      |
|
Contact us at: sooddram@gmail.com |
9 ஆண்டுகள் உருண்டோடி விட்டன!
யுத்தத்தினூடே தமிழச் சமூகம் புலமைத்துவ வறுமை கொண்ட சமூகமாக மாறியிருக்கிறது. தோழர் கேதீஸ் தேசிய இனப்பிரச்சனை மற்றும் பல்லினங்களின் நாடாக இலங்கையை மாற்றுவதற்கான கனவுகளுடன் வாழ்ந்தவர்.அவருடைய கட்டுரைகள் நூல்கள் மீள் வாசிக்கப்படவேண்டும். அறிவார்ந்த முறையில் பிரக்ஞை பூர்வமாக சமூகங்கள் மீள் இணைவதற்கான தேடலைப்பிரதிபலிப்பன. சமகாலத்தில் அவரின் வெற்றிடம் தமிழ் சமூகத்தில் நிரப்ப முடியாத ஒன்றாகவே எம்மால் உணரப்படுகிறது. இந்த கட்டுரை அவர் படுகொலை செய்யப்பட ஒரு சில நாட்களில் எழுதப்பட்டது. ஒருசில மாற்றங்களுடன் மீளவும் அந்தக்கணங்களின் உணர்வுநிலை - நினைவலைகள் சார்ந்தது.
சுகு-ஸ்ரீதரன்
தோழர் கேதீஸ் சில நினைவுகள்
1980 களின் முற்பகுதியில் யாழ்ப்பாணம் ஆடியபாதம் வீதியில் யாழ் பல்கலைகழக ஆசிரியர்களுக்கான விடுதியொன்றில் ஒரு இரவுப் பொழுதில் அவரை முதன் முதலில் நான் சந்தித்தேன். அப்போது அவர் எதிர்காலத்தில் எங்களுடன் இணைந்து செயற்பட போகிறார் முக்கியத்துவம் வாய்;ந்த வரலாற்றுப் பாத்திரமொன்றை அற்றப் போகிறார் என்று நான் கனவிலும் நினைத்திருக்கவில்லை. யாழ் குடாநாட்டு கிராமப் புறங்களில் வர்க்க ரீதியாகவும், சாதி ரீதியாகவும் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் சமூக பொருளாதார மேம்பாடு தொடர்பாக அவருடன் பேசச் சென்ற கிராமிய உழைப்பாளர் சங்கம், ஈழ மாணவர் பொது மன்றம் ஆகியவற்றின் பிரதிநிதிகள் அடங்கிய குழுவிலேயே நானும் சென்றிருந்தேன். தோழர் கேதீஸ் காலஞ்சென்ற இடதுசாரி புத்திஜீவி நியூட்டன் குணசிங்க இன்னுமொருவர் அவரை சரியாக ஞாபகமில்லை .யாழ்குடாநாட்டு செம்மண் பிரதேச வறிய கூலி விவசாயிகளின் வாழ்வை மேம்படுத்துவது எவ்வாறு என்பதே எமது கலந்துரையாடலில் கருப்பொருளாக இருந்தது. அவர்கள் நிலங்களுடன் கட்டப்பட்டிருப்பதில் இருந்தும் சமூக அடிமைத்தனத்தில் இருந்தும் விடுபடுவதற்கான மார்க்கம் பற்றி விவாதித்தோம். தோழர் கேதீஸ் சில மாற்று ஏற்பாடுகள் தொடர்பான முன்மொழிவுகளை முன்வைத்தார். விவசாய விளைபொருட்களை சைக்கிள்களில் கொண்டு சென்று தரகர்களுடாக அல்லாமல் நேரிடையாக விநியோகம் செய்வது சில உள்ளுர் வளங்களை கொண்ட தொழிலகங்களை நிறுவுவது பற்றியும்- ஒடுக்கப்பட்ட வறிய மக்கள் பிரிவினர் சுயமரியாதை கௌரவத்துடன் வாழ்வதற்கான வழிவகைகள் பற்றிய பேச்சு முதன்மை பெற்றிருந்தது. அப்போது அவர் இலங்கை சமூக விஞ்ஞானிகள் மன்றத்தின் அங்கத்தவராக இருந்தார். எங்களது பேச்சு சமூக பொருளாதார விடுதலையுடன் தேசிய விடுதலை பற்றிய எல்லைகளுக்கும் சென்றது. நியூட்டன் குணசிங்கா இலங்கையின சமூக பொருளாதார நிலைமைகள் இனங்களின் சுயநிர்ணய உரிமை பற்றி தெளிவான நிலைப்பாட்டைக் கொண்டிருந்த ஒரு இடதுசாரி கல்விமான். எங்களது பேச்சு சர்வதேச விவகாரங்களுக்கும் விரிந்தது. கெடுபிடி யத்தக்காலம் சோவியத் சார்பு அணி, அமெரிக்க சார்பு அணி என உலகம் இரண்டு முகாமாக இருந்த காலம் தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் தாயகம் சோவியத் யூனியன் என்று கருதியிருந்த காலம். நியூட்டன் குணசிங்க அவர்கள் அவ்விடத்தில் நகைச்சுவையான கதையொன்றை கூறினார். பிரித்தானிய வெளிவிவகார அமைச்சராக இருந்த டக்ளஸ் கியூமும் சோவியத் யூனியனின் வெளிவிவகார அமைச்சராக இருந்த அன்ரி குரோமிக்கோவும் சந்தி;த்துக்கொண்ட போது டக்ளஸ் கியூம் கூறினாராம் தொழிலாளி வர்க்கத்தைப் பற்றி பேசுவதற்கு எனக்குத்தான் தகுதி உண்டு. நான் தொழிலாளி வர்க்கத்தில் இருந்து வந்தவன் நீர் முதலாளி வர்க்க பின்புலத்தை கொண்டவர் என்று;. அதற்கு குரோமிக்கோ அமைதியாக ஆம் நாங்கள் இருவருமே பிறந்த வர்க்கங்களுக்கு துரோகம் செய்து விட்டோம் என்று. இந்த நகைச்சுவை பலருக்கும் தெரிந்த பிரபலமான ஒன்றுதான். ஆனால் நான் அப்போதுதான் நான் அதை கேள்விப்பட்டேன். துவிர இந்தியாவின் சமீநிதாரி முறை நில உடைமை முறைகள் பற்றியெல்லாம் பேசப்பட்டது.
தோழர் கேதீஸ் தேசிய இனங்களின் சுயநிர்ணய உரிமை பற்றிய சில கருத்துக்களை தெரிவித்தார்.
நிரஞ்சனாவால் எழுதப்பட்ட “நினைவுகள் அழிவதில்லை” என்ற நாவல் எம்மால் ஓரளவுக்கு வாசிக்கப்பட்டிருந்தது. நாம் எமது வேலைகளிலும் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்காக நின்ற அந்த கதாபாத்திரங்களால் வெகுவாக ஈர்க்கப்பட்டிருந்தோம். இந்த சந்திப்பிற்கு பின்னர் நாங்கள் ஈழ மாணவர் குரல் பத்திரிகை விநியோகிக்க வீடு வீடாக சென்றிருந்த சமயம் கோவில் வீதியில் அவரது நிறுவனம் ஒன்றிலும் அவரை சந்தித்தோம். ஈடுபாடும் ஈர்ப்பும் அதிகமாகியது. பின்னர் கோயில் வீதியில் உள்ள அவரது வீட்டிற்குச் சென்று கலந்துரையாடல்கள் நடத்தினோம். அப்போது பயங்கரவாதத் தடைச்சட்டத்தின் கீழ் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்த கைதுகள் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களை அணிதிரட்டுவது எவ்வாறு என்பதெல்லாம் எமது கலந்துரையாடல் விடயங்களாக இருந்தன. அவர் எங்களை உற்சாகப்படுத்தினார். மனித உரிமைகளுக்கான சிறையில் இருந்து தமிழ் அரசியல் கைதிகளை விடுவிப்பதற்கான எமது ஈழ மாணவர் பொதுமன்றத்தின் முன்னெடுப்புக்களுக்கு பகிரங்கமாகவும் பகிரங்கமில்லாமலும் உதவினார்.
பின்னர் யாழ் சிறாம்பியடி ஒழுங்கையில் அவரும் மறைந்த தோழர் தோழர் மனோராஜசிங்கமும் அபிவிருத்திக்கும்-ஆய்வு- கல்வி- தொடர்பாடல் ஆகியவற்றுக்கான நிறுவனமொன்றை நடத்தினார். அங்கு சமூக பொருளாதார விடயங்கள் பற்றிய பல கருத்தரங்குகள் நடந்து கொண்டிருந்தது. மணியம் கட்டிடத்தி;ல் மேல் தளத்தில் அந்த நிறுவனம் அமைந்திருந்தது. அந்தக் கட்டிடத்தில் எமது பல கருத்தரங்குகள் கூட்டங்கள் ஆகியவற்றை நடத்துவதற்கு தோழர் கேதீஸ் தாராளமாக அனுமதித்திருந்தார். நாங்கள் கூலி விவசாயிகள் தொழிலாளர்களுக்கான கருத்தரங்குகள் பெண்களுக்கான கருத்தரங்குகள் மாணவர்களுக்கான கருத்தரங்குகள் என எண்ணற்ற கூட்டங்களை நடத்தினோம். யாழ்ப்பாணத்தில் ஒட்டப்படும் அனேகமான சுவரொட்டிகள் அங்குதான் வரையப்பட்டன. அந்த வகையில் அது எம்மைப் பொறுத்தவரை ஒரு சரித்திர முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இடம். தெற்கில் இருந்து வந்த விவசாயிகள் சங்கத்தலைவர்கள் குருநாகல் திருத்தந்தை யோகான் தேவானந்தா தெற்கின் விவசாயிகளின் அனுபவங்களை எம்முடன் அங்கு வைத்து பகிர்ந்திருக்கிறார். அக்கால கட்டத்தில் கியூபாவிற்கும் பல லத்தீன் அமெரிக்க நாடுகளுக்கும் விஜயம் செய்துவிட்டு திரும்பியிருந்த தயான் ஜெயதிலக்க நிக்கரகுவாவின் சான்டினிஸ்டா இயக்கம் எவ்வாறு மக்களை அணிதிரட்டி ஒரு போராட்டத்தில் வெற்றி பெற்றது என்பது பற்றிய கருத்தரங்கொன்றை நடத்தினார். தோழர் வரதராஜப்பெருமாள் அப்போது யாழ் பல்கலைகழகத்தில் விரிவுரையாளராக இருந்தவர் அவரது உரையை மொழி பெயர்த்தார். தோழர் கேதீஸ் சட்டப்பூர்வமான சமூக பொருளாதார அபிவிருத்திக்காக தொடங்கியிருந்த அந்த நிறுவனம் ஏறத்தாழ எமது ரகசிய தலைமைக்காரியாலயம் போல் செயற்பட்டது. அவருடைய வீட்டிலும் நாங்கள் தெற்கிலிருந்து வந்த தோழர்களுடன் உரையாடல்களை நடத்தினோம். அன்று இது மிகவும் ஆபத்தான காரியம். தோழர் கேதீஸ் ஆபத்தை எதிர்நோக்குவதற்கும் தயாராக இருந்தார். அவருடைய யாழ்ப்பாணத்து செல்வாக்குமிக்க பின்புலத்தைச் சேர்ந்த யாரும் நினைத்துப்பார்க்க முடியாத காரியத்தை அவர் செய்து கொண்டிருந்தார். அவர் விடுதலையைப் பற்றி வாய்ச்சவாடல் விடும் புத்திஜீவியல்ல. அவர் நடைமுறை ரீதியான எண்ணங்களை கொண்டிருந்தார். அவர் தனது பின்புலங்களை துறந்து எங்களுடன் ஐக்கியமாக்கிக் கொண்டிருந்தார். 1982 ஒரு விடிகாலைப் பொழுதில் அவரது நிறுவனத்தில் இரவை கழித்து விட்டு நானும் தோழர் நாபாவும் சைக்கிளில் தோழர் கேதீஸின் விட்டிற்கு சென்றோம். தோழர் நாபா சைக்கிளை வலித்துக் கொண்டிருந்தார். நான் “பாரில்” அமர்ந்திருந்தேன். இடையில் கோவில் வீதியில் லங்காராணி அருளர் வீட்டில் இறங்கி அவருடைய மனைவி பிள்ளைகளிடம் சுகம் விசாரித்து விட்டு; தோழர் கேதீஸின் வீட்டிற்கு புறப்பட்டோம். அந்தக் காலத்தில் டெலிபோனில் நேரம் ஒழுங்கு செய்துவிட்டு செல்வது வழக்கமில்லை. அந்த வசதிகளும் இல்லை.
அங்கு அப்போதுதான் தோழர் நாபாவை தோழர் கேதீஸ் முதன் முதலில் சந்திக்கிறார். தோழர் நாபா நீண்ட உரைகளை ஆற்றுவதில்லை. சுருக்கமாக கனதியாக அமைதியாக பேசுவார். அந்தச் சந்திப்பு விவேகானந்தருக்கும் ரமணருக்கும் இடையே நிகழ்ந்த சந்திப்பு போல் அந்த வெயில் ஏறாத காலைப் பொழுதில் எனக்கு ஒரு உணர்வை ஏற்படுத்தியது.
தோழர் கேதீஸ் ஒருமுறை என்னுடைய பின்னணியில் ஒரு வரையறைக்கு மேல் வரமுடியுமா என்று அமைதியாக கேட்டார். 80 களின் முற்பகுதியில் வடக்கில் தேசிய ஒடுக்குமுறை அரச பயங்கரவாதம் தலைவிரித்தாடிய காலத்தில் தெற்கில் மக்களின் ஜனநாயக உரிமைகள் மறுக்கப்பட்டிருந்தன. வேலை நிறுத்தம் செய்த தொழிலாளர்கள் வேலையில் இருந்து வீதிக்கு விரட்டப்பட்டிருந்தார்கள். ஜனநாயக உரிமைகளுக்காக போராடுபவர்கள் கைது செய்யப்பட்டும், தாக்கப்பட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். லங்கா சமசமாஜக் கட்சியின் சிரேஸ்ட அங்கத்தவரும் முன்னணி பெண்கள் உரிமை வாதியுமான விவியன் குணவர்த்தனா பொலிசாரால் தாக்கப்பட்டிருந்தார். இந்தச் சந்தர்;ப்பத்தில் தோழர் கேதீஸின் ஏற்பாட்டில் ஈழப் பெண்கள் விடுதலை முன்னணிக்கும் கொழும்பு கலாபவன மண்டபத்தில் நடைபெற்ற சர்வதேச மகளிர் தின கருத்தரங்கிற்கு எமக்கு அழைப்பு வந்தது. அப்போது நான் வவுனியாவில் நின்றிருந்தேன். நானும் காலஞ்சென்ற தோழர் வேதநாயகம் பத்திமநாயகம் அய்யாவும் இன்னுமொரு காலஞ்சென்ற தோழரும் வவுனியாவில் இருந்து ரயில் ஏறி கொழும்பு புறப்பட்டோம். யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்து மூன்று பேர் தோழர் தயாபரன் ,ஞானசக்தி உட்பட அப்போதுதான் உதயமாகியிருந்த ஈழ பெண்கள் விடுதலை முன்னணியைச் சேர்ந்த தோழர்கள் வந்திருந்தனர். விகாரமகாதேவி பூங்காவிற்கு அருகாமையில் உள்ள கலாபவனத்தின் முன்னால் தெற்கில் உள்ள பெண்கள் அமைப்புக்கள் எல்லாம் சேர்ந்து ஆர்ப்பாட்டம் நடைபெற்றது. வடக்கு கிழக்கில் மக்களுக்கு எதிரான தேசிய ஒடுக்குமுறைக்கு எதிராகவும் தெற்கில் ஜனநாயக உரிமைகளுக்காகவும் கோசங்கள் எழுப்பப்பட்டன. பின்னர் கலாபவனத்தில் சர்வதேச மகளிர் தின கூட்டம் நடைபெற்றது. அதில் வடக்கில் இருந்து வந்த ஒரேயொரு பெண்கள் அமைப்பான ஈழ பெண்கள் விடுதலை முன்னணியும் வந்திருந்தது. கொழும்பில் தலைமறைவாக நின்றிருந்த தோழர் நாபாவும் வந்திருந்தார். எமது வெகுஜன அமைப்புக்கள் ஒரு அரைபகிரங்க நிலையில் வேலை செய்யக்கூடிய சாத்தியம் இருந்தது.
இக் கூட்டத்தின் பின்னர் இலங்கையின் பிரபல சமூக ஆய்வாளரும், இடதுசாரியும் பெண்ணியவாதியுமான குமாரி ஜெயவர்த்தனவிடம் தோழர் கேதீஸ் எங்களை அழைத்துச் சென்றார். அவருடன் கலந்துரையாடுவதற்கு கேதீஸ் உதவி செய்தார். நாங்கள் அப்போது கொண்டிருந்த கருத்து நிலையின் அடிப்படையில் பெண் விடுதலை என்பது சோஷலிச புரட்சியின் ஒரு பகுதியே என்ற கருத்து என்னுள் வேரூன்றி இருந்தது. நான் இதனை குமாரி ஜெயவர்த்தன அவர்களிடம் தெரிவித்தேன். அப்படியானால் இலங்கையில் சோஷலிசம் வரும்வரை உங்கள் தேசிய விடுதலைப் போராட்டத்தை ஒத்திப்போட முடியுமா என குமாரி ஜெயவர்த்தன என்னிடம் வினவினார். நீண்ட பல வருடங்களுக்குப் பின்னர்தான் அவர் கூறியது எனக்கு புரிந்தது. அவர் கூறியது பெண்களின் சுதந்திரத்துக்கான இயக்கம் சுயாதீனமானது. அது தொடர்ச்சியானது. அதனை வேறு எந்த வேலைத்திட்டத்துடனும் இணைத்து ஒத்திப்போட முடியாது அதேபோல்தான் தேசிய இனங்களின் சுய நிர்ணயத்துக்கான கோரிக்கையும் என்பது பின்னாளில் எனக்குப் புரிந்தது.
1983 இற்குப் பிந்திய சூழலில் நெதர்லாந்தின் ஹெய்க்கிற்கு தனது புலமைசார் செயற்பாடுகளுக்காக சென்ற கேதீஸ் அங்கும் இலங்கையில் தேசிய ஒடுக்குமுறை மற்றும் சமூக செயற்பாட்டாளர்களுடன் தொடர்பு கொண்டார். பின்னர் சென்னையில் இருந்த தோழர் நாபாவுடன் தொடர்பு கொண்டு ஈ.பி.ஆர்;.எல்.எப் இல் முழுநேரமாக பணி செய்வதற்கான தனது விருப்பத்தை தெரிவித்தார். ஈழப் போராட்டத்தில் ஈ.பி.ஆர்.எல்.எப் இன் பங்களிப்பு என்ற ஒரு சிறு கைநூலை அவர் ஆங்கிலத்தில் எழுதியிருந்தார். அதில் வடக்கு கிழக்கில் நாங்கள் செய்த வெகுஜன வேலைகள் எதிர்ப்பு இயக்கங்கள் பற்றி கால வரிசைப்படி குறிப்பிட்டிருந்தார். அவர் சென்னைக்கு வர இருந்த சமயம் நான் சென்னையில் நின்றிருந்தேன். குறுகிய நாட்களில் நாடு திரும்பிவிட்டேன். திரும்பிய சில மாதங்களில் நான் மயிலிட்டியில் வைத்து இலங்கை இராணுவத்தினரால் கைது செய்யப்பட்டேன். 1986 களின் இறுதிப்பகுதி வரை இராணுவ முகாம்கள், வெலிகடைச்சிறை என காலம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. தோழர் கேதீஸ் எமது அமைப்பின் பேச்சாளராக செயற்பட்டுக் கொண்டிருந்தார். 1984 இல் நிகழ்ந்த எமது முதலாவது காங்கிரசில் அவர் பங்குபற்றியதையும் அவர் 1985 இல் திம்பு மாநாட்டில் வகித்த வரலாற்றுப் பாத்திரத்தையும் நான் சிறையில் இருந்தபோது ஓரளவு அறிந்து கொள்ள முடிந்தது. ஈழ தேசிய விடுதலை முன்னணியின் உருவாக்கத்தில் தோழர் கேதீஸின் பங்கு முக்கியமானது. பல கூட்டங்களில் பங்குபற்றியிருக்கிறார். தமிழகத்தின் இடதுசாரி தலைவர்கள் திராவிட இயக்கங்களைச் சார்ந்தவர்கள், கல்விமான்களை மாத்திரமல்ல டெல்லியிலும் அவர் ஈ.பி.ஆர்.எல்.எப் இற்கு பலமான ஒரு பரிச்சயத்தை ஏற்படுத்திக் கொடுத்தார். 1987 முற்பகுதியில் சிறையில் இருந்து விடுதலையாகி சென்னை சென்ற போது சென்னை சர்க்காரியா காலனியில் தோழர் நாபா உட்பட 13 பேர் கொல்லப்பட்ட அதே வீட்டில் அவரை நான் சந்தித்தேன். மிகவும் உணர்ச்சிகரமான கனங்கள் அவை. எமது இயக்கம் புலிகளால் தடைசெய்யப்பட்டு பல தோழர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டு நிர்க்கதியாக இருந்த சூழலில் ஒரு துயரமான மனோநிலை நிலவிய காலத்தில் நான் அவரை சந்தித்தேன். தோழர் பத்மநாபா நாட்டில் எமது தோழர்களுக்கு நிகழ்ந்த அனர்த்தங்கள் காரணமாக அவர்களுக்கு உதவுவதற்கான செயன்முறைகளில் ஈடுபட்டிருந்தார். அவர் இராமநாதபுரம் மாவட்டத்தில் இருந்து எமது நாட்டிலுள்ள தோழர்களுடன் தொடர்புகளை ஏற்படுத்துவதற்கான பணிகளில் ஈடுபட்டிருந்தார்.
தோழர் கேதீஸின் வீடு சர்க்காரியா காலனியில் எமது காரியாலயத்துக்கு அருகாமையில் ஒரு மாடி குடியிருப்பில் அமைந்திருந்தது. அன்று மாலை அவருடைய வீட்டிற்குச் சென்றிருந்தேன். அவர மனைவி அப்பலோ மருத்துவமனையில் மிகவும குறைந்த சம்பளத்தில் ஒரு வரவேற்பாளராக வேலை செய்து கொண்டிருந்தார்.அதில் தோழர் கேதீஸின் துணைவியாரான பவானி அவர்களின் பங்களிப்பு மகத்தானது. அவர்கள் இருவரும் ஒருவரையொருவர் நேசித்த அமரத்துவமான தம்பதிகள். அந்த சம்பளத்தில் வறுமையில் செம்மையாக வாழ்ந்து கொண்டு செயற்பட்டார். இயக்கம் அவ்வப்போது எதையும் உதவிகளை செய்யக்கூடியதாக இருந்ததே தவிர தொடர்ச்சியாக செய்யக்கூடியதாக இருக்கவில்லை. தோழர் கேதீஸ் தான் போக்குவரத்து செய்வதற்கு அந்தக் கால ரி.வி.எஸ் சைக்கிள் ஒன்றை வைத்திருந்தார். அவர் தனியாக சகல இடங்களுக்கும் சென்று பலரையும் சந்தித்து வந்தார். அந்த வாழ்க்கையை அவர் மனதார ஏற்றுக் கொண்டார். உலகின் ஏதோவொரு மூலையில் உட்கார்ந்து கொண்டு சௌகரியமாக இருந்திருக்கலாம். ஆனால் சக தோழர்களின் இன்ப துன்பங்களுடன் தானும் ஒருவராக வாழ்ந்தார். தன்னம்பிக்கையும் சவால்களும் இழப்புக்களும் முரண்பாடுகளும் ஐக்கியமும் என்று ஈ.பி.ஆர்;.எல்.எப் யதார்த்தமான ஒரு சமூக இயக்கம் என்ற வகையில் பயணப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. 1987 இந்திய இலங்கை ஒப்பந்தத்தை ஏற்று செயற்படுவது பற்றிய மத்தியகுழு கூட்டங்களில் இறுதியாக நடைபெற்றக் கூட்டத்தில் அத்தினத்தில் அன்றே அவருடைய தாயார் வேறு நாடொன்றில் மரணித்திருந்தார். கூட்டத்தின் இறுதியில்தான் அவர் இதனைத் தெரிவித்தார். இதன் பின்னர் அவர் தனது புலமைத்துவ செயற்பாடுகளை தொடர கட்சிப் பணிகளில் இருந்து ஒதுங்குவதற்கு அனுமதி கோரினார். அது ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. மேற்கு வங்கத்தில் இந்திய மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் விப்ளோதாஸ் குப்தா என்ற இவரது பல்கலைகழக சகா. இந்திய மார்க்சிஸ்ட் கட்சியின் மத்தியகுழு உறுப்பினராக இருந்தவர். சமகாலத்திலேயே இருவரும் இவ்வாறான ஒரு புரட்சிகர அரசியல் சக்தியின் தலைமைத்துவத்திற்கு வந்திருப்பதாக அவர் நினைவு கூர்ந்தார்.
நோர்வேயில் தனது பல்கலைகழக படிப்பு விரிவுரை நேரங்கள் போக மிகுதி நேரத்தில் கட்சி பணியாற்றினார். 1988 இன் இறுதிவாக்கில் அவர் திருமலை வந்து எம்மையெல்லாம் சந்தித்து சென்றார்.
நோர்வேயில் புலி பாசிஸ்டுக்களின் ஏஜண்டுகளால் கூட்டமொன்றில் வைத்து தாக்கப்பட்டார்.
1990 இல் வடக்கு கிழக்கு மாகாணசபை புலிகள் பிரேமதாசா கூட்டு சதியினால் சீர்குலைக்கப்பட்டு இந்திய அமைதிகாப்பு படை வெளியேற வேண்டிய சூழ்நிலை ஏற்பட்டு ஈழ மக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணியின் தோழர்கள், ஆதரவாளர்கள் குடும்பங்கள் இந்தியாவிற்கு புலம் பெயர்ந்து செல்ல வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது.
தோழர் பத்மநாபாவின் அழைப்பின் பேரில் இயக்கம் கடுமையான நெருக்கடிகளை எதிர்நோக்கிய காலத்தில் தனக்கு நோர்வேயில் கிடைத்த வசதி- வாய்ப்புக்களை- சௌகரியமான வழக்கை -மனை எல்லாம் துறந்து டெல்லியில் வந்து கட்சிப் பணியாற்றினார்.
இக்காலகட்;டத்தில்தான் தோழர் பத்மநாபா சென்னையில் 1990 ஜூன் 19 படுகொலை செய்யப்பட்டார். அவர் உடனடியாகவே விரைந்து வந்து அவரின் இறுதி அஞ்சலி நிகழ்ச்சிகளில் பங்குபற்றியதோடு கட்சியின் எதிர்காலம் தலைமைத்துவம் பற்றிய கலந்துரையாடல்களில் ஈடுபட்டார்.
தோழர் நாபாவின் நினைவு மலர் தயாரிப்பதில் அதற்காக இரங்கல் செய்திகளை இந்தியாவின் முன்னாள் பிரதமர் ராஜீவ்காந்தி உட்பட பல்வேறு அரசியல் கட்சித் தலைவர்கள், கல்விமான்கள், பத்திரிகையாளர்களிடம் அனுதாபச் செய்திகளை சேகரித்து அனுப்பி நினைவு மலரின் கனதியை அதிகரித்தார். அவர் இலங்கைக்கோ அல்லது சென்னைக்கோ தொலைபேசி எடுப்பதானால் தற்போதைய வசதிகள் எதுவும் கிடையாது. தொலை பேசி நிலையங்களுக்குச் சென்றோ அல்லது ரூபா நாணயங்களை போட்டு பேசும் சில பிரத்தியேகமான தொலைபேசிகளுக்கு சென்றோ தகவல்களை, செய்திகளை பரிமாறிக்கொள்வார். சௌகரியமில்லாத வீதியோரங்களில் நின்று இக் காரியத்தை அவர் வழமையாக நேர்த்தியாக செய்தார்.
1992 இல் இலங்கை வந்த தோழர் கேதீஸ் ஈழ மக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணியின் சார்பில் தனது செயற்பாடுகளை கொழும்பை மையமாக வைத்து மேற்கொண்டார். அவருக்கு கொழும்பில் உள்ள புலமைசார் செயற்பாட்டாளர்கள் இராஜதந்திர வட்டாரங்களிலும் இடதுசாரி கட்சிகள் ஏனைய அரசியல் கட்சிகளின் தலைவர்கள் மத்தியிலும் பரிச்சயம் ஏற்பட்டது. பல புதுப்பிக்கப்பட்டன. தமிழ் கார்டியன் என்ற ஆங்கில மாதாந்த பத்திரிகையொன்று அவரால் கட்சிக்காக கொண்டுவரப்பட்டது. அவர் இனப்பிரச்சினை தீர்வுக்காக உருவாக்கப்பட்ட மங்கள முனசிங்க குழுவிலும் அங்கத்துவம் வகித்தார். அதிகார பகிர்வினூடு இலங்கை ஒரு தேசமாக பரிணமிப்பதே அவருடைய அரசியல் புலமைத்துவ அக்கறைக்குரிய விடயமாக இருந்தது.
ஏகபிரதிநிதித்துவத்தையோ அல்லது ஏகமாற்று அல்லது அரைகுறை ஜனநாயகத்தையோ அவர் ஏற்றுக்கொண்டது கிடையாது. கூட்டு முடிவுகளில் அவர் நம்பிக்கை கொண்டிருந்தார். ஜனநாயகம், மனித உரிமைகளை அடிப்படையாக கொண்ட சமூகத்தை அவர் அவாவுற்றிருந்தார். கட்சியின் பத்திரிகையை அதிகார பகிர்வு தொடர்பான ஆவணங்களையோ அவர் செல்லும் கருத்தரங்குகளில் அல்லது வேறு நிகழ்ச்சிகளில் விநியோகிப்பதிலும் அவர் ஒரு கட்சி ஊழியர் போல் செயற்பட்டார்.
கட்சியில் நிலவும் தவறான போக்குகளை அவ்வப்போது விமர்சிக்கவும் தவறவில்லை. தலைமைத்துவ பாங்கு ,நிதி ஆதாரங்களை கையாள்வது ,கூட்டு செயற்பாடு தொடர்பில் அவர் பல விடயங்களை வலியுறுத்தி இருக்கிறார். ஜனநாயகவாதிகள் அவருக்கு பக்கத்துணையாக நின்றார்கள். பேராசையையும் சுயநலமும் தனிநபர் வழிபாட்டு ஊக்குவிப்பும் அவருக்கு அறவே பிடிக்காத விடயங்கள். பரிவாரங்கள் வைத்து நடத்தும் அரசியல் அவருக்கு ஒத்துவராது. கட்சியினுள் அவ்வப்போது இத்தகைய ஆட்களின் சுய உருவங்கள் வெளிப்பட்டபோது தயவுதாட்சணியமில்லாத விமர்சனங்களை முன்வைத்தார்.
ஆங்கிலத்தில் கடந்த 20 ஆண்டுகளில் ஈழ மக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணியினால் வெளியிடப்பட்ட அறிக்கைகள் கைநூல்கள் அனைத்திலும் தோழர் கேதீஸின் செல்வாக்கு இருக்கவே செய்யும். அவர் கொழும்பில் வேலை செய்த காலத்தில்கூட பாதுகாப்பை பெற்றுக் கொண்டவரல்ல. ஒருபுறம் புலிகளின் ஊடுருவலும் மறுபுறம் பிரேமதாசா அரசின் மனித உரிமை மீறல்களும் என்றிருந்த காலத்தில் கூட அவர் தனக்கென பாதுகாப்பை ஏற்படுத்திக் கொண்டவரல்ல. அவர் எந்த வீட்டு வாசலில் வைத்து படுகொலை செய்யப்பட்டாரோ அதேவீட்டில் இருந்துதான் தனது அரசியல் புலமைத்துவ கடமைகளுக்காக வௌ;வேறு இடங்களுக்கு சென்று வந்தார்.
1994 இல் கட்சியில் இருந்து விலகி தமது புலமைத்துவ செயற்பாடுகளுக்காக சென்ற இடங்களில் எல்லாம் அவர் தனித்துவமாக மிளிர்ந்தார். முதலில் கொழும்பு பல்கலைகழக அரசியல் விஞ்ஞான பீடத்தில் அதிகார பகிர்வு தொடர்பான ஆய்வு நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டார். பின்னர் மாற்றுக் கொள்கைக்கான நிலையத்தில் இணைந்து பணியாற்றினார். இன முரண்பாடுகள் தொடர்பான ஆய்வு பிரிவிற்கு அவர் தலைவராக இருந்தார். மாற்றுக் கொள்கைக்கான நிலையத்தில் அவர் வேலை செய்யும் போது அவர்களால் நடத்தப்பட்ட பல கருத்தரங்குகளில் அவர் தனித்துவமாக மிளிர்ந்தார். அவர் மிக கூரிய அவதானிப்பாளர் என்றும் மிகத்துல்லியமாக தர்க்க வலுவுடன் கருத்துக்களை வைப்பவர் என்றும் கருதப்பட்டார். இத்தகைய கருத்தரங்குகளில் அவர் அதிகார பகிர்விற்கான பொறிமுறைகள் கொள்கைகள் தொடர்பாக மாத்திரமல்ல ஏகபிரதிநிதித்துவம் மாற்றுக் கருத்துக் கொண்டோர் படுகொலை செய்யப்படுவது முஸ்லீம் மக்களின் தனித்துவம் தொடர்பாகவும் அவ்வப்போது அவர் கருத்தரங்குகளிலும் தனது கட்டுரைகளிலும் வலியுறுத்தி வந்தார். யாருக்கும் அஞ்சி எதையும் பூசி மெழுகும் பழக்கம் அவரிடம் கிடையாது. எதுவும் நெற்றிக்கு நேரே தீட்சணியமாக நிகழும். அவர் கட்சியிலிருந்து தனது புலமைத்துவ செயற்பாடுகளுக்காக சென்றிருந்தாலும் தான் ஒரு பின்புலத்தில் செயற்பட்டு வந்தவர் என்பதை எப்போதும் மறந்தது கிடையாது. நாங்கள் எமது பத்திரிகையில் எழுதும் விடயங்களிலும் சரி நாங்கள் விடுக்கும் அறிக்கைகளிலும் சரி அல்லது எமது நடவடிக்கைகளிலும் சரி அவர் ஒரு அவதானிப்பை எப்போதும் வைத்திருந்தார். அவருக்கு விமர்சனங்கள் இருப்பின் உடனடியாகவே தொலைபேசி ஊடாக எம்மிடம் அதனை விமர்சனமாகவோ அல்லது தவறுகளை திருத்துவதற்கான ஆலோசனைகளாகவோ முன் வைப்பார்.
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம
MBBS(Srilanka)
Phd(Liverpool,
UK)
'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........'
(முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து)
(இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்)
Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call.
From: Broken Palmyra
வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம்
(சாகரன்)
புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம்
பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம்
திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்?
(சாகரன்)
தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!!
(சாகரன்)
(சாகரன்)
வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010
(சாகரன்)
பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010
தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி
1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்......
(fpNwrpad;> ehthe;Jiw)
சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு
'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்...
மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும்
(சாகரன்)
இலங்கையில்
'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம்
(சாகரன்)
எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்?
பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ்
ஜனாதிபதித்
தேர்தல்
ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்)
சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள்
(சேகர்)
(m. tujuh[g;ngUkhs;)
தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு
ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா?
(சாகரன்)
ஜனவரி இருபத்தாறு!
விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....?
(மோகன்)
2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!!
'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்'
(சாகரன்)
மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா.
(யஹியா
வாஸித்)
கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்!
(சதா. ஜீ.)
தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை
மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா?
(சாகரன்)
கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும்
(சாகரன்)
சூரிச்
மகாநாடு
(பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி
(சாகரன்)
பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!!
(மோகன்)
தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு
பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல்
(சாகரன்)
இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம்
(சாகரன்)
ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும்
(சாகரன்)
(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
மலையகம்
தந்த பாடம்
வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா?
(சாகரன்)
ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.!
(அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்
www.sooddram.com