மலையகப் பேரவலம்.

(சுகு-ஸ்ரீதரன்)

2004 டிசம்பர் சுனாமிக்குப் பின்னர் இலங்கையில் நிகழ்ந்த பேரவலம் இது எனலாம். பதுளை ஹல்திமுல்ல கொஸ்லாந்த பகுதியில்120 வீடுகள் அள்ளிச் செல்லப்பட்டிருக்கின்றன. 150 பேர் வரை மண் சரிவில்சிக்கியிருக்கிறார்கள். பலர் இறந்திருக்கலாம் என அஞ்சப்படுகிறது. மீட்புபணி அடைமழை மோசமான காலநிலையின்  மத்தியில் சிரமத்துடன் முன்னெடுக்கப்படுகிறது. 800 இற்கு மேற்பட்டோர் பாடசாலைகளில் தங்கவைக்கபட்டிருக்கிறார்கள். 3 கிலோமீற்றர் சுற்றளவுள்ள ஒரு கிராமமே அழிந்து போயிருக்கிறது.

இவ்வாறான  பாரிய அனர்த்தத்திற்கான சாத்தியங்கள் பற்றி சூழலியல் விஞ்ஞானிகள்- ஆர்வலர்கள் தொடர்ந்து எச்சரித்து வந்திருக்கிறார்கள். பாரிய அணைக்கட்டுத்திட்டங்கள் மக்களின் இருப்பை உறுதிப்படுத்துவதாக அமைய வேண்டும். அசாதாரணமாக மித மிஞ்சி தேக்கமடையும் நீர் மலைபோன்ற பிரமாண்டங்களையே கரைத்தழித்து விடும். என்பதற்கு இதுவும் ஒரு உதாரணம். அதிகாலையில் தோட்டங்களுக்கும்- வேறு வேலைகளுக்கு சென்றவர்களும் பாடசாலைக்குச் சென்ற மாணவர்களும் தவிர வீட்டில் இருந்தவர்களே பெருமளவிற்கு இந்த அனர்த்தத்திற்குப் பலியானார்கள்.

மலையக மக்களின் வாழ்வு இன்றளவில் கடினமானதாகவே இருக்கிறது 2 நூற்றாண்டுகளை அடையும் நிலையில் வாக்குரிமை பிரசா உரிமை கல்வி விழிப்புணர்ச்சி வேறு தொழில் துறைகளை இளம் தலைமுறை தேடுவதாக இருந்தாலும் அடிப்படையான வாழ்க்கைநிலையில் பாரிய மாற்றங்கள் நிகழவேண்டியிருக்கிறது. கெடுபிடியும் கடினமான வாழ்நிலையும் பரவிக்காணப்படுகின்றது.

இதனிடையே ஒரு பிரபல தேயிலைத்தொழில் முதலாளி ஒருவர் அண்மையில் கருத்தரங்கொன்றில் உரையாற்றும் போது மலையகத் தோட்டத் தொழிலாளர்களுக்கு தாங்கள் வழங்கும் ஊதியம் அதிகம் என்றும் தங்களுக்கு நட்டம் என்றும் அழுது வடித்துள்ளார். 1 கிலோ தேயிலை உற்பத்தி செய்ய 3 டொலர் செலவாகிறதென்றும் ,சர்வதேச சந்தையில் கென்யா- இந்தியா போன்ற நாடுகளின் தேயிலை இலங்கைத் தேயிலையை விட 20 வீதம்  குறைந்த விலையிலேயே விற்பதாகவும் , தேயிலை ஏற்றுமதி செய்யும் இந்தியா- கென்யா போன்ற நாடுகளுடன் ஒப்பிடுகையில் தாம் அதிக ஊதியம் வழங்குவதாகவும், தொழிலாளர்கள் குறைந்தளவு உற்பத்தி திறனையே காட்டுவதாகவும், சூழலியல் கால நிலை காரணங்களால் வேலைசெய்யாத நாட்களுக்கும் சம்பளம் வழங்குவதாவும் இந்த சுரண்டல் பேர்வழிகள் பாசாங்கு பண்ணுகிறார்கள்.

நவதாராளவாத உலகைச் சேர்ந்த இந்த முலாளிகள் தமது சௌகரியத்திற்காகத்தான் இந்த நாடு .மற்றவர்கள் தங்கள் பரோபகாரத்தில் பிராணிகள் போல் ஒடுங்கி வாழவேண்டும் என்று கருதுகிறார்கள் போலும் . இந்த கிறிமினல் முதலாளிகள் ஆய்வாளர்கள்- கல்வியாளர்கள் போல் நவதாராளவாத ஊடகங்களில் சித்தரிக்கப்படுகிறார்கள். நியாயமானவர்களாகவும் சித்தரிக்கப்படுகிறார்கள். “பொருளிலார்க்கு இவ்வுலகம் இல்லை” என்பது குரூரமாக உணர்த்தப்படுகிறது.

எத்தகைய பாரதூரமான பிரச்சனைகள் இருப்பினும் 30களில் சர்வசன வாக்குரிமையையும், இலவசக்கல்வியையும் அறிமுகப்படுத்திய நாட்டில், கீர்த்திமிக்க தொழிற்சங்க இயக்க வரலாறு கொண்ட நாட்டில், சமூக அநீதிகளுக்கெதிரான கிளர்ச்சிகள் நிகழ்ந்த நாட்டில் இத்தகைய பேச்சுக்கள் சகித்துக் கொள்ளமுடியாதவை. இன்னும் சிலமாதங்களில் மலையகத் தோட்டத் தொழிலாளர்களின் சம்பளப்பிரச்சனை பற்றி பேச வேண்டியிருப்பதால் முன் கூட்டிய வெளிப்படுத்துகை இது .

இலங்கையில் பொது அறங்களாக இருந்தவை மீள்புனருதாரணம் செய்யப்படவேண்டும். தேயிலை ஏற்றுமதி யாருக்காக? விரல்விட்டு எண்ணக் கூடிய சிலருக்காகவா? அல்லது இலங்கையின் பெருவாரியான மக்களின் நன்மைக்காகவா? மலையக மக்களின் வீடு, குடிநீர், மின்சாரம் என்னபவற்றுடன் பாதுகாப்பான வாழ்க்கை என்பது இப்போது சவாலான விடயமாக உருவெடுத்துள்ளது.

இது தனியே இலங்கையர்களான எமது பிரச்னை மாத்திரமல்ல. நாம் தென்னாசிய அளவில் இந்த சவால்களை எதிர் கொள்ளத்தயாராக வேண்டும். எமது மட்டு அம்பாறை வெள்ளம்- வடபகுதியில் நிசாப்புயல்- ஒரிசா வெள்ளம் -கடலூர் புயல் அழிவு -பிகார் வெள்ளம்- அடிக்கடிநிகழும் வங்க வெள்ளப்பெருக்கு- பத்திரி நாத் கேதாரிநாத்தின் உருத்திர தாண்டவம்- காஷ்மீர் மற்றும் விசாகபட்டினம் யப்பானின் புக்குசீமா உயிர் இழப்புக்களும் சமகால அனுபவங்கள்.

பொருளாதார நாசமும் மக்களை அன்றாடம் இடம்பெயரவைத்துக் கொண்டிருக்கின்றன. காத்திருக்கும் பேரழிவுபற்றிய பிரக்ஞை இல்லாமலே ஓடிக்கொண்டிருக்கிறோம். சவால்களை எதிர் கொள்ள நாம் நியாயமான முறையில் தயராகவில்லை. நவ தாராளவாத உற்பத்தி உறவு முறை சமூக பாதுகாப்பு பற்றி அக்கறை கொண்டதல்ல. இயற்கை பேரழிவு பற்றி அதற்கு எந்த பிரக்ஞையும் இல்லை.

அந்த அதிகாலை 7.30 மணிக்கு ஊரே அழிந்துவிடும் என்று யாரும் கற்பனை செய்திருக்கவில்லை. 2004 சுனாமி இலங்iயின் கரையோர வாழ்வை காவு கொள்ளவில்லையா? இப்போது மலையகத்தின் வாழ்வு!

பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு இந்தியா உட்பட உலக நாடுகள் உதவிக்கரம் நீட்டியுள்ளன. மிகவும் நெருக்கடியான இந்த தருணத்தில் மலைய  அரசியல் தலைமைகள் -இலங்கையின் அனைத்து அரசியல் சமூக சக்திகள் -அரசு உட்பட இணைந்து செயற்பட வேண்டும். புலம்பெயர் சமூக அக்கறையாளர்களும் மக்களும் இதில் பாரிய பங்காற்றலை வழங்கமுடியும் .

(சுகு-ஸ்ரீதரன்)