நீதி நிலைத்திட வேண்டும்

“இலங்கை கொலைக்களமும் தண்டிக்கப் படாத போர்க்குற்றமும்” என்ற தலைப்பில் இங்கிலாந்து நாட்டைச் சேர்ந்த சேனல்-4 தொலைக்காட்சி வெளியிட்டுள்ள ஆவணப் படம் நெஞ்சத்தைக் கிழித்து ரத்தம் வரவழைப்ப தாக உள்ளது. மனச்சாட்சி உள்ள யாரும், மனிதன் என்று தன்னைக் கருதிக்கொள்கிற யாரும் இந்தக் காட்சிகளைக் கண்டு மனம் கலங்காமல் இருக்கமாட்டார்கள்.  இலங்கையில் நடந்த போரின் இறுதிக் கட்டத்தில் 40 ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட அப் பாவித் தமிழ் மக்கள் கொல்லப்பட்டதாக ஐ.நா. அமைத்த குழு கூறியுள்ளது. உண்மையில், இந்த எண்ணிக்கை இதைவிட அதிகமாக இருக்கும்.

இலங்கை ராணுவத்தினரால் கடுமையாக மனித உரிமை மீறல்கள், போர்க்குற்றங்கள் நிகழ்த்தப்பட்டுள்ளன என்பது உலகறிந்த உண்மை. இதை காணொளிக் காட்சியாக பார்க் கும்போது நடந்த கொடூரம் பதற வைப்பதாக உள்ளது. வழக்கம்போல இலங்கை அரசு தரப் பில், இந்த ஆவணப்படம் சித்தரிக்கப்பட்டது என்றும் மிகைப்படுத்தப்பட்டது என்றும் பூசி மெழுகப்படுகிறது.

எல்டிடிஇ தலைவர் பிரபாகரனின் இளைய மகன் பாலச்சந்திரன் சித்ரவதை செய்யப்பட்டு படுகொலை செய்யப்பட்டுள்ளது தெளிவாகத் தெரிகிறது என்று தடயவியல் நிபுணர்கள் உறுதி செய்கின்றனர். இலங்கை ராணுவத்தினர் மருத் துவமனைகள் உள்ளிட்ட இடங்களில் நடத்திய குண்டுவீச்சால் பச்சிளம் குழந்தைகள் உள்பட பலியாகியுள்ளனர். செஞ்சிலுவைச் சங்க கட்டி டங்களைக்கூட இவர்கள் விட்டுவைக்க வில்லை என்பதை ஏற்கெனவே அந்த அமைப்பு உறுதி செய்துள்ளது.

இலங்கையில் உள்நாட்டுப்போர் முடிந்து இரண்டு ஆண்டுகள் ஆன பின்பும், மனித உரிமை மீறல்களில் ஈடுபட்டோர் மீது சட்ட ரீதியாக நடவடிக்கை எடுப்பதிலோ, இன்னமும் உயிரோடு மிஞ்சியிருக்கும் தமிழ் மக்களுக்கு உரிய நிவாரணம் வழங்குவதிலோ இலங்கை அரசு உருப்படியான எந்தவொரு நடவடிக்கை யும் எடுக்கவில்லை. தமிழ்த் தேசிய கூட்ட மைப்புடன் பல சுற்றுப்பேச்சுவார்த்தைகள் நடத் தப்பட்டுள்ளன. ஆனால் எந்த முன்னேற்றமும் இல்லை. காலம் கடத்தும் உத்தியாகவே பேச்சு வார்த்தை நடத்தப்படுகிறதோ என்ற ஐயப்பாடு எழுகிறது.

கற்றுக்கொண்ட படிப்பினைகள் மற்றும் மறுவாழ்வுக்கான குழு ஒன்றை இலங்கை அரசு நியமித்தது. இந்தக் குழு தனது அறிக்கையை அளித்து ஐந்து மாதங்கள் ஆகிவிட்டன. அதி காரப்பரவல் உள்ளிட்ட பல்வேறு பரிந்துரைகள் அந்த அறிக்கையில் இடம்பெற்றுள்ளன. ஆனால் அதிலுள்ள குறைந்தபட்ச பரிந்துரைகளை நிறைவேற் றக்கூட ராஜபக்சே அரசு தயாராக இல்லை. சர்வதேசத் தரத்திலான நம்பகத்தன்மையுள்ள, சுயேட்சையான விசாரணைக் குழு ஒன்றை அமைத்து மனித உரிமை மீறல்கள், போர்க் குற்றங்கள் குறித்து விசாரிக்க ராஜபக்சே அரசு தயங்குவது ஏன். மடியில் கனம் இல்லை என் றால் வழியில் பயம் எதற்கு?

இந்தப் பிரச்சனையில் இந்திய அரசின் நட வடிக்கை மிகவும் மெத்தனமாகவும், அலட்சிய மாகவும் உள்ளது. இதைக் கண்டித்து நாடாளு மன்றத்தில் மார்க்சிஸ்ட் கட்சி உள்ளிட்ட கட்சி கள் வெளிநடப்புச் செய்துள்ளன. இலங்கையில் கொட்டிய ரத்தம் இன்னமும் காயவில்லை. கொலையானோர் பட்டியலில் நீதியும் நியாயமும் சேர்ந்துவிடக்கூடாது.

(தீக்கதிர்)