialised suicide bomber unit, the so-called Black Tigers, whose career high point was the “last meal” (vegetarian) they had with LTTE supremo Velupillai Prabakaran before departing for their final mission . The LTTE’s end should thus be welcomed. Yet, inexplicably, instead of being
praised, President Mahinda Rajapaksa has been criticised in many western
quarters, particularly in As usual, the LTTE used human lives as a shield, and surrounded its high command with some 275,000 civilians. The LTTE heavy artillery was set up in the midst of this civilian population. It was to protect those innocent civilian lives that the Sri Lankan government would suspend for a few days the ongoing military operations, first on January 29 and 30 and then on April 13 and 14. Yet, it found that, on doing so, the flow of civilians out of the LTTE-controlled area would diminish from the 1000 or so a day who would escape regularly, as the Tigers, freed from the need to return fire, were able to turn their guns on these innocent hostages. Even so, and responding to the concern of the United Nations, represented in situ by the U.N. Secretary-General’s chef de cabinet, Vijay Nambiar, as late as early April, the Sri Lankan government was prepared to compromise. A preliminary understanding was reached: the U.N. team would be allowed to go into the LTTE-controlled area, under the auspices of the World Food Programme, to negotiate an end to the conflict, offering full amnesty for the rank and file of the Tigers, and due process of law for their leaders. This was overtaken by events. On April 20, the Sri Lankan Army broke the security perimeter of the LTTE area, and in 72 hours 105,000 civilians managed to escape, even under Tiger fire. From there on, things moved fast. On May 18, it was over. The argument has been made that the international community, invoking the concept of the Responsibility to Protect (R2P), should have intervened to stop the fighting earlier, since “the Sri Lankan government is as responsible as the LTTE for civilian deaths.” Others, like my good friend and former Norwegian official, Vidar Helgesen, have argued that the outcome of the Sri Lankan conflict shows “conflict resolution the Post-American Way,” one in which the brute use of force would replace “emerging international norms and architecture for human security, the responsibility to protect, peace mediation, peace-building, etc.,” making them “obsolete before they even got started.” The resolution of the Sri Lankan conflict would thus fall into the same
category as tragedies such as the Rwandan genocide, the Srebrenica massacre,
and the “killing fields of This does little favour both to In Though the war took its toll, press freedom suffered, and human rights
violations were committed on both sides, the most remarkable thing is how well During these 25 years, One of the great successes of the LTTE was its manipulation of western public opinion. It masterfully played on the identity politics prevalent in advanced democracies, and stayed away from targeting non-Sri Lankans (except, of course, closer to home, Rajiv Gandhi, which was its undoing). Prabakaran died with a side arm in one hand and a satellite phone in the other, gambling to the last minute that the international community would rescue him and his acolytes. While 64 years after the end of the Second World War the Allies continue to celebrate with great fanfare the end of a war that lasted six years, Europeans now have the nerve to accuse the Sri Lankan government of engaging in “triumphalism” — this a bare month after ending a war that lasted 25 years and inflicted great suffering on Sri Lanka. The main task for the international community today is to help The end of the Sri Lankan conflict should be seen for what it is: a victory
of one of (Jorge Heine holds the Chair in Global Governance at the
Balsillie School of International Affairs and is a Distinguished Fellow at the
Centre for International Governance Innovation (CIGI) in Waterloo, Ontario. He
served as
|
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |