ஈபிஆர்எல்எப் இன் உன்னதான தருணங்களின் மனிதன்

(சுகு-ஸ்ரீதரன்)

ஈபிஆர்எல்எப் உருவாக்கத்தில் பங்களித்து வாழ்ந்து மறைந்த மனிதர்கள் இருக்கிறார்கள். தோழர் குமரேசன் -சுதன் பெருமாள் கோவிலடியைச் சேர்ந்தவர். சிற்பங்கள், அணிகலன்கள், கோபுரங்களை ஆக்கும் கலைஞன் -  படைப்பாளி .1980 களின் முற்பகுதியில் ஈழாணவர் பொது மன்றத்தில் தன்னை இணைத்துக் கொண்ட அவரது சிரித்த முகமும் குரலும் வசீகரமானது. நற்பண்புகளின் உறைவிடம் என்பதை அவை காட்டிக் கொடுத்துவிடும். ஈழமக்கள் புரட்சிகர விடுதலைமுன்னணியின் வெகுஜன வேலைகளிலும்; கிளர்ச்சி - புரட்சிகர நடவடிக்கைகளில்  மிக நெருக்கடியான காலகட்டங்களில் கட்சிக்கு நிதி ஆதாரங்ளை பெற்றுக் கொடுப்பதில் நிகரற்ற பங்களிப்பை வழங்கியவர்.

ஈபிஆர்எல்எப் இன் நானாவித பணிகளையும் மேற்கொண்டவர். அவரது குடும்பம், உற்ற சுற்றம் எல்லாருமே பங்களித்திருக்கிறார்கள்;. அவரது சகோதரியின் கணவர் தோழர் சிவக் கொழுந்து ஓட்டிசுட்டான் ஓட்டுத்தொழிற்சாலையில் தொழிலாளி . ஆஸ்துமாவுடனும் குடும்ப வறுமையுடனும் போராடிக் கொண்டு சமூகப்பணி செய்தவர். அவருடைய முன் இளமைக்காலம் மலையகத்தில் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி செங்கொடிச் சங்கம் போன்றவற்றுடன் சம்பந்தப் பட்டது. பிற்காலம் ஈபிஆர்ல் எப் , ஈபிடிபி ஆகிய கட்சிகளில் தொழிற்சங்க வேலைசெய்தவர். இராணுவமுகாம் சித்திரவதை சிறைவாழ்வை அனுபவித்தவர். தோழர் கந்தசாமி சிவதாசன் ஆகியோருடன் இணைந்து தொழிற்சங்க பணியாற்றியவர். மலையகத்தை பிறப்பிடமாக கொண்ட தோழர் சிவக்கொழுந்து சில வருடங்களுக்கு முன்னர் மறைந்தார்.

அவரையெல்லாம் ஈபிஆர்எல்எப் இற்கு கொண்டு சேர்ப்பித்தவர் தோழர் குமரேசன். அவரது அயலவர்கள் நண்பர்கள் என்று பலர் ஈபிஆர்எல்எப் இல் இணைந்து கொண்டனர். பலர் 80 களின் நடுப்பகுதியில் படையினராலும் புலிகளாலும் கொல்லப்பட்டிருக்கிறார்கள் .

தான் செய்ததற்கு பிரதியுபகாரமாக  யாரிடமிருந்தும் எதையும் கோரியவர் இல்லை. தோழர்கள் றொபேட் ,  இந்திரன் , மோகன் , போல்டன் குமார் ஆகியோருடன் ஆரம்ப மக்கள் விடுதலைப் படை கமிட்டியின் அங்கத்தவர். பரந்த தொடர்புகள் அவருக்கிருந்தது. எல்லோராலும் விரும்பப் படும் தோழராக இருந்தார். தமிழகத்தில் திருநெல்வேலியில் தனது உறவுக்காரப் பெண்ணான சிவகாமியை திருமணம் செய்து கொண்டார் . அவருக்கு இரு பெண்பிள்ளைகள்.

தனது இறுதி நாள்வரை ஓய்வொழிச்சல் இல்லாமல் உழைத்தார். அவருடைய தாயார் ஒரு இரவில்  கைவிளக்கு ஒளியில் கரும் பானையிலிருந்து எனக்கும்  தோழர் தயாபரன் சுதனுக்கு உருட்டித் தந்த சோற்றுக் கவளங்கள் அந்த இனிய நாட்கள் மறக்கமுடியாதவை.

எமது ஆரம்பகால சுவரொட்டிகளில் தோழர்கள் பட்டாபி , கமல் ஆகியோரின் கைவண்ணங்கள் இருந்தன. பிரதானமாக யாழ் ஆஸ்பத்திரியின் பின்சுவரில் ஏணி வைத்து பக்கம் பார்த்து ஒட்டப்படும் . சீன பெருஞ்சுவர் என அதை அழைப்போம். அது மிகவும் பிரபலமான சுவராக மாறியிருந்தது. பெருமாள் கோவிலடியிலிருந்த தோழர் லோகநாதன் -தொழிற்சங்கவாதி அவருடைய வீட்டில் பசை காய்ச்சி 15, 20 பேப்பர்களை வைத்து ஒட்டுவோம். அவ்வப்போது கருத்து சித்திரங்களையும் வரைந்து ஒட்டுவோம். அந்த சுவர் மக்கள் மத்தியில் பிரபலமாகி விட்டது . அந்த சுவருக்கும் எமக்கும் ஈழப்போராட்டத்திற்கும்  இடையிலான உறவு முக்கியமானது .

எமது இயக்க வரலாற்றில் அதன் தொடர்ச்சி செய்திப்பலகையாக இருந்தது.

நிரஞ்சனாவின் நினைவுகள் அழிவதில்லை நாவலில் வருவது போல் அருமையான உறவுகள் .தற்போது சென்னையில் 100 அடி றோட்டாக இருக்கும் பகுதியில் அப்போது சதுப்பு முட்காடு நெரிசலான சேறும் சகுதியுமான குடியிருப்பு பகுதியில் அவர் சிலகாலம் வாழ்ந்தவர் . நானும் எனது மனைவி தோழர் ஞானசத்தியும் எமது வாழ்க்கை பயணத்தின் முதல் நாளை அங்கு தான் ஆரம்பித்தோம். பல உறவுகள் தொலைந்து விட்டன . நினைக்கும் போது மூச்சு முட்டுகிறது. மூடப்பட்ட காற்றில்லாத தனி அறையில் விடப்பட்டதுபோன்ற பிரமை .மூச்சு முட்டுகிறது.

தோழர் பொனி பாலா பிரான்சில் இருக்கிறார் என்று கேள்விப்படுகிறேன். அவருடை சகோதரர் ஈஸ்வரன் கந்தன் கருணையில்  கொல்லப்பட்டு விட்டார். எல்லோரும் நாங்கள் தோழர்கள். நாம் துன்பங்களை பகிர்ந்து கொள்ள அக்கம் பக்கத்தில் யாரும் இல்லை. சிதறுண்டு போய் விட்டோம். காலம் எம்மை நிரந்தரமாக பிரித்ததோடு திசைகளில் எறிந்துள்ளது.

காயப்பட்ட இறந்த தோழர்களை ஆஸ்பத்திரியில் பாதுகாப்பான இடங்களில் சேர்ப்பது போன்ற பணிகளிலும் ஈடுபட்டிருக்கிறார்.

உழைப்பையும் உறவுகளையும் இறுதி மூச்சுவரை பேணியவர். மற்றவர்களுக்கு எப்படியோ என்னைப் பொறுத்த வரை யாழ் பெருமாள் கோவிலடியில் இனம் புரியாத ஒரு தனிமையும் வெறுமையும் கலந்த நிரந்தர சோகத்தின் நிழல் விழுந்து கிடக்கிறது. தோழரே உமக்கு எம் பிரியாவிடை!

சுகு-ஸ்ரீதரன்.