|
||||
|
Sri Lanka
one year on from war The country has started to rebuild since its brutal war with the Tamils,
but genuine peace is more than the absence of fighting It is now a year since the final
stages of Sri Lanka's brutal war. Peace, however imperfect, is always better
than slaughter. But experience tells us that genuine peace is more than the
absence of fighting. On the first
anniversary of the government's
military victory over the Tamil Tigers, how far has Sri Lanka moved towards lasting peace? We should not downplay
the achievements. After a conflict lasting 26 years, we share the relief of the
Sri Lankan people at the end of the war. The desperate living conditions
of the 300,000 Tamils driven from their homes last year have improved. Most
have been released from military-run camps. Those that remain have more freedom
of movement. This is welcome, although less than was promised. Tourism, such an important source
of revenue, is recovering strongly. Its benefits should eventually be shared
with those areas the conflict made off-limits to visitors. Economic activity in the north is
picking up. Its communities are beginning to see the first signs of hundreds of
millions of dollars donated by the international community for reconstruction.
This money is desperately needed. Many returning to homes in the north have found
them wrecked by shelling and looting. The infrastructure is shattered. Farming
and fishing, the mainstays of the local economy, have yet to properly restart.
Jobs are few and money is scarce. These challenges are always the
legacy of heavy fighting. We have seen how, with determination, goodwill and
support, even the most devastated lives and communities can be rebuilt. Repairing the physical
environment can be easier than rebuilding trust, however. Without trust, peace
will remain fragile and a return to violence, which no one wants, will always
be a threat. Here the Elders want to express deep concern about the lack of
progress. It is a failure that risks increasing the sense of Tamil grievance
and resentment, deepening the suspicions of the Muslim community and
squandering the benefits of the military victory, even for the Sinhalese
majority. If Sri Lanka is to build a more
inclusive and democratic state for all its ethnic communities, there is an
urgent need for far-sighted political leadership, able to reach out to all
communities and serve all its citizens. This has, so far, been lacking. Respect for
minorities, human rights and
the rule of law must be centre stage in Sri Lanka's future. The worsening
conflict saw limitations imposed on civil liberties and democratic
institutions. The recent relaxation of emergency laws and the promised
presidential pardon for Tamil
journalist JS Tissainayagam
are welcome, but they are only a start. Real change must begin with repealing
the state of emergency and re-establishing the constitutional council. All displaced civilians should be
helped to return home. Those suspected of being fighters must be treated
humanely with full regard to international law. We need to see the limited
devolution already in the constitution put into action. Local communities must
be given a bigger say in planning the development and reconstruction of the
north and east of the island. All these are vital steps towards
a better and more stable future. But rebuilding confidence and trust also
requires a determined effort for accountability for past crimes by all parties
to the conflict. There is a growing body of evidence that there were repeated and intentional
violations of international humanitarian law by both the government of Sri
Lanka and the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE or Tamil Tigers) in the
last months of the war. President
Mahinda Rajapaksa's decision earlier this month to appoint a commission on lessons learnt and
reconciliation is a step in
the right direction but not nearly enough. There is no indication, as yet, that
the commission intends to hold anyone to account for any violations of domestic
or international law. Without a clear mandate for legal
accountability, the commission has little chance of producing either truth or
reconciliation. Nor will victims and witnesses feel safe in giving evidence. The Elders
believe an independent,
international inquiry, with
the ability to gather evidence within the country, is the best option. We hope
this will be the recommendation of the expert panel due to be set up to advise
the UN secretary-general, Ban Ki-moon. If so, Sri Lanka's friends should
then press the government to accept such an inquiry. In our experience in South
Africa and other countries, these kinds of inquiries work best alongside a full
and open reconciliation process. This would allow the suffering – and mistakes
— of all communities during decades of war to be acknowledged. The government can help
reconciliation by considering financial compensation, perhaps with
international help, for the families of the many civilians who lost their lives
or whose property has been destroyed. An official register of all those killed
or missing would also help grieving and rebuild trust. This will also put obligations on
the Tamil community within and outside Sri Lanka. They also have to find the
courage to admit the crimes of the LTTE committed in their name and accept that
the campaign for Tamil separatism is over. These moves, together with real
progress on protecting human rights, would help provide the platform for honest
negotiation between the government and credible, independent representatives of
Tamils and Muslims. All countries and people who wish
Sri Lanka well should use their influence to help move this process forward.
Continued tensions, let alone a return to violence, are in no one's interests.
We will gain, too, if Sri Lanka again takes its place as a valued member of the
international community. One year on from the end of the
war, it time to see increased efforts to secure truth, justice and a lasting
peace in Sri Lanka. • Desmond
Tutu and Lakhdar Brahimi are members of the
Elders, a group of eminent
global leaders brought together by Nelson Mandela in 2007 |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |