உலகளாவிய நீதி

மாற்றம் என்பதே நிரந்தரமானது!

ஸ்கொட்லாந்து  ஐக்கிய ராச்சியத்தினுள் இணைந்திருக்கவேண்டுமா அல்லது பிரிந்திருக்கவேண்டுமா என்று சர்வசன வாக்கெடுப்பு நடத்தப்பட்ட போது 55 வீதமான மக்கள் தாம் ஐக்கிய ராச்சியத்தின் அங்கமாக இருப்பதை விருப்புவதாக வாக்களித்தார்கள்.

அதற்காக மிகுதி 45 வீதத்தவரின் அபிலாசைகளைப் புறக்கணித்து விட முடியாது.

ஐக்கிய ராச்சியத்தின் அங்கமாக வாக்களித்தவர்களும் -அதிகாரப்பகிர்ந்தளிப்பு நிகழும் என தொழிற்கட்சி உட்பட பிரதான பிரித்தானிய கட்சிகளின் உறுதி மொழியை நம்பியே வாக்களித்தார்கள்.

கல்வி, வேலை வாய்ப்பு, வீட்டுவசதி மற்றும் சுகாதாரம் உள்ளட்ட ஜீவாதார நலன்களில் பாரபட்சங்கள் இருப்பதாக அவர்கள் கருதுகிறார்கள்.

ஸ்கொட்லாந்து 300 வருடங்களுக்குள்தான் ஐக்கிய ராச்சியத்திற்குள் வந்தது.

ஆனால் அவர்கள் சில வருடங்களுக்கு முன்னர் தமது பாராளுமன்றத்தை அமைத்தார்கள் .

ஓற்றையாட்சிக் கட்டமைப்பைக் கொண்டதாக இருந்தாலும் ஐக்கிய ராச்சியத்தின் மைய அதிகாரம் அதற்கு இசைவு தெரிவித்து வந்தது.

ஐக்கிய ராச்சியத்தின் பாதுகாப்பு ,வெளிவிவகாரம் ,நிதி குடிவரவு, குடியகல்வு ,மருந்துப்பொருட்கள் உபயோகம் சக்திவள ஒழுங்கமைப்பு  ,சமூகப்பாதுகாப்பு ,விமான மற்றும் சர்வதேச போக்குவரத்து உள்ளிட்ட விடயங்கள் தவிர மிகுதி பரவலாக்கப்பட்ட விடயங்களாக இருந்தன. குறிப்பாக

சுகாதாரம் ,கல்வி, உள்ளுராட்சி  ,வீடமைப்பு, நீதி, சட்டம் ஒழுங்கு ,விவசாயம், வனத்துறை, மீன்பிடி  உல்லாசப்பிரயாணத்துறை விளையாட்டு பொருளாதார அபிவிருத்தி உள்ளுர் போக்குவரத்து

சில குறிப்பிட்ட உள்ளுர் வருமான வரி திரட்டம் அதிகாரங்களும் வேண்டும் என்று அவர்கள் கேட்கிறார்கள்.

பிரச்சனைக்குரிய விடயங்களில் அதிகாரப்பரவலாக்கல் நிகழும் என அரசாங்கமும், பிரித்தானிய தொழிலாளர் கட்சி உட்பட வாக்குறுதி அளித்துள்ளன.

முதலாளித்துவம் வளாச்சி அடைந்த நாடுகளில் அதிகாரப்பகிர்வு விடயத்தில் கடுமையான நிலைமைகள் இல்லை எனலாம்.

வட அயர்லாந்தில் ஒருகாலத்தில் இரத்தம் சிந்தப்பட்டாலும் அதிகாரப்பரவலாக்கலினூடாக ஐக்கிய ராச்சியத்தின் பகுதியாக இருக்கிறது.

சில வருடங்களுக்கு முன்னர் கனடாவின் கியூபெக்கில் (பிரான்ஸ் மொழி மாநிலம்) வாக்கெடுப்பு நடத்தப்பட்டது.

அவர்கள் கனடாவின் மாநிலமாக இருப்பதற்கே வாக்களித்தார்கள்.

உக்கிரேனில் பாசிச செல்வாக்கிற்கு உட்பட்ட அதிகாரம் மேற்குலகால் புதிதாக திணிக்கப்பட்ட போது அந்த வலதுசாரி ஆட்சியாளர்கள் பதவிக்கு வந்த கையோடு உக்ரேன் மொழியுடன் ரஸ்சியன் ஆட்சி மொழி என்ற நிலையை நீக்கினார்கள். இதன் மூலம் கிழக்கு மற்றும் கிறிமிய மக்களின் அபிலாசைகளைப் புறக்கணித்தார்கள்.

கிறிமியா ரஸ்சியாவின் பகுதியாக இருக்க விரும்புகிறதா அல்லது உக்ரேனின் பகுதியாக இருக்க விரும்புகிறதா என்று சர்வசன வாக்கெடுப்பு நடத்தப்பட்டது. கிறிமியர்கள் பெரும்பான்மையாக ரஸ்சியாவுடன் இணைய விருப்பம் தெரிவித்தார்கள்.

இதுபோல் ஜோர்ஜியாவின் பகுதியாக இருந்த தெற்கு ஒசோட்டியாவிலும் நடந்தது.

இது தவிர எரித்திரியா ,கிழக்கு திமோர் ,கொசோவா ,தெற்கு சூடான் போன்றன தனிநாடுகளாக மாறின. இந்த தேசங்கள் எல்லா தனிநாடாகியதன் பின்னர் அங்கு நிலைமைகள் எந்த லட்சணத்தில் இருக்கின்றன என்பது தனியாக ஆராய வேண்டும்.

உலகத்தின் வரை படம் எப்போதும் ஒரேமாதிரயாக இருந்ததில்லை.

நிலப்பிரப்புத்துவ மற்றும் மரபுச் சாயல்கொண்ட நாடுகளில் பிராந்தியங்களுக்கு அதிகாரங்களைப் பரவலாக்குவதில் மைய அரசுகள் எப்போதும் அதிகார அகங்காரத்தையே வெளிப்படுத்தி வந்தன.

அதற்கு இலங்கையும் விதிவிலக்காக இருக்கவில்லை. அண்டைநாட்டில் அதிகாரப்பரவலாக்கல் 1950களில் இருந்து இன்று வரை மேம்பட்டு வந்திருக்கிறது. மொழிவழி மாநிலங்களிலிருந்து இறுதியாக தெலுங்கானாவரை சென்றுள்ளது.

இலங்கையில் துரதிஸ்டவசமாக அதிகாரப்பகிர்வு தொடர்பாக நேர்மாறான, எதிரும், புதிருமான, சிந்தனையும நடைமுறையுமே ஆதிக்கம் வகிக்கிறன.

தமது தேவைகள் வசதிக்கேற்ப ஐரோப்பிய வடஅமெரிக்க அரசுகள் தேசிய இனப்பிரச்சனை சுயநிர்ணயம் சர்வசனவாக்கெடுப்பை பேசியும் செயற்படுத்தியும் வந்திருக்கின்றன.

உதாரணமாக கியூபா என்ற நாட்டின் சுயநிர்ணயம் இன்றுவரை அமெரிக்காவால்  சர்ச்சைக்குள்ளாக்கப்பட்டிருக்கிறது.

மத்திய கிழக்கு மேற்காசியாவில் பெரும் மனித அழிவுகளையும் சூழல் பிரச்சனைகளை உருவாக்குவதிலும் அமெரிக்காவின் யுத்த யந்திரம், பென்டகன் மற்றும்  நேட்டோ வகித்த வகித்துவரும் பாத்திரம் நாம் அறியாததல்ல.

இன்று எந்த மனித அறக் கோட்பாடுகளுக்கும் சேர்த்தியில்லாத மதவாத மனித குல விரோதக் குழுக்கள் உருவாகியிருக்கிறதென்றால் அது அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம்  உருவாக்கிய முஜாதீன்களில் இருந்து தான் தொடங்குகிறது.

இஸ்ரேலிய சியோனிசமும் இவர்களால்தான் ஊக்குவிக்கப்பட்டது.

இன்று பஞ்சமும் பிணியும் எபலா வைரசுமாக மேற்கு ஆபிரிக்கா இருக்கிறதென்றால் அதற்கும் இந்த ஏகாதிபத்திய வளச் சூறையாடலின் பங்களிப்பைக் குறைத்து மதிப்பிட முடியாது.

கல்வியறிவின்மையும் ,வறுமையும் ,யுத்தமும் வன்முறையும் தான் இந்த மக்களை இந்த நிலைக்கு இட்டுச் சென்றன.

பாலஸ்தீன காசாவின் அழிவு இவர்களால் வேடிக்கை பார்க்கப்பட்டது.

ஐஎஸ்சின் தளங்கள் எனக்கருதப்படுபவை மீது தாக்குதல் நடத்தப்படுகிறது. ஏற்கனவே நீண்ட நெடிய மத்திய கிழக்கு யுத்தங்கள் ஈராக் ஆப்கானிஸ்தான் லிபியா மீதான தாக்குதல்கள் மற்றும் சிரியாவில் தற்போது நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும் பேரழிவு பாரிய மனித அவலமாகவும் சூழலியல் பிரச்சனையாகவும் உருவெடுத்துள்ளது.

மத்திய கிழக்கு மேற்காசியாவில் கடாபி தலைமையிலான  லிபிய சதாம் ஹசேய்ன் தலைமையிலான் ஈராக்கிய அரசுகள் ஒப்பீட்டளவில் சற்று முற்போக்கானவை.

அமெரிக்காவினதும் மேற்கு ஐரோப்பாவினதும் கூட்டாளிகளான மத்தியகிழக்கு அரசுகளைப்பற்றி சொல்லவே தேவையில்லை.

சில விதிவிலக்குக்கள் இருக்கலாம்.

சவுதி போன்ற நாடுகளின் அரசுகள் பெண்ணுரிமை மனித உரிமை விடயத்தில் மிகவும் பின்தங்கியவை.

அடிப்படைவாதக்குழுக்களை வசதிக் கேற்ப போசிப்பவை.

மனித கண்ணிய அறஉணர்வும் மட்டம் குறைந்தவை.

சிரியா மீதான தாக்குதலில் சவுதி ஜோhர்தான் பஹ்ரெய்ன் ஐக்கிய அரபு எமிரேட் போன்ற நாடுகளும் நாடக பாணியில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன.

இத்தகைய தாக்குதல்கள் எத்தகைய பலனையும் அழிக்காது என்பது ஆப்கானிஸ்தானில் கண்ட அனுபவமாகும்.

 தலிபான், ஐ.எஸ்  சகித்துக் கொள்ளக் கூடியவை அல்ல.

ஆனால் இவற்றின் உருவாக்கத்திற்கு வித்திட்டது அமெரிக்காவே.

ஆப்கானிஸ்தானில் சோவியத்சார்பு முற்போக்கு நஜீப்புல்லா தலைமையிலான அரசை கவிழ்ப்பதற்கும்  சோவியத் படைகளை எதிர்ப்பதற்கும் இவர்கள் மத அடிப்படைவாதக்குழுக்களை உருவாக்கினார்கள்.

முஜாதீன்களின் தொடர்ச்சியே தலிபான், அல்ஹைடா, ஐஎஸ்.

வரம்பற்ற வளச் சூறையாடலுக்காக நெறிமுறைகள் எதுவுமற்ற தாக்குதல்கள் நடத்தப்படுகின்றன.

தமது பொருளாதார நலன்களுக்கு உதவுமானால்  இவர்கள் சிலியின் முன்னாள் சர்வாதிகாரி பினோச்சேயையும் இஸ்ரேலின் நெத்தன்யாகுவையும் ஏற்றுக் கொள்வார்கள். பாகிஸ்தான் மியன்மாரின் ராணுவ சர்வாதிகாரிகளையும் ஏற்றுக் கொள்வார்கள். அது தான் நடந்தது. வரலாறும் அது தான்.

இவர்கள் உலகளாவிய அளவிலும் நாடுகளுக்குள்ளேயும் சுயநிர்ணய உரிமையை அலட்சியம் செய்பவர்கள்.

அந்த வார்த்தைப்பிரயோகங்கள் அவர்களுக்கு வசதியாக இருக்கும் வரைதான்.

கொசோவா, தெற்கு சூடானை ஆதரித்தவர்கள் கிறிமியா ,கிழக்கு உக்ரேன், தெற்கு ஒசோட்டியா என்னும் போது பதட்டமடைகிறார்கள்.

நாடுகள் தேசங்களின் மீதான ஆக்கிரமிப்பு தற்போது நவதாராளவாத கொள்கையினூடாக நிகழ்த்தப்படுகிறது. அது பாரிய ஏற்றத்தாழ்வை உலகளாவிய அளவில் ஏற்படுத்தியுள்ளது.

எனவே நவதாராளவாதத்திற்கெதிரான  மற்றும் சுயநிர்ணயத்திற்கான போராட்டம் ஒருங்கிணைந்து முன்னெடுக்கபடவேண்டும்.

மக்கள் தனித்துவமாக ஒருங்கிணைந்து வாழ்வதற்கான நிலைமைவேண்டும்.

கியூபெக்கோ அல்லது ஸ்கொட்லாந்தோ தமது விருப்பத்துடன் மீள் இணைவது சிறந்த ஜனநாயகமே ஆனால் அது உலகப் பொதுவானதாக இல்லை.

இன்னும் நிலப்பிரபுத்துவதளைகளில் இருந்து விடுபடாதநாடுகள், இடையறாது ஏகாதிபத்திய  வளச் சூறையாடலுக்குப்படுத்தப்படும் நாடுகள் ,வடஅமெரிக்க ஐரோப்பிய நிகழ்ச்சி நிரலுக்கு வெளியே தலையெடுக்க முயலும் நாடுகள் இரத்தமும் கண்ணீருமாகத்தான் வாழுக்கின்றன.

ஸ்கொட்லாந்து சர்சனவாக்கெடுப்பு ஏற்றுக்கொள்ளப்படுமெனில் கிறிமியாவின் சர்வசனவாக்கெடுப்பு ஏன் ஏற்றுக் கொள்ளப்படக் கூடாது என புதிய கிறிமியாவின் தலைவர் கேட்கிறார்.

(சுகு-ஸ்ரீதரன்)