எனது அம்மாக்கள்.......!

(சாகரன்)
நவீன முதலாளித்துவத்தில் வியாபார நோக்கோடு செயற்கையாக உருவாக்கப்பட்ட தினங்களில் ஒரு தினமாகவே என்னால் அம்மா தினத்தையும் பார்க்க முடிகின்றது. விழாகள், கொண்டாட்டங்கள், சந்திப்புகள் இவற்றில் நல்ல ஈடுபாடும், விருப்பும், குதூகலிப்பும் உண்டு. நான் சடங்குகளையும் விருப்புடனேயே எதிர் கொள்கின்றேன். ஏனெனில் சடங்குகளில் உள்ள சந்திப்புக்கள் சந்தோஷப் பரிமாற்றங்கள் இவை ஏற்படுத்துவதினால். மாறாக சடங்குகளுக்கு பின்னால் உள் மூட நம்பிக்கைகள் சமய அனுஷ்ட்டானங்கள் போன்றவற்றில் எப்போதும் எனக்கு நம்பிக்கையும், உடன்பாடும் இருந்தது இல்லை.

என்னை தன் வயிற்றில் சுமந்து பெற்ற அன்னை எனக்கு முதன்மையானவர் என்பது எல்லேiரைப் போலவும் எனக்கும் இருப்பதில் வியப்பேதும் இல்லை. இதன் பின்பு படிப்பை நோக்கமாக கொண்டு வீட்டடை விட்டு வெளியேறி இருக்க வேண்டிய சூழலில் பல அம்மாக்களை நான் சந்தித்திருக்கின்றேன். இவர்கள் யாரும் தமது வயிற்றில் என்னை சுமந்த அம்மாவிற்கு சளைத்தவர்களாக எனக்கு தோன்றவில்லை. இன்னும் ஒரு படி மேலே போய் தன் மகன் என்ற அதிக 'உரிமை' என்ற ஒரு வகை எதிர்பார்புகளுக்கு அப்பால் இவர்கள் என் மனதில் உயர்ந்தே இருக்கின்றனர்.

பாலர் பாடசாலையில் கல்வி கற்பித்த செல்வரத்தினம் ஆசிரியர் உட்பட 6ம் வகுப்குவரை எனக்கு கல்வி கற்பித்த அம்மா ஆசிரியர்கள் பலரின் அரவணைப்பு இன்றும் என்னை மெய்சிலிர்க்க வைப்பதுண்டு. இதற்கு மேல் ஆண்கள் பாடசாலையில் படித்தத்தினால் எனக்கு பல்கலைக்கழகம் வரைக்கும் அம்மா ஆசிரியர்கள் கல்வி கற்பிக்கவில்லை. ஆனால் பல்கலைக் கழக வாழ்வில் எனது நண்பர்களின் வீடுகளுக்கு போகும் போது என்னையும் தமது சக பிள்ளைகளாக பாவித்து அன்பு செலுத்தி பரிமாறிய அம்மாக்கள் நிறைய உண்டு இவர்கள் எல்லோரையும் இங்கு வரிசைப்படுத்தினால் பக்கங் காணாமல் போய்விடும். எனவே மனதில் மட்டும் நிறுத்தி இங்கு பதிவதை தவிர்கின்றேன்.

ஆனாலும் எனது பல்கலைக்கழக படிப்பு முடியும் வரை எனக்கு வருத்தம் (அதுதான் காய்சல்) என்றால் வாடகைக் கார் பிடித்து (பஸ் இல் பயணம் செய்யாமல்) அம்மாவிடம் சென்றுவிடுவேன். எனக்கு அப்போது அம்மாவின் மடிவேண்டும். இதனை தனத அன்பால் அரவணைப்பால் பிரதியீடு செய்த என் குஞ்சியம்மை நான் இங்கு குறிபிட்டே ஆகவேண்டும். என்னை வருத்தம் வந்த போது வீடு செல்லாமல் தன்னுடன் வைத்துக் கவனித்த நின்ற அன்பு, பரிவு, கனிவு, கண்டிப்பு, பாசம், என்பனவற்றை எனனைப் பெற்றெடுத்த அன்னையிடமிருந்து பிரதியீடு செய்ததில் இவர் வெற்றியடைந்தார் என்றே சொல்ல வேண்டும். இவர் எனது அம்மா மட்டும் அல்ல ஆசான், நண்பி ஏன் எனது மற்றொரு பெண்ணின் மீதான காதலை பரிமாறி இதில் எனது ரம்மிய உணர்வுகளை சொல்லி மகிழ்ந்த நல்ல தோழியும் கூட. இவரை இன்றும் சந்திப்பது குறைவாகிலும் மனதில் பூஜிக்கும் நான் பெயர் குறிப்பிடால் இங்கு விட முடியவில்லை.

பொது வாழ்வில் ஈடுபடும் போது என்குலம் கோத்திரம், நான் யார் என்ற அறிதல் இல்லாமல் புரிதல் அடிப்படையில் எனக்கு ஊட்டி வளர்த்து, பாதுகாத்து வந்த ஆயிரம் ஆயிரம் அம்மாக்கள் இன்றுவரை என்னை முத்தமிட்டுக் கொண்டே இருக்கின்றனர் என்றே உணர்கின்றேன் இவர்களுக்கான கைமாறு எதனையும் நான் செய்யப் போவதில்லை. ஏன் எனில் அது இவர்களை இழிவுபடுத்துவதாக அமைந்துவிடும். கைமாறு எதிர்பாராமல் செய்த எனது போராட்ட வரலாற்று அம்மாக்களுக்கு என் தலை வணக்கங்கள்.

இறுதி எனது மனைவியின் அம்மா.....! இவர் எனக்கு மாமி அல்ல, அப்படி ஒரு வார்த்தை இருக்கிறதா.....? என்று கேட்கும் அளவிற்கு இவர் அம்மாவாகவே என்னுடன் பழகினார். சற்றே கண்டிப்பான, கோபமான ஆனால் என்மீது அக்கறை, அளவு கடந்த மரியாதை, நம்பிக்கை வைத்திருந்த அம்மா. இன்றும் என்னுடன் நினைவுகளில் வாழ்ந்து கொண்டே இருக்கின்றார். எனது ஒரே தாய்வயிற்றில் பிறந்த சின்னக்கா இன்று எனக்கு தாயாக தோன்றுகின்றார். இது அவருக்கு புரியும் என்றே நம்புகின்றேன். இறுதியாக என்னை தகப்பன் என்ற ஸ்தானத்திற்கு உயர்த்திய என் வாழ்கைத் துணை என்றென்றும் எல்லோரையும் விட உயர்ந்த அம்மாவாக எனக்குத் தோன்றுகின்றாள். இவள் பெற்றெடுத்த என் சின்ன மகளும் எனக்கு தாயாக தெரிகின்றாள். புhல் வித்தியாசத்தால் தாயாக உணரும் எல்லா அம்மாக்களுக்கும் எனது வணக்கங்கள் வாழ்த்துக்கள்.
(மே 10, 2015) (Saakaran)

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com