இருண்ட பாசிச யுகத்தில் ஜனநாயகத்தின் குரல்

தோழர் றொபேட் (ரஞ்சன்) சுபத்திரன் நினைவு நாள்

தோழர் றொபேட் படுகொலைசெய்யப்பட்டு 12 ஆண்டுகள் உருண்டோடி விட்டன. 2 தசாப்தங்கள் நிகரில்லா ஆளுமையுடன் சமூகப் பணியாற்றியவர். சிறை, சித்திரவதை, வன்முறையின் துப்பாக்கிக் குண்டுகள் எல்லாவற்றையும் எதிர் கொண்டவர். சவால் நிறைந்த இந்தக்காலத்தில் அவர் ஆசுவாசமாக சௌகரியமாக எப்போதும் அமர்ந்ததில்லை. ஆனால் அவர் பிரகாசமான முகத்துடன் ஒளிரும் கண்களுடன் பணி செய்தார். தேசிய, வர்க்க ஒடுக்குமுறைகள், தீண்டாமை, பெண்ணடிமைத்தனம் இவை பற்றிய புரிதலையும் தேடலையும் இடையறாது மேற்கொண்டார். சமூக மாற்றத்திற்கான இயக்கத்தின் திசைவழி பற்றிய கரிசனை கொண்டிருந்தார். நட்பு தோழமை இவற்றின் அர்த்தங்களை தோழர் றொபேட்டுடன் பழகியவர்கள் உணரமுடியும். நகைச்சுவை உணர்வும், கவித்துவ உள்ளமும், இலட்சிய வேட்கையும் கலந்த உருக்குறுதி வாய்ந்த மனிதர். சித்திரவதைக் கூடங்களிலும், சிறைகளிலும் இந்த சவால் நிறைந்த உலகிலும் அதை நிரூபித்தார். மாறுபட்ட மனிதர்களுடன் கூட்டாகப் பணிபுரியும் அளப்பரிய ஆற்றலை வெளிப்படுத்தினார்.

வெலிகடைச்சிறையில் கைதிகளின் விடுதலை தொடர்பாக நிகழ்ந்த போராட்டங்களில் சக கைதிகளான தோழர்களுடன் முன்னணியில் நின்றார். அதேபோல் அரசியல் கைதிகள் மீதான பயங்கர தாக்குதல் நடத்தப்பட்டபோது சக போராட்டக்காரர்களுடன் இணைந்து அதனை எதிர் கொண்டார். 1986 இல் ஈபிஆர்எல்எப் தடைசெய்யப்பட்டு தோழர்கள் பலர் படுகொலைசெய்யப்பட்டு, பின்னர் வடக்கு கிழக்கு மாகாண சபையின் செயற்பாடுகள் முடக்கப்பட்டு, எந்தப்பக்கமும் ஜனநாயக இடைவெளியற்ற மோசமான இருளடைந்த சூழ்நிலை உருவாகியிருந்தது.

தமிழகத்தின் மூலை முடுக்குகள் அகதிமுகாம்களில் தங்கியிருந்த தோழர்கள் மக்களுக்கு உதவுவதில் அர்ப்பணிப்புடன் பணியாற்றினார். ஓய்வொளிச்சல் இல்லாத ஓட்டம். 1994 இற்குப் பிந்திய சூழ்நிலையில் சிதைவுகளிலிருந்து எம்மை மீள் கட்டியெழுப்புவதில் தோழர்களுடன் இணைந்து முயன்றார். வடக்கு, கிழக்கு, கொழும்பு, தமிழகம் திசையெல்லாம் சென்று பணி செய்தார். அன்றாடம் நாளும் பொழுத்தும் மரணங்கள் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்த நாட்கள் அவை. இந்த மரணத்துள் வாழ்ந்து மறைந்தவர்கள் பல நூறு தோழர்கள். பல நூறு ஆழுமைகள் மானிடத்தின் உயரிய லட்சியங்களை நிறுவ முயன்றவர்கள் புலிகளின் தமிழ் பாசிசம் மற்றும் பேரினவாத படை தாக்குதல்களிலும் படுகொலைசெய்யப்பட்டார்கள்.

தமிழ் சமூகத்தில் நிகழ்ந்த வேதனை இதுதான். நிகரற்ற பல ஆளுமைகள் அழித்தொழிக்கப்பட்டனர். புதிய ஆளுமைகள் உருவாவதற்கான இடைவெளியும் இருக்கவில்லை. 'பேயரசு செய்தால் பிணம் தின்னும் சாத்திரங்கள'; என்பார்களே! கருவறுத்தல் என்பாhர்களே!! இது தான் சமூகத்தினுள் நிகழ்தது. இந்த ஆளுமைகளின் இழப்புக்களில் மரணங்களில் திருடர்களும் அயோக்கியர்களும் சமூகத்தலைவர்கள் ஆனார்கள். இன்றைய நிலை பெரும்பாலும் இதுதான். இந்த மரணங்களும், இழப்புக்களும் வலிகளும் உணர்ந்து கொள்ளப்படாதவரை  இந்த சமூகம் சீரழிந்து சிதைவின் திசையில் பயணிப்பது தவிர்க்கமுடியாதது.

என்ன நடந்தது, எதையெல்லாம் இழந்தோம் என்ற பிரக்ஞை வேண்டும். வௌ;வேறு இயக்கங்கள் கட்சிகள் சமூக ஸ்தாபனங்களுடன் நட்பார்ந்த முறையில் ஜனநாயக நடைமுறைகளில் இயங்கும் ஆற்றல், சமூகத்தின் வௌ;வேறு விதமான மனிதர்களை ஈhக்கும் ஆழுமை, அயராத முயற்சி சமூக அரசியல் தளங்களில் மாத்திரம் அல்ல தோழர்களின் அன்றாடவாழ்வு, பொருளாதாரத்தை தேடுவதிலும் அவர் மிகப்பிரயாசையான கடுமையான முயற்சிகளை மேற்கொண்டார்.

சகோதர சமூகங்களுடன் நட்புறவுடன் வாழ்தல் பற்றிய நம்பிக்கை,  இனவிரோத எண்ணங்கள் அவர் மனதில் துளியளவும் இடம்பிடித்ததில்லை. நவீன இலக்கியம் பற்றிய ஆர்வம் ஈடுபாடு இருந்தது. இலக்கிய கூட்டங்கள், கருத்தரங்ககள் திரைப்படவிழாக்களை அவர் தவறவிடுவதில்லை. எத்தகைய வேலைப்பழுக்களின் மத்தியிலும் இவற்றுக்கு நேரம் ஒதுக்கிக் கொள்வார். சமூகத்தின் நெருக்கடிகள் துன்பங்களுடன் தன்னை இணைத்துக் கொண்டு வாழ்ந்தவர்.

வசந்தகாலங்கள் எதுவும் வந்து அதை அவர் அனுபவித்ததும் இல்லை. ஆசாடபூதித்தனமான கலாச்சாரம் மற்றும் பண்பாடு பற்றிய கருதுகோள்களையும் அவர் ஏற்றுக்கொண்டதில்லை. 1997-2003 இடைப்பட்ட காலப்பகுதியில் மரணங்கள் குடியிருந்த யாழ் மாநகர சபையில் ஒரு உறுப்பினராக செயற்பட்டுக் கொண்டு ஜனநாயக விளக்கை ஏற்றி வைக்க அரும்பாடுபட்டார். அவருடைய வாழ்வும், மரணம் இலங்கையின் பிரபல தமிழ் அச்சு இலத்திரனியல் ஊடகங்களில் கண்டு கொள்ளப்படவேயில்லை. உண்மையில் அவை யாழ் மையவாத தமிழ் பாசிசத்தின் ஊதுகுழல்களாகவே செயற்பட்டன.

2002 -2003 -2004 சமாதானகாலம் என்று சொல்லபட்டது. ஆனால் பெருமளவு படுகொலைகள் இக்காலத்தில் அரங்கேறின. தெற்கில் இருந்து வருபவர்கள் அரசியல்வாதிகள், ஊடகவிலாளர்கள், சிவில் சமூக பிரதிநிதிகள், சாமானிய மனிதர்கள் என  எவராக இருந்தாலும் அவர்கள் எமது காரியாலயத்தில் தங்கிச் செல்வதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்து கொடுத்தார். அவரது தார்மீக உறுதியை சகிக்காத தமிழ் பாசிசவாதிகள் அவருடைய தந்தையாரை 1990களின் முற்பகுதியில் கடத்தி படுகொலைசெய்தார்கள். தாயாரை நாடு கடத்தனார்கள். இது போன்று பல

ஈழப் போராட்டம் இந்த வெட்கக் கேடான, அவமானகரமான, கோழைத்தனங்களை உள்ளடக்கியதே. வடக்கு முஸ்லீம் மக்களுக்கு இது ஒட்டு மொத்தமாகவே நிகழ்ந்தது. தோழர் றொபேட்டின் கனவுகள் எழிலார்ந்தவை. 'எல்லோரும் இன்புற்றிருக்கவே இவ்வுலகு' என்ற மாநிட நேயத்தை அடிநாதமாகக் கொண்டவை.

(சுகு-ஸ்ரீதரன்)

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com