உள்ளத்தின் ஆழத்தில் இருந்து மரியாதை தொடங்க வேண்டும்

ஒரு காலத்தில் பெரியவர்களுக்கு முன்னால் அமர்வதற்கே இளம் வயதினர் ஆயுள்காலத் தயக்கம் காட்டுவார்க்ள. அப்பாவை ‘ஐயா’ என பணிந்து கைகட்டி மதிக்கும் பழக்கம் ஒரு பத்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வரை சர்வ சாதாரணம். இப்போதைய உயர் தொழில்நுட்ப யுகம் மரியாதையைத் தூக்கி வெளியே வீசிவிட்டதோ எனும் கவலை எழுகிறது. கிராமத்துப் பெரியவர்களுக்கும், முதியவர்களுக்கும் தலைமுறை தலைமுறையாகத் தரப்பட்டுக் கொண்டிருந்த மரியாதையிலும் விரிசல் விழுந்திருக்கிறது. அவர்கள் வேண்டாத சுமைகளாகப் பார்க்கப்படும் துயரமான நிலையும் உருவாகிவிட்டது. மீண்டும் ஒரு களங்கமற்ற அன்பிலும் மரியாதையிலும் பிணைக்கப்பட்ட ஒருகலாசாரத்தைக் கட்டி எழுப்ப வேண்டும் எனும் ஆதங்கம் நமக்குள் எழாமலில்லை.

பிறருக்கான மரியாதை நமது உள்ளத்தின் ஆழத்திலிருந்து தொடங்க வேண்டும். வெற்று வார்த்தைகளால் வரும் மரியாதைப் பூக்கள் தொட்டால் சிணுங்கியைப் போன்றவை. சட்டென வாடி விடும். உள்ளத்தில் வேர்விடும் மரியாதையின் வாடாமல்லிகை விழிகளில் பூக்கும்போது இதயத்தையே வசீகரிக்கும். ஒரு புன்னகையில் முதல் சுவடில் இருந்தும் தொடங்கலாம் பிறருக்கான நமது மரியாதை.

யாருக்கு மரியாதை செலுத்த வேண்டும்? எனும் கேள்விக்கு ‘எல்லோருக்கும்’ என பதில் சொன்னால் முறைப்பீர்கள். உண்மையில் அதுதான் சரியானது. நம்மை விட உயர்ந்தவர்களை மதிக்க வேண்டும் என்பது சமூகம் கற்பித்த தவறான பாடம்.

குறைந்தவர்களாய் கருதப்படும் நபர்களுக்கும் அதே மரியாதையை வழங்க வேண்டும். வயதிலோ பெருமையிலோ, பொருளாதாரத்திலோ, எதில் வேண்டுமானாலும் அவர்கள் குறைந்திருக்கலாம். ஒரு இரவலரோ, மனநோயாளியோ, சிறுவனோ எல்லோருமே மரியாதைக்குரியவர்களே!

தனது குழந்தை சமூகத்தில் மரியாதை கொடுப்பவனாகவும் மரியாதை பெறுபவனாகவும் இருக்க வேண்டும் என்பது எல்லா பெற்றோருக்குமான கனவு. ஆனால் உண்மை என்ன தெரியுமா? மரியாதை செலுத்தத் தெரிந்த பெற்றோருடன் வளரும் குழந்தைகள் மட்டுமே மரியாதையைக் கற்றுக்கொள்ளும்.

வீட்டில் வேலை செய்யும் வேலைக்காரப் பெண்ணுக்கோ வீட்டு வேலைக்கு வரும் நபருக்கோ பெற்றோர் எப்படி மரியாதை செலுத்துகிறார்கள் என்பதைக் குழந்தை பார்த்துப் படிக்கும். குழந்தைகள் வார்த்தைகளிலிருந்தல்ல, வாழ்க்கையிலிருந்தே பாடங்களைப் பெற்றுக்கொள்ளும்.

உங்களிடம் ஒரு கடதாசியை கொடுத்து உங்கள் வீட்டுக்குத் தினமும் கீரை கொண்டு வரும் பாட்டியின் பெயரையோ, அல்லது அலுவலகத்தில் கழிவறை சுத்தம் செய்யும் பெண்மணியின் பெயரையோ எழுதச் சொன்னால் எத்தனை பேர் சரியான விடை எழுதுவீர்கள்? மிக எளிய கேள்வி. ஆனால் நாம் மனிதனை மனித நேயத்தை எந்த அளவுக்கு மதிக்கிறோம் என்பதற்கான விடை அந்தக் கேள்வியில் இருக்கிறது!

‘ஒருவரைத் தூக்கி விடுவதற்காக அல்லாமல் வேறு எதற்காகவும் அந்த நபரைக் குனிந்து பார்க்கக் கூடாது’ என்றார் ஜெஸி ஜேக்ஸன். மரியாதைக்கு உரியவர்கள் யார் யார் என்பதை இந்த வாசகம் நமக்கு விளக்குகிறது.

குழந்தைகளுக்கான கல்வி எப்போதுமே வழிகாட்டுதல் பாராட்டுதல் எனும் தொடர்ந்த இரண்டு செயல்களின் மூலமாகவே நடக்கும். சரியானதைச் செய்ய வழிகாட்டுவதும் சரியானதைச் செய்யும்போது பாராட்டுவதும் அவர்களை மரியாதைக்காரர்களாக வளர உதவும்.

பிறரிடம் அன்பாக நடந்து கொள்ள வேண்டும் எனும் அடிப்படை இயல்பை அவர்களுக்குப் போதியுங்கள், மரியாதை செயல்கள் என்பவை அன்பின் மையத்திலிருந்து வெளிவரும் கிளைகளே. மரியாதை என்பது சின்னச்சின்ன செயல்களிலும் வெளிப்பட வேண்டும் என்பதை குழந்தைகள் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். உதாரணமாக பிறருடைய பொருட்களைப் பயன்படுத்துவதற்கு முன்பு அனுமதி கேட்பது கூட மரியாதையின் ஒரு வடிவமே.

ஒருவேளை நீங்கள் மரியாதைக் குறைவாக நடப்பதைக் குழந்தை உங்களிடம் சுட்டிக்காட்டினால் எந்தக் காரணம் கொண்டும் சாக்குப்போக்கு சொல்லாதீர்கள். ‘தப்பு தான்’ என ஒத்துக் கொண்டு அதை விலக்கி விடுங்கள்.

மரியாதை என்பது கைகட்டி கேப்பது அல்ல. அதற்குப் பல்வேறு முகங்களும் அகங்களும் உண்டு.

பிறர் சொல்லும் விடயங்களைக் கவனமுடன் கேட்பது அவர்களுக்கு நாம் செலுத்தும் மரியாதைகளில் ஒன்று. நாம் பேசுவதை அடுத்தவர் கவனிக்க வேண்டுமென விரும்புகிறோம் இல்லையா? அதே போலத்தான் பிறருடைய மனநிலையும் இருக்கும். அவர்களுடைய பேச்சை ஈடுபாட்டுடன் கேட்கும் போது அவர்களுக்கு நாம் மரியாதை செலுத்துபவர்கள் ஆகிறோம்.

‘எனக்கு நாக்கு ஒன்று தான் வாக்கும் ஒன்றுதான்’ என்று சிலர் சொல்வதைக் கேள்விப்பட்டிருப்பீர்கள். அடுத்த நபருக்கு நீங்கள் கொடுக்கும் உயரிய மரியாதை இது. உதாரணமாக நீங்கள் குறைந்த விலைக்கு ஒரு பொருளை விற்க வாக்குக் கொடுத்தாலும் சரி அல்லது அதிக விலைக்கு ஒரு பொருளை வாங்குவதாய் வாக்குக் கொடுத்தாலும் சரி. அதைக் காப்பற்றுங்கள். நீங்கள் அடுத்த நபரை மதிக்கிaர்கள் என்பதன் அடையாளமே இது!

உங்கள் மரியாதையை அடுத்தவருடைய நேரத்தை மதிப்பதிலும் வெளிப்படுத்தலாம். குறிப்பிட்ட நேரத்தில் சந்திப்பதானாலும் சரி குறிப்பிட்ட நேரத்தில் சந்திப்பை முடித்துக் கொள்வதானாலும் சரி. அடுத்தவருடைய நேரத்தை மதிப்பதன் மூலம் அவர்களை நீங்கள் மதிக்கிaர்கள்.

சின்னச் சின்ன விடயங்களில் உங்களுடைய கரிசனையைக் காட்டுங்கள். நன்றி ‘மன்னியுங்கள்’ எனும் ஆத்மாத்த வார்த்தைகள் மரியாதை கலந்த அன்பின் வெளிப்பாடுகளே.

உரையாடல்களில் அடுத்த நபரைப் பேச விடாமல் இடைமறிப்பது அவரை அவமானப்படுத்துவது போன்றது. பிறருடைய கருத்தை மதிப்பதும் அவர்களுடைய எண்ணங்களை வரவேற்பதும், அதுகுறித்து விவாதிப்பதெல்லாம் அவர்களை நீங்கள் மதிக்கிaர்கள் என்பதற்கான அடையாளங்கள்.

சின்னச் சின்ன விடயங்களை வைத்து விமர்சிப்பது, பொதுவில் தவறைச் சுட்டிக்காட்டி அவமானப்படுத்துவது அடுத்தவர்களைக் குறித்து கிசுகிசுக்கள் பரப்புவது போன்றவையெல்லாம் மரியாதையைத் தூக்கி ஓடையில் போடுவது போன்ற விடயங்கள். நிறம், குணம், உடல் எடை, மதம் என எதை வைத்தும் பிறரைக் கிண்டலடிக்காமல் இருக்க வேண்டியது அவசியம். பிறரை அவருடைய இயல்போடு ஏற்றுக்கொள்வதில் இருக்கிறது நாம் அவருக்கு வழங்கும் மரியாதை.

பிறருடைய தோற்றத்தைக் கண்டு கிண்டலடிக்கும் கொடூர முன்மாதிரியை பல திரைப்படங்கள் தங்களை அறியாமலேயே செய்து கொண்டிருக்கின்றன. அத்தகைய பலவீனமான மனநிலையிலிருந்து நமது சமூகத்தைக் காப்பாற்ற வேண்டியதும் நமது கடமையாகும்.

வயதில் பெரியவர்கள் நம்மிடம் எதையாவது சொல்லும்போது மரியாதையுடன் அவர்களை அணுக வேண்டும். உங்கள் அறிவை எல்லாம் கழற்றி வைத்து விட்டு ‘ஒரு சின்ன மழலையாய் மாறி’ அவர்களுடைய அறிவுரைகளைக் கேளுங்கள். அவர்களுடைய வாழ்த்து உங்களை வளர்க்கும்.

உங்களைப் போல பெரியவர்கள் எல்லோருமே அறிவு கூர்மையாக இருக்க வேண்டுமென நினைக்காதீர்கள். மழலையாய் இருந்தபோது நீங்கள் உங்கள் தந்தையிடம் ஒரே கேள்வியை ஆயிரம் முறை கேட்டிருப்பீர்கள்.

இப்போது அவர்களுடைய முதுமையில் அவர்கள் ஒரே கேள்வியைப் பலமுறை கேட்டால் எரிச்சல் படாதீர்கள். அவர்கள் உங்களை எப்படி அணுகினார்களோ அதே ஆனந்தத்தோடும் விருப்பத்தோடும் அணுகுங்கள். ஒவ்வொருவருடைய விருப்பமும், வெறுப்பும் தனித்தனியானவை. அவை குறித்த விமர்சனங்களைத் தவிருங்கள்.

புறம் பேசுவது பிறரை மரியாதைக் குறைவாய் நடத்துவதன் அப்பட்டமான வெளிப்பாடு. அவரவர் எல்லைக்குள் அவரவர் மரங்கள் பூக்கள் பூக்கட்டும். எங்கும் உங்கள் பூக்களே விளைய வேண்டுமென பிரியப்படுவதே தவறுதான்.

பிறருக்காக கொஞ்சம் சிரமங்களைத் தாங்கிக் கொள்ளும் மனம் இருந்தால் நீங்கள் உங்கள் ஆழ்மனதில் அன்பினால் நிறைந்தவர் என்று பொருள். நடுவழியில் ‘லிப்ட்’ கேட்கும் நபரை ஏற்றிக்கொள்வது கூட அவரை நீங்கள் மதிக்கிaர்கள். அன்பு செய்கிaர்கள், அவருக்காக கரிசனை காட்டுகிaர்கள் என்பதையே காட்டும்.

போகும் வழியில் அவரை இறக்கி விடுவதற்குப் பதில். இன்னும் கொஞ்சம் சிரமம் தாங்கி அவருக்கு வசதியான ஒரு இடத்தில் இறக்கிவிட்டால் நீங்கள் உங்கள் மரியாதைத் தன்மையில் இரண்டு படி மேலேறிவிட்டீர்கள் என்று பொருள். அன்பு சின்னச் சின்ன விடயங்களில் வெளிப்படட்டும் என்கிறார் அன்னை திரேசா.

இரண்டு நபர்களுக்கு இடையே உள்ள இடைவெளியை இறுக்கிக்கட்டும் ஒரு அழகிய மந்திரம் மரியாதை. இந்த மரியாதை என்பது வீட்டுக்கு வெளியே மட்டும் செலுத்த வேண்டிய சமாச்சாரமல்ல, வீட்டுக்கு உள்ளேயும் பரிமாறப்பட வேண்டிய விடயம் என்பதை மறக்காதீர்கள்.

‘பிறர் உங்களை எப்படி நடத்த வேண்டுமென விரும்புகிaர்களோ, அப்படியே நீங்களும் அவர்களை நடத்துங்கள்!’ இந்த வாக்கியம் எப்போதும் மனதில் இருந்தால் உங்கள் செயல்களில் வாசம் வீசும்.