பத்மநாபாவின் தீர்க்கதரிசனம்

முன்பு எப்போதையையும் விட தற்போது அதிகம் பேசப்படுகின்றது

(தோழர் ஜேம்ஸ்)

இலங்கைத் அரசியலில் தற்போது அதிகம் புழக்கத்திலிருக்கும் சொல் 13 வது திருத்தச் சட்டம். அது தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பாக இருக்கட்டும் அல்லது இலங்கை அரசாக இருக்கட்டும் எதிர்க் கட்சி ஐதே கட்சியாக இருக்கட்டும் இலங்கை ஐக்கிய தேசிய முன்னணி அரசில் அங்கம் வகிக்கும் பேரினவாதக் கட்சிகளின் பிரதிநிதிகள் சம்பிக, விமல் வீரவன்ச உட்பட அரசில் அங்கம் வகிக்காத பொது பல சேன போன்ற அமைப்புக்களாக இருக்கட்டும் எங்கும் யார் வாயிலும் இதே பேச்சுத்தான். அரசில் அங்கம் வகிக்கும் இடதுசாரிக்கட்சிகளின் தலைவர்களும் இதே பேச்சில்தான் வீழ்ந்து கிடக்கின்றனர்.

இவர்களில் ஒரு பகுதியினர் 13 வது திருத்தச் சட்டம் மூலம் தமிழருக்கு அதிக உரிமை வழங்கப்பட்டு விட்டது. அது தனிநாடு வரை கொண்டு சென்றுவிடும் எனவே இதனை முற்று முழுதாக நீக்கவேண்டும் என்கின்றனர். இன்னொரு தரப்பினர் அதில் உள்ள அதிகாரங்கள் குறைக்கப்பட வேண்டும் என்கின்றனர். தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்போ 13 வது திருதச்சட்டதை இல்லாது செய்யக் கூடாது. இது தமிழ் மக்களுக்காக வழங்கப்பட்ட உரிமைகளை இல்லாது ஒழிக்கும் செயற்பாடு என்று கோரிக்கை வைக்கின்றனர். (இதன் மூலம் தேர்தலில் தமது வாக்குவங்கிகளை காப்பாற்றுவதில் இவர்கள் வெற்றி பெற்றவர்களாக்கப்படுவர்.) கூடவே இந்தியாவிடம் முறைப்பாடும் செய்கின்றனர்.

மேலும் இந்தியாவும் தமது அனுசரணையுடன் உருவாக்கப்பட்ட 13 வது திருத்தச் சட்டதை இல்லாது ஒழிக்கும் செயற்பாட்டில் இலங்கை அரசு செயற்படவோ அல்லது இதனை ஊக்கிவிக்கும் செய்பாடுகளில் ஈடுபடவேண்டாம் என்று பகிரங்கமாவும். மறைமுகமாக 'இராஜதந்திர' ரீதியிலும் இலங்கை அரசை அணுகியுள்ளது. இலங்கையின் தமிழ் மக்களுக்காக குரல் கொடுக்கும் அமெரிக்காவும் தனது பங்கிற்கு 13 வது திருத்தச்சட்டம் தொடரப்படவேண்டும் என்று கருத்து தெரிவிக்கின்றது.

கால் நூற்றாண்டிற்கு முன்பு 1987ம் ஆண்டு தோழர் பத்தமநாபா தீர்க்க தரிசனத்துடன் இந்திய அனுசரணையுடன் உருவாக்கப்பட்ட 13 வது திருத்தச்சட்டத்தின் பிரகாரம் உருவாகப்பட்ட இணைந்த வடக்கு கிழக்கு மாகாண சபையை ஏற்று முடிந்தளவில் சகல வடக்கு கிழக்கு ஜனநாயக முற்போக்கு சக்திகளையும் இணைத்து மூவின மக்களுக்குமான மாகாண சபை நிர்வாகத்தை உருவாக்கினார். இவ் மகாண சபை நிர்வாகத்தை திறம்பட செயற்படுத்த தகுதிகாண் நபராக வரதராஜப் பெருமாளையும் அமர்த்தினார். இந்த 13 வது திருத்தச்சட்ட மூலம் உருவாக்கப்பட்ட மாகாண சபை முறமையான இலங்கை தமிழ் பேசும் மக்களின் அரசியல் தீர்வுக்கான ஆரம்ப புள்ளியாக கொண்டு செயற்படுவதற்து எற்ப நாம் செயற்படவேண்டும். இது ஒரு முழமைபெற்ற அரசியல் தீர்வு அல்ல மாறாக இதனை ஒரு ஆரம்ப புள்ளியாக நாம் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டிய சர்வதேசிய அரசியல் சூழலில் நாம் உள்ளோம். இதனை நாம் திறம்பட பயன்படுத்தி அடுத்த கட்டத்திற்கு நகர்த்தி செல்ல வேண்டும் என்று நம்பினார். இதன் வழியில் செயற்படவும் விளைந்தார்.

இவ் மாகாண சபை தனது ஆயுள்காலத்தை ஒருவருடம் பூர்த்தி செய்யக் கூட அனுமதியாது பிரேமதாஸ புலிகளுடன் இணைந்து செயற்பட்டார். இதற்கு பலம் சேர்த்து இலங்கையில் ஜேவிபி. ஏன் எதிர் கட்சியாக இருந்த சிறீமாவோ பண்டாரநாயக்காவும் இதனை விரும்பினார். இதற்கான முழு அனுசரணையையும் இந்தி மத்திய அரசில் பிரதமராக இருந்த விபி. சிங் செய்தார். புலிகளின் விருப்பிற்கு ஏற்ப, தமிழ் நாட்டின் பலம் மிக்க தலைவர் மு. கருணாநிதி ஈபிஆர்எல்எவ் இன் தலமையிலிருந்த மாகாண சபையை இல்லாது செய்ய தனது முழுப்பலத்தையும் பிரயோகித்தார்.

இதனைத் தொடர்ந்து தமிழ நாட்டடில் வைத்து ராஜீவ் காந்தியும் இதன் பின்பு சில தினங்களில் தோழர் பத்தநாபாவும் அவருடன் உடன் இருந்த 13 தோழர்களும் புலிகளினால் கொல்லப்பட்டனர். நீதிமன்றதில் நிரூபணம் செய்ய முடியாவிட்டாலும் இவ்விரு கொலைகளிலும் திமுக அரசின் ஆசீர்வாதங்கள் இருந்தன என்பது உண்மையே. 13 வது திருத்தச் சட்டத்தின் தேவை, அவசியத்தையும் எதிர்காலத்தின் அரசியல் போக்குகளை கருத்தில் கொண்டே இதனை தோழர் பத்மநாபா தமது கட்சியன் சார்பில் ஏற்றுக் கொண்டு இணைந்த மாகாண சபையை ஒருவாக்கி கொண்டு நடத்த முற்பட்டார். அன்று அவர் எடுத்த முடிவு எவ்வளவு தீர்க்கதரிசனமான முடிவு என்று அன்று உணரப்படாவிட்டாலும் இன்றைய இலங்கை அரசியல் நகழ்வுகளைப் பார்க்கும் எல்லோராலும் உணரப்படக் கூடிய விடயமாக இருக்கின்றது. அன்று யாரும் இதனைப் புரிந்து கொள்ள முயலவில்லை அல்லது ஏற்றுக் கொள்ளும் மனபக்குவத்தை கொண்டிருக்கவில்லை. மனித உரிமைவாதிகளும் மகாணசபையை ஈபிஆர்எல்எவ் வேறு தமிழ் இயங்கங்களுடன் இணைந்து செய்படுத்தியபோது எற்பட்ட தவறுகளை 9தவறுகள் நடந்தது உண்மைதான்) மட்டும் சுட்டிக்காட்டி மாகாண சபையை இல்லாமல் செய்யும் புலி – பிரேமதாஸ கூட்டமைப்பிற்கு தம்மையறியாமலே வழி வகுத்தனர் என்பது இலங்கைத் தமிழரின் வரலாற்று போக்காக அமைந்து விட்டது. விமர்சனங்கள் தவறுகளைத் திருத்தி இன்னும் பலமான நிலையில் முன்னோக்கி நகர்த்துவதற்கு பயன்படுத்தப்பட்டதை விட வடக்கு கிழக்கு இணைந்த மாகாண சபையை இல்லாதொழித்து புலி என்ற பாசிச சக்தியை வளர்த்தெடுக்கவே உதவி செய்ததாக அமைந்து விட்டது.

துவக்குடன் காட்சி தரும் கவர்ச்சி நாயகனின் பிரபாகரன் தோற்றத்திறகு முன்னால் சாதாண தோற்றம் கொண்ட பத்தநாபா போன்ற திரு;க்க தரிசனம் மிக்க மக்கள் தலைவரை இனம் காட்டுவதில் பலரின் தூர நோக்கற்ற அரசியல் சிந்தனை அவர் தம் கண்களை குருடாக்கிவிட்டது. இன்று பலராலும் உணரப்படும் இவ்விடயப் கண் கெட்ட பின்பு சூரிய நமஸ்காரம் என்று ஆகிவிட்டது.

அந்த மகோhன்மயம் மிக்க தோழர் அன்று எடுத்த மிகச்சரியான முடிவை தொலைத்துவிட்டு இன்று கண்டாயத்திற்குள்ளால் அடுத்த வளவிற்குள் சென்ற பசுவை அதன் வாலில் பிடித்து இழுத்து மீண்டும் எங்கள் வளவிற்குள் கொண்டுவரும் கைகரியங்களையே நாம் எல்லோரும் செய்து கொண்டிருக்கின்றோம். இதில் நாம் வெற்றி பெறுவோமா என்பது தமிழ் மக்கள் இனிவரும் காலத்திலாவது தமது சரியான தலைமைகளை தெரிவு செய்வதிலேயே தங்கியுள்ளது. தமிழ் மக்கள் தமது சரியான தலைமையை முதன்மைப்படுத்தாமல் செயற்பட்டதன் பலாபலன்களே இன்று நாம் 13 வதை ஒன்றும் செய்து விடாதீர்கள் என்ற பிச்சை கேட்டும் நிலையிலான செயற்பாடுகள் ஆகும். தோழர் நாபாவின் 13 வது திரத்தச்சட்டம்பற்றிய தீர்க்தரிசனமான செயற்பாட்டில் புலிகள் இலங்கை அரசுடன் இணைந்து காட்டிக்கொடுக்கும் செயற்பாட்டடை செய்யாது இருந்திருந்தால் இன்று பிச்சை கேட்கும் நிலமை தமிழ் மக்களுக்கு ஏற்பட்டிருக்காது.

இன்றும் இதுவே தொடர்ந்து கொண்டு இருக்கின்றது. புலிகளின் வழித் தோன்றல்கள் தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பினர் தமிழ் மக்களின் தலைமையாக காட்டப்படுவதினால் இன்றும் இது தொடர்கின்றது. இப்படியே சென்றால் இன்னும் ஒரு 25 வருடங்களுக்கு பின்பு இது போன்ற ஒரு கட்டுரையை வரைய ஒருவர் வராமலா போய்விடுவார் தமிழ் மக்களுக்கு. தமிழ் மக்களின் அரசியல் தலைமைகளை கடந்த 60 வருடங்களாக பார்க்கும் போது இதுவே வரலாறாக இருந்து வருவதை உணர முடிகின்றது.

இன்று நாம் பத்தமநாபா போன்ற தலைவர்களை இன்று இழந்து தவிக்கும் ஒரு வெற்றிடத்தை நாம் எல்லோரும் உணர்கின்றோம். இதற்கான தேடல் எமக்கு இன்று அவசியம் ஆகின்றது. இப்படியான ஒரு தேடலில் நாம் வெற்றி பெறமுடியுமா என்றால் வரலாற்றின் ஓட்டத்தில் முடியும் என்பதே பதில் ஆனால் நாம் வாழும் காலத்தில் எமக்கு கிடைத்த அதி உன்னத வாய்பை நாம் பத்தமநாபாவை கொன்றொழித்ததன் மூலம் தள்ளி போட்டுவிட்டோம். இறுதியில் முள்ளிவாய்க்கால் அவலத்தில் பல ஆயிரம் மக்களை பிரபாகரன் சிறைபிடித்து இலங்கை அரசால் கொல்லப்பட வேண்டிய சூழல் ஏற்படுவதற்கும் இது காரணியாக அமைந்து விட்டது. தோழர் நாபாவின் இழப்பு தவிர்க்கப்பட்டிருந்தால் முள்ளிவாய்க்கால் அவலம் பல வேளைகளில் தவிர்க்கப்படடிருக்காலாம்.

அது மட்டுமா இன்று இணைந்த வடக்கு கிழக்கு மாகாண சபை ஆரம்பத்தில் இருந்தததைவிட மேலதிகமான அதிகாரங்களுடன் ஒரு சுயாதிபத்திய பிரதேச அரசுச் செயற்பாட்டை இன்று கொண்டிக்கும். இது இலங்கையின் ஏனைய சிங்களப் பிரதேச மாகாண சபைகளின் கூடாக சிங்கள மக்களும் தமது அதிகாரப் பரவாலாகலை பெற்று இலங்கையில் ஒரு மக்கள் ஆட்சி மலருவதற்கு வாய்ப்புக்கள் எற்படுத்தியிருக்கும்.

முன்பு எப்போதையும் விட இன்று இன்னும் பத்தமநாபாவின் 1987ம் ஆண்டு 13 வது திருத்தச்சட்டத்தை ஏற்று அதிகாரப் பரவலாக்கத்திற்கான ஆரம்ப புள்ளியை இடுதல் என்று எடுக்கப்பட்ட தீர்க்கதரிசனமான முடிவு என்பது பலராலும் பேசப்படும் ஒரு பொருளாக அமைந்துவிட்டது. மக்கள் தலைவனே நீ உண்மையில் தீர்க்க தரிசிதான். இணைந்த வடக்கு கிழக்கு மாகாண சபையையும் இல்தொழித்து, உன்னையும் கொன்றதினால் 13 வது திருத்தச்சட்டத்தை காப்பாற்ற முயன்று கொண்டிருக்கும் பரிதாப நிலைமையை தமிழ் மக்களுக்கு இன்று ஏற்படுத்திருக்கின்றது.