|
||||
|
India's
UN 'yes' vote was a wrong move on Sri Lanka (KANWAL SIBAL) Many arguments can be made against our decision to
vote against Sri Lanka in the Human Rights Council in Geneva, a decision highly
questionable from the foreign policy point of view. Domestic compulsions seem
to have outweighed foreign policy considerations in this case. India and the
West have been at odds on how best to address the issue of human rights
internationally. India shares the view that the West uses the issue to embarrass,
destabilise or topple politically uncongenial
governments. During the Cold War the Soviet Union was succesfully
destabilised through the human rights basket of the
Helsinki Accords. Cuba has been a favourite target
year after year. Prime Minister Manmohan
Singh with Sri Lankan President Mahinda RajapaksaAfter the Cold War ended many countries have come
under the West's scanner on human rights issues, ranging from Libya, Iraq and
erstwhile Yugoslavia to Iran, China and Russia. Belarus is under pressure on
this count and so is Syria. India, until recently, has been under stress too.
With improved India-US ties the US government now disregards periodic reports
from international human rights organisations on our
alleged human rights infringements in Jammu & Kashmir in particular, but
the issue has not disappeared. Because the West uses the issue of human rights
selectively, targetting adversaries and protecting
allies, India has taken a principled position all these years at Geneva to
oppose or abstain on human rights resolutions against individual countries in
the Human Rights Commission and its re-incarnation under US pressure as the
Human Rights Council. India has not believed in this name and shame game
played for cynical ends by powerful countries who claim the high moral ground
on humanitarian issues, but whose own international actions, often hugely
costly in human terms, are shielded from any formal censure because of their
dominant position. India also believes that the principle of sovereignty of states
and non-interference in their internal affairs should be respected. While India shares the values of democracy,
pluralism and human freedoms with the West, it differs with it on the degree of
activism to spread these values world-wide. In India's thinking, promotion of values should not
be a cover for an aggressive promotion of self-interest. India does not want to
be in the business of shaping the global order according to the values it
espouses as a country, as that entails passing judgments on how countries run
their internal affairs and assuming burdens on behalf of the citizens of a
foreign country that rightly fall within the purview of national governments. In the case of the vote on Sri Lanka, irrespective
of the reality of the human rights situation there, we have departed from our
principled position on these matters. The irony is that in the past we have stood on the
side, explicitly or implicitly, of China, Sudan, Belarus, Zimbabwe,
Turkmenistan, North Korea, Iran, Syria and so on by voting against or
abstaining on resolutions. Are these countries closer to us than Sri Lanka? If
we had to move from principle to pragmatism on human rights issues, should we
have begun with Sri Lanka, where bilateral sensitivities are far more acute
than in any other case? Once we drift from our moorings of principle at
Geneva, we will not be able to escape taking up positions on human rights
issues involving specific countries. Tomorrow how will we justify not voting
against Iran, or for that matter China? And, if for delicate political reasons we do not
want to rock our relations with these countries by joining others in indicting
them, how will we justify in retrospect our vote against Sri Lanka? In voting against Sri Lanka on a western sponsored
resolution, have we now concluded that the West's treatment of human rights
issues has become universally acceptable and even-handed in its treatment of
friends and adversaries? Our vote against Sri Lanka in a multilateral forum
should have followed a public hardening of posture bilaterally with our neighbour. We should have appeared to have exhausted
bilateral diplomacy before joining the West at Geneva to summon Sri Lanka to
assume its human rights responsibilities towards its own population. We have, however, maintained an intensive dialogue
with Sri Lanka on the Tamilian question and are
undertaking rehabilitation and reconstruction operations in the North. We have
not given any impression of a diplomatic impasse with Sri Lanka even as we have
continued to press it to discard triumphalist
thinking and move forward on reconciliation and devolution. That we amended the US/EU sponsored resolution to
make it less intrusive, more balanced and more respectful of Sri Lankan
sovereignty is not sufficient justification for joining with distant powers to
pick on Sri Lanka at Geneva. We should be in control of our relationship with
Sri Lanka instead of following the lead of others or seeking to achieve our own
political ends through them. Those in India advocating that we should have taken
the lead at Geneva to move against Sri Lanka are implicitly endorsing the
manipulative dimension of western human rights policies, while forgetting that
this instrument has been used against us in the past and can be in the future. Those who argue that in censuring Sri Lanka India
has shown its readiness to act as a responsible power subscribe to demeaning
criticism of India in western circles as well as the fiction that western
policies are inherently responsible. While democracies have to be sensitive to public
opinion, should our foreign policy be held hostage to coalition politics?
Should individual states be allowed to dictate to the Centre foreign policy
decisions whose implications go beyond immediate domestic political equations? Our foreign policy risks becoming erratic and
capricious if domestic pulls become overly influential in shaping its
direction. The writer is a former Foreign Secretary |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |