(சுகு-ஸ்ரீதரன்)
யுத்தம் முடிவடைந்து 6 ஆண்டுகள் உருண்டோடி விட்டன. இந்த யுத்தம் உயிரழிவினூடாக நாம் பெற்றதென்ன? இந்த யுத்தத்தில் தமிழர் தரப்பில் இருந்த சரி பிழைகள் பற்றி நாம் சிந்தித்திருக்கிறோமோ?  இத்தனை உயிரிழப்புக்கள் நிகழ்ந்தது பற்றி மனக்கிலேசம் ஏதாவது இருக்கிறதா? எதைச் செய்யலாம் அல்லது எதைச் செய்யக் கூடாது, எவ்வாறு போராடுவது என்ற புரிதல் தன்னும் ஏற்பட்டிருக்கிறதா? தமிழ் மக்களின் அல்லது சிறுபான்மைச் சமூகங்களின் உரிமைகளை நிலைநாட்டுவதற்கான வழிமுறைகள் பற்றிய திட்டங்கள் ஏதாவது எம்மிடம் இருக்கிறதா? சமூகங்கள் இணங்கி இசைந்து வாழ்வதற்கான சந்தர்ப்பங்களை ஏற்படுத்துவதற்கான வாய்ப்புக்கள் இருக்கிறதா?
 

இதில் குடும்பம், உற்ற சுற்றம், மற்றும் எல்லாவற்றையும் இழந்தவர்கள், பெண்கள் தலைமை தாங்கும் குடும்பங்கள் பற்றிய ஆக்க பூர்வமான தொலை நோக்கு நிலைப்பாடுகள் எதுவும் இருக்கிறதா? இந்த அழிவிலிருந்து எவ்வாறு மீள்வது புலம்பெயர்ந்தவர்கள், நாட்டில் உள்ளவர்கள், வௌ;வேறு சமூகங்கள் சமத்துவமாக இணைந்து வாழ்வதற்கான சந்தர்ப்பங்களை உருவாக்கும் அக்கறை இருக்கிறதா? இளம் தலைமுறை இங்கு வாழ்வதற்கான நம்பிக்கையைக் கட்டியெழுப்புவதற்கு என்ன செய்யப்பட்டிருக்கிறது. வன்முறை கலாச்சாரத்தை முடிவுக்கு கொண்டுவர நல்லியல்புள்ள சமூகத்தை உருவாக்க என்ன செய்யப்பட்டிருக்கிறது.
 

பண்பாட்டு மறுமலர்ச்சிக்கான முயற்சிகள் எதுவும் இருக்கிறதா? அதிகாரத்திற்கு வந்தவர்கள் தமிழ் பாரம்பரிய நிலப்பிரபுத்துவ அதிகாரதோரணையை விட வேறு எதையாவது கொண்டிருக்கிறார்களா? அரசு, சர்வதேச, புலம்பெயர் சமூக வழங்களை உள்ளூர் வழங்களுடன் இசைவாக்கி சமூக பொருளாதார நிலைமைகளை மேம்படுத்தவும், ஜனநாயக பண்பாட்டு மறுமலர்ச்சியை ஏற்படுத்துவதற்கும், முதலீடுகள், வேலைவாய்ப்புக்கள், சமூக பாதுகாப்பு என்பவற்றை நிலை நாட்டுவதற்கும் எத்தனையோ வாய்ப்புக்கள் இருக்கின்றன.
 

எமது சமூகத்தில் பாதுகாப்பு என்பது முக்கியமான பிரச்சனை. வீடு, சுகாதாரம், கல்வி என்பவற்றை அனைத்து பிரிவினரும் தங்குதடையின்றிப் பெறுவதற்கான நிலை உறுதி செய்யப்பட வேண்டும். யுத்தத்தில் இறந்த உறவுகளை நினைவு கூருவது இழப்புக்களை சந்தித்த அனைவருக்கும் இயல்பான உரிமை. குறிப்பாக 3 தசாப்தங்களுக்கு மேலாக நிலவிய யுத்தத்தில் கொல்லப்பட்ட அனைத்து மக்களும் நினவு கூரப்படவேண்டும்.
இதில் தீண்டாமை பாரட்டப்பட முடியாது.

யுத்தத்தின் இறுதி நாட்களில் கொல்லப்பட்டவர்கள் மாத்திரம் என்பது 30 ஆண்டு காலயுத்தம் பேரழிவுகள் தொடர்பான விரிந்த பார்வை இல்லாத, மனித உரிமைகள் ஜனநாயகவிரோத தொடர்பாக குறைபாடானதொருநிலைப்பாடாகும்.  எவ்வளவு பிரமாண்டமான விலை செலுத்தப்பட்டது என்பது உணரப்படவேண்டும். இந்த விலையின் சமூகப் பலாபலன்கள் என்ன என்பது சிந்திக்கப்படவேண்டும். சமூகங்களிடையே நல்லெண்ணத்தை உருவாக்குவதும் ,சமத்துவமாக வாழ்வதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்வதும், மனித உரிமை, சுதந்திரம், ஜனநாயகம் என்பவற்றை உயர்த்திப் பிடிப்பதுமே நாம், இவர்களுக்குச் செய்யக் கூடிய அஞ்சலியாக இருக்கும்.

பேரழிவுகள் பாடமாக இருக்க வேண்டும். இனிமேலும் இத்தகைய அழிவுகள் நிகழாமல் இருப்பதற்கு நாம் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பது பற்றி பொறுப்புணர்வுடன் சிந்திக்க வேண்டும். இழப்புக்களைச் சந்த்தித்தவர்களின் துயரங்களைப் புரிந்து கொள்ளமுயல வேண்டும். பழி உணர்ச்சிக்கு மாற்றாக சுதந்திரம், ஜனநாயகம், பொருளாதார சமத்துவம் என்பவற்றை உறுதி செய்யும் விதமாகச் செயற்பாடுகள் அமைய வேண்டும்.
மக்களின் வாழ்வின் அனர்த்தங்கள் நினைவு கூரப்படும்போது வன்முறை மயப்பட்ட தலையீடுகள் இருக்கக் கூடாது.

3 தலைமுறைகளுக்கு நிகழ்ந்த அழிவும் ஊரை நிசப்தமாக்கிவிட்ட இடம்யெர்வும், புலம்பெயர்வும் ஆழமான சிந்தனைக்குரியது. ஊர் வாழ்க்கையிலிருந்து தனிமைப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. அல்லது வெறிச்சோடிக் கொண்டிருக்கிறது. வன்முறை, பாலியல் பலாத்காரம், படுகொலைகள் தலைதூக்கியிருக்கின்றன . எதையெல்லாம் இழந்தோம் என்பதை ஆழமாகச் சிந்திக்க வேண்டும். இனிமேலும் இத்தகைய இழப்புக்கள் ஏற்படாமல் தடுக்க நல்லியல்புடன் வாழ்வதற்கான சாத்தியம் பற்றி சிந்திக்க வேண்டும்.

துரோகிகள் என்றும் தியாகிகள் என்றும் முத்திரையிடப்பட்டு கொல்லப்பட்டவர்கள், சகோதர இன சமூகங்களின் அவர்களின் உறவுகளின் படுகொலை, மரணங்கள் துயரங்களையும் சிந்திக்க வேண்டும். அர்ப்பணத்துடன் போராட வந்த ஒரு பகுதியினர் தம்மைத்தாமே சமூகத்தின் அதிகாரமாக நிறுவிக் கொண்டவர்களால் துரோகிகள் ஆக்கப்பட்டு கொன்றழித்தார்கள். எமது சமூக ஆதிக்க மன நிலையும் அப்படித்தான் இருக்கிறது. இவ்வாறான பிரிவினையிலேயே இறந்தவர்களை நினைவு கூருவதற்கான தார்மீக யோக்கியதையை சமூகம் இழந்து விடுகிறது. அதிகாரசக்திகளின் அபிலாசைகளுக்கேற்ப சாதாரண மனிதர்களின் உயிர்களின் பெறுமதியைத் தீர்மானித்து விடமுடியாது.
(சுகு-ஸ்ரீதரன்)

அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம்

www.sooddram.com