|
||||
|
Tamils try to pressure
Ottawa ( By George Abraham, international affairs
analyst, in Ottawa) The
young man standing on the corner of Albert and Metcalfe streets in downtown
Ottawa cast a forlorn presence on the sidewalk. He
seemed over-dressed for a rather warm spring morning, but few people seemed to
notice. Even fewer were willing to accept his handout: an appeal printed on
thick, bond paper, titled "We are Tamil Canadians". The
tepid response from morning commuters was emblematic of Ottawa's general
reaction to a week-old demonstration by Tamil Canadians on Parliament Hill. Most
people in this capital city wonder why the federal, provincial and municipal
governments have failed to muster the courage to evict the revolving door of
protesters from the heart of their city. Hundreds of Tamil flags emblazoned
with the infamous tiger and two crossed guns fly from every pole in the
parliamentary precinct. As
the Sri Lankan military makes what it says is its final push to destroy the
Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) who have
fought a vicious war for a separate homeland against Colombo, many politicians
find the issue of Tamil protesters in Ottawa a touchy subject. They
do not want to wield a baton against hapless immigrants whose only crime may be
squatting on a busy promenade and occasionally disrupting traffic to draw
attention to themselves. However,
their cause has international ramifications, being part of a campaign mounted
by the Sri Lankan Tamil diaspora, many of whom reside
in Canada, against the ongoing "genocide" in their native country. Futile
mediation efforts Canada
itself has invested heavily in terms of both aid and diplomacy to help end the
quarter-century old fighting between the Tamil guerrillas and a
Sinhala-dominated government in Colombo. But, like the efforts of another
middle power, Norway, its attempts have been largely futile. However,
over the course of the 25 years, Tamil Canadians have built up a formidable
political base in their adoptive nation, enough to ensure that no government
dares question their right to protest or to hold aloft flags of the banned
LTTE. Shortly
after the protest began, it looked as if Canada was indeed bowing to pressure. Lawrence
Cannon, the foreign minister, joined other world leaders calling on the Sri
Lankan government to order a ceasefire to allow the reported 300,000 civilians,
who the protesters say are trapped in the island's north-east, to flee what is
widely believed to be the last gasps of a protracted insurgency. Colombo
did order a short-lived ceasefire, causing the Tamil protesters to up the ante:
they are now demanding the temporary recall of Canada's ambassador as a mark of
protest against the Colombo government's unceasing military offensive. Largest
overseas Tamil presence With
an unofficial count of up to 400,000 Sri Lankan Tamils in the country, mostly
concentrated in Toronto, the Canadian diaspora
represents the largest overseas presence of a people whose identity has become
inextricably linked with the macabre group that invented suicide bombings, the
Tigers. The
hundreds who mill around Parliament Hill in Ottawa and keep a constant vigil
outside a tent housing five hunger strikers (one was hospitalised
last week) are rather unabashed in their fealty to the guerrilla organisation, even while arguing that the flags are a mark
of Tamil nationalism, rather than the Tiger insignia. But
for this taint, Canadians might have been overwhelmingly sympathetic. David
Harris, a former chief of strategic planning for the Canadian Security and
Intelligence Service (CSIS), voiced the opinion of many when he publicly
suggested that the protest was setting a dangerous precedent that is likely to
be emulated by other banned organisations, such as
Hamas and Hezbollah, in Canada. "The
enforcement of our laws is doubly important at a time when near-boundless
immigration, related demographic shifts and radicalising
communities mean that officials could increasingly be tempted to profit
politically from appeasing dangerous, but influential, groups," Harris
said. End
game The
reference was clearly to a time earlier this decade when the Sri Lankan
government invited Canada to mediate, but Jean Chrétien, the then prime
minister, balked fearing a backlash from the influential Tamil community in
Toronto. When the
government changed hands in 2006, the Conservatives under Stephen Harper,
the prime minister, were quick to place the LTTE on a list of banned organisations, but this resolute approach appears to have
been stopped in its tracks by the sudden gush of Tamils squatting in the epicentre of Canadian politics. Electoral
calculations aside, politicians have been wary to show up. Speaking on behalf
of the demonstrators, Senthan Nada of Toronto said
that despite extensive coverage in the media and a visible presence in the
capital, no politician of any stripe has cared to visit the hunger strikers or
the flag-carrying protesters. Paramedics
and policemen, though, are there in force to maintain order and ensure that the
hunger strikers get medical attention at regular intervals. Tamils
in other world capitals such as London and Oslo have also flexed their organisational muscles, with the protest in the Norwegian
capital resulting in a formal end to that country's mediation between Colombo
and the Tiger rebels. In
Ottawa, though, other than the cacophony of loudspeakers within hearing
distance of parliamentarians in the House of Commons and the chanting of
prayers in Tamil for the hunger strikers, one of whom is 74 years old, the
protesters have been peaceful and respectful of civil order. The
feeling of kindred spirit is hardly surprising. With the bulk of the Tamil
immigrants having landed in Canada as refugees fleeing the violence in their
homeland, they feel wedded to the cause of their kin in Sri Lanka. But the question Canadians are asking themselves is whether their government must bow to public opinion in the realm of foreign policy. Even if the answer is positive, it is doubtful that the Tamils have swayed many minds as the end to Sri Lanka's civil war appears to be near. ( By George Abraham, international affairs analyst, in Ottawa)
|
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |