இங்கு இன்னும் அறம் அழிந்து போவில்லை!

நட்புறவு யாத்திரை நடத்தி பெரும் ஆரவாரம் எதுவும் செய்யாமல் யாழ்ப்பாணம் தெல்லிப்பளையில் ஒரு புற்று நோய் ஆஸ்பத்திரியை கட்டிக் கொடுத்தவர்களை எவ்வளவு பாராட்டினாலும் தகும். தமிழ் சிங்கள சமூகங்களைச் சேர்ந்த சில இளம் மனிதர்களின் முன்னெடுப்பில் இது சாத்தியமாகி இருக்கிறது. இந்த வைத்தியசாலையை அமைப்பதற்கு சமூக அக்கறையுள்ளவர்கள் நிதி-நிலம் என்பவற்றை வழங்கியிருக்கிறார்கள்.

'கூட்டத்தில் கூடிநின்று கூவிப்பிதற்றலன்றி நாட்டதில்'.  கொள்ளாத மனிதர்கள் ஆதிக்கம் செலுத்தும் நாட்டில்- சமுதாயத்தில் இப்படியும் மனிதர்கள் இருக்கிறார்கள். தமது எண்ணங்களை முன் நிறுத்தி பெருவாரியான சாமானிய மக்களின் புலம் பெயர்ந்தவர்களின் ஆதரவுடன் இந்த சாதனையை நிகழ்த்தியிருக்கிறார்கள். சிறுவர்கள் தமது உண்டியல்களைக் கூடக் கொடுத்தார்களாம். புலம்பெயர்ந்த வைத்தியர் ஒருவர் நாலரைக்கோடி உதவியிருக்கிறார். அதனை முன்னெடுத்த ஒருவரின் தந்தை தனது 80 வயதில் 19 நாட்கள் இவர்களுடன் சேர்ந்து நடந்திருக்கிறார். இவர்களில் சிலரின் உறவுகளும் புற்றுநோயால் மரணமாகியிருக்கிறார்கள்.

அவர்கள் 300 மில்லயன்களுக்குமேல் திரட்டி சாதித்திருக்கிறார்கள். மிகவும் வெளிப்படைத்தன்மையுடன் ஒவ்வொரு உதவிக்கும் சதத்திற்குமான கணக்கையும் வைத்திருக்கிறார்கள். இதற்காக 700 கிலோ மீற்றர்கள் வரை  நடந்திருக்கிறார்கள். ஊரை அடித்து உலையில் போடும் இலட்சிய புருசர்களாக நாடகமாடும் அரசியல்வாதிகள் நிறைந்த சமூகத்தின் மத்தியில் இது நிகழ்திருக்கிறது.

'ஆங்கோர் ஏழைக்கு எழுத்தறிவித்தல்';

'தனியொருவனுக்கு உணவில்லையெனில் இந்த ஜெகத்தினை அழித்திடுவோம்’;

'யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்'

என்ற அறக் கூற்றுக்கள் நிறைந்த மொழி கொண்ட சமூகத்தின்  அரசியல் அறம் இப்படித்தான் இருக்கிறது விதிவிலக்குளாக சிலர் இருக்கிறார்கள்.

இந்த ஆஸ்பத்திரியைக் கட்டியவர்கள் சமூக முன்னோடிகள். இவர்கள் விளம்பரத்திற்காக எதையும் செய்யவில்லை. இவர்களிடம் நாம் கற்க வேண்டியிருக்கிறது. 2009 இல் யுத்தம் முடிவடைந்த பின்னர் சமாதானத்திற்க்கும் நட்புறவுக்குமான  நடைபயணத்தை அவர்கள் தெற்கில் இருந்து ஆரம்பித்தார்கள். அப்போதுதான் இந்த எண்ணம் உருவாகியிருக்கிறது.

வடபகுதி புற்று நோயாளர்கள் மஹறகம, கண்டி, கொழுப்பு என்று அலைவதில் எத்தனை சிரமம் என்பது அதனை அனுபவித்தவர்களுக்குத்தான் தெரியும். இங்கு தேவை அறிந்து காரியமாற்றியிருக்கிறார்கள். 'வையத்துள் வாழ்வாங்கு' வாழ்பவர்கள் இவர்கள் தான். வரலாற்றில் இப்படியான மனிதர்கள் உருவாகிக்கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள். எமது நாளாந்த பிரதான பிரச்சனைகள் என்னவென்று அடையாளம் கண்டு கொள்வதில் இம்மாதிரியானவர்களின் அனுபவங்கள் முக்கியம்.

இன மத பேதம் கடந்து இந்த பேருதவி பெரும்பாலும் சாதாரண மக்களால் வழங்கப்பட்டிருக்கிறது. இங்கு வாழ்வதற்கான நம்பிக்கைகளை ஏற்படுத்துபவர்கள் இவர்கள் தான். இந்த நாட்டில் சமூகங்களிடையே நல்லிணக்ததை கொண்டுவரமுடியும் என்ற நம்பிக்கையை இவர்கள் ஏற்படுத்துகிறார்கள்.

(ஸ்ரீதரன் – சுகு)