சமூகங்கள் சமத்துவமாக மீள் இணைவதற்கான இழந்து விடக் கூடாத சந்தர்ப்பம்

(ஸ்ரீதரன் சுகு)

2013 செப்டெம்பர் 21 ந்திகதி பெருவாரியான வடக்கு மக்கள்  தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பிற்கு  வாக்களித்தார்கள். கண்ணை உறுத்தும் பரவலான இராணுவ பிரசன்னமும், அரசின் அதிகார அகங்காரமும், அரசியல் சமூக விவகாரங்களில் படையினரின் தலையீடுகளும், கண்காணிப்புக்களும் இதற்கு பிரதான காரணங்கள் என்று குறிப்பிடலாம். அடுத்து அதிகாரப் பரவலாக்கல் தொடர்பாக அரசின் தலைவர் மகிந்த ராஜபக்ச உட்பட ஆட்சித் தலைவர்களின்   அவநம்பிக்கையை ஏற்படுத்தும் கருத்து வெளிப்பாடுகளும் காரணமாகும். சொல்லப்படும் அபிவிருத்தி மற்றும் விடயங்களை விட மக்களுக்கு அதிகாரப்பரவலாக்கல் பிரதான விடயமாக இருந்தது.

விருப்பு வாக்குகள் 2004 பாராளுமன்ற தேர்தலின் பிரதிபலிப்புக்களை கொண்டிருக்கின்றன. திரு கஜன் பொன்னம்பலம் , திருமதி பத்மினி சிதம்பரநாதன் ஆகியோரின் தெரிவை ஒத்ததாகவும்  காணப்படுகிறது.  தீவிர தேசியவாத நிலைப்பாடுகளும் உள்ளார்ந்து காணப்படுகின்றன என்பதை மறுத்து விட முடியாது. கொந்தளிக்கும் சமுத்திரத்தில் லாவகமாக  மாகாண சபையை இயங்கச் செய்வதில் இவர்களுக்கு குறிப்பாக திரு. விக்கினேஸ்வரன் அவர்களுக்கு மிகுந்த  நிதானம் தேவைப்படுகிறது. கூட்டமைப்பின் மாகாணசபை உறுப்பினர்கள் சிலர் வெ'வ்'வேறு தங்கள் தனிப்பட்ட நலன்கள் சார்ந்து இயங்கக் கூடியவர்கள். ஆக்கபூர்வமாக மாகாணசபையை இயங்கச் செய்வது அதற்கான அதிகாரங்களுக்காக போராடுவது என்பதை விட அதனை குறுந்தேசியவாத அரசியல் நோக்கி இழுத்துச் செல்வது விபரீதங்களுக்கு வழி வகுக்கும்.

2010 நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் பின்னர் தென்னிலங்கையில் நடந்ததும் அதுதான்.  விமல் வீரவன்ச போன்றவர்கள் அதி கூடிய விருப்பு வாக்குகளைப் பெற்றார்கள் . கடுமையான பெருந்தேசியவாத உணர்வுகள் செல்வாக்குச் செலுத்தும் அரசு உருவாகியது. இந்த  அரசில் இடதுசாரி ஜனநாயக சத்திகளும் ஒரு பகுதியினராக இருந்தாலும் மேலாண்மை கொண்ட தேசியவாதிகள் கடுமையான நிலைப்பாடுகள் உருவாகுவதில் செல்வாக்குச் செலுத்துகிறார்கள். இந்த மாதிரியான சூழ்நிலையில்  நிதானமாக விடயங்களை முன்னெடுத்துச் செல்வதில் புதிதாக அமைந்த வடக்கு மாகாண சபைக்கு பொறுப்பும் கடமைகளும் உண்டு.

வடக்கு மாகாண சபை, இடதுசாரி ஜனநாயக சத்திகள் மற்றும் சிறுபான்மை சமூகங்களின் கட்சிகளுடன் உறவை ஏற்படுத்திச் செயற்பட முனைய வேண்டும் . முதலாவதாக புலம்பெயர் நாடுகளில் இருந்து உருவாகும் யதார்த்தத்திற்கு  புறம்பான- உள்ளளூரில் விபரீதங்களை உருவாக்கும் போதையூட்டும் அழுத்தங்களுக்கு அடிபணியாமல் செயற்படவேண்டும். உண்மையில் வடக்கும் தெற்கும் தொடர்ச்சியாக அல்லது அடிக்கடி அனுகூல சத்துருக்களை உருவாக்குகிறது. உண்மையில் இந்த அரசியல் மக்களை விரோத நிலையில் வைத்துக் கொண்டு அரசியல் வாதிகளின் தனிப்பட்ட அதிகார நலன்களுக்கு உதவுவதாகவே அமைகிறது.

தேசிய இனப்பிரச்சனை தொடர்பாக மாத்திரம் அல்லாமல் தீண்டாமை, பெண் அடிமைத்தனம் தொடர்பாக இந்த உறுப்பினர்களில் எவ்வளவு பேர் புரிந்து கொள்வார்கள் என்பது கேள்விக்குறியே. மக்களால் தெரிவு செய்யப்படுபவர்கள் எல்லோரும் உத்தமர்கள் என்றல்ல. அப்படி வரலாற்றில் உதாரணங்களும் கிடையாது. தமது பதவிகளுக்காக இறந்த தோழர்கள், தியாகம் செய்தவர்கள் அனைவரையும் பயன்படுத்துவதில் எந்த கூச்ச நாச்சமும் இல்லாத பேர்வழிகள்  இருக்கிறார்கள். களவாணிகள், அறவுணர்வு இழந்த சிலரும்  வெற்றி பெற்றிருக்கிறார்கள்.

இதனை விளங்கிக் கொள்ளாத வரலாற்றை உன்னிப்பாக அவதானிக்காத பலர் இந்த வெற்றியை கும்பல் மனோபாவத்துடன் ஆராதிக்கிறார்கள் . இதில் வெற்றி பெற்ற சிலர் சமூக அக்கறையாளர்கள் என்பதும் உண்மை. ஆனால் எல்லோரும் அப்படியென்றல்ல. தெரிவு செய்யப்பட்ட மாகாண சபை அதன் அதிகாரங்களை முழுமையாகப் பயன்படுத்த வேண்டும். மத்திய அரசு அது சுமுகமாக செயற்படுவதற்கான அதன் உரிமைகளை முடக்கக் கூடாது. முக்கியமாக காணி ,பொலிஸ், நிதி அதிகாரங்கள் உட்பட 13 வதில் உள்ளபடி  அனைத்து அதிகாரங்களும் பகிரப்படவேண்டும்.

அமையும் மாகாணசபை காலம் காலமாக நிலமில்லாமல் வாழும் அடித்தட்டு மக்களுக்கு நிலம் வழங்க முன் வரவேண்டும். மதவெறி ,தீண்டாமை ,பெண் அடிமைத்தனத்தை சகித்துக் கொள்ளப் படக் கூடாது. சக சமூக வெறுப்புணர்வுகளுக்கு வட மாகாண சபை இடமளிக்கக் கூடாது. ஒரு தாரதம்மியம் மிக்க ஜனநாயக நிறுவனமாக மாகாணசபையை கட்டியெழுப்ப முன்வரவேண்டும். மாகாணசபைக்குரிய அதிகாரங்களை முழுமையாக கோரிப் பெறுவதும் அது சாத்தியமாகாத பட்சத்தில் மாகாண சபையில் தனது குரல்களை ஓங்கி ஒலிப்பதுவும் மகாண சபைக்கு உள்ளும் வெளியும் அகிம்சை வழி இயக்கங்களை முன்னெடுப்பதும் அவர்களின் கடமை. பரந்த வேலைகள் அவர்களின் முன் இருக்கின்றன. பொறுப்புணர்ச்சி நிதானத்துடன் அவற்றை முன்னெடுக்கவேண்டும்.

கடந்து வந்த கால்நூற்றாண்டுகளில் யுத்தகாலத்தில் மாதிரி இல்லாமல், அந்த ஜனநாயக விரோத பாசிச சூழல் மாதிரி இல்லாமல் செயற்படுவதற்கான ஜனநாயக இடைவெளி இருக்கிறது. இதனை யாரும் மறுத்து விடமுடியாது. ஆனால் சமூகங்கள் மீது வெறுப்பூட்டும் பாசிச அரசியலின் மீள் எழுச்சிக்கு வழி வகுத்து விடக் கூடாது.

தெற்கிலும் சர்வாதிகார அரசியல் செயற்பாடுகள் தான் முன்னெடுக்கப்படுகின்றன. வம்சம்  சார்ந்த இராணுவவாத அரசொன்றை கட்டமைக்கும் முயற்சி இடையறாது நடைபெறுகிறது. தமிழர் தரப்பில் ஜனநாயக விரோத பாசிச அரசியலைத் துதிக்கும் அபாயமான போக்கொன்று மேலெழுவதற்கான சாத்தியங்களையும் மறுப்பதற்கில்லை. அதன் குணங்குறிகள் வெளிப்படையாகவே தெரிகின்றன. உண்மையான பாரிய மீள் இணக்கச் செயற்பாடொன்றே இத்தகைய போக்குகளை தணிக்கமுடியும். இனவாத சத்திகள் சகல தரப்பிலும் தனிமைப்படுத்தப்படவேண்டும். இது விடயத்தில் ஜனநாயக முற்போக்கு சத்திகள் விழிப்புடன் இருக்கவேண்டும்.

(ஸ்ரீதரன் சுகு)