|
||||
|
On the alleged death of democracy (Malinda Seneviratne) There’s a song they sing in demonstrations all
over the United States of America, especially when war is protested: ‘Blowing
in the wind’. Powerful words no doubt
but leaves one feeling a bit short-changed for ’Merica
has struggled and struggled but failed to recapture the spirit of the
sixties. That country has let fly
missiles far worse than cannon balls in all directions, spewing death and
destruction in volumes and ways unthinkable in the sixties. Forty years later, under a Black man,
supposedly an intellectual of sorts, ’Merica is still
doing what ’Merica knows best: bombing countries into
the middle ages. They’ve stopped counting cannon balls
for they’ve stopped making them, I believe.
The sixties were made of both hope and dope in
equal parts and the consumers kidded themselves into believing they were
synonyms. Dope has since left Hope far
behind and, one could argue, entered into an unholy agreement of sorts with
‘cannonballs’. The missiles have flown
and are flying and there’s no sign of them being banned. Well, as long as they are been fired by
certain people and not others. This is
not about hope, dope, cannonballs and banning though. It is about the ditty,
the ‘how many times’ part of it at least.
The song came to me a couple of days ago, i.e. the day the 18th
Amendment to the Constitution was passed in Parliament. It came to me in the
form of statements regarding democracy. ‘Democracy
is dead’ some people screamed. That’s
familiar, I thought. How many times must
the cannonballs fly before they are forever banned? How many times must democracy die before we
can confirm its death? Democracy
died (in my memory) in 1975 when Sirimavo
Bandaranaike used Parliamentary numbers to extend the term of the United Front
Government by two years. Democracy died in 1978 when J.R. Jayewardene’s
constitution was passed in Parliament.
JRJ killed Democracy died when JRJ stripped his principal opponent, Sirimavo of her civic rights. The dead body was dragged to Jaffna in 1981
and slaughtered on an altar called DDC elections. He killed
it again when he held a patently undemocratic referendum in 1982 to extend the
life of the Parliament by 6 years. Democracy also died when JRJ abused state
resources to get re-elected in 1982.
That many-times-killed body was killed yet again the following year when
he obtained undated letters of resignation from all UNP MPs in Parliament. The
corpse was unearthed in 1987 July and mutilated again with the help of Rajiv
Gandhi in a re-murder where Ranil Wickremesinghe
presented the 13th Amendment to the Constitution to Parliament carefully
leaving out key articles of the text.
JR’s successor, Ranasinghe Premadasa
didn’t seem to believe the relevant death certificate was genuine, so he
riddled the dead body with some 60,000 bullets between 1988 and 1990. The rathu sahodarayas of the JVP who ran a self-styled punchi aanduwa (small government)
courtesy the galkattas and T-56 strung it up on lamp
posts and indulged their own perverted needs to mutilate and insult the
‘dead’. Since
then there have been many other democracy-dyings in
Sri Lanka. Each time something happens
or is made to happen, old placards are cleaned of cobweb and waved at the
media. Black arm bands materialize. Somber looks are taken from political
wardrobes and draped on the faces of people who don’t have the moral authority
to lament such deaths, themselves being accessories after the fact of murder
more often than not. The 18th
is a democracy-death, some believe. I object.
I am not cheering, no. Neither am
I given to tossing around death certificates at the drop of a hat. There’s only one difference between the JRJ
‘moment’ of 1978 and the 18th Amendment when it comes to power, power
centralization, space for popular participation, insulation of the public from
the politician (especially the Executive President) etc: theoretically, the
President can remain in power beyond 12 years. In 1978 there were no
‘independent commissions’. The 18th
Amendment effectively rendered the flawed 17th Amendment irrelevant. When it comes down to the day-to-day the
identity of the particular president is not important. What is crucially
important is the power vested in that office. It is essentially the same kind of
sway that JRJ privileged himself with 1978.
So if we are talking ‘death’ here, we are talking of a corpse that’s
been rotting for 32 years. This is
why I did not know whether to laugh or cry when I got an email urging me to
attend a sixties kind of protest on September 8, 2010. It was titled ‘Light a candle for democracy;
stand against the 18th Amendment’. I’ve
stood in other ways, so I didn’t think it made sense to be at this little
feel-good ceremony. A handful of people
had attended, I heard. The most
interesting question pertaining to this candle-lit romance was raised by a
friend in the following way: ‘Strange
that JR's vicious persecution of the Tamil population and his vile referendum, Ranil's secret CFA and Chandrika's
latter day shenanigans did not move the people who will be at this 'vigil'. I
expect most of them will be of the really, really posh crowd who actually
applauded those previous horrendous abuses, which push this one into
insignificance. So sad for this country that the UNP was allowed to abuse the
public's powerlessness to such a degree that everything others do after them
looks innocuous in comparison.People who were
disturbed by both those UNP doings and the unseemly haste in the current
episode are few - and include me (and you too I imagine). Sadly we have the JVP
in the same club!’ It takes
a lot to kill democracy. I mean, to really, really
kill it. That’s not because people with selective memory stand up and hold
candles. It is not because people play relative merits and privilege the
consideration of personality over assessment of legislation related to vesting
of powers. It is because a handful of
people see beyond warrior and war, personality and personal preference, party colour and politician.
I don’t
think missiles will be outlawed anytime soon. I doubt if democracy gets killed
by mere pronouncement and/or lament. Thankfully. |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |