அமெரிக்கத் தீர்மானம் உதவுமா?

(ஞாநி)

ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் மனித உரிமைகள் கவுன்சில் மாநாட்டில் அமெரிக்கா இலங்கை நிலை பற்றிக் கொண்டு வந்திருக்கும் தீர்மானம் குறித்த விவாதம் உலகெங்கும் சூடு பறக்கிறது. இந்தத் தீர்மானத்தை இந்தியா ஆதரிக்கவேண்டுமென்று தமிழகத்தின் அனைத்துக் கட்சி எம்.பிகளும் (முதன்முறையாக ? ) ஒருமித்த ஆவேசக் குரலில் நாடாளுமன்றத்தில் வற்புறுத்துகிறார்கள்.இந்தப் பிரச்சினையில் எனக்குத் தோன்றும் கருத்துகளை ஒவ்வொன்றாகப் பார்ப்போம்.

1. இலங்கை அரசின் போர்க் குற்றங்களைப் பற்றி பேசும் தகுதி இல்லாத நாடு அமெரிக்கா. உலகெங்கும் போர்க் குற்றங்களை கூசாமல் செய்துவந்திருக்கும் நாடு அமெரிக்கா.இப்போதும் அதன் அசல் அக்கறை ஈழத்தமிழர்கள் மீது அல்ல என்பதே என் கருத்து. தெற்காசியாவில் சீனாவுக்கு எதிரான காய் நகர்த்தலில் இலங்கை அரசியலை அது பயன்படுத்துகிறது. அமெரிக்காவை அங்கிருக்கும் ஈழத்தமிழர்கள் வேண்டுமானால் நம்பிக் கொள்ளலாம். ஈழத்தில் இருக்கும் தமிழர்கள் நம்புவதில் ஒரு பயனும் அவர்களுக்கு இல்லை.

2. டெல்லியில் பாராளுமன்றத்தில் குரல் எழுப்பும் தமிழக அரசியல்வாதிகள் நமபத்தகுந்தவர்களே அல்ல. போர் நடந்துகொண்டிருந்தபோது இதே ஒற்றுமையை இதே ஆவேசத்தை அவர்கள் டெல்லியில் காட்டவில்லை. காட்டியிருந்தால் போரை நிறுத்தி பேச்சு வார்த்தைக்கு நகர்த்த பாடுபட்டிருந்தால், ஆயிரக்கணக்கான உயிரிழப்புகளும், பொருட் சேதமும் தவ்ரிக்கப்பட்டிருக்க முடியும். அப்போதும் முதலமைச்சராக இருந்த கருணாநிதி தன் பதவியை ராஜினாமா செய்யப்போவதாக் மிரட்டியிருந்தாலே டெல்லி கேட்டிருக்கும். இப்போது பல்லில்லாத தண்ணிப் பாம்பாக அவர் இருக்கும் நிலையில் அவர் மிரட்டல்களுக்கு அர்த்தமே இல்லை.

3. ஐந்து மாநிலத் தேர்தல்களுக்குப் பிறகு டெல்லியில் காங்கிரஸ் ஆட்சியைக் கவிழ்த்து இடைத்தேர்தல் வரவழைக்க பி.ஜே.பி அயராமல் செய்துவரும் முயற்சியின் ஒரு பகுதியாகவே இப்போதைய சலசலப்பும் தெரிகிறது.

4. காங்கிரசும் இந்திய அரசும் இலங்கை அரசைக் கண்டிக்காமல் அரசியல் செய்தால்தான் அங்கே சீனாவின் செல்வாக்கை சமன்படுத்த முடியும் என்று உறுதியாக நம்புகின்றன. இந்த அணுகுமுறையில் உடனடியாக எந்த மாற்றமும் வரப்போவதாகத் தெரியவில்லை. தமிழகக் காங்கிரஸ் எம்.பிகள் தமிழ்நாட்டு உணர்ச்சிகளை சமாளிக்க வளைத்து வளைத்துப் பேசும் உத்தியைப் பின்பற்றுகிறார்களே தவிர அவர்கள் கையில் எந்த பலமும் இருப்பதாகத்தெரியவில்லை.

5. அமெரிக்காவின் தீர்மானமே ஒரு சரியான தீர்மானம் அல்ல என்று விமர்சகர் அ.மார்க்சும், அதைவிட அழுத்தமாக் தமிழ் தேசீய இயக்கத் தலைவர் தியாகுவும் முன்வைக்கும் கருத்துகளே எனக்குச் சரியென்று தோன்றுகிறது. ”ஐ நா தீர்மானத்தை திமுக அதிமுக ஆதரிப்பதனால் அது தமிழர்களுக்கு நல்ல தீர்மானமாகி விடாது. காங்கிரஸ் எதிர்ப்பதனால் அது இலங்கைக்கு எதிரான தீர்மானமாகி விடாது. இந்த தீர்மானத்தின் உள்ளடக்கம் என்ன என்பதை பொறுத்து தான் இந்த தீர்மானத்தின் சாதக பாதகம் அலசப் பட வேண்டும். இந்தியா, இலங்கை , அமெரிக்கா ஆகிய மூன்று நாடுகளும் சேர்ந்து செய்யும் சூழ்ச்சியாகவே இந்த தீர்மானத்தை”தான் பார்ப்பதாக தியாகு ஒரு நேர்காணலில் விரிவாகவே தெரிவித்திருக்கிறார். போர்க்குற்றங்கள் பற்றிய சுயேச்சையான சர்வதேசக் குழு விசாரணையை வரவிடாமல் தடுக்கவே இந்தத் தீர்மானம்பயன்படும் என்ற தியாகுவின் கருத்து சரியென்றே எனக்கும் படுகிறது.

ஒட்டுமொத்தமாக இந்த விஷயத்தில் எப்போதும் போல உணர்ச்சிவசப்படுவது தீர்வுகளை தராது. அறிவுப்பூர்வமாக அலசி காய்களை நகர்த்தித்தீர்வுகளைத் தேடுவதே சரியான வழி என்ற என் கருத்து மறுபடியும் உறுதியாகிறது.

நன்றி: கல்கி